Rit þess (konunglega) íslenzka Lærdómslistafélags - 01.01.1787, Page 95
»ií> 0r>eita* Sónöann.
95
2lDr*reifnuD niatoara á at forforcja
fóffit, £ó giori eg þontitn 4ar r^r* !*'
fféppur bpggo i rD. 8 fj. 4
fípr. rúgo 1 rD. 60 f? * 2 68
6 pD. tóbafð á 1 rD. 4 pta. brennu*
öínð 52 fj. « 152
2j 74
2(f 44 rb. 80 fj. fyeftr pefji bónDi
enn nú * « 19 6
fþefji er nú faífaDr góbr DónDi á agnfemis*
laufri 20 ^tttiDr. jerDu.
SSeit eg, at tnargr muni pat finna, fem
fatt er, at eingitnt fFatntaj fú miólf, fem í
ttnDanfaranDi rcifntngunt et- tilatlut, gierD at
fmiori, jT'pri og fpru, ú fsann ()átt, at fjetta
fmier, ffpr og fpra aiori pá fettu penínga
til mannellDið. Unt feíocrtt ttmann, far fetn
f>aft er I feli, fattn fjetta jjelljt at tafaj,
enDrarncer ecfi. ®n mér fpfir foo rtfíiga
giort fprir oait^ellDuiii t unDanfornum reifn*
lugunt, at fietta fmrft eigi at telia.
Oíú £t)fir mér (>at ttattta, at giora nocf*
urn reifntng pftr DÓnDanð f)epfFap meD einunt
pinnuntanni, og toeintr Binnufonuttt, meD jjoí
fem fcúfjfrepa Oa í)ngltngar fttnna at wera til
léttið. Sg cetla þomini 12 aura tún á 20
(ntnDraDa jorDu, og (>»erium epriðoelli i allra
mejta