Bjarki - 06.02.1899, Síða 3

tg
Góð kjör.
f’cir sem útvega Bjarka minst 4
nýa kaupendur og takast á hendur
útsölu, fá auk
25% i sölulaun
I eintak af III árgángi blaðsins
ó k e y p i s (ef þeir óska)
eða frá }>ví er
sagan „Snjór“
hefst í blaðinu.
Þeir sem útvega enn fleiri kaup-
endur og annast útsölu, fá sömu-
leiðis ef þeir óska þess
1 eintak af bfaðinu frá byrjun:
1, II- cg III- árgáng ókeypís
að undanteknu I tölublaði (II. nr.
37) sem er uppgcingið:
Nýir kaupendur gefi sig fram
sem fyrst, þar eð upplagið er af
skornum skamti.
Andvirði blaðsins má greiða við
eftirnefndar verslanir:
Gránufjefagið Oddeyri, Siglufirði
og Sauðárkrók.
Örum & Wulff á Berufirði, Fá-
skrúðsfirði, Vopnafirði,
Þórshöfn og Húsavík.
Agúst Benediktsson faktor
á Isafirði.
Leonh. Tangs versl. Stykkishólmi.
Thomsens verslun í Rvík.
Brydes verslanir a 1 i a r.
Ólafur Arnason Stokkseyri.
Otto Tulinius kaupm. Hornafirði.
Carl D. Tuhnius konsúfl á Eskif. ■**
Sveinn Sigfússon kaupm. Norðfirði.
Konr. Hjálmarsson kaupm. Mjóafi.
Og allar verslanir á Seyðisfirði.
Alla afgrciðslu og fjármál blaðs-
ins annast sýsluskifari Arni Jó-
hannsson á Seyðisfirði.
Um sölulaun skal þess getið
hjer, útsölurmönnum tíl athugunar,
að síðan jeg tók við aðal-útsölu
og fjármálum Bjarka, hcf jeg reikn-
að og reikna framvegis sölulaun
þannig:
Þeir sem selja 4 eintök og þar
yfir, fá % andvirðisins eða 25°/0
f sölulaun. Þeir sem selja 3 ein-
tök, fá I kr. afslátt, þannig að 3
eintök kosta þá 8 kr. (utaniands
11 kr.)
Þeir sem selja aðeins I eða 2
eintök, geta eigi feingið sölulaun,
þar eð burðargjald og fyrirhöfn á
slíkum sendíngum er tiltölulega
miklu meiri.
Seyðisfirði 31. Jan. 1899.
ÁRNI JÓHANNSSON.
Með því að gufuskipið
,,E g i 11“ kom ekki við í Stav-
ángri, fjekk jeg eingin vaðmál með
honum í þetta sinn.
Seyðísfirði 6 Febr. 1899-
L. J. I m s 1 a n d.
Það eru vinsamieg tilmæli mín
við aíla kunníngja mína og aðra
sem heldur vilja mjer vei cn illa
að þeir bjóði mjer hjer eftir
aungva áfeinga drykki.
Seyðisfirði 3. Fcbr, 1899.
ÓLAFUR JÓNSSON.
Sandness
tóvinnuhús
á Sandnesi.
A-L-L-I-R, sero eiga voðir
ósóttar ti! mfn cða umboðsmanna
minna, eru vinsamiega beðnir að
leysa þær út fyrir I. Apríí næst-
komandi. Þeim, sem eiga ósóttar
voðir frá árunum 1896 og '97, er
hjer með gert aðv-art um, að leysa
þær úí sem allra fyrst, þvf
annars verða þær seldar við
o p i n b e r t u p p b o ð I. M a í
næs t k.
Seyðisfirði I. Febr. 1899.
L J. Imsland.
Eitt af Islands
elstu og bestu
fíólínum
fæst keyft hjá:
r
Arna J óhannssyni
á Seyðisfirði.
Tombóla
á næstu sumarkauptíð verður haldin
i Bindindisfjelagi Seyðisfjarðar, til
ágóða fyrir fjclagió.
Allif, bindindismenn sem utanfje-
lagsmenn, eru vinsamlega bcðnir
að styrkja tombóluna með gjöfum,
er verður með þökkum veitt
móttaka af öllum undirskifuðum.
Allra þeirra, sem gefa minst 5
númer, verður þakklátlega minst í
blöðunum.
Nánari auglýsingar verða síðar
birtar.
Seyðisfirði 1. Febr. 1899.
Gisli Jónsson.
Anton Sigurðsson.
Aðalhe.ður Gestsdóttir.
Þorbjörg Bjö nsdóttlr.
EIís Jónsson.
