Helgarpósturinn - 14.06.1984, Side 24

FELAGSVISINDALEG
BRJÓSTASKOÐUN
Á réttri hillu í
sólinni.
eftir ÓlaTynes myndir Jim Smart
• Árið 1980 fóru tveir útsendarar Helgarpóstsins um sól-
baðsstaði borgarinnar til að kanna hvort það væri algengt
að konur væru topplausar í sólbaði. Það reyndist nokkuð
algengt en þá voru þó ýmsir á móti því. Við fórum aftur af
stað í sólinni um daginn. Niðurstaðan var sú að þetta væri
orðið enn algengara og við fundum engan sem var á móti.
Fólk var í kippum í ,,Læknum“ en allir kappklæddir.
Það varð dálítil þögn í skotínu
mínu á Helgarpóstínum, eftír að
ritstjórinn tilkynntí að það kæmi í
minn hlut að fara út í góða veðrið
(þetta var daginn sem það kom) og
telja stelpur með ber brjóst. Þögn-
in var meðan ég beið eftir að hann
færi að hlæja og segði að hann
væri bara að grínast. En hann var
bara grafalvarlegur. Ég prófaði að
brosa sjálfur, ofur varlega, en það
bar engan árangur.
- Árni, konan mín fer frá mér ef
það fréttíst að ég sé að læðast að
nöktu kvenfólki.
„Hvaða vitleysa, drengur, blaða-
mannakonur vita að þær þurfa að
vera „liberal" þegar starfið er ann-
arsvegar."
- Bömin mín hætta að heilsa
mér.
„Uss, krakkar nú á dögum taka
svona hluti ekki alvarlega."
- Jafnréttisráð samþykkir á mig
vítur sem verða lesnar upp í út-
varpi og sjónvarpi.
„Engin hætta á því, þetta er fé-
lagsfræðileg könnun. Þú átt að
kanna hvað viðhorf til þessara
mála hafa breyst siðan 1980.“
Þetta átti semsagt að vera ein-
hverskonar framhald á samskonar
■ leiðangri sem farinn var árið 1980.
Þá fóm blaðamaður og Ijósmynd-
ari á fjölsóttustu baðstaðina til að
athuga hvað væri orðið cilgengt að
konur væm topplausar í sólbaði.
Nú átti semsagt að athuga hvort
hefðu orðið einhverjar breytíngar
síðan. Þetta var brjóstakönnun
með félagsvísindalegu ívafi. Ein-
hvemveginn hafði ég ekki trú á að
Jafnréttisráð tæki þessa skýringu
gilda og var sannfærður um að
Magdalena Schram myndi birta
forsíðumynd af mér í „Veru“ með
spumingu um hversvegna svona
„devíantar" væm látnir ganga
Íausir.
Það hafa vissulega orðið breyt-
ingar frá því 1980. I leiðangrinum
sem þá var farinn vom fjölmargir
sem töldu það óviðeigandi að kon-
ur væm topplausar á almennum
baðstöðum. Núna fundum við ekki
neinn. En það hefur líka orðið
breytíng á viðhorfi tíl myndbirt-
inga cif fáklæddum konum. Við
gerðum að vísu ekki á því neina
könnun en ég held að nokkuð
óhætt sé að halda því fram að fá-
klæddum konum hafi farið fjölg-
andi á síðum blaða og tímcirita hér
á landi.
Andstaða gegn slíkum birtíng-
um hefur líka vaxið og það er orðið
cilgengt að sjá lesendabréf þæ sem
þeim er mótmælt. Á hinum Norð-
urlöndunum hefur samskonar bar-
átta farið fram og með nokkrum
árcmgri. í einu landanna, mig
minnir að það sé Noregur, er búið
að set ja reglur sem banna notkun á
myndum af fáklæddum konum í
auglýsingum. Þetta eru strangar
reglur sem segja til um upp á sentí-
metra hvað má sjást mikið og
menn eiga í vændum háar sektir ef
þær eru brotnar.
Sjálfsagt verður seint tekið fyrir
myndbirtingar af fáklæddum kon-
um, þá yrði eflaust farið að æpa um
prentfrelsi og þessháttar. Það er