Alþýðublaðið - 01.03.1936, Blaðsíða 2

SÍÚNNUDAGINN 1. mar2. 1936.
ALÞÝÐUBLAÐIÐ
415 krónur meðaltekjur 82
verkamanna og kvenna á
Bíldudal á siðast liðnu árl.
Hreppsnef Qdinf eí* framá að rikls-
s t]órn!n-Ka|áXpi með hailær Issty r k.
ATTATlU OG TVEIK verka-
menn og verkakonur á
Biidudal höfðu í meðaitekjur á
síðastiiðnu ári 415 krónur, en
á framfæri þessara manna og
kvenná vóru 162 manns og
koma .þá á hvern kr. 210.00.
S'igurður Einarsson lieí'ir alt
síðastliðið ár gert alt, sem í
hansf vaídi $tóð; til' þess að fá
einh.yórju framgengt til bjarg-
ají ^orpsbúnm áður en íþað væri
orðið of seint. . <
Nú flytur Sigurður Einarsson
þingsályktunartillögu á alþingi
fýrir ' átbeina hreppsnefnndar-
innar. -
Er hún svohljóðandi:
dedíd Alþingis- álykt-
ar,iað skbra S ríkisstjórnina að
látá faTa frahi á koniandi sumri
athiígua á því, á hvern hátt
hepþilegast sé að koma fótum
undir atvinnurekstur á Bíldu-
dal. og gera að því loknu þær
ráðs.tafanir, er tiltækilegastar
þýlcja • til þess að bæta úr at-
yínnuleysinu.
. JNeðri deild Alþingis ályktar
ennfremur, að skora á ríkis-
stjóVniná að gera ráðstafanir til
þesíi, að fbúúm á Bíldudal verðí,
ufjjs ■ úr„ rætist um atvinnu, forð-
aá.írá..yfirirófandi skorti, og að
lejta - sér heiinildar 'um f jár-
greiðálnr í því skyni“.
'J- gréinárg'erð fyrir tillögunni
segir B. E.:
,:Þingsályktunartillaga þessi
ejf; fiu.tt samlívæmt beiðrii odd-
vitaþg: í Suðurfjarðarhrepþi, í
bféfi, sem hann ritar mér um
þessi mál. Bréfið lýsir nógsani-
lega, hvernig högum almennings
er komið á Bíldudal, og skýrir
frá rannsókn þeirri, sem hrepps-
néfndin og stjórn verklýðsfé-
lagsins Vörn Bíldudal hafa gert
á atvinnutekjum manna síðast-
liðið ár.
Samhljóða tilriiæli þeim, sem
oddviti ber hér fram fyrir hönd
hreppsnefndarinnar, hefi ég og
fengiö frá f jölda manna í verk-
lýðsfélaginu á staðnum.
í bréfi oddvitans til S. E.
segfr svo m. a.:
Vegna hins mikla atvinnu-
leysis, sem nú er hér á Bíldu-
dal og sýnilegt er, að haldast
muni að minsta kosti yfirstand-
andi ár, ef ekkert er að gert,
leyfi ég mér hér með fyrir hönd
hreppsnefndar Suðurf jarðar-
hrepps að fela yður, hr. alþing-
ismaóur, að leggja fyrir ríkis-
stjóm. og Alþingi, er nú er kom-
ið saman, beiðni um eftírfarandi
bjargræðisráðstaf anir:
Að þingið veiti Suðurf jarðar-
hreppi kr. 10000.00 hallæris-
styrk.
Að- þingið feli ríkisstjórninni
að láta fara fram á komandi
sumri athugim, á hvern hátt
heppilegast sé að koma atvinnu-
málum Bilddælinga í það horf,
að hinni vinnandi stétt sé trygð
viðunandi afkoma, og feli ríkis-
stjórninni að láta framkvæma
N«tuS fíiiv erki kept.
Notuð íslenzk frimerki, sér-
staldega úrkiyppur af bréfum,
óskast keypt í storum og smá-
um kaupurn. Sendið tilboð tii
Gunnar Chrlatensen,
Köbénhávn S. Trægaarden 10.
