Rit þess (konunglega) íslenzka Lærdómslistafélags - 05.01.1790, Síða 59
á ^ar&ötþnetttmmí.
233
litía í-'etfíng t>í’r i'efum um fcirra famfetttingu,
m?tfcniD partanna og f. fr., er f>ó fat (ttit v>ér
vitttm meir cnn nóg ttí at fclía of t (icrrfut for*
unörun. 5(íít er fro ttiDitrpaffat og náqpcrmliga
(agat cptir {toi fent ftpcr tegttnb nteö farf. illíiir
ertt feir famattfettar og fuHfomttar mafííttur, cn
orfefin iuarfprir oér itngat tií ccfi fsofum gctat
tií ftórra ntutta átíifiat pó meö mecfaniffum og
£i)brauíif¥um reffemöum, (iggr ei einúngiö t wan=
{sccftngu oorri um £eirra minnfttt parta, ^eííör
<tt rncftu í fsinttnt ftiórnanöt fjefttbfrapti, er
Itfgar ntafT'tnur fefjar. SScrfanir einnar for=
nterfianöi 03 {scnfiattöi ocru fi)naj «era uttöam
fíiíöar fkitn (egttm, cr repnfían áotfar at fett
cru Itfetnunttttt. 3ií>f*wcl fó (tfamanö partar i
pcntttni fpígi fsinum ftöeanaíigu feofeduött órcetv
íttgar íeguut, feo eru {sau f'ó fecrreítia t)frit
6(enöin, og aufaj cöa fsinöraj eiö famwerfun fá(.
arimtar, og fTf fpntti^, at oiö ncemáfta útreifm
tttg fscirra, pröi áqoaröat, í/eaö ffór fálarinnar
pcrftttt er á (ífamann, jafnpcl fsó mátinn, cptir
fsperitmt fsún fíéör, pcröi, tií at gcta, adörci
gripintt.
^tegöattir fTpníaufra ö'pra, 6era íióöafla
pitni ttm, at f nu eru ntcir cttn eintómar mafítn;
ttr, og fiiórnuj aíít eittö peí og pfr, af einni
öpnucetari pertt.
£>ér fecfittnt ci (sefjarar pcru art 116 eöíi,
en fejjpcgna pogutn pír ccfí at tPtía, at fsún
5 ttocfurtt*