Bergmálið - 18.12.1897, Qupperneq 2

2
BERGSíALIÐ, LAUGARDAGINN 18. DESEMBER 1897.
GEFID UT AD GIMLI, MANITOBA.
x apsaBnriaaÆrÐjtr
G, M. THOMPSON’S
Ritetjóri (Editor): G. M. Thomphon.
—:o.—
Businesi Manager: G. Thohsteinsson .
(" 1 ár . $ 1,00
BEEGMÁLIÐ kostar: \ Omári.... $0,50
(3mán $0,25
Borgist fyrirfram.
Viðvíkjandi pðntun, afgreiðslu og
Borgnn á blaðinu, snúi nienn sér til
G. TnoRSTKixseoNAK, Gimli.
Utanáskrifi til ritstjófans or:
Kditor Berrjniáiið,
I>. O. Box 38,
Qimli, Man.
ÁYARP.
Þá er nú svo lnngt komið nð vér
sondum BERGMALIÐ frá oss, svo
iangt komið að Ný-ísland hefir eignast
hlað í annað sinn, eftirrúm 20 ár síðan
Framfari kom fyrst út. Eins og nýl.
hefir þokað áfram þesai seinni ár, eins
er þetta framför fyrir sig, hún ekkí
svo smá. í þsssu landi er elcki sá
smábær, elcki sú sveit, ekki sá íiokk-
ur, ekki það félag, að ekki hafi hvert
um sig sitb málgatjn. Það er í þossu
Jandi álitið ’busíness* —báhuykk gæt-
um vér kallað það.
Með línum þessum viijum vér á-
varpa alla tilvonandi kaupendur Bérg-
málsins, en sérstaklega verðutn vér uð
snúa máli voru til Ný-íslendinga, því
það eru þeír, sem eru hinir söimu og
ftinu eigendur blaðsins, þivð er fyrst
og frerast þeirra málgagn.
J7. júní þ. á. gáfum vér út boð.i-
bréf að ’Bm.‘, sem vér gáfurn von um
áð byrjaði að koma út í júlí, en af
þá ófyrirsjáanlegum orsökum, og loyni-
legri mótvíanu, hofum vér orðíð að
fresta útkomunni til þessa tíma.
Það hafa eigi farið fram hjá osa
dylgjur um þaö, að dráttur þossi ataf-
aði af slóöaskap vorum, en ef þeirsem
lialda því fiam hefðu staðið í vornm
gporum, þá hefðu Jþeir naumast fund-
ið ásiæðu til að liggja oss á hálsi fyrir
dráttinn. Vér höfum haft — og höf-
mn enn við óendanlega öiðugleika að
að stríða —víð ýmísleg svík, som vér
djáum ekkei't unníö 'úð að útskýra.
Eitt er öllum Ijóst, að vér evuin
*kki peningamenn, of vér værum þftð,
«g hefðum b ifc þom í.ilgnng að &■
vflxta penínga vora nmð þessu fyrir-
tækí, þá hefði v«iíð eöan ástæða tíl
að émæi'í jtó fyrír dráttina. En
vér ætlum eigi nokkurn mann svo
skyni skroppinn að hann cigi skilji
það, að fvrirtæki þetta er eJrki gróða
fyrirtœki, og að vór þesa vegna vit-
mn livað vér erurn að gova, nofnil.
leggja efni vor og k rafta á spil, fyrir
það pláss, sem vér unnum og höfum
trú á, að fyr eða síðar veröi fallegasti
og farsælasti bletturinn í Manitoba.
Iíf vér goturn stuðlað að það verði
stíin fyi-st, þá vinnium vér að þörfu
og göðu vorki—gerum fleiri eða færri
farsæla.
NÝ-ÍSLENDINGAR !
Yðuv.1— og yður eingöngu er
tilraun þessi helguð. — Vorn veika
mátt leggjum vér fram. — Viljið þér
verða oss samtaka .? — Ef þér gerið
það, vonum vér að gott leiði af tilraun
voití fyrir alla, fyrir 1: ið lítilsvirta Ný-
Island, sem margir gera sór nð skyldu
að níða en fáir að færa ástæðu fyrir af
hverju. Allt er undiv því komið, að
þér styðjið þetta fyrirtæki. Eyrst
með því að kaupa blaðið, en næst og
mest mcð því, að borga það fyrirfram.