(Sel' frímerki allra landa). J
þær ráðstafanir, er sú athugun
leiddi í Ijós, að heppilegastar
væru til viðreisnar atvinnulífinu
á Bíldudal.
Að þingið heimili ríkisstjórn-
inni f járveitingu til styrktar at-
vinnurekstri eða til atvinnu-
rekstrar á Bíldudal.
Það má taka fram, þessu máli
til stuðnings, að nú þegar hafa
verið gerðar samþyktir hér á
Bíldudal, um að skora á þing
og stjórn, að taka nú á þessu
ári útgerðar- og atvinnumál hér
á Bíldudal í sínar hendur,' svo
seiri með því áð taka á leigu
líriuveiðáskip, er legðu áfla sinn
upp til verkunar hér á Bíldu-
dal á yfirstandandi vertíð. Þar
sem búast má við, að það mál
sé ekki framfærilegt að þessu
sinni, þar sem svo áliðið er orð-
ið, verður í þess stað að gera
þær kröfur, er að framan eru
skráðar.
Hreppsnefndin heíir í sam-
ráði við stjórn verklýðsfélags-
ins „Vörn“ hér á Bíidudal safn-
að skýrslum um atvinnutekjur
verkafólks á BíMudal á síðast-
liðnu ári, og hefir það komið í
Ijós, að atvinnutekjur 82 karla
og kvenna á sjó og lándi. hafa
orðið samanlagt kr. 34024.00,
þar af atvinna utan Bíldudal kr.
6043.00, en á þessari upphæð á
að framfæra 162 marms, kemur
þá á hvern kr. 210.00.
Nú er það sýnilegt, að um
slíkar tekjur getur ekki orðið
að ræða á yfirstandandi ári, þar
sem ekki er sýnilegt, að um
neina útgerð verði að ræða hér,
nema ef til vill á síldveiði við
Norðurland. Er því knýjandi
þörf fyrir, að hið opinbera láti
þessi mál til sín taka og finni
sér skylt að bæta úr því hörm-
ungaástandi, sem nú er sýnilegt
að vofir yfir.
manna
verður haldinn í dag 1. mars, kl, 1 e. h.
í K. R.-húsinu.
D AGSKEÁ:
1. Skýrsla um starfsemi félagsins og reikninga þess.
2. Lagabreytingar.
3. Kosning fuiltrúa fyrir næsta tímabil.
4. Önnur máí.
Félagsmenn sýni skírteini við innganginn.
STJÓRNIN.
F. U. J. — Jafnaðarmannafélag Islands
SMÁAUGLYSINGAR ".
ALÞtDUBLAÐSINS }
2307 ér símanúmerið hjá
Ódýru fiskbúðinni, Klapparstíg
8. —
2 herbergi og eldhús óskast
til leigu í Vesturbænum 14. maí.
Mætti líka vera við nýju göturn-
ar í höltunum. Tilboð með til-
greindri leigu óskast sent Al-
þýðublaðinu fyrir laugardag,
merkt: ,,Rólegt“.
Stúlka óskast í vist sem
fyrst. Sími 9069.
Hefi stór og smá hús til sölu
bæði hér og í Hafnarfirði, með
góðum skilmálum. Eignaskifti
möguleg. Gísli Björnsson, Bar-
ónsstíg 19, sími 4706.
100
Grímubúningar
eru til leigu.
Herrahattar
litaðirogbreytt
í móðins dömu-
hatta.
HATTASAUMASTOFAN
Laugaveg 19. Sími 1904.
TEITSFJÖLSKYLDAN.
„Eruð þér frímúrari?“ hefir nú verið leikið í 3 kvöld fyrir
troðfullu húsi og mjög miklum fögnuði áhorfenda, enda er leik-
urinn bráðf jörugur og hlægilegur. Sýning verður í kvöld kl. 8. —
Sjá auglýsingu Leikfélagsins í blaðinu í dag.
Sjúkrasamiag Keykjavíkur
hieldur fund í kvöld kl. - 8 í
Tiemplarahúsinu. Aðgöngumiðar
að fundinum verða afhentir við
innganginn gegn sýningu gjalda-
bókar. Áríðandi að sem flestir
samlagismenn mæti á fundinum.
sameiginlegt verður haldið í alþýðuhúsinu ,,Iðnó“ á morgun
(mánudag) og hefst kl. 8V> e. h.
Tii skemtunar verður:
1. Eæða: Einar Magiiússon.
2. Upplestur: Brynjólfur Jóhannesson.
3. Erindi: Karl Halldórsson.
4. Einsöngur: Marinó Kristinnsson.
5. Gamanleikur: Ungir jafnaðarmenn.
Siðaaa DliS.
Spil og aðrar frjálsar skemtanir fram eftir nóttu.
Aðgöngumiðar í Iðnó frá kl. 4 á morgun.
Skorað á alt alþýðufólk að sækja skemtunina.
E. PHBLIPS OPPENHEIM:
í spilavítinii.
lauk, þá sé ef til vill enn meiri tómleiki og þjáníng hjá
hinurn svonefndu lægri miðstétíum en hinum. s>em fá-
tækir eru af veraldarauð. Ég á þar við búðarstúlkur
og búðarmenn, skrifara og annað fólk, sem er að kikná
undir ömurleik lífsins, en getur ekki leitað til neiins.
Ölmusu getur það ekki veitt viðtöku, og hver á þá að
hjálpa því?“
„En hví hefirðu þau sérstaklega í huga?“ spurði
Hargrave.
„Tilviljun, ef til vill,“ svaraði Gorse, ,.,og þó ekki.
því slík tilfelli hafa komið fyrir mig nú undanfariö,
þiegar fólk hefir borið upp fyrir mér vandamál sín.
Ég hiefi engan slíkan á lista hjá mér sem stendur, en
þú munt finna einhvern, ef þú hefir augun opin. Og
svo er annað, Hargrave. Með leit eins og þessiari ertu
að gera sjálfum þér mikið gagn. Hún dreifir. eigingirn-
inni og kemur manninum til að hugsa um fleira en
sjálfan sig. Líttu í kringum þig næsíu daga ög vikur óg
vittu hvort þú kemur ekki auga á einhvern, sem virðlst
vera óhamingjiusamur með hlutskifti sitt. Og þó svo
fari, að þú finnir ekki ineinn, þá hefir samt vi,ðleitni
þín í þessa átt góð áhrif á þig >og dregur huga þinn frá
raunum þeim, er þú hefir ratað í..“
Hargrave brosti undarlega. „Þetta er ofur auðvelí
fyrir þig,“ sagði hann- „Þú ert í svo nánum samúðar-
tengsium við fólkið, að þú hefir það ósjálfrátt á með-
vitundinni hver er hjálparþurfi, og spurningar þínar
tekur enginín illa upp. Ekki get ég gengið í veg fyrir
vesala konu með götótia skó og tötralegan frakka,
tekið hatt minn ofan og sagt: Frú mín góð, ég er
hræddur um, að þér séuð nauðugiega staddar. Get é<2
hjáipað yður? Mundi henmi ekki verða það skapi næst
að sielja mig lögreglunni í hendur.“
Philip Gorsie hló iágt. Hann leit á kiukkuna og
tæmdi pípu sína.
„Hargr'avie, gamil félagi; ég er glaður yfir þvi, að
við höfum átt þetta samtal. Ég trúi tæþlega, að svona
illa sé komið fyrir þér, og væri éfg í þínum sporum,
mundi ég alls ekki um þetta hugsa. Þú getur, ef þú
vilt, sent mér ávísun til styrktarstarfsemi minnar- —
samt ekki meira en hundrað pund —, en neynciu
jafnframt að hafa augu þín opiin, og eitihvað mun
koma fyrir þig. Má vera, að það sé heppilegrá fyrir
þig að ganga á snið við ungu stúlkurnar, en æði oft
fer það svo, að við mætum manniegri neyð á hinum
óvæntustu stöðum. — Og taktu eftir," sagði hann; „það
eru ekki ávalt peningar, sem alt veiíur á fyrir þessu
fólki, þótt það sé að allmiklu leyti. Það er fyrst og
fremst drungi og dapurleiki hversdagslífsins, sem verð-
ur þvi svo hræðilegur. Eins og þú veizt, er ég iangt
frá því að vera nokkuð Kaivinistiskur í skoðunum.
