Bjarki - 28.07.1900, Page 2

cr skyldi greiðast sH jafnaðarsjóði.
Amtsr. ákvað að bólusetjararnir
skyldu fá hjá fjáreigendum io au.
'ir hverja kind, sem þeir bólu-
og ennfrernur skyldu fiáreig-
endur greiða þá upphæð sem bólu
eínið kostar, ef það eigi fæst ókeypis.
Amtsr. væntir á sínum tíma aðal-
skýrslna frá hjera.ðslækninum um
'íóliisetníngarnar.
‘Forséti skýrði frá að Búnaðar-
ilel, íslaads hefðj verlð stofnað slð-
sftb sumar og, að fulltrúar amts-
iðslas hefðu fyrir h&nd þesssamþ. -’'
iög fjel. og skuldbundið sig fyrir
bönd þess til að greiða árl. tillag
Ul fjel. að upphæð 200 kr.
Jónas slcólastjóri á Eíðum skýrði
'•jefiega frá, að ástæður hans leyfi
■num ekki að ferðast til annara
únaðarskóla á landinu og að hann
geti því ekki notað þann 300 kr.
styrk, er arntsráðið veitti honum f
ryrra.
Amtsr. tók búnaðarmálin til ræki-
egrar íhugunar og samþ. þessar
ályktanir:
1. að feia forseta að skrifa stjórn
Búnaðarfjelags Islands viðvíkj-
andi sjúkdómum fjenaðarins,
fjárkláða, miltisbrandi, berkla-
veiki og næmri sóttarpest og
fara þess á leit að hún taki
þessa sjúkdóma til rannsóknar
og íhugunar, undirbúi málið til
næsta búnaðarþíngs og geri
þar tillögur um ráðstafanir gegn
sjúkdómum þessum.
2. að fela forseta að fara þess á
leit við stjórn Búnaðarfjelags
íslands, að það sendi vel hæf-
an jarðyrkjumann, sem ferðist
um amtið til þess að reyna að
vekja áhuga manna á jarðabót-
um og leiðbeina bændum í því
efni.
3. að fela forseta að fara þess á
íeit við stjórn Búnaðarfjelags Is-
iands, að taka búnaðarskóta-
málin til rækilegrar yfirvegunar
og undirbúníngs undir næsta
þíng.
4- að feia forseta að rita stjórn
Búnaðarfjelags Islands um að
mikil nauðsyn sje á að skipað-
ur verði, auk þeirra ráðanauta,
sem fjeiagið hefur nú, vísinda-
lega mentaður maður, sem ráða-
nautur fjelagsins í öllum hinum
þyðíngarmestu búnaðarmálum og
sem gæti eingaungu gefið sig
við því að leiðbeina og fræða,
svo að landið gæti fylgt með
búnaðarframförumútlendra þjóða.
5. að fela forseta að ríta stjórn
Búnaðarljelags íslands um að
leita sambands við hin einstöku
búnaðarfjelög á iandinu og kynna
sjer störf þeirra og hag.
Amtsráðið kaus þvf næst 2 að-
almenn til Búnaðarþíngs íslands og
hlut-u kosm'ngu: amtmaðurPálI Brierr.
á Akureyri og sjera Einar Þórðar-
son í Hofteigi, og svo 2 varamenn
og hlutu kosníngu: prófastur sjera
Einar Jónsson I Kirkjubæ og Jónas
Eiríksson skólastjóti á Eiðum.
Amtsráðið fól forseta að leita
samþykkis landshöfðíngja til að taka
6000 kr. lán til útrýmíngar fjár-
kláðamtm, er afborgist á 10 árum
og veittí forseta, eða þeim er hann
setti í sinu stað, fulikomið u.mboð
til að taka umgetið lán úr ein-
hverjum sjóði og til þess að und-
irskrifa fyrir þess hönd skuldabrjcf
fyrír láninu.
Loks var samþykt svo hljóðandi
áætlun um tekjur og gjöld jafnað-
arsjóðs ALUsturamtsins igoo.