Að bíða eftir því floi.ii mánuðí, að sjá
hvernig inuihald þess vorður — eins
og vakir fyrir oinstöku mönnum, er
sama som að kveða það niðuv í fæð-
ingunni. Að við hafa slík orð, eru
enu verri en að vera móti, i hvaöa
félagsskap sein er.
Þetta fyrsta töluhlað er soní öllum
gofins, Hom sýnishorn, en næstu tvö
tölublöð koma úí í nœsta mánnði.
Með þossu víljum vér gefa mönnum
tækifæri til að kynna sör blaðið og
gerasf kaupendur þoss. Vér óskum
því eftir, að allir þoir, sera styðja
vilja þotta fyrirtæki vort verði búnir
r.ð senda inn nöfn sín fyrir naista
nýár.
Verð hlaðsins (vér löfum ékki meira
en 30 töluhlöðum á ári), ov $1,00 áv-
gangurinn, 50 eents hálfur ávgangur,
25 cents í þrjá mánuði —- fyrirfram
borgað —. Vér segjiim fyrirfram
bortjað og meinum að fylgja því fram,
eu gorum öllum jafnt undir höí’ði —
.færum ekki verðið upp — 'pó menn
borgi oinuugii) fyrir þrjá máuuði.
Þotta or sú regla, aem er lang heppi-
legust hoiði fyrii’ kaupenda og út-
gofeiida.
Vér sjáum onga ástæöu til að orð-
lengja þetta frekar, Vér vituin að
efnin tíl að kauptv blöð eru takmörk-
uð, on það má vera undarlega lítiil
fróðleikur fyrir bóndann í heilum ár-
gangi hlaðs, of hanu nemur eigi mörg-
luu dolhirs. Vór höfum gort vovu
pftrt —govir þér yðar.
ÚTGEFENDUIiNIR.
BERGMÁLIÐ.
Um Ieið og vór sendum frá oss
þetta fyrsta númer af Bergmálinu,
þykir oss vel við eiga að fylgja þeim
gamla góða vana, að fara nokkrum
orðum nm tilgang bluðsins.
Um langan tíma hefir það vakað
fyrir útgofendunum, að nauðsynlegt
væri fyrir þotta hérað að eiga blað út
af fyrir sig, sem hóraðsbúar gætn
rætt og ritað í, um sín sérstöku mál.
Þörfina á alíku blaði munu íiestir eða
allir viðurkonna.
Á mcðan vér höfum oigi sjálfir
vort eigað blað, gofst oss ekki tæki-
færi að ræða innbyrðis mál vor eins
nákværnlega og þörf er á, því Winni-
peg blöðin íslenzku geta oigi gcfið
sig við hinuln sérstöku málum nokk-
urs hóraðs, þau eru blöð allra íslend-
inga hvar helzt í álfu sem þeir búa.
Oss finnst þörf að ræða betur en
gert hefir verið, um stövf sveitarráðs-
ins og stefuu þess í hinum ýmsu
málum, sem efst oru á dagskrá í það
og það skiftið. Um laudhúnað og
önnur atvinnumál nýl,, finna að því
sem áhóta er vant i þeím.greinum, og
benda á ráð til að bæta úr því.
Færafróttir um það sem starfað ov í
oinum parti nýl. til annars, í þaim tíl-
gttngi að halda því á lofti sem vol er
gert og' öðntm til fyrirmyndar, til
þess að vskja áhnga og sumkeppni,
með öðrum orðum efia audlegar sam-
göngur manna inilli í nýl, vorri. Að
bæta úr þessu ov fyvst og fvemst til-
ganguv .Bergmálsins.
Blaðið tekuv því þakksamlega allav
vel sarndar ritgevðiv, sera lúta að af-
antöldu, eða hvevju þvi sem nýle nd-
unni oða mannfélaginu getur ovðið
gagn að. Það skal fnirntekið, að
engum gveinum, som innihalda slott-
uv, bvígsl og persómilegar skammir
vei'ður voitt upptaka í Bevgmálíð.
