Bjarki - 02.06.1900, Blaðsíða 1

/
Eií.t biað á viku minst. Arg. 3 kr.
borgist fyrir 1. Júlí, (erlendis 4 kr.
borgist fyrirfram).
Auglýsíngar 8 aura línan; mikiii af-
sláttur et oft er auglýst. Uppsögn
skrifleg fyrir 1. Október.
V. ár. 22 Seyðisfirði, Laugardaginn 2 Júni 1900
Uppboðsauglýsíng.
Eftir ákvörðun skiftaráðandans í
dánarhúi Jóns sái. Brynjóifssonar
frá Hnefilsdal, verður fasteign tjeðs
dánarbús, hálfjörðin Aslaugarstaðir
í Vopnafirði 5,4 hndr. að nvju mati,
ef viðunaniegt boð fæst, seld við
opinbert uppboð, sem haldið verð-
ur á Aslaugarstöðum , Fimtudaginn
5. Júlí næstkomandi kl. 12 á há-
degi. Hálflenda þessi verður laus
til ábúðar í fardögum 1901; borg-
unarskilmálar ágætir.
Skrifstofu Norður-Múias., 15. Maí 1900.
Jóh. Jóhannesson.
Póstar.
5. — Mjölnir á norðurleið.
10. — Norðan- og sunnanpóstar fara.
12. — Egiil frá útiöndum á norður-
leið.
14. — Vesta norðan fyrir land, um
Berufjörð og utan.
S. d. Mjölnir að norðan, suður um
fjörðu og utan.
Til C. B. Herrmanns
hins frávikna framkvæmdarstjóra
Garðarsfjelagsins.
f’jer hafið í tveim greinum í Austra
lagt undir almenníngf dóm deilu vora
Garðarsmanna og yðar.
Jeg hefði helst pskað að vita af
yður hjer á landi meðan jeg sagði
íram vora sök, en jeg hef nú litla
von um að [>jer vitjið Islands fram-
ar og verð því að láta mjer lynda
að senda yður litla sendíngu. Jeg
skal árjetta hana dálítið ef v:ð
finnumst hvar sem það kann að
verða.
Aðalinntak greina yðar er í stuttu
máli þetta: Garðarsfjelagið er fje-
þúfa stjórnarinnar og hinna ensku
eftirlitsmanna; þessir menn allir
reyna að gera fjelaginu tjón til
hagnaðar sjálfum sjer. Þjer einn
berjist fyrir velferð fjeiagsins yður
sjálfum til fjártjóns. Nú skýrið þjer
líka frá því, að þessir ensku eftir-
litsmenn, sem eru að rýja fjelagið,
sjcu aðaleigendur als hófuðstólsins
og aðalstjórnendur fjelagsins. Hald-
ið þjer ekki að mönnum þyki það
dálítið skrítið að þessir ensku menn
vilji eyða fyrir sjer 600,000 krón-
um til þess að ná í lítilfjörleg ó-
makslaun og haldi svo þar að auki
í okkur stjórnina, til þess að fje-
fictta fjelagið, cn sparki yður burt '
eins og hundi, sem einn viljið þó
fjelaginu vel?
í Austurríki kann þetta að vera
gott alþýðufóður, en svo greiðvik-
inn hefði einginn blaðstjóri orðið
yður á íslandi, annar en ritstjóri
Austra, að bjóða íslenskri alþýðu
þetta — að fjóðólfi ólöstuðum.
Fyrst þjer nefnið samníng okkar
við Hewett um 5 °/0 sölulaun, þá
hefðuð þjer átt að skýra frá hve
mikið kostuðu þeir formenn og um-
boðsmenn sem þjer móti vilja og
vitund stjórnarinnar Ijetuð fjelagið
ala í Hull og Grimsby til að ann-
ast þau störf sem yður var skylt
að vinna sjálfum, bæði fiskisöluna
og annað.
Og fyrst þjer nefnið þær
Fenwick Stobarts & Co. Ltd., þá
áttuð þjer að geta um, að þjer
rufuð þann samníng sem þjer sjálf-
ur höfðuð undirskrifað með okkur
við þessa umboðsmenn vora, af
því þjer þolduð ekki að neinn
maður hefði eftirlit með sukki yð-
ar í Hull og Grimsby. Pjer getið
svo sagt um Ieið hvers vegna þjer
sögðuð fulltrúum okkar ósatt frá
launum Arnolds hins únga og fleiri
upplýsír.ga munum vjer leita af
yður í tómi. Þjer getið gert grein
fyrir þessum smámunum, sem hjer
eru nefndir, um leið og þjer gerið
skil fyrir andvirðinu fyrir afla Snæ-
lells næst síðast í HuII, því vjer
höfum ástæðu til að ætla að það
sjc einmitt teifarnar af þeim pen-
íngum sem þjer ferðist nú með og
leigið fyrir þorpara til að skaða
fjelagið og óvirða stjórn þess og
fulltrúa.
Eftir því sem konsúl Hansen hef-
ur farist við yður, þá er það ó-
dreingilega á hann logið að hann
hafi í orði eða æði farið fram á
að neyða verkamenn Garðars til að
skifta við sig einan. Hitt vitið
þjer og við allir, að þjer þrásinnis
í fyrra sumar knúðuð á oss að
banna öllum verkmönnum Garðars
alla verslun við þá Wathne og
Thastrup af því þeir að yðar dómi
væri mótstæðir fjelaginu, og hvcrn
annan scm það væri, og sýriduð
þykkju yðar er við neituðum slfk-
um aðförum.
