Nýja öldin

Tölublað

Nýja öldin - 11.06.1898, Blaðsíða 3

Nýja öldin - 11.06.1898, Blaðsíða 3
195 Akureyrar, frá Akureyri til Rvíkur og út úr þeirri línu frá Stað í Hrúta- firði til Isafjarðar) roundu kosta 4— 500 þús. kr. ... Ég hefi komist svo langt, að ef liægt er að fá svo sem 100 þús. kr. veiting úr landssjóði, í hæsta lagi 150 þús.2, þá mun ég2 sjá fyrir hinu, en hvernig', má ég ekki skýra frá'2 að svo stöddu. En þótt töluvert affénu fáist annarstaðar að, þá verður stjórn íslanás’ að sjá um lagning2 landlinanna og reka þær, því að félagið vill ekkert við þær eiga2 nema leggja eitthvert fé fram til þeirra, sem samsvarar því, sem sparast á sjólinunni við það, að hún fer á land á Austfjörðum“. Hessi eru eigin orð Dr. V. G. A- ætlunin er „lausleg“, og því engin vissa fyrir nema hún só talsvert fjarri réttu lagi. — I stað þess að Bjarki segir, að félagið vilji taka að sér að leggja línuna, ef það fái lítið á annað hundrað þús. króna“, og eiga svo á hættu hvað „lauslega11 áætlunin kunni að reynast ónóg, þá segir Dr. Y. G., að félagið „vilji ekkert eiga við lagninguna“, nema að eins leggja til hennar einhverja upphæð (hann segir ekki hve mikla einu sinni), sem sparast muni við það sem sæ- síminn verður styttri til Austurlands. En landssjóður á að leggja hann, og eiga á hættu, hvað rnikið til gengur ffam yfir „lauslega11 áætlun. Hve mikið fáist annarsstaðar að og hvað- an, um það „má“ Dr. V. Gr. „ekk- ert segja að svo stöddu“, en hann „mun sjá fyrir því“. — Ef Dr. V. G. væri milíóna-eigandi, væri minna um þetta að fást. En sé hann nú ekki fœr uni að bera ábyrgð afþessu stórfé, þá væri þó viðkunnanlegra að vita vissu sína um, hvaðan þess er von og með hverjum kjörum. Þá mundi það koma í ljós, hvort þessi hluti fjárins, sem félagið vill ekki fram leggja ef það verður að leggja sæsimann alla leið hingað til Reykja- víkur, þetta „hitt“, sem doktórinn ætlar að „ajá íýrir“, mundi ekki al- veg eins íáanlegt til landsimalagn- ingar, þótt landið sjálít legði fram þann hlut, aem hann ætlar félaginu að leggja til. Oss virðist lítt hugsaudi anuað. Vór verðurn að segja það, að oss blaaðir ekkert í auguin, þótt lands- sjóður ætti að kosta allan landsím- ann. Og vér sjáum ekkert til fyrir- stöðu því, að hann verði lagður á einu eða tveim árum. Landið getur vel tekið alt að 600 þús. króna lán til þessa og endurborgað það á á- kveðnu árabili, og það er eðlilegasta aðferðin, og mætti afborgunarfrestur ‘) Auðkent af Dr. V. G. sjálfum. a) Auðkent af oss. Bitstj. vera nokkuð langur, svo að ekki lendi hann allur á einni kynslóð. IVIeð því móti, að veitt sé í einu fé til allrar landsimalagningarinnar, er og langsízt hætt við að hreppa-póli- tíkin, sem er svo rík í Bjarka, kom- ist að. í>á er um að gera að fá allan landsímann í einu eða ekki neitt; en .alt landið hefir þá jafnt í húfi, og þá yrðu allir fúsir að veita féð. Og engum dettur víst í hug að mæla Reykjavík undan að bera sinn hluta af því að fullu. Vér ætlum að Bjarki só einn að mestu um þann smásálarskap, að hafa ekki áræði til að koma land- símanum á á skeinri tíma en svo, að „til þess gangi 25 árin af næstu öldinni“ (Bj. 14. Maí).