T e k j u r:
1. Lán tfl útrýmíngar fjárkláðanum
Kr. 6000,00
2. Væntanl. eftirstöðvar — 1000,00
3. Jafnaðarsjóðsgjald .... — 4000,00
Samtals: Kr. 11000,00
G j ö I d :
1. Kostn. við amtsráðið Kt. 1000,00
2. Til mentamála:
a. ti! bókasafns Austur-
amtsins Kr. 500,00
b. Kvennask.
d Ytriey . — 100,00
c. Kvennask.
Eyfirðínga — 100,00
e. Hússtj.sk. í
Rvík .... —150,00
e. Bóka og á-
haldakp.
Eiða.-sk. . — 100,00
f. Eiðaskóla — 300,00 Kr 1250,00
3. Til spítala á Seyðf. ... — 300,00
4. Ti! kostnaðar við bóius.
sauðfj. gegn práðap. ... — 125,00
5. Til Búnaðarfjel. íslands,
og ferðak. fuiltrúa ti!
búnaðarþíngsins .............— 500,00
6. Til útr. fjárk!.............— 7500,00
7. Til leikfimisfj. Eskifj. . . — 50,00
8. Tii óvissra útgjalda. ... — 275,00
Kr. 11,000,00
Fieiri mál komu ekki til umræðu.
Fundi slitið 26. þ. m.
Amtsráðsfundurinn.
Það er illa farið að almenníngur |
á ekki kost á að sjá nema snöggar
og snauðar samþyktirnar frá amts-
ráðsfundunum. 1 blaði er varla
rúm fyrir meira en þær einar og
því miður er ekkert sjerstakt á-
grip prentað af umræðunum á þeim
fundum og er þjóðinni þó aangu
stður áríðandi að veita þeim at-
hygli en alþíngi eða hverri annari
samkomu sem á að gefa henni lög
eða reglur, auk þess sem þctta er
ein grein í því lífæðakerfi sem
við köllum sjálfstjórn.
Eins og menn sjá á fundar-
gjörðunum, þá eru rædd á 'þessum
fundtm stórlega þýðíngarmikil mál
bæði fyrir atvinnu manna, fræðslu
og alla menníngu og til þess að
nefna aðeins eitt dæmi þess, hverja
þýðíngu það gæti haft að prenta
umræðurnar eða ágrip af þeim, þá
er það sannleikur, að þeim mönn-
um sem hefur ekki skilist áður
hvert voðatjón fjárkláðinn gerir
ckkur og hver nauðsyn er á að
gera hann landrækan, mundi vart
kostur á betur sannfacrandi rök-
semdum og upplýsíngum en þeirn
sem formaður ráðsins færði fram í
því máli nú á þessum fundi.
Hann sýndi með ljósum rökum að
við hljótum að tapa þeim hlunnind-
um sem við höfum nú á fjármark-
aði Einglands ef við gerum ekki
landið grunlaust um fjárkiáða. Vtð
höfum núna þýðíngarmikil hlunn-
indi, sem bygð eru á því, að víð
sjeum fjárkiáðalausir. Þetta getur
orðið upphafið þá og þegar og nær
óhugsandi að við getum haldið
þessum hlunnindum leingar en 3—4
ár ef við gerum ekki okkar besta
til sjálfir. Hanrt sýndi og með
góðum rökum að ef við mistum
þessi hlunnindi yrði það tap fyrir
landbúnaðinn sem næmí hálfri
rnilljón króna á ári. Og þó við
feingjum okkur markað annarsstað-
ar, þá myndi það líka verða skamm-
góður vermtr með því ráðlagi sem
vtð höfum haft híngað til.
Aftur á mótí væri það vafalaust
að við gætum trygt oss þennan
hagnað ef við legðum fram krafta
vora allir saman, værum sjáltum
oss trúir og reyndum með ein-
lægnt og föstum vilja að koma
þessum vogesti aí höndum vorum.
Hann kvað marga menn hafa verið
of ótrúa bæði sjálfum sjer og
öðrum og það ekki alþýðu eina
heldur jafnvel líka þá sem við
köllum mentuðu mennina.
Suma nefndi hann og, sem sýnt
hefðu trúleik og áhuga við útrým-
fngu jkláðans og umsjónina með
henni, en starf þeirra væri svo
erfitt og óþokksælt að þeir færð-
ust undan þvt með öilu móti að
hafa það á höndum.
