Bjarki - 26.11.1898, Page 4

184
Lífsábyrgðarfjelagió
pr* „S K A N D I A“
í Stokkhólmi,
stofnað 1855.
Innstœða íjelags þessa, sem er
hið elsta og auðugasta lifsábyrgðarfelag á
Norðurlöndum,
er yfir 38 milljónir króna.
Fjelagid tekur að sjer lífsábyrgð á Islandi fyrir lágt og fastá-
kveðið ábyrgðargjald; tekur aunga sjerstaka borgun fyrir lífsábyrgðar-
skjöl, nje nokkurt stimpilgjald. Þeir, er tryggja líf sitt í íjelaginu, fá
í uppbót (Bónus) 75 prct. af árshagnaðinum. Hinn líftryggði fær upp-
bótina borgaða 5ta bvert ár, eða hvert ár, hvort sem hann heldur viil kjósa.
Hjer á landi hafa menn þegar á fám árum tekið svo alment lífsá-
byrgð í íjelaginu að það nemur nú meir en þrem fjórðu hlutum milljónar
Fjelagið er háð umsjón og eftirliti hinnar sænsku ríkisstjórnar, og er
hinn sænski ráðherra formaður fjelagsins. Sje mál hafið gegn fjelaginu,
skuldbindur það sig til að hafa varnarþíng sitt á Islandi, og að hlíta
úrslitum hinna íslensku dómstóla, og skal þá aðalumboðsmanni fjelags-
ins stefnt fyrir hönd þess.
Aðalumboðsmaður á Islandi er, lyfsali á Seyðisfirði, vice-
konsúll H. I. Ernst.
Umboðsmaður á Seyðisfirði er : kaupm. S t. T h. J ó n s s o n.
----- í Iljaltastaðaþínghá: sjera Gejr S æ m u n d s s o n.
----- á. Vopnafirði: verslunarstjóri O. D a v í ð s s o n.
----- - Þórsh: verslunarstj. S n æ b j ö r n Arnijótsson.
---- - Húsavík: kaupm. J ó n A. J a k o b s s o n.
----- - Akureyri: verslunarstjóri H. G u n n 1 a u g s s o n.
----- - Sauðárkrók: kaupmaður P o p p.
----- - Reyðar- og Eskif.: bókhaldari J. F i n n b o g a s o n.
----- - Fáskrúðsf.: verslunarstj. O 1 g e i r Friðg.eirss.
---- - Alftafirði: sjera Jón Finnsson.
— — - Hólum í Nesjum : hreppstj. Þ o r 1 e i f u r J ó 11 s.
og gefa þeir lystbafendum allar nauðsynlegar upplýsíngar um lífsábyrgð og
afhenda hverjum sem vill ókeypis prentaða skýrslur og áætlanir fjelagsins.
Nýa öldin
er 72 tölubl. um árið. Ritstjóri:
J Ó N Ó L A F S S O N.
Hún flytur ýtarlegri og fróðlegri
útl. frjettir en önnur íslensk blöð,
og er full af fróðleik og sí-skemti-
leg. Aig. kostar 3 kr. 50 au;
ársfjórðúngurinn 90 au. Reynið
hana einn ársfjórðúng. Aðal-út-
sölumaður: Sigurður Krist-
jánsson bóksali, Reykjavík.
- íbúðarhúsið „NÓatún“ á Seyð-
isfjarðaröldu, 9 X 10 ál. að stærð,
er til sölu. Húsinu fylgir eldavjel
og 2 ofnar svo og lítill kálgarður.
Góðir borgunarskilmálar.
Seyðisfirði n. Okt. 1898.
Kristján Jónsson.
Pl
5'
_*! ^
c 5
p 3
p3
o P
o»
’r+C
-J
jU r+
£B
L
KP
3-
1
LIFSABYRGÐ ARFJELAGIÐ »STAR.
STAR» gefur ábyrgðareigendum sínum kost á að hætta við
ábyrgðirnar eftir 3 ár, þeim að skaðlausu.
borgar ábyrgðareigendum 90 prósent af ágóðanum.
borgar ábyrgðina þó ábyrgðareigandi fyrirfari sjer.
tekur ekki hærra iðgjald þó menn ferðist eða flytji
búferlum í aðrar heimsálfur.
hefur hankvæmari lífsábyrgðir fyrir börn, en nokkuð
annað lífsábyrgðafjelag.
er útbreiddasta lífsábyrgðafjefag á Norðurlöndum,
Umboðsmaðui á Seyðisfirði er verslunarmaður
Rolf Johansen.
»STAR«
»STAR«
»STAR«
»STAR«
STAR«
0)
p.
cr
><
3
o BQ
7T ©
c
-5 0)
3 C'
I®
C r-f
"5 P
$>» ®
'
p
V)
(D
3
Brunaábyrgðarfjelagið
»Nye danske Brandforsikr-
ings Selskab«
Stormgade 2 Kjöbenhavn.
Stofnað 1864 (Aktieka^ital
4,000,000 og Reservefond 800,000).