Þjer verðið síðar spurður að því
hvar fje fjelagsins hafi verið eitt í
þágur einstakra manna og með
hvaða rökum þjer dróttið óráð-
vendni að konsúl Hansen og ef
þjer felið yður verður það blað
spurt sem hefur flutt þau orð.
fað eru tilgángslaus ósannindi
að þjer hafið verið aðvaraður leyni-
lega um það, að við ætluðum að
setja yður af og það hrekkjabragð
hafi því misheppnast eins og þjer
segið, því sjón er sögu ríkari að
yður var vikið frá svo rækilega og
umsvifalaust að þjer þorðuð ekki að
hreifa við því, hvorki í Einglandi,
Hollandi nje Danmörku og þutuð
svo í æði til Islands til þess, eins og
þjersögðuðFrederik Salomon hæsta-
rjettarmálafærslumanni, að úthúða
okkur í blöðunum.
fjer vitið sjálfur að við konsúl
Hansen fyrir stjórnarinnar hönd á-
mintum yður í tíma og sögðum yð-
ur hvað í hófi væri ef þjer svikj-
ust svo undan beinum skyldum yð-
yðar við fjelagið sem þjer höfðuð
gert. Og þegar þjer vilduð ekki
eða líklega gátuð ekki uppfylt kröf-
ur worar og vilduð hvorki tala við
oss nje svara brjefum vorum, þá
var yður tafarlaust vikið frá. Hjer
gat því eingin aðvörun bjargað yð-
ur. Ef þjer hafið gleymt þessu þá
skal jeg með ánægju prenta bæði
brjef stjórnarinnar og svar yðar um
þetta efni nær sem þjer viljið.
Þjer megið gjarnan kalla það
svo fyrst yður þykir það meira í
munni, að vjer höfum boðið yður
fje til þess að fara út úrjfjelaginu,
en þjer megið ómögulega segja að
þjer hafið neitað því boði, því það
cr ekki satt. fjer höfðuð lagt mál
yðar alt í Rhodes hendur þá, og það
var einmitt rjett áður en hann til-
kynti okkur að hann vildi ekkert
hafa saman við yður að sælda
(brjef Rhodes er hjer líka í vörsl-
um okkar); þjer höfðuð því gefið
honum fult leyfi til að semja um
þetta atriði líka. En að [vjer afsvör-
uðum ckki strax að gefa yður svo
sem hálfs árs kaup yðar var ein-
gaungu af því, að þeir sem kunn-
ugastir voru högum yðar skýrðu
frá, að þjer væruð með öllu fjelaus
maður og hefðuð ekki á öðru að
taka en því, sem þjer feingjuð hjá
Garðari. Það er strákskap yðar
að kenna að þjer eigið ekki kost á
þessu leingur og að Rhodes útskúf-
aði yður.
Jeg skal ekki þrátta um álif Hal-
kiers hæstarjettarmálafærslumann*
um þessar 5 grcinar sem þjer ber-
ið fyrir yður. Þjer hafið verið þar
einn til frásagna um málaefni okkar
°g jeg þykist sjá að þar hafi ekki
allt verið rjett hermt. Elia myndi
hvorki Halkier nje neinn rjettsýnn
maður annar hafa hagað svo orð-
um sínum sem þjer hermið.
Við höfum lagt drög fyrir að fá
vitneskju um hve rjett þjer farið
með orð Halkiers og má þá koma
síðar að því.
Orð Halkiers sem þjer látið þýða
í síðari grein yðar líta alt öðruvfsi
út, því þar segir hann aðeins að
ef þjer segið það o'g það satt, þá
virðist hitt líta svo og svo út —
Já, efþjer segið satt —Þetta
þykir mjer miklu líkara Halkiers
orðum.
Mig furðar ekkert á því, þó í
yður fyki við bæjarfógetann hjer,
fyrir þá ósvffni að vilja ekki setja
fastar allar eigur Garðars tryggfng-
arlaust frá yðar hendi; jeg hef sjeð
sfga í yður af minni orsök, og þó
á litlu standi hvort það var satt
eða ekki sem þjer segið um af-
skifti fógetans af fjelaginu þá hef-
ur yður þó ' fundist eins cg fara
betur að hafa það ósatt líka.
Þjer þykist ekki muna að Jó-
hannes sýslumaður skýrði bæði
yður og stjórninni frá því þegar í
stað að hann gæti við aungum pen-
íngurr tekið fyrir revision því hann
hefði ekkert reviderað. Auðvitað
gat stjórnín eklci annað gert en á-
vísa þessu fje til útborgunar því
hún getur ekki breytt ákvörðunum
aðalfundar. Hitt var auðvitað á
valdi sýslumans, eins og hann gerði,
þegar ekkert kom til revisiónar fyrir
nýár, að láta þessar krónur bíða
nýrra ráðstafana frá fjelagsins hendi
og ef þjer berið kjark til að koma
á næsta reglulegan aðalfund Garð-
ars þá mun yður kostur að sjá
með eigin augum hvað af því fjc
verður.
Að bæjarfógetinn hafi tekið við
peníngum af fjelaginu fyrir ýmsar
aðrar þjenustur er blátt áfram lýgi
yðar herra Herrmann.
Öll saga fjelagsins er í grcin yð-
ar meira og minna umsnúin og ó-
sönn. Vegna þess þjer segið oft
rángt frá þar sem þjcr vitið það
rjetta, þá er það máske ckki nema
náttúrlegt að þjcr scgið það ósatt
að Hansen konsúll hafi Ijeð okkur