Ísland - 03.04.1897, Blaðsíða 3

ISLAND.
55
þú, strákurminn; komdu og hjálpaðu hon-
um föður þínum upp!“ Árni hjálpaði hon-
um upp og studdi hann inn að bekknum,
svo tók Árni fiðluna, bar hana inn og
lokaði síðan hurðinni. „Já, horfðu nú á
mig, strákur minn; jeg lít ekkert vel út
núna; það er ekki framar Níels skraddari.
Það segi — jeg þjer, að þú — átt aldrei
að drekka brennivín ; það er — djöfullinn,
heimurinn og breiskleikinn — —, hann
hegnir þeim þverbotna, en auðmjúkum
veitir hann náð. Og jæja, jæja! Jeg er
langt leiddur!“
Hann sat stundarkorn kyr, svo saung
hann grátandi:
„Drottinn minn, ljúfi lausnarinn!
legðu ekki dóm á breiskleik minn;
I>6 sigrað hafl mig syndin geyst,
samt er jeg barn þitt endurleyst".
„Drottinn minn, jeg er ekki þess verður,
að þú gangir inn undir þak mitt; en segðu
að eins eitt orð —“. Hann iaut fram,
huldi andlitið í höndum sínum og hágrjet.
Svona lá hann leingi og hafði upp orð-
rjettar greinir úr ritningunni, sem hann
hafði lært fyrir meir en 20 árum síðan:
„En hún kom, bað hann og sagði: herra,
hjálpaðu mjer! — En hann svaraði og
sagði: Það er ekki rjett að taka brauðið
frá börnunum og kasta því fyrir hundana.—
En hún sagði: Þó jeta hundarnir mola
þá, sem detta af borðum drottna þeirra“.
Hann þagnaði og hægði á grátinum.
Margrjet var vöknuð fyrir laungu síð-
an, en hafði ekki þorað að líta upp. En
Qú, þegar hann tók að gráta eins og iðr-
andi syndari, reis hún upp við ölboga og
teit upp,
Eu óðar en Níels varð þess var, æfti
hann til hennar: „Glægist þú nú þarna
UPP> — þú ætlar að sjá, hvernig þú hef-
ur leikið mig. Já, svona lít jeg út, ein-
mitt svona!“ Hann reis upp, en hún
grúfði sig undir sængina. „Nei, vertu
ekki að fela þig, jeg finn þig samt“, sagði
hann, rjetti út hægri hendina, benti með
vísifingrinum fram undan sjer og reikaði
að rúminu. „Kríl, kríl!“ sagði hann, dró
sængina ofan af henni og stakk vísifingr-
inum fyrir kverkar henni.
»Paðir minn!“ sagði Árni.
»Nei, hvað þú ert orðin mögur og skorp-
in. Hjer er ekki langt inn. Kríl, kríl!“
Margrjet tók báðum höndum dauðataki
um hönd hans og hnipraði sig saman.
„Faðir minn!“ sagði Árni.
„Þarna kom þá líf í þjg. hvernig
hún eingist saman, þessi ófreskja! Kríl,
kríl!“
„Faðir minn“, sagðiÁrni; honum sýnd-
ist stofan velta á ýmsar hliðar.
„Kríl, segi jeg!“ Hún slefti hönd hans
°S gaf upp vörnina.
„Faðir minn!“ kallaði Árni; hann hljóp
°g sótti öxi, sem stóð þar frammi í
horninu.
„Er það af tómri þrjósku að þú hljóðar
ekki? Annars skaltu vara þig á þvi. Jeg
hef feingið hræðilega laungun til, — kríi,
kríl!“
„Faðir minn!“ hrópaði Arni og þreif til
axarinnar, en hikaði við og stóð kyr eins
og hann væri negldur niður. Því í sama
bili reis faðir hans á fætur, rak upp átak-
aulegt hljóð, greip fyrir brjóstið og fjell
um koll; „Jesúa Kristur!“ sagði hann og
lá grafkyr á gólfinu.
