Rit þess (konunglega) íslenzka Lærdómslistafélags - 01.01.1788, Síða 96

9íí O. J. H. Uin <S>reirt«bf)C.
(áta lumtuiu Poina í miel-faup petra nocfut af
miólfinut bcet'i ferjVri ofl fúrri, eintiiu fmá
fiet = flpcfi, breina«tólf o<| (jrcinfl»DlóD, eptic
pt'I fem róö cru á. Jpafa Sappar faup fjetta
jafnabarluta til miðtie(|io = matar í tioílðum fin*
um, £cgar Jjeir eru óþultir fpric úlfttium, 03
til tnoriunlTattð ofi eöa treðna fireina;ttiiólf;
en fjegar álfrtnn fœftr á, fjafa fcir faupit fpri
morqun s fFött / til jkfð at ^eita |jar tncD 6«öi
fjeini, fent rafat (jcfic tjftr fjrciuununt unt nóttina,
03 fntium, ec cafta ffal fá urn Daginn.
24.
91 qpoHDin fíóöa gappar at jafnaót fiet,
efea níjiantt oatna’fífT, fó einfum peir, fem
ftafa fína atoinnu af jjoí, at ft|Va I tleDuoetn*
utn á ftellunt tippi, jjoat £cir íDfa jafnoel
í;inn tnejta f'luta oetcavinð á jionn í;átt: at
$cir ípegijoa oafic á ífinn, og feaaia nct meö
laungum fliefum, fá fseir meD þcffu móti eigi
ot einð géDDur, áóorrur, 2iif, 2afe, 9ior eDa
filt'inga og aurriDa, fjdlDc og eiunig lajr, £ó
(jattn fé fá íparla magr. <f)egar ínppac
fióDa fiet, eru petc nrcjta ófjóffamic; ftoi at
Jeic fioggoa eDa brtjtia fsángat til, at ecfi
fémfl meira I féfilinn. Saftia fjeir eigi (>eílDc
foDnfnguna me& nocfru, nema fjoat feir fafía
litltt af fallti tití. iþegar fiottt ec fuIIfoDit,
flepta $eic flotit ofatiaf, og Drepa par í fiotinu;