Fram - 21.05.1921, Blaðsíða 3

Nr. 20
FRAM 73
Uppboð
verður haldið laugardaginn 28. maí n. k. á ýmsum lausafjármunum til-
heyrandi dánarbúi borfinns Jónssonar við hús Gunnlaugs Porfinnssonar
Siglufirði og þar selt: sængurföt, fatnaður, bækur o. fl. smávegis tilheyr-
andi dánarbúinu.
Uppboðsskilmálar á skrifstofunríi. Uppboðið byrjar kl. 1 e. h.
Skriístofu Siglufjarðarkaupstaðar 14. maí 1021.
G. Hannesson.
Lagarfoss
leggur af stað frá Kaupmannahöfn 3. júlí n. k.
til austur og norðurlands.
Afgreiðsla Eimskipafélagsins Siglufirði.

LJ LJ LLi
I..VE GETANA" ARGARINE (cV
Umboð og smásala.
S. A. B/öndal.
sérstökum lögum verið veittur íslenskur
ri kisborgararréttu r.
3 m. Sk. »Vega« kom hingað í gær-
fnorgun, frá Setubal í Portúgal með salt-
farm til verzlunar Sn. Jónssonar. Vegavar
38 daga á leiðinni, sem má heita dágóð
ferð, af þeim tíma var hún aðeins 20 daga
upp undir Látrabjarg en 18 daga þaðan
og hingað. ís varð skipið vart við nær 40
kvartmílnr norður og vestur af Horni en
ekki var það nema hrafl.
Seyðisfjarðarveikin. har liggur
nú um 300 manns, en enginn hefur þar
dáið enn sem komið er, og margt af fólki
því er fyrst lagðist aftur komið á fætur.
Samgöngur eru bannaðar við bæinn,
Kirkjan. Messað á morgnn kl. 1 e. h.
Perming.
t
Dánarfregnir.
Hólmfríður Finnsdóttir
kona Sigurðar Sveinssonar sjómanns
í*ndaðist í gærmorgun að heirnili
sínu hér í Siglufirði, eftir stutta legu.
’gðust þau hjón bæði í lungna-
t*vlgu fyrir skömmu og varð það
hennar bani, en maður hennarligg-
ur ennþá þungt haldinn, en þó á
batavegi. Upprunnin var Hólmfríð-
ur heitin úr Ólafsf. og dvaldi þar
lengst af. Fyrir nokkrum fluttu þau
hjón hingað til Siglufjarðar, bjuggu
jafnan við fremur erfið kjör eins og
svo margur nú á þessum erfiðleika
tímum og verður nú róðurinn þyngri
fyrir Sigurð í ellinni, einan og las-
burða, því að kona hans var hon-
um ávalt hin ástúðlegasta og besta
stoð.
Valdimar Thorarensen
málaflutningsmaður á Akureyri,
er nýlega látinn í Kaupm.höfn.
Hann sigldi fyrir rúmum mánuði
í þeim erindum að leita sérjækninga
en átti ekki afturkvæmt.
Rúsínur Sveskjur
Dósamjólk Purmjólk
Mysuostur Margarine
Brent Kaffi Kaffibætir
Kex Cacao
Sæt Saft Melís
Stangasápa Eldspítur
Buksnaefni Fataefni karlm
Kjólatau margar tegundir
Tvisttau Flónel^^
Lasting blá og svört ***
Kvenskyrtur Svuntur
Silki svart og bleikt, slétt
Bakkadúkar Blúndur
Skósverta Ofnsverta
Handklæðaefni Vasaspeglar
og margt fleira fæst í
Litlu búðinni.
Hingað og þangað.
Konur fá kosningarrétt.
Með hinum nýju grundvallarlögum Svía
frá 27. jan. s. 1. hafa konur þar í landi
fengið alm. kosningarrétt.
Skaðabótakröfur.
Þýzka stjórnin hefir nú fengið kröfu frá
skaðabótanefndinni um 180 iniljarða gull-
marka herkostnaðar greiðslu.
Sjaldgæfur viðburður.
Amerískur læknir skar sig sjálfan upp
nýlega og tók botnlangann burtu. Pykir
þetta merkil. viðburður, en kvað þó ekki
vera eins dæmi.
Ágæt Kryddsíld
st. 25 aura, fæst í
Litlu búðinni.
íbúðarhús
mitt ásamt skúr er til solu.
Even Johansen.
Ritstjóri: Sophus A. Blöndal.
Afgreiðslum.: Sophus Árnason
Siglufjarðarprentsmiðja.