Árna var ekki fuil-ljóst hvar hann stóð,
eða hver lægi við fætur hans; hann beið
eins og hann ætti von á að stofan rofnaði
°g sterk bryta britist einhverstaðar inn.
Margrjet andvarpaði eins og hún velti af
sjer þungu fargi. Loks reis hún upp til
hálfs og sá að Niels lá eudilangur á gólf-
inu, en Árni stóð við hlið hans með öxi í
hönd.
„Drottinn minn góður hjálpi þjer, hvað
hefur þú gert?“ hrópaði hún, vafði að sjer
skirtunni og stökk fram úr rúminu. Þá
kom Árni loks orði upp. „Hann datt
sjálfkrafa", mælti hann lágt. „Árni, Árni,
jeg trúi þjer ekki“, svaraði Margrjet, og
það var ásökun í málrómnum; „Jesús
minn góður veri með þjer!“ Hún fleygði
sjer yfir líkið og bar sig aumkunarlega.
Árni áttaði sig, fjell líka á knje: „Svo
sannarlega sem jeg vænti mjer náðar hjá
Guði, þá datt hann sjálfkrafa". „Þá hef-
ur sjálfur drottinn verið hjer“, sagði hún
rólega, settist á góifið, studdi olnbogunum
á hnjen og horfði í gaupnir sjer.
Níels lá óhreifður, stífur, með opin augu
og munn. Það leit út eins og hann hefði
viljað taka höndunum saman, en ekki get-
að það. „Komdu og lyftu undir hann
föður þinn, þú, sem ert sterkur, og hjálp-
aðu mjer til að leggja hann upp í rúmið“.
Þau liftu honum upp í rúmið; hún veitti
honum nábjargirnar, rjetti hann í rúminu
og krosslagði höndurnar á brjóstinu.
Þau stóðu bæði og horfðu á líkið. Allt,
sem þau höfðu lifað til þessa tíma, var
ekki eíns langt og hafði ekki eins mikið
að geyma og þessi eina stund. Þótt óvin-
urinn sjálfur hefði verið þar, þá hafði
drottinn einnig verið nálægur; það hafði
ekki staðið leingi á fundinum. Nú var
útgert um allt hið liðna.
Það hallaði af miðnætti, og þau ætluðu
að vaka yfir líkinu þangað til dagur kæmi.
Árni kveikti eld og móðir hans settist við
hann. Þar sat hún leingi, og henni kom
í hug, hve margan mæðudag hún hefði
lifað með Níelsi, og þá þakkaði hún Guði
hjartanlega með eldheitri bæn fyrir það,
sem hann hafði gert. „En jeg hef líka
átt góða daga stundum", sagði hún og grjet,
eins og hún sæi eftir að hún hafði þakk-
að í bæninni. Og það endaði svo, að hún
skellti skuldinni á sjálfa sig, sem hefði
breitt á móti Guðs boðum af ást til hans,
sem dáinn var, óhlýðnast móður sinni, og
því væri sjer nú refsað fyrir syndsamlega
ást.
Árni settist andspænis henni. Margrjet
leit til rúmsins: „Árni, þú mátt muna
það, að það er vegna þín, sem jeg verð
að líða allt þetta“, og hún grjet og sár-
þráði þó ekki væri nema eitt vingjarnlegt
orð mót þeim áfellisdómi, er hún kvað
upp yfir sjálfri sjer og til viðreisnar von-
inni á komandi tíma. Árni skalf og gat
eingu svarað. „Þú mátt aldrei yfirgefa
mig“, sagði hún með grátstaf í hálsinum.
Nú stóð það ljóst fyrir hugskotssjónum
hans, hvað hún hefði verið honum í öllum
bágindunum og hve undur einmana og
yfirgefin hún mundi verða, ef hann að laun-
um fyrir trygðina, færi nú burt frá henni.
„Aldrei, aldrei!“ sagði hann í hálfum hljóð-
um; hann ætlaði til hennar, en þóttist
ekki geta verið nógu einlægur til þess.
