Rit þess (konunglega) íslenzka Lærdómslistafélags - 03.01.1792, Blaðsíða 56

i9o 0. 0. Um ÍT!atöt:tilbúmittt
um filBnn; fmo aptr fwm ftpcf'i t brcinu natnt,
oi) fturfa {>au á eptir mcb fjreinum búfi, fá fwo
báíitlu afb»eiti (ftgtat 6pg<) = mi0l má og brúfa,)
pftr boert ftt^cfi, foo at fau ijTipti (itum. @tban
er falítat fntior brcebt á pottö:6otni og látit ftóba,
unj fjat verbr becf;tnóraubt at lit, og ^á eru
ffpcfin íogb nibr i fmiorit, {joort oib annat fíot
á pottð s 6otninn, en ecfi {mert ofan á antiat.
©tban er potturinn (átintt fianba um fmö pfir
góbum ellbð:g(ccbum, foo at fmiorit ftóbi; fÍF'al
|>á fnúa fipcfiunum, annatfjoort rneb gaffaí eba
járttífpaba, foo at {jat tterbi nibr er fprr rar
upp; ficifiaj {)au {>á 6eggia rcgtta einð. 2lt
uorntu fpori er ftffurinn ffeiftr, og er pá fœrbt
ttppá fat, foo lag(iga, at fipcfin i^albi fér, og
f)ellt nftr fmiorinu, fem er á pottð; 6otninttm,
og jsannoeg er fcamt 6orbabr, og bt)ft í {>at anttats
^oort einfamalt cbr 6lanbat meb cbtfi ebr annari
f'prtt.
§. 20.
^tjíi5 fúpu ntá 6ejt giora af {sorfíi, ^eifa«
fffíi, órognfelfT, (api og ftíúngi. gánga, fieins
6ítr, upft , {táfr, ífa, og fí'ata, er ecfi foo gott
ti( í>eirrar 6rúfunar. ^ltferbin, fettt fprirfolf
brúfar, er {>e§i: t ftóbanbi oattt, fent er upppftr,
flf'al 6(anba riótna, famanfjrœrbum ttteb {joeiti,
ebr og 6rcebbu ní)tt fodtubu ftníori nteb (joeitt,
fem jaftta f¥al einð og góbann ^étta, ábr {soí cr
{>cllt t pottittn; fíban er ftfíurintt 6n;tiabr í {untt
fitjcfi,