Tekur að sjer brunaábyrgð á
húsum, bæjum, gripum, verslunar-
vörum, innanhúsmunum o. fl. fyrir
fastákveðna litla borgun (premie)
^ án þess að reikna nokkra borgun
fyrir brunaábyrgðarskjöl (lolice)
eða stimpilgjald.
Menn snúi sjer til umboðsmans
fjelagsins á Seyðisfirði
ST TH. JÓNSSONAR.
Eigandi: Prentfjel. Au s t f i r ðí n ga.
Ritstjóri og ábyrgðarmaður:
Þorsteinn Erlingsson.
Prentsmiðja Bjarka.
72
þessari ræðu: »Vertu nú velkominn prestur mínn, hjer get-
urðu nú sjeð allan söfnuðir.n. Það er mitt fólk altsaman«.
Því næst leíddi hann prestinn til stofu, þar sem alikálfurinn
beið þeirra. Seinna um daginn fylgdi hann presti hcim á
prestssetrið. »Við höfum þvegið Sýnóðuna burt með þvæ!i,«
sagði Lars og hló víð »svo yður getur nú orðið vel vært hjer«.
»Það er gott að augun hafa loks opnast á fólkinu hjer í
sókninní, svo að því hefur auðnast að sjá hina sorgiegu villu
Sýnóðunnar,« svarðaði prestur, og var dálítið óíramalegur enn
þá og ókunnugur.
»Fyrir mitt leití skiftir það nú Iítlu í bverri Keflavíkinni
jeg ræ,« sagðí Lars. »Mjer finst það vera sama gutlið alt
saman. Maður neyðist nú tíl að draga þetta á eftir sjer tíl
þess að láta skíra börnin og konfirmera, og svo verða kellíng-
arnar að hafa eitthvað til að skæla yfir á helgum*.
Presturinn vissi ekki hvað hann átti að segja við þessu.
Honum var mikil forvítni á að víta hvort allur »s(ifnuðurinn«
hefði sömu skoðu.i á þessu; útlitið tyrir framtíð hans þar, sem
prests, var þá ekki mjög glæsilcgt.
»Orsölcin tii þess að við feingum yður híngað úteftir*
sagði Lars enn fremur, »var sú, að þjer skylduð ergja hina
piltana hjerna, og það vona jeg að þjer gerið svikalaust —
borgunina skal jeg sjá um.« Prestur varð nú í enn meiri var.d-
ræðum og óskaði að hann væri horfinn lángt burtu.
»Ja, þjer eruð kannske þreyttur cftir ferðalagið,* sagði
Lars aftur, »og hjer er þá rúm til að halla sjer í,. og sje það
svo eitthvað annað, þá látið þjer mig aó cins vita það, þvf
það á nú svo að heita sem jeg sje ráðandi hjcr í sveitinni,
73
tkal jeg scgja yður.« Svo fór Lars, og úngi presturinn s'ettist
þúngt niður á stól, hjelt höndunum fyr.r andlitið og bljcs mæði-
lega.
Nýa kirkjan var vígð með svo mikilli viðhöfn og prýði
sem að varð komið. Menn korou um lánga vegu til þess að
sjá þennan skopleik, og þó Sýnóðupresturinn bannaði sinni hjörð
stránglega að hlýða á villutrúarmanninn, þá gat þó margur
sauðurinn ekki setið á sjer, svo kirkjan varð troðfull. Konfer-
enspresturinn greip tækifærið til þess að halda eins konar varn-
arræðu fyrir trúflokk sinn, sýndi mönnum hvar harin greindi á
við Sýnóðuna, varaði fólkið við valdagræðgi hennar og presta-
oki. Sjerstaklega benti hann á afstöðu hennar að þrælastríð-
inu, því það vissi hann að mundi bíta best. Nú feingu menn
nokkuð til að hugsa um og þegar fólkið var á heimleið frá
kirkjunni um daginn, geingu menn karpandi háróma eftir öllum
vegunum En Sýnóðupresturinn ætlaði ekki að láta svíkjast
svona aftan að sjer. Næsta Sunnudag kom hann á hólminn al-
brynjaður og Ij;t dynja yfir IConferensinn allar hans syndir
leyndar og ljósar. Sagði þann flokk hafa horfið frá hinni ómeing-
uðu Lútersku, sýndi mönnum hin skýiausu sannindi Sýnóðuonar
með beinhörðum biblíugreinum og setti Konferensinn á oekk með
tollheimtumönnum og bersyndugum. »Konferensinn var sá flokk-
ur, sem hafðist það eitt að í kirkjunni, sem holdsins verkværi«.
Og hann var þeim mun hættulegri fyrir kirkju Krists heldur en
Meþódistar og Aðventistar, sem minna bar á villukcnníngu hans.
Þessi nýa kirkja var bygð í synd og á synd; hún var bygð til
að gcra uppreist móti hinum rjetttrúaða söfnuði guðs; því
skyldi hún standa skamma stund og fjúka burt sem fis, o. s.
frv. Nú laust upp ófriðnum algjörlega. Öll sveitin greindist