Þau sátu sem áður, bæði grjetu. Hún
bað hátt, ýmist fyrir honum, sem dáinn
var, ýmist fyrir sjer og dreingnum, bæði
grjetu; hún bað aftur og bæði grjetu.
Loks sagði hún: „Árni, þú hefursvofal-
leg hljóð, farðu nú og syngdu fyrir hann
föður þinn“.
Og það var eins og hann feingi á sömu
stundu hjálp til þessa. Hann stóð á fætur,
sótti sálmabókina, kveikti og settist við
höfðalagið með bókina í annari hönd, eu
ijósið í hinni; svo saung hann með skær-
um róm þetta sálmavers eftir Kingo:
Yarpaðu drottinn, væg mjer þessu sinni,
vendinum blóðga, hciftarreiði þinni,
sem að þú lyftir sekum til hegna
syndanna vegna.
Frá fjallatindum
Til fiskimiða.
Tiðarfar sögðu síðustu pðstar allgott kring um
allt land.
Austfirðingar hugsa mjög um að koma spítala-
máli sínu áleiðis, en ekki hafa þeir enn komið sjer
saman um hvar hann eigi að vera. í sumar ætla
þeir að halda tombólu til styrktar þessu fyrirtæki
og gangast fyrir því konur á Seyðisfirði.
Undanfarandi ár hefur fólk streymt hjeðan af
Suðurlandi til Austfjarða tii að leita sjer atvinnu
á sumrum. Nú er skrifað að austan, að fundir
hafi verið haldnir víða ura Austfirði, í Fáakrúðs-
firði, Reyðarfirði og Seyðisfirði tíl að koma á föstum
samtökum um ráðningu sunnlenskra sjómanna. Var
bvo maður sendur til Vopnfirðinga til að fá þáinn
í samtökin. Ætla AuBtfirðingar framvegis að bjóða
ákveðið kanp og mega einstakið menn ekki raska
því, þnr sem samtökin eru i gildi. Mjófirðingar eru
utan við samtökin. Sagt er, að þetta muni verða
til að beina sunnlenskum kaupamönnum meir en
áður til Hjeraðsins.
Tvö þjófnaðarmál eru nú á gangi eystra, annað
í Reyðarfirði og hefur þar einn vel metinn búandi
verið settur i höft og hefur játað nokkuð á sig,
en haldið að fleiri sjeu við þau mál riðnir en enn
þá er uppvíst. Hitt málið er i Mjóafirði og var
þar gerður innbrotsþjófnaður í búð Konráðs Hjálm-
arssonar kaupmanns.
Fjölsóttur fundur var i vetur haldinn á Kirkju-
bæ i Tungu og þar rædd ýms mál er almenning
varða. Dar á meðal var þar rætt um að nauðsyn-
legt væri að menn færu almennt að halda nákvæma
búreikninga.
Guðmundur bóndi frá Hreimstöðum í Hjalta-
staðaþinghá varð nýlega úti milli bæja þar í sveit-
inni.
Maður af Jökuldal varð og úti í vetur á Fellna-
heiði.
Leikir eru mjög að tíðkast hjer á landi á síðari
árum. í öllum hinum stærri kauptúnum er nú
leikið á hverjum vetri, og reist eru nú fjögur
hús, sem ætluð eru til leikja, 2 í Rvík, 1 á Akur-
eyri og 1 á ísafirði. Á Akureyri hafa menn leikið
„Varaskeifan" og „Nei“ og leikirnir verið þar vel
sóttir. Á Sauðarkróki hefur verið leikið: „Hann
drekkur" og „Hinn þriðji". Binnig hefur verið
leikið í vetur töluvert á Seyðisfirði og ísafirði.
Á Möðruvallaskólanum eru nú 38 nemendur og
af þeim 18 nýsveinar. Bu á Hólaskóla eru nú 10
nemendur og 6 af þeim nýsveinar.
