Bjarki - 30.03.1901, Blaðsíða 3

47
hlífa karlinum við stórútlátum eða lángri fángels-
isvist vegna þess að Skafti er nú orðinn hjer
sveitlægur, og er það óneitanlega rjett gert.
Bjarki hefur verið beðinn fyiir eftirfarandnínur:
Vjer verðum að játa, að oss kom það mjög á ó-
vart er vjer Iásum það í Austra í vetur, að sýslu-
skrifara Árna Jóhannssyni á Seyðisfirði var þarborin
lýgi og annar ódreingskapur og það látið í veðri
vaka að hann hefði gjört Svarfaðardal — fæðíngar-
sveit sinni — vanvirðu og kinnroða. f’ví þá er vjer
þekktum hann á ýngri árum, var hann siðprúður
únglíngur og vandaður í alla staði, að því er oss
var kunnugt. Vjer vitum nú raunar ekki hver á-
hrif það kann að hafa haft á hann, að bendlast við
flokkadrátt þann og deilur sem helst til tíðar hafa
verið híngað til á Seyðisfirði; en bágt eigum vjer
með að trúa því, að hann sje nú orðinn svo breytt-
ur, að hann verðskuldi vitnisburð þann sem mót-
stöðumenn hans gefa honum.
Lísur þessar viljum vj,er undirritaðir biðja hinn
heiðraða ritstjóra Bjarka að birta í blaði sínu.
Svarfaðardal 20. febr. rgioi.
Kristján Eldjárn Þórarinsson, prestur á Tjörn.
Jóhann Jónsson, sýílunefndarm. á Ytrahvarfi.
Halldór Hallgrímsson, hreppstjóri á Melum.
Tómas Hallgrímsson, prestur á Völlum.
jón Runólfsson, hreppsn.oddviti á Hreiðarsstöðum.
Seyðisfirði 30. mars 1901.
Veðrið hefur verið stillt og kalt, eina nóttina 12
stiga frosti. í gær var frostlaust og hríð.
ínga kom að norðan á þriðjudagsmorgun og fór
áleiðis til útl. sama dag. Með henni var Ben.
Sveinsson frá Borgareyri og frú Elín Einarsdóttir
frá Akureyri. Dálítill síldarafli hafði verið nirðra.
ís varð ínga hvergi vör viA.
Þær frjettir bárust með Ingu að sr. Magnús í
Laufasi væri nýlega dáinn.
Otto Tuliníus kaupm. á Hornafirði hefur keyft
verslun Chr. Jónassens á Akureyri og flytur norð-
ur í vor.
Sr. Eiríkur Gíslason á Staðastað er kosinn prest-
ur að Prestbakka við Hrútafjörð.
14. f. m. strandaði enskur botnverpíngur á skeri
framundan Ragnheiðarstöðum í Árnessýsiu. Einn
maður bjargaðist á sundi, en hinir fórust, þar á
meðal einn islendíngur. Skipið hjet Cog Patrick.
Eftir verðlagsskrá, sem gildir í N.-Múlasýslu og
Seyðisfjarðarkaupstað frá 16. maí 1901 til jafnleingd-
ar 1902, er meðalverð á hverju hundraði og hverri
alin í eftirfarandi landaurum.
í fríðu.................93 kr. 13 au. al. 78 au.
- ull, smjöri og tólg . , 38 — 20 —■ — 48 —
- ullartóvöru . . . . 98 — »--------82 —
- fiski.................63 — 66------------53 —
- lýsi................. . 21 — 97 — — 18 —
- skinnavöru . . . . 51 — 03--------43 —
En meðalverð alllra meðalv. 64 — 33 — — 54 —
Leikið hefur verið tvísvar undanfarandi: »Práng-
arinn« óg »Lindarförin< eftir Holberg. Aðsókn
hefur verið töluverð og leikirnir báðir yfir höfuð
tekist vel. í prángaranum leika þau höfuðrullurnar
Hallur Magnússon,, Stefán Stephensen, Guðný Vil-
hjálmsdóttir og Sigríður Jensdóttir. Sig. Grímsson
prentari leikur þar mjög vel skríngilegan karl. í
Lindarförinni leikur Jón Guðlaugsson aðalpersónuna
og leysir það vel af hendi; er það þó töluvert
vandasamt hlutverk. Læknarnir eru einnig vel
leiknir af þeim Jónasi Helgas. og Halli Magnúss.
14 þ. m. strauk sakamaðurinn Jóhannes. Jóhann-
esson úr gæsluvarðhaldi frá Kjarna í Eyjafirði. Þeir
ættu að fá sjer þar »klókan mann, einn eða tvo«
til þess að hafa upp á honum. Dómur var upp
kveðinn yfir honum, 18 mán. betrunarhúsvist.
Fyrirspurn: Eiga ekki bændur og aðrir
sem gjalda til allra stjetta heimtíng á að fá að lesa
alþíngistíðindi þau sem hreppunum eru send?
