Rit þess (konunglega) íslenzka Lærdómslistafélags - 01.01.1788, Síða 85
O. J. H. Um Bj
fléta ft?lqt mæfcrunum, fió adt tptit fwí, fertt
jniór er á jerDu og mofi í)an&a bíjrttnum.
2áta peir fálfana qámja unöir f)ér um 3 oifur,
flunöum íctiiir og jlun&um (ítrnr, eptir áftanfci
oa öentuglcifum fioorð fnri fig. Sþefð íettgr
fálfarnir gáttga un&ir og fiága, pefð flcvrrt og
fterfari perba fjeir, og et' fltfr eitm, fforiuti
og oc( tilreib&r, ftiutt ócjti rnatr.
§. 10.
Sptir at mióífin er tcfin frá fáífunttm,
cta fieit etiar femtt jurtir, fetn mceöurnar, jafn*
uel óreiti:mofa fáttgat til grað er fomit, £á
ípreinarttir eta aílðfonar jttrtir um fumarOagitm,
foo (engi fetu pcer oajra og ftanöa í í’(óma. 3
3áttii, Sálii, Íiugáfíf og nocfttt af@eptemí»et
ntánuöi, fjallöa flejtit Síappar fér »iö ftó = fió(P*
antt, og fcefia ftóinn, nœr ^entugleif á óaf<**
gprft jjegar feir foma niör á jtófíöuna, er
ícittt óntogulegt, fó ttilöu, at oarna fnreiimimm
at Drecfa ftóitm, poí at fjeir etu miog fpric
fallt géfnir. fprrtéöunt mátiuöunt renna
&rein:Dí)ritt fjarla oföt og Öreift, fofum pefð
mifía ípita, er fá jlunöum géngr, og fntá
flugtta, fettt |ltnga ftau. 3 ©eptem&er mán*
aöi tafa Bapparnir at fítlia oiö ftó: fiálfann,
og leita fjángat fent oejr ftreina * moft; og forös
aj, f)«at géta, pá flaöi, fmar uillu = fbepp*
ar fpretta, fetn fcrem*öí)c fcefiaj tnieg eptir.
$3 §.