Samsaung hjeldu konur og kallar á Sauðárkróki
nýlega og þótti vel fara, en ágóðinn rann til kvenn-
fjelags Skagfirðinga.
Húsfrú Sigurlaug Gunnarsdóttir á Ási í Hegra-
nesi hjelt nýlega fyrirlestur á Sauðárkróki um
uppfóslur barna og rann ágóðinn til kvennfjelags
Skagfirðinga.
Með almennum samkomum til mannfagnaðar, sem
nú fer fjöigandi hjer á landi, má telja „tombólurn-
ar“. Akureyringar ætla að halda eina þeirra á
sumardaginn fyrsta, aðra á að halda í vor i Víði vík i
Skagafirði og hina þriðju á Sauðarkróki.
Á sýslufundi Skagfirðinga, 23. febr., var meðal
annars rætt um brúargerð á Vesturvötnunum og
gert ráð fyrir, að hún muudi kosta 30,000 kr.
Lærisveinar Flensborgarskólans hjeldu 31. f. m.
veislu í skólanum og buðu til kennurum sínum.
Það er í fyrsta sinn, sem þess konar samsæti hef-
ur verið haldið þar í skólanum.
Til prests er kosinn í Fjallaþingum cand. theol.
Páll H. Jónsson frá Grímstöðum á Soltjarnarnesi.
Magnús Einarsson dýralæknir er nú á ferð upp
um Mýrar og Borgarfjörð til að kenna mönnum
þar fjárbaðanir.
Þessi mannalát, eru sögð: Sigríður Jónsdóttir
í Flðagafli í Árnessýslu, d. 5. febr. — Stefanía
Einarsdóttir í Geirakoti í Sandvikurhreppi. — Björg
Jónasdóttir í Garðhúsum á Eyrarbakk i, d. 21. jan.—
Sigurður Einarsson á Oddahól á Rangárvöllum, d.
25. jan. — Ragnhildur Olafsdóttir á Geldingaá í
Borgarfjarðarsýslu, ekkja Jóns Árnasonar dbrm. á
Leirá, d. 28. nóv. f. á. — Magnús Benediktsson
verslunarm. á Akureyri, d. í f. m. — Friðbjörg
Bjarnadóttir á Seyðisfirði. — Jón Jónsson í Húsey
í Hróarstungu, faðir Jóns alþingismanns Jónssonar
frá Sleðbrjót. — Magnús Magnússon verslunarm. á
Vestdalseyri. — Oddur Jónsson á Dagverðareyri.
Reykjavík.
Skólaröðin
í lærða skóla Reykjavíkur við miðsvetrarpróf 1897.
CSvigatölurnar við nöfnin t,ákna ölmusustyrkinn i krónum).
VI. bekkur.
I. Jón Þorláksson (200); 2. Sigurjón Jónsson (200).
3. Halldór Gunnlaugsson, umsjónarmaður vlð bæn-
ir (200); 4. Árni Pálsson (150); 5. Sigurbjörn Á.
Gislason (200); 6. Eggert Claesen (100); 7. Sigfús
Sveinsson; 8. Gísli Skúlason; 9. Ásgeir Torfason,
umsjónarmaður úti við (150); 10. Ólafur Briem (100);
II. JónProppé; 12. Eiríkur Kjerúlf (100); 13. Ólaf-
ur Dan Danielsson, nmsjónarmaður í minna svefn-
loftinu (150); 14. Böðvar Bjarnason (25); 15. Elin-
borg Jacobsen; 16. Jðhannes Jóhannesson; 17. Bern-
hard Laxdal; 18. Einar Gunnarsson, umsjónarmað-
ur í bekknum; 19. Guðmundnr Guðmundsson (125),
tðk ekki próf sökum veikinda.