8 •
alefli á gagnaugað. Hann stundi við þungt og féll aftur á bak
°g sá eg strax á því, hvernig hann datt, að hann þurfti ekki
'ueira með. Eg flýtti mér nú að láta hvern hlut, sem eg hafði
úkið, á sinn stað aftur og hugsaði sem svo, að ef eg léti a!t
óhreyft, þá mundi þessum tveimur mönnum, sem eg hafði séð,
Verða kent um morðið og klifraði eg svo yfir veggsvalirnar og
slapp burtu, og þar sem eg aldrei hefi heyrt minst á þetta íram-
ar, þá býst eg við, að svona hafi farið. Lessir tveir menn hafa
þó víst aldrei náðst, því það hlyti eg að hafa heyrt, en þeir hafa
kannske orðið að flýja til ineginlandsins, en nú er ekki óhugs-
snlegt, að þetta kunni að berast þeim til eyrna og að þeir frétti,
að þeir hafa ekki orðið valdir að dauða þessa þriðja manns, held-
hr hafi eg orðið til þessa að stytta honum aldur, Meira hefi eg
Svo ekki fram að færa nema það, að eftir því sem mig minnir,
þá voru stafirnir H. M. grafnir á silfurvindlakassann og nú hefi
eg lokið máli mínu, herra fangavörður.«
Hér endaði játningin, en svo bætti blaðið við frá sjáfu sér:
»f*að liggur nú nærri að setja þessa játningu í samband við
h'ð dularfulla morð, er framið var f husi herra Morningtons í
^undúnum, Sleekestræti nr 6, hinn 20 nóvember fyrir tuttugu og
Iveimur árum. Lá nótt hvarf eigandinn ásamt Cecil Braithwaite
Vini sínum úr húsinu og hefir ekki spurst til þeirra síðan, í
húsinu fanst myrtur maður og líkurnar voru svo miklar á hend-
Ur þessum tveim mönnurn. að varðhaldsskipun var gefin út á þá
hvar sem þeir næðust. En undir eins og ofanrituð játning var
ham komin, var sú skipun kölluð aftur og mun nú fólk þeirra
g'- 'a alt, sem í þess valdi stendur, til þess að hafa upp á flótta-
n önnunum og skýra þeim frá, að þeir séu ósekir.«
Þannig hljóðaði þessi grein, er virtist draga svo mjög at-
1 S1' kofabúans að sér og var svo að sjá, sem hann tæki nú
• ''verja íkvörðun, er hann hafði lesið hana. Hann stakk blað-
lllu 1 vasa sinn, gekk til mannsins, sem soínaður var, laut ofan
5 .
svofelda játningu. »Klukkati átta fer eg til annars heims,« sagði
hann. >Eg hefi lifað samfeldu glæpalífi alt frá æsku, en prestur-
inn segir, að eg megi enn miskunar njóta ef eg kannist við alt
og iðrast þess. Pað skil eg nú ekki vel, en það ktmur ekki því
við, er mér býr í brjósti og eg skal nú segja frá satt og rétt.
Pað bar við í nóvembermánuði fyrir eitthvað tuttugu árum að
mig minnir. Eg var þá í óaldarflokki einum, sem setti sér það að
aðal markmiði að ræna hús |:>egar eigendurnir voru fjarverandi.
Við gáfum okkar lítið við stórglæpum, því að þetta borgaði sig
betur, einkum í þeim hlutum borgarinnar, sem heldra fólkið átti
heima í. Pá var það einu sinni að næturlagi og í kolamyrkri að
eg og félagi ininn einn áttum að ná í silfurmuni nokk'a, sem
áttu að geymast einn sólarhring í húsi nálægt Park Lane í Lon-
don. Tveir þjónar voru hjá fjölskyldunni, en ekki átti nema ann-
ar þeirra að vera í húsinu þessa nótt og það var einmitt hann,
sem hafði sagt okkur frá þessu gegn því að fá helminginn af
silfrinu þegar búið væri að bræða það. Hann átti að láta standa
opinn glugga og þegar við værum svo koinnir inn, áttum við að
dúnka dálítið í hausinn á honum og binda hann til þess að alt
væri sem líklegast. En þegar við komum á götuhornið, mættum
við honum og beið hann þar eftir okkur til þess að segjaokkur
að silfurmuniinir hefðu verið fluttir á annan stað og væri þetta
því ónýtisferð. Meðan við vorum að spjalla um þetta, heyrðum
við að lögregluþjónn kom þrammandi hinu megin götunnar og
og voru þá þjónninn og félagi minn ekki lengi að taka til fót-
anna, en eg lét myrkrið skýla mér og þrýsti inér upp að múrn-
um, sem eg stóð við, enda hélt lögregluþjónninn leiðar sinnar
án þess að koma auga á mig.
Meðan eg beið þess, að hann fjarlægðist betur, tók eg eftir
ljósi í glugga á neðstu hæð hússins, sem þar var beint á móti.
Ekki veit eg hvað til þess kom, en eg stóð þarna grafkyr og
starði á þennan glugga löngu eftir að lögregluþjónninn varhorf-