Þetta kemur eigi í bága við skoðanim-
av, þær evu einn fviðhelgav fyviv því,
Ný-Ieland ov—tiltölulegu viö fólks-
fjölda—■ i'íkt af andlegum kröftum,
hugsandi mönnitm, peunafævum mömi-
um, vonum vév því, að þoir dvagí
ponnan úr slíðrum og komi 'fvnm á
ritvöllinn. Leggi fvam kvafta sína til
að gova Bevgmálið fjölbvoytt og upp-
byggilegt blað.
Bergmálið mun halda skoðunum
sínum fvam moð einurð og sjálfstæði.
Það ev óþavft fyrir menn að kvíöa þvl
að það hangi svo fast aftan í vissum
blöðum, mönnum oða ílokkúm, aö það
MOtí oigi sjál&tæðis síns,
ICn moð þossu meinar Bevgmálið
ekki, að það ætli sér að vera á kanti
við alla, út af öllu sem eigi hefir upp-
tök sín hjá því sjdlfu, Það hefir of-
rnikla ótrú á þeirvi aðfei'ð til að gera
sig sekt í henni.
Að svo mæltu loggur Bergmálið á
stað út í heiminn, teystandi því, að
sév vevði vel fagnað, það langar til
aö verða fólksins blað, — óskabarn
fjöldans.
SYEITARKOSNINGARNAR.
Eins og lög gera ráð fyrir fór fram
útnofning til sveitarkosningar aðVíði-
völlum í Árnesbyggð þ. 7. þ. m., og
voru allir hinir sömu, sein setið höfðu
í ráðinu næstl. ár endurkjörnir. Sem
oddviti Jóhannes Sigurðsson kaup-
maður í Bræðrahöfu ; meðráðamenn :
fyvir Víðiruesbyggð, Kr. Lifmann,fyr-
ir Ávnesbyggð, Gísli Jónsson, fyriv
Fljótsbyggð, Gunnsí, Eyjólfsson og
fyrir Mikloy, Jóhann Strauinfjörð.
Viðvíkjandi endurkosniugu þessara
manna, lætur ’Bm.‘ ánægju sína í
ljóai, og þótt að þetta nú verandi
sveitarráð hafi fengið orð á sig fyrir
slátvun á götnlum sköttum, þá getum
vér eigi botur eéð, on að váðið hafi.
breytt skynsamlega i því máli, og of
að einhverjum hefir þött það fara of-
langt í því atviði, þá gofst nú þeim
hinum sömu mönnum, som váðið skip-
uðu, tækifævi til að váða fvam úr af-
loiðiuguuum af sínum eigin gevðum.
En í öllu fálli hafiv Hveitavfélagið
(gjaldeuduv) grætt um eða yfir $50,00
við það, að kjósa sömu menniua aft-
uv, og þótt breytt hefði vovið er ó-
víst að bveytt liofði vevið til batnað-
av, án þoss vér viljum hefja aðra eða
lœgja hina. I öllu falli, þaiv göiulu
ei’u reyndir og hafa fengíð raíingu,
þjtt vér játum að rangt væri að uta
á það eingöngu.
FRÁ LESBORÐINU,
Gakk tvæv klukkustundiv á dag,
sofðu sjö kiukkuatuudiv á sólavhring,
farðu að hátta undiv eins og þigsyfj-
ar, sofðu alltaf einn, favðu á fætuv
undiv eins og þú viiknav, farðu Btrax
að vinna þegav þú ert kominn á fœt-
ur, bovðaðu einungis þegar þú ert
svangur, dvekktu aðeins þegar þú ort
þyrstuv, talaðu einungis þegar þess er
þörf, og segðu eiuuugís helmíugiim
af því sem þú hugsav, vitaða aldvoi
annað en það, sem þú skamin-
ast þíu eigi að setja nafn þitt und-
av, gövðu alilvoi naitt, sem þú vilfc
ekki að vorði uppvíst, vivtti peuing-
ina það sem þeiv verðakulda,en hvofki
meiva nó minna. Peningnv evu góð-
uv þjónu ou illui’ húabóndi.
Fyrirlíttu okki mennina, iiat:;ðu þá
ekki og hlæðu ckki að þeim, en
aurakvaðu þá. Þegar eitthvað gengur
að þér, þá skoðaðu nákvœmlogi’. kjöv
þöirva, som eiga við mikla orliðloíkaaö
húa; af því fævðu huggua og af þvf
lærirðu margt. Alaxander Dutmt.