Orsakir þessara vandræða allra
saman kvað hann að rokkru leyti
þjóðlöstu okkar: ólöghlýðni og tor-
tryggni, og þó miklu mest þekk-
íngarskort okkar bæði í þessu efni
og mörgum öðrum. Upplýsíngin í
ýmsum greinum, t. d. í náttúru-
fræði væri á ótrulega lágu stígi hjá
okkur og ekki útlit fyrir annað en
að munurinn á mentun vorri al-
ment og mentun annara þjóða verði
svo mikill að fám árum liðnum, að
hver maður hljóti að geta þreifað
á, þar sem allar þjóðirnar í kríng
um okkur leggja nú aðaláhersluna
á að auka mentun sína og menn-
íngu en hjer er nær ókleyft að
koma mönnum í skilníng t. d. um
það, að kláðarrxaurinn sje dýr, aungu
síður úlbúið í sitt stríð fyrk lífinu
heldur en mennirmr eða æðri dýr-
in f sítt. Aðrar þjóðir láta rann-
saka útfluttar matvörur sínar svo>
hver maður getur að mestu leyti
óhultur skift við þær. Við gerum
ekkert slfkt og vitum ekki á hverrt
stund þetta kann að koma oss í
kolJ.
Formaðúrinn gaf og margar og
mjög þarfar upplýsíngar t' ræðum
sínum viðvíkjandi böðunum og allri
aðferð við eyðíngu kláðans. Hafði
haan auðsjáanlega gert sjer ait far
nm að leita sjer þar þekkíngar sem
hann taldi sjer hana vísa besta og
traustasta. Hann hafði Mtið rana
saka vísindalega og með fulfrr trygg-
fngu hve fljótt hvert af þeirn baðlyfj-
um sem menn hafa notað hjer, dræpi
maurinn og hafði karbóIsýrub 1 aðið
reynst best. Það drap maurinn &
tæpri mínútu (45 sekúndum) þegar
hann var fátinn niður f baðlyfið, en
leingur þyrfti þó að haida kindinni
niðri í því við böðunma þvf að
það þarf að gegnvæta uliina, bleyta
hrúðrið o. s. frv Menn hjeldu,
sagói hann, vanalega kíndunum alt
of skamt niðri í baðinu, sumir að-
eins 2 mímitur í baði, sem þyrfti
mtklu leingri tíma til að drepa
maurinn. Tóbakssósuna kvað hann
og mega telja trygt baðlyf, en af
hinum baðlyfjunum kvað hann Pear-
sons Kréolrn best, en Glycerine-
dip og þýsku krcolinin kvað hann
með ö!Iu gagsnlaua. Hann mælti
því sjerstakkga með karbólbaðinu
og kvað baðefnið fnyndt koma f
verslanirnar svo útbúrð að það yrði
handhægt og ljett viðfángs.
Þrátt fyrir alla gallana á fram-
kvæmdum okkar kvað hann þó kláð-
ann fara þverrandi á grunaða svæð-
inu og ekki efi á að við ge tuns
drepið hann alveg og unnið bún-
aði okkar og öllu fandinu stórhag
ef við vir.num að því með trúlcilc.
og samheldni.
Þetta er aðeins lítil^örlegt ágrip>
af tölum eins mans í þessu eina
máli og er þar þó ekki svo fátt
sagt, sem vel væri þess vert, a5
fíeiri athuguðu það og heyrðu en
amtsráðsmennirnir ein.tr.
Útlendar frjettir.
(Ná til 19. þ. m.)
Ástandið í Kína er bæði hryllí-
legt og voðalegt, og heimurinni
nærri báinn að gleyma Búum og
Transvaal fyrir ósköpunum sem
gánga á í Austurheimi, þar sem
kalla má að allur heimurinn sje
kominn í hnefaleik. Kínverjar eru
taldir nál. þriðjúngur als mannkyn*
á jörðinni og síðustu fregnir segja
að Tuan prins hafi nú vopnað heila
miiljóa manna til ao sópa útletsd-