Rit þess (konunglega) íslenzka Lærdómslistafélags - 01.01.1784, Blaðsíða 187
S. M. ©t'cirflíBo'ibi. TS7
«þnt lí))1 ftcfn pá í^eftr umfratn, af vor= fumar*
o<t 6attfi(i61a, vinjt upp tneb foflttaöi fmns til
ftáfar = átt»eqfiní5 af triá -Piö , iárnt, tioru og
j)ttiiðligum peiöarfcmtm, Itfa fentr §ann 6«fium
fínmn í ttetrarígaungtt t foeitina á íeigu, og
fctupir f>á ^>aC>an, ticer piöfmrf, eöa leigir, foo
^at erfatt, at foeitasbónöinn (jefir fkflatta niní
frattt, ett ^fir gánga lífa t fPttröitm, oa pcirra
getr ftann ecfi átt rerit, fefunt fttté fíutniingí tiís
örátta og aöörátta frá flótuttn og óonöíuninni;
!fat rettícetir farnt ecfi, at tnargir frnllöa lángtum
ficiri 6efia, enn Piöfjurfa, máínptu ftnni til fjins
örttnar ogftálfum fer til (ítilla eöa eingra gagu«s
muna.
§. 22.
^Pmiðíigar perur: foo fem a) £at eptir er,
fpo litit £at jjó er, af uíörefa, fjeffr ftóBónöinn,
^eljt @tranöamenn og fftorölenötngar frant pftr
foeita-óónöattn, eittnig þualt efa, ttcer ^eppnaj,
^partmot Jiefji óeftr ccfi at óióöa nema^er og (>ar
lítiífi'orlig fmtöa= eöa liáöeingfTttfoí. b) @ióí
bóttöinn beftr fum|1aöar, og máfíe gceti píöar
ftaft gagn af f0lt?a>ft0fii; £ac í ntóti ntá teíia
foeitaí bónöanttm fTtaUa*gf0ftu, fattit ecfi foo
rnunutn fœti, nenta á ttocfrutn fpeitaieröttm og
láttgt uppi á óeiöutniOlorörlanöi egðnálaífóflu
fprir noröan^vi, 6'?arbceöiftáfar og foeita-bcení
öur geta £au ttnt eöa ^eirn nteö Pofinaöi fafnat*
c) at fonnu er ftlángs uetöt oiöa, Itfa íapueiDi
fumftaöar á foeita joröttm, ett fmat mifíti
frantar er eigi £ar á móti píö fTóinn felabli,
Iajrr