Rit þess (konunglega) íslenzka Lærdómslistafélags - 01.01.1787, Síða 166

166 O. S. Itm J&fnvœgi.
leiqn o<? ^ú§ntanna áró&urð á fínum oeg*
um, einð 03 alljafnt í;eftt »iD(ten(]ij?
(£f aílir cettu at »era jfipðciqenDr, fem fló
fsfia, fá PilDi (jöerr maör l¥ip eiga, cti
eingi róa §iá eDrum, í)»at ecfi gétc ffabij.
7) Dtefi menn fsctta máí frá rótnm, og at*
gceti fjoert ^iáíeigu = menti géta ^aft ffipa
útgierö, eör ecfi, fá fjlióta menn at nei*
ta enu fprra, en oeita foí ftDara jágoce*
Di* 3 Pejfttm fíeDutn fjefja lanj eru brúf/
abir fep* og átt' ceríngar, feir fprri foffa
ní)ir frá 30 tií 40, enir ftöari frá 50
til 70 [ttfiðCaía. Jpiáleigu « ntenn eru
eKDÚngið efnalauftr nt géta cignaj foo bí)t
ffPip. 51 3nníneffunt, ebr í s £tng*
fófnttm funnanlanj, eru árúfut tocggia
og fiegramanna'fer, $au fprri fofía 12,
fin ftDari 24 til 30 rDla. 3 13 fltftn
|innar ^onúngíigtt fTPipunar af 14 ítpr.
1758, er feint DoDit, er toeggiantannas
fer eigtt, at feir ffttíi og eiga fér eítt
jiegramanna * far, foo flóinn géti fóft
Diúpt og grunnt, en banttat at róa eptir
Jeim feita ftfTPi til Diúpð á toeggiamanttaí
ferum, fem er flór óctflft/ froartil ftegras
manna.'ferin eru cstluD. £»0 toeggiaí
mannajfer, og eitt ftegramanna far fofta
einð mifit og áttcertngr, fatt géta fátcef/
i\ feiálcigu’menn eigi eignaj,. giert út