Rit þess (konunglega) íslenzka Lærdómslistafélags - 05.01.1790, Síða 34
2og 23ergmönn um þi o«|ðm(?u í>íuti
vib, munbi unbirgángr jbcirra ófominn at einð.
(£tt unbir cins og Dprin cnDiíeggia, plattta (>au
jafttframt optliga. guglarnir ttna bcritt, en
brtta fiernunum e&a frceunum ó)íoDbubuin. 93. &
áoapta ttn|Tu cbr Icftr breiftj nocfut af frœinit
ntbéuegar át, og er fat itauöfpníigt til f>ej} at
citt urt fpíli cigi £eiít íanbépláts; nocfrum fr«;
uttt cru og gcfnir ucengir, at foí 6etr fái útbreife,
cg oinbrittn fepfi f'eim; fttm frecbúö cru foo
fpeitntugarfúíí, at pegar f'au fpttnga, pei)ta pau
frceinu alít umfríng; enmtt tolía á ffépttututm
og óeraj paunig utttfrtng, og f. fr. ilrt fú cr
nefttij ceratocarpus, og vcf á faubfáuum í tSí?
beria, er eirtfum tnarfocrbug, fiún er ttcer pot
fringlótt, bettr frá rótitttti, pcgar íjúit er full*
vapin , oelts ftban fpri vitiíú fcm jí'opparaí
frtttgla, og lcetr frceiitu á f>ann fiátt.
»5) Linné Amænit acad' T. II. p. 448.
3S) Dodart > Meinoir. de l'Acad, á Paris, 1700,
§. 14.
3 aftefu fulba, fjituut, rigníngttm, jlórs
vibrutn og fcebfTu tíorti, rneb obru fíeiru, flfémma
bprin urtirttar utcb tttagt, og allt í einu, ebc
fmámfatttan nibrtttba ópggtng (jeirra, foo pcer
umftbir tnega láta fttt Itf. ^Jorna £cet £á, rcetaj
upp og úrelbaj, og rottta utnfíbir í bupt.