* Væri nú ekki bróður Bjarka miklu sæmilegra að reyna að íhuga og skilja röksemdir vorar, sem lít- um á mál þetta frá víðsýnna sjónar- miði en hann, í stað þess að velja oss skammyrði og tortryggja hvatir vorar ? Þar sem hann er að slá því fram alment, að höfuðstaðarblöðin hafi veitt Dr. V. G. „álas og illmæli11 fyrir afskifti sin af þessu máli, þá verður hann að undanþiggja vort blað frá því. Vér töluðum alveg því gagnstœtt um það atriði. Vér höfum bæði i þessu máli og stjórnarmálinu viðurkent lofsverðan áhuga og fram- takssemi Dr. V. G., og aldrei borið brigður á góðan tilgang hans, þó vór ætlum að honum missýnist í báðum þeim málum. Eins viljum vór gjarnan trúa því, að Bjarka gangi gott eitt til að fylgja hreppa- pólitík þeirri, sem hann fylgir i þessu ritsíma-máli; en skammsýni verðum vór að tslja það. En göðan tilgang getum vér eng- an séð hjá honum í skammyrðum og illgetum um oss nó aðra, sem tala röksamlega um mál og ekki al- veg sem „blindir um lit“. Hinu viljum vór trúa, að þetta só breyzkleika-synd, sem hann iðri eftir þegar hann athugar betur orð sín. En hvað sem því liður, treystum vér skynsömustu mönnum um alt land til þess að sjá, að framtíðarnot- *) Ýmsan bamaskap i greiuum Bjarka leiðum vér bjá oss alveg, svo sem það, að fyrirbyggja megi hættuua á þvi að þráðurinn slitni, með þvi að „hafa hann tvöfaldan(!) á verstu stöðunum“. Pað er eins og hann hugsi, að það sé þráð- urinn, sem á að bera staurana, en ekki staurarnir þráðinn. Tvöfaldur þráður er það, ef sömu stengurnar bera tvo þræði. Eða ætlar hann að tvinna þráð- inn?! Sé hitt meining hans, að leggja tvo þræði á tvennum stiinyum, þá yrði það býsna kostnaðarauki, en litil trygg- ing gegn bilun. in verða langvissust og drýgst öllu landinu með þvi móti, að sæsíminn liggi til höfuðstaðarins og landsími þaðan út um alla landsfjórðunga. Og vór treystum þeim til þess að leggjast á eitt með oss um það, að láta landssjóð þegar taka lán til allr- ar landsímalagningarinnar, að svo miklu leyti, sem styrkur fæst ekki annarstaðar að til hennar — lán, sem endurborgist t. d. á 50 árum, eða lengri tíma ef vill. JÞað er mannlegt og forsjálegt, og mun borga sig betur, en að spara í bráð, svo sem 200 þús. krónur, og fá svo aldrei viðunanlegt samband ruilli höfuðstaðarins og útlanda, eða jafnvel milli neins landshluta, nema Seyðisfjarðar eins, og útlanda. Dað er ekki ávalt sannur sparn- aður að spara krónuna í svip, en biða svo ef til vill margfaldan halla um ófyrirsjáanlega framtíð. Eigum vér nú ekki að taka hönd- um saman um þetta, bróðir „Bjarki“, og takast í höndur um það við alla landsmenn í ollum landsfjórðungum? — Dá stöndum vér langt fýrir ofan alla hreppa-pólitík. Heimsendanna á milii, Mestallar þær útl. fréttir, sem önnur Rvíkur-blöð hafa verið að segja þessa viku, hefir ,N. 0. flutt fyrir 14 dögum, og hefir því fáuvið að bæta. Stríðið. Cervero aðmíráll Spán- verja hélt seint í f. m. meginhluta flota síns inn til Sant Iago de Cuba, borgar víggirtrar við fjörð, er skerst norður i miðja suðurströnd austur- endans á Cuba. Varð hann að afla þar kola. Bandamenn urðu þess varir og kvíuðu hann inni, og er floti hans úr sögunni að ætla má í þessu stríði, með því að Bandamenn geta haldið honum þar, en eigi er líklegt að þeir geti sótt hann inn i fjörðinn. Einhver skothríð heyrðist frá þess- urn stöðvum 31. f. m. til Jamaica, var símritað þaðan 1. og 2. þ. m., en líklega hefir það engin úrslita- orusta verið, því að Spánverjar munu ekki þora að leggja út í það. Bandaríkjastjórn hefir sentnokkur skip með lið og vistir til Maníla og var að afgreiða fleiri skip þangað. Ekki var enn farið að senda her til Cúba til landgöngu. Verður, ef til vill, eigi fyrri en regntíðin méð óhollustu sinni er af staðinn í Októ- ber. En talað um að senda land- göngulið til Puerto Rico. 280 000 hermanna hafa Banda- menn nú boðið út; gengur þeim ó-

x

Nýja öldin

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Nýja öldin
https://timarit.is/publication/32

Tengja á þetta tölublað: 49. tölublað (11.06.1898)
https://timarit.is/issue/51724

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.

49. tölublað (11.06.1898)

Aðgerðir: