Rit þess (konunglega) íslenzka Lærdómslistafélags - 07.01.1796, Blaðsíða 83

og Kotnafla d ^elan&t.
*53
§• ij*
9It 6(tjft fnnna ft)tr= (^terbu reifnfttqa ttav&
fttttiars aacjttfiœD jmt, fcttt fTefiir (tafa tnájTé (mgs
ctt eDa tocsnt fér, fsat nonar e<) ntftttt nttttti figi
lega.ia m?r til (i)ta, ef clía fnttbíj e<fi aíít of
marat at vtta fseffa reiFnfn^a fprir. (£cfi óeíöc
írái e<t, at £ar af tttefli ttteö ttocfntut refttnt bra#
ga f>á 6li)ftatt: at 3ð(attb, fettt alniennt er falí*
at ög 6iitib fíttceft, urbi iiaitbfntilega at rera
mifit rtft (attb, ef reifnítigar feffir wœru réttir,
£ar cb pat, eptit ^itimtt fomtt attti fsau gcebi i
ffattti fér, fcm pcegiu upp á móti fotnafTatium;
jsoí fsejfi álpftan murt, at tttittni ^nqíjitt, eíbátt*
gið órétt Pera, og jafnnel firiba á ntóti repns
fTurtni. 9JIcnn mttttu fióecfi fegia, £at fornafTl
fá, er eg (rér at franiatt fteft ráb fpri giert á
^íðlanöi, tmtni eiuttfnri jtg, án tillitö a((ra ann*
ara fríttgmnjTcebna, pcra ttógr til at giora eitt
lanb attbugt, aííra^elfl ef lanbit pantabi far
£iá ncejTum alia £á óíttti, fettt útf)eitnta$ til
naubjjurfta og ftagqwcentba fsejfa (ífð. (Singinn
§ugfar fó, at eefert annat, enn fornórejTr eöa
fornprfittlepjt, géti nerit orfef til fátceftar eittð
lattbð. 5öilbu ruenn grenflaj eptir orfefututm
tilSölattbð fátceftar fér i lagi, imtnint $eir Óráöt
ftntta, at eigi {sprftt at íeita ^eirra i íanbftnð
forn; ecf lu (q)> 9(n efa munbu tncnn jítina abrau
lángtnm
(g) €0?anrtnnt fócfnij öq at minttaj fcff f>' Etm<
fuUKC'rát) 3ón t¥ivft'*fon (írifat ftefit um