MJÓLKUR SKILVINDAN,
„ALEXANDRA4
er sterkasta og vandaðasta
vindan sem snúið er með band-
krafti. Ljett að flytja heim tiVsín,
vegur tæp 70 pund í ka-sa og
öllum umbúðum, skilur 90 potta
af mjóik á klukkutíma, nær tals-
vert meiri rjóma úr mjólkinni cn
þegar hún er sett upp, gefur betra
og útgeingilegra smjer, borgas g
á meðal heimili á fyrsta ári Á-
gæt lýst'ng á vindunni eftir búr • ‘
skólastjóra Jónas Eiríksson á Eið-
uia stendur 1' 23, tölubl. Bjarka : á.
Yerksmiðjuverð vjeiarinn. er
150 kr. og 6 kr. að auk ef rnjáö
urhylld með krana fylgja. — V • •
peníngar fyigja pöntun eca . a
borguð l penfngum við ó‘: '■
gef jeg 6% afslátt. Að öeiu ... .
tek jeg sem borgun alla eé ’
110
ur þeirra við hina nýu ættjörð sína; er ekki skylt að kenna
þeim að þekkja túngu landsins og fjelagsskipun þess?*
»Fyrst og frcmst höfum vjer skyídur við guð og vo.a eig-
in sálu, og þar næst koma skyldurnar við bjóðerni vcrt og mál.
Og einmitt af því ykkar andlega líf er blandað margskonar
trúleysislærdómum, einmitt af því ilt og goit fær að gróa hjer
gæslulaust, frjálst og óheft — einmitt af því verður túnga yð-
ar sú uppspretta, sem flytur fólki voru fjölda af siðspillandi hug-
renníngum og tllhneigíngum, sem allir myndn helst kjósa sem
fjarstar frá því. «
»En sjáið þjer þó ekki, að það cr pólitískur glæpur að
hafa land annarar hjóðar einúngis að mjólkurkú, sem þið gctið
sogið stöðugt, án þess að !áta nokkuð koma í staðinn. Amc-
rika fæðir hinn fátæka verkalýð ykkar, klæðir hann og veitir
honum frelsi og velmegun, og hvað gjaldið þjer á móti, þegar
þjer stíið honum burtu frá máli voru og menníngu?«
»Við ræktum eyðimcrkar ykkar og grasflæmu, svaraði
presturinn, »við fáum járnbraut.um yðar flutníngsgóss og myln-
um yðar korn og timbur*.
»Af því þjer hafið sjálfir hag á því«, sagði konan og greip
fram í fyrir honum, »en f raun og veru alið þið fólkið upp til
að hafa fyriilitníngu og dulinn viðbjóð á lánardrotni sínum*.
»Þjer lítið nú svona a þetta, og öðruvísi enjeg«, svaraði
presturinn.
»Mig undrar stórlega það, sem jeg hef nú komist að«,
sagði konan, »og jeg þakka yður fyrir hve bert og ótvírætt
Þjer hafið sagt hvað þjer vi jið vera Iáta. Jeg víla nú ckki
)yrir ,r'jer að benda á trúfjelag yðar, sem cinn af háskagripunum
hjcr vestra, sem hafa verður vakandi auga á «
107
IV.
Nókkruro dfgum síðar var barið að dyrum bji prestir. ..
Og inn kom ókunna konaa, sem orðið hafði gcstur í húsi óla
móti vild sinui. Konumni var vísað inn á skrifstoíuna og saf
presturinn þar yíir ræðu sinni til Sunnudagsins næsta. Hanr.
sncri sjer í stólnum, stóð upp og tók kveðju hennar.
»jeg er systir eins bóndans hjer, ameriska mansins, sem
býr niðri við ána, og jeg er gift skólaumsjúnarmp nni nu
i þessu umdæmi.t sagði konart.
»Rjett er það, gerið þjer 'svo vel að fá yðut sæti. E
nokkuð scm jeg get verið yður til liðsinnis með?«
»Jeg hef orðið forviða yfir því, sem mjer hefur verið sagt
hjer;« sagði konaTi, og settist niður, »að nálega hvett norski
ttarn sje tekið burt úr Common-skólanum, og að það sje gen
að untdirlagi yðar ? Er þetta satt ?«
»Jeg hef eingin ráð yfir bændab'ömunuTn-*, svaraðí
prestur, *cn jeg finn mjer skylt að segja sóknarbörnum mínuro
álit mitt í svo .mikilv-ægu málefni. Dg jeg er ekki’ hlyntur
Comiton-skóIanuíTi. Jeg setla og framvegis af öllum' kröftu
að ráða þeim frá, að scrtda börn sín þángað, af því jeg,
ciniægni sagt, óttast að þau líði þar fjón á sálum sínum «
Konan starði stórum undrunaraugum á prcst. »Jeg s
ekkert í hvað þjer mcinicV varð hcnni að orði.
»Jcg skal skýra orð mín bctur.« sagði hann, mcð ak
legum spekíngssvip Min skoðun er sú, að hver sá skóli, s>. j
hefur ekki trúarbragðakensluna að hymfngarsteini, sje heiðíng
skúli, cg ætti að vera viðurstygð kristoum mCnaunj.t