Ég trúi á giidi glieðinnar og held því frarn, að ailir eigJ
til hennar sama rétt. Þú geíur gert gott í heim'num
með því að flytja birtu inn í líf þeirra mainna og
kvenna, ér eigi geta fundið hana af sjálfsdáðum, engu
síður ien með ölmusugjöl’um."
Hárgrave brosti raunalega, þegar hann gekk mcð vini
sínum út ganginn og staðnæmdisí við lyftuna.
„Þú hefir sérstakan hæfiieika til þess að finna slíkt
fólk, Philip," sagði hann.
„Hann er nú fljótlega áunninn," sagði hinn glaðlega
„Og það. er oft óþarft aÖ~fara til algerliega ókunnugia.
Gefðu því fólki, er þú mætir daglangt, nánar gætur,
og þú munt fyrir hitta margan, er lifir í skugg,:.inúm.“
Lyftan ranin hljóðlaiust upp. Gorse þrýsli hönd vinar
síns, og nú fyrst var svipur hans virkiiega alvötu-
þrunginn.
„Brjóttu sem minst heilann urn hitt,“ mælti hantt
biðjandi. „Hugboð þitt getur verið rétt, en það getur
lík* v#rið rangt. Hvorugur okkar fær nokkru þar um
þokað. — Farðu eitthvað og njóttu lifsins — segjum
tii Monte Garlo. En örlög okkar allra eru ákveðiin.
3. KAPÍTULI
Þegar Hargrave Wendever leit ljós næsta dags, þá
var hann laus við þiamn dapurleika, er hvílt hafði
yfir honum að undanförnu. Undir niðri var hann sér
þess meðvitandi, að eitthvað nýtt og sorglegt hafði
komið fyrir í lífi hans, en hann fann jafnfnamt þann
styrka ásetning, að bæla hugsunina uni slíkt niður og
reyna að lifa lífinu ótrauður og án hugarvíls. Og það,
sem mest var um vert: Hann fainn hjá sér nýjan
áhuga, löngun til nýrrar breytni.
Þegar Hargrave h,afði snætt morgunverð, hélt hann
áleiðis til snyrtistofu. Á leiðinnj kom hann til byssu-
smiðs, er hann skifti við. Uingur maður, vonleysislegur
á svip, kom til rnóts við hann og hlýdcli á kvarlainir
hans viðvíkjandi tnokkrum ilia hlöðnum skothylkjum.
„Mér þykir þietta ieitt, herra minn, en skal sjá urn
að það komi ekki fyrir a.ftur.“ \
„Hvernig líður hr. Martin ?“ spurði Hargrave og átti
við forstjóra verzlunarinnar.
Hr. Martin flýtti sér til gestsins. „Mér iíður ágætlega;
er að vísu dálítið armæðufullur nú í isvipinn."
Hargrave slö vindlingi á tóbakshylki sitt og var hugsi
Hann mintist frásagna um virðuiega verziunarmenn,
er höfðu iéht í gjaldþroti vegna peningaskorts um
stundarsakir.
„Armæðufullur," endurtók hann. „Hvernig stendur
á því, hr. Martin. Gengur ekki verzlunin vel?“
„Aldnei gengið betur,“ svaraði byissusmiðurinn. „En
svo ter mál með vexti,“ bætti hann við lágri röddu, „að
ég hefi fengið undursamlegt tilboð um samsteypu við
annað verzlunarfyrirtæki, og ég veit ekki hvað geria
skai.“
„Ég skiil," sagði Hargrave. „Til hamingju með hvern
kostinn sem þér takið.“
Þrátt fyrir dálitla rigningu, hélt hann för sinni á-
fram fótgangandi og ‘komst að þeirri niöurstöðu, ab