Rit þess (konunglega) íslenzka Lærdómslistafélags - 01.01.1784, Side 62
62
J. S. Um llanbfaríSótt.
Sinð mifitepfi’ fiáföóuni fá ówani, at@iúfs
líttfti eroptajtbobin ofmifil feeöa oq j)arf)iáóoaíin,
foo fent ójTfefin níjmióif, qramar, fiotmeti oqffetra
fjefj fonar. ^>at er begótnlig fjrceöfía, at (íúfítttflc
tjepi nema ó«nn fcú mat (*). ^pat aitntfttnar*
tegajta riö fiejja aöferö er, at f)útt er eigi ttí an*
nar#, enn at efpa ípita og purf, j)oert í tnóti
fent náttúran útfrefr. @á óruni og ^iti, pfic
^pprium (unn fiúfi fíagar; jntrfr í munninttm og
etlu f)ollöinu; júit f>cita og rauöa j)oag; fú eptir*
laungunóannfifftreptir f>ot fem fuaíar; fú foeí;
un, fentfpannfcerafnpuog^reinutoptt, ernáttúr;
unttar raufi, fem ótópar tíí oor, at ofj £>r?ri at enör;
ncera ^atttt af eiiutn freptttm. $ans ófireina
túnga, fern benöir tii, at maginn fe eittð áfí<i=»
fomintt; (fanns ólpjiifemi, oeígia, og oiöóióör
á mat; fá fúii öaun af atiöarörcetti f)«uní og
faurinötim, ft)tta at 6iá j)onum er niörifprir rot*
nunarefni, fent foröiarfar allann rnat, fent fco;
num oceri geftnn.
§. 15. 9íörar og íángtttm fíeiri frtngum;
flceöur aöbúnaöi ftúfitnga oibotfiaitöi, eru f>er í
tanöi, einð og annarfiabar, ntargfoíö orfof til
ftúföóma umbreittngar til fcin* oerra, foo fem:
1) Æallör oatnebrpcf*, femlepför er ftúf;
tingi, er liggrí fcita ag bruna; foo Ult fem fsat
er
('*) ^eftr cinf)t>»rn ttma orbit oar oib, af ftúfltngi
fcm nocfra öaga at unöanfornu baföi lcgit í ntóíi
tneöboftiöórum, oarborinnbaunaarautr at bovöa,
einn’fcí óbaðanltsaiti ntatr, fent bonnm funni at
at gefaj!