Rit þess (konunglega) íslenzka Lærdómslistafélags - 01.01.1787, Side 185
23iai'gvŒt>ieíttcganna. 185
fcm tflcjtum fieDtitn, oi] öccri ftat eigi
öU-íttili ípagr ftjcic lanDit, fengi ftat ojtt
férept til eigin nota af inníenDttm fw.
j) Singi tná fjoí ^ellDr neita, at férfteor fá,
er ófyr oiD ftáfar-'ftDtt, og »iíl ftirDufemi
Bráfa, géti ablat fér foo inififð falltö, er
(jann í §it minjta ftálfr meDfjarf til f>eim<
iíið nota; atferDina at ná fjot tir ftó cg
ftátigoffu, ftefir Jpra. £onferen|ráD 3*
(£irtféfon náqocetttliga fént(33). ^ienna
IatrDótn cetti lanjfóffit at (jagni)ta fér tif
eigin gagtismuna, (joerit og oevit ftafa
Jpra. <£onfcrcnf$ráDftttö cinajta augnantiD.
k) 0á nptfama íprótt at fœra funD, er for=
feDr oorir foo mieg ttDfuDtt t fnrnDinni,
er eingi framar pecfir (jér á lanDi, en
enttr IenD íDfa rneir til ftnna (fjagðntuna,
oaci flór perf á at fénD nrDi at ní)u
fanjinð bertutm, einfaníigajt Jjeim er ttpp=
alaj oiD ftáfar>ftDu; ittorgunt mœtti £etta
§iálpa til Hfð, er oetDa fprir fíipreifum,
einð ef ábcraj fpnni í miflum oatjfelíum,
og Diarfara mcettt fólf fsat, fem futtD fiefí
ir lœrt, ooga fér at leggia ttteD fíutla at
^oalftffum enn ná, (>ar oarla géfj nocfurc
fá fuíl§ugi, er pat átccDi.
®S I) *t
(33) @iá Ijattð fttofra far ttm í t>or$ D0I.
£«iD. $el. ifta SSiitD. UÍP. IV,