V. bekkur
1. Magnús JónBaon (100); 2. Halldór Hermanns-
son (200); 3. Jón H. Sigurðsson (100); 4. Sigurður
Jónsson (160); 6. Bjarni Jónsson (150); 6. Ari Jóns-
son (150); 7. Matthías Binarsson; 8. Matthias Þórð-
arson, umsjónarmaður i bekknum (125); 9. Einar
Jðnasson (50); 10. Þorsteinn Björusson; 11. Sigfús
Binarsson; 12. Bjarni Þorláksson (50); 13. Þorvald-
ur Pálsson (100); 14. Tómas Skúlason (100); 15. Guð-
mundur Tómasson (100); 16. Valdimar Steffensen.
IV. bekkur.
1. Guðmundur Benediktsson (200); 2. Henrik Er-
lendsson; 3. Sigurður Kristjánsson (150); 4. Guð-
mundur Bjarnason (150); 5. Eggert Briem; 6. Krist-
ján Thejll; 7. Kristján Linnet (25); 8. Stefán Ste-
fáusson (50); 9. Kristinn Björnsson; 10. Sigurður
Sigurðsson; 11. Sigurmundur Sigurðsson; 12. Jón
Rósenkranz; 13. Jón Brandsson; 14. Guðmundur
Grímsson; 15. Karl Finsen; 16. Böðvar Eyjólfsson,
umsjónarmaður í bekknum (25); 17. Sigurður Guð-
mundsson (50); 18. Karl Torfason (50), tðk ekki
próf sakir veikinda.
III. bekkur.
1. Rögnvaldur Ólafsson (200); 2. Páll Jónsson (100);
3. Páll Sveinsson (125); 4. Sveinn Björnsson; 5. Jón
H. Stefánsson; 6. Asgeir Ásgeirsson (75); 7. Ste-
fán Björnsson (200); 8. Lárus Fjeldsteð; Páll Eg-
ilsson; 10. Guðmundur Jðhannsson; 11. Guðmund-
ur Þorsteinsson; 12. Ólafur Möller; 13. Jón. H. ís-
leifsson; 14. Sigurjói. Markússon; 15. Lárus Hall-
dórsson, umsjðnarmaður í bekknum; 16. Vernharð-
ur Jóhannsson; 17. Ólafur Þorláksson.
II. bekkur.
I. Jón Jónsson (200); 2. Jón Ófeigsson (50); 3. Jó-
hann Sigurjónsson (nýsveinn); 4. Sigurjón Jóns-
son (50); 5. Böðvar Jónsson; 6. Skúli Bogason ;
7. Hankur Gíslason (50); 8. Böðvar Kristjánsson;
9. Björn Líndal Jóhannasson, umsjónarmaðurístærra
svefuloftinu (50); 10. Benedikt Sveinsson, umsjðnaT-
maður í bekknum (100); 11. Magnús Sigurðsson (25);
12. Jakob Möller; 13. Þórður Ögmundsson (25);
14. Gunnlaugur Claesen (nýsveinn); 15. Lárus Thor-
arensen; 16. Sigurður Guðmundsson (nýsveinn);
17. Jón Benedikts Jónsson.
I. bekkur.
1. Þorsteinn Þorsteinsson; 2. Ólafur Björnsson;
3. Einar Arnórsson (25); 4. Jón Magnússon; 5. Magn-
ús Guðmundsson; 6. Jónbjörn Þorbjarnarson; 7. Hall-
dðr Georg Stefánsson; 8. Halldór Jðnasson; 9. Bjarni
Jónsson; 10. Eiríkur Stefánsson, umsjóaarmaður í
bekknnm; 11. Sturla Gnðmundsson; 12. Brynjólfur
Björnsson; 13. Björn Stefánsson, 14. Pjetnr Boga-
son; 15. Vilhjálmur Finsen; 16. Sigvaldi Stefáns-
son ; 17. Björu Þórðarson; 18. Ásgeir Guðjón Gunn-
laugsson; 19. Sigurður Sigtryggsson.
Nú hefur verið dæmt í undirrjetti i öðru máli
Þorvaldar lögregluþjóns við Vald. Ásmundsson rit-
sfj. Það er málið sem reis út úr auglýsingunni,