Rit þess (konunglega) íslenzka Lærdómslistafélags - 01.01.1787, Síða 138
138
O. S. Um jtefmjæcjt
(jcilfufari og áfigfonutlagi {jootð ftjrt ftg;
£t>í tjarla cr fá manncfT'ia til, cr cigi
tncgi citt^ttQt af ní)ta, at frátcfnum úng=
borttum og farar j ómegiim; fetta tjrDi
inntaf minttar ntcin ttgar f)ér unt; cn at
finna mátann, þ»orfit fjat tttœtti lagligajt
tafaj, og tjerba fjrcppnum til £agrceÖið,
par á cr tjan&fjceft nocfut.
3) tttarmaj íanbit tJiö ofcnöflu nocfurra í
mat og örtnf, flceöna&i, og faupi margö
ófjatfa í £enölttninni, cinfanliga í góöunt
árum, cr jafntjcl orfafar mannfall, ^cgar
cptir á fplgir bagt árfcröi. JPjictrœnuff'apr
cr fTift, cn fiarfccgt fram|l)ni, cr ótfjeimt=
ir, at fafttat ft wiftum d góöu tiöunum,
ft)0 fólfi tjcröi fjt>í ftör tjcrgángr tjíð, cör
at fjat tjeröi (jángrmoröa á cntttn lafari.
(£n (joí cr œ tjcrr og ntiör, at á fjefju
(tafa fjeir litía cör cittga atgcetiti, er cigi
tnuna ttl óeröu árantta, fjegar allð nctgt1
ir fiafa, ^etlttr faupa alIt = ofmifit af tó*
bafi, brcttttutjíni og fytniðfonar glíngri t
Óenöíttninni, cn flccöa og gccóa froppitttt
ófpart, meban efni tilfjrccfua. (Sg pccft
fá batnör, fcm ná örcdfa faffe ttJifoar, og
cigí- fialbnar cnn einuftttni á t>cgi / cn
9tom og Oíauöatjítt í fiaö elð og brcnnus
oínð. ©óö ^eftc cg mu£ufícet>t>anu fuíl=
tíöa bónöa fott, cr tt( cingra mcnta oac
fcttc