Rit þess (konunglega) íslenzka Lærdómslistafélags - 01.01.1784, Síða 224
224
O. S. Um x£fcatr=vorp.
og jafnan fjit fama, fcm fugíinner oanr orbinn,
cn óFunnugt fólf, og fsat fem fcáret}|li brúfar,
eör og fiolöi ntanna, fcelir fugíinn, fern fípggr
ec af náttúrnnnt.
§• *3-
Jgtwec fáftnna £at fe og fioírtf f¥aba «on,
at fíilia eigi ncma eitt ebr too egg cptir í fjreiört,
fsá fuglinum er eptirgeftt 6it feinajta oarp, $at
fjarf oarla nocfrum ^eilflfygnum at fi)na ebr
fegia ; fsenna oonöa oatta brúfa $ó miör
ntargir; 6«r af fentr fsat eitttta ttiejt, at oibfottta
#öar*fuglftno oetör foa íítil fent eingi á fioeriu
ári, og oarpit narfeint eöralDreinocfrumfiroflfa;
$ar 6»<rt á ntót er fteígun fjaHð fcu
fcotutm merg egg eptirlátin (§. 11). (Sptir eggia
teíunni fer ónga talan, nenta at fm leiti fem
fúl=eggin giera fsá mun fctrri, eör ef œöur pft'rgefr
fjreiör, tní)c °9 f*nð möber, eöa öepr frá
$oí.
9?úer otfl, at allr fá úttgi, fent ttppflaf*
tnn er i eintt oarppíátft, oitiar ftángat notjta ác
eptir, eitto og flálf ntóöirin, ^oerci (tann fplgic
$ar til 6«nn «r oröinn fullþrofía, og legjt $ar at
eino og (>ún; fy'oiht ófratnfi)ni er fjá ecfi, at
áffunöaeigi ftelgun fuglftne fem niejt ntá, eör at
cinna fjat ftjri fáein egg, fem tefin oeröa i eitt
ffipti, at fara ntargí tingo otöar*fuglð á mið,
fem gefr af fer margftnnum flotrra gagn, eg oií
rneina á oöru eör friöia ári fjarepttr; fiat er þtt
fanta fem at láta ftg eigi umoaröa, 6»frt fornit,
fetn