Svar: Jú. Útgáfa þfngtíðindanna er kostuð af
almenníngsfje, en, kaupehdur hafa þau sárfáa; til
þess eru þau send í hvern hrepp á Iandinu, að allir
þeir sem vilja geti kynnt sjer þau ókeypís. Besta
fyrirkomulagið virðist vera, að þau væru látin gánga
bæ frá bæ og hefði hver bóndi rjett til halda þeim
í ákveðinn tíma.
Fundarboð.
I fiskiveiðahlutafjelaginu »GARÐAR« verður
auka-aðalfundur haldinn á skrif-
stofu fjelagsins á Búðareyri á Seyðisfirði
laugardaginn 13. apríl. kl. 12 á hádcgi. Þar
verða
1. lagðir fram reikníngar og íhuguð starf-
semi fjelagsins síðastliðið ár.
2. Gert ákvæði um, hvort halda skuli fje-
laginu áfram eða ekki og þá, hvernig eigum
þess skuli ráðstafað.
Hlutabrjef verða að afliendast til geymslu í
Ned. Ind. escompto matchappy, Amsterdam,
eða hjá þ. hr. Barldey & Co. Lombard street
London E. C. eða í sparisjóðnum á Seyðisfirði.
Þeir sem mæta á fundinum sýni skilríki fyr-
ir hlutaeign sinni með vottorðum frá einhverri
af þessum stofnunum.
Seyðisfirði 21. mars 1901.
Stjórn fjelagsins
I. M. Hansen, framkvæmdarstjóri.
St. Th. Jónsson. K. Kristjánsson.
Eir 3. — 4. h. þ. á. og
Eimreiðin VII. ár i.h. eru komnar í bóka-
verslun L. S. Tómassonar.
Á G Æ T U R saltaður m ö r fæst við versl-
an Andr, Rasmussens, á 25 a. pd.
F r e r. í v i f f u r
bís. 5 14. 1. a. n. Malagnennas fyrir malaguenna.
— 6 IO. 1. a. n. samræmi tónana- f. samræmi við tónarsaL
— II 7. I. a. n. varsemi f. varasemi-
■— 22 14. I. a. o. að því f. þvf, að.
— 25 13. 1. a. n. seguedille L seguidilla.
— — 7. I. a. n. fæturnar f. fæturna.
—— 101 9. 1. a. o. auðnunni f. auðninni.
— 134 5. 1. a. n. og rjetta f. rjetta.
— 150 3. I. a. o. hrópu f. hrópuðu.
177
®g hvíslar aftur: »Senora, jeg veit að þjer eruð þarna; þjer
getið ekki leingur iieitað mjer um bæn mína. — Þú fegursta
blóm Granadaborgar, án þín er Andalusíæ fyrir augum mínum
einsog blómlaus auðn!« En hann fjekk ekkert svar. 1 kríng
var dauðaþögn. Greifafrúin hafði staðið á fætur; hún stóð á
svölunnm einsog myndastytta í túnglskininu. Hann kastaði
höfðinu á bak aftur og bar höndir.a fyrir augun. Nú sá hann
hana og sagði: »Senora — þakk’yður fyrir að þjer komuð;
verndareingill minn hefur heyrt bænir mínar. Nú kem jeg að
taka móti hamíngju minrai; jeg hef þráð hana, mig hefur þyrst
eftir henni, þyrst einsog fordæmdan mann í ríki óhairíngjunn-
ar. Jeg bið yður, — jeg kasta mjer fyrir fætur yðar; þjer
samþykkið, þjer getið ekki annað; jeg sje það á augum yðar,
senora, fegursta kona í alíri Granadaborg, þjer elskið mig,
segið þjer það.«
En hann fjekk ekkert svar. Hún stóð hreifíngarlaus; svo
lyfti hún hendinni og lagði hana á brjóstið.
»Svarið þjer mjer«, hvislaði Mansanvini, »eða á jeg að
deyja?« — »Nei, þjer eigið að lifa; Spánn má ekki missa yð-
ur —«. »En þjer, megið þjbr það.?« spurði hann. »Jeg má
það, já«, svaraði hún. »Og hversvegna megið þjer það?«
spurði hann aftur eftir stundarþögn. — »Og hvernig getið þjer
spurt að því — Carilloættin setur eingan bleft á nafn sitt—«
Hann kastaði gítarnum niður í götuna svo að streingirnir
brustu. »Mín ætt setur aldrei blett á Carilloættina« svaraoi
Mansanvini. »Senora, þjer gáfuð mjer áðan lífið — nú dauð-
ann —« Hún laut fram yfir grindina, tók nelliku úr hári sínu,
Ijet hana talla niður og hvislaði: »Mansanvini, hamíngja yðar
er hamíngja Spánar, munið þjer það Hún Ijet aftur fall-