Helgarpósturinn - 07.03.1985, Qupperneq 8

Hvenœr telst
horfinn maður látinn?
Hversu lengi aetur
maður horfið, an þess
að vera talinn látinn?
Við flettum upp I lögum
um horfna menn, frá
árinu 1981. Þar segir
meðal annars:
„Unnt er að ákveða
með dámi samkvæmt
þessum kafla, að horf-
inn maður skuli talinn
látinn, enda hafi á und-
an farið opinber stefna
I Lögbirtinaablaði um
að slikt máiverði höfð-
að, og að fullnægðum
öðrum þeim skilyrðum,
sem greinir hér á eftir.
Kröfu um, að opinber
stefna verði gefin út, er
unnt að bera upp við
héraðsdómara, í
Reykjavík borgardóm-
ara, þegar 3 ár eru lið-
in frá því, að siðast
spurðist til hins horfna
manns eða vitað var,
að hann væri á lífi."
Þvki sýnt að hinn
horfni maður hafi rat-
að í lífsháska, eða líkur
eru taldar á að hann sé
látinn, til dæmis af
slysförum, er frestur 4
mánuðir. Ennfremur
segir að sóknaraðilar

. ■ ' ' ' '
y',
’ 1
geti verið maki hins
horfna, niðjar hans, þ.á
m. kjörniojar, aðrir
erfingjar og aðrir þeir,
sem nafa lögmætra
hagsmuna aðgæta af
þvl að fá dómsúrlausn
um, að hinn horfna
mann skuli telja látinn.
Dómsmálaráðuneytið
cjetur og haft uppi
krofu, þegar gæsla al-
mannahags gerir þess
þörf eða þegar það tel-
ur réttmætt að gera
kröfuna vegna tilmæla
vandamanna.
Þá er einnig I lögunum
kafli um að dánarlíkur,
sem dómur er reistur á,
reynist rangar. Þar seg-
ir m.a.:
„Nú kemur í Ijós eftir
að dómur hefir gengið,
er kveður svo á, að
horfinn maður skuli tal-
ínn látinn, að maður
þessi er á lífi. Getur
hann þá næstu 5 ár eft-
ir þao tímamark, sem
domur miðar róttar-
áhrif dánarlíka við,
endurheimt eign sína
frá þeim, sem fengið
hefir hana að arfi."
Helgi Daníelsson RLR:
Verðum að gera ráð
fyrir öllum möguleikum
„Það er ekkert vitaö um afdrif
þessa fólks,“ segir Helgi Daníels-
son, yfirlögregluþjónn Rannsókn-
arlögreglu ríkisins.
„í rannsókn slíkra mála megum
við ekki gefa okkur neina for-
sendu. Við verðum að halda öllum
möguleikum opnum. Það er hugs-
anlegt að viðkomandi ætli að fiýja
eitthvað, þá hlýtur hann að fara úr
landi, því á íslandi getur enginn
dulist Iengi. Það gæti verið um slys
að ræða, jafnvel sjálfsmorð, og við
getum aldrei útilokað möguleik-
ann á að manni hafi verið fyrir-
komið. Þó veit ég ekki til þess, að
í rannsókn þeirra mála sem ég
þekki til, hafi vaknað grunsemdir
um slíkt. Ég get heldur ekki nefnt
dæmi þess að menn hafi týnst er-
lendis."
— Er medferd þessara mála erf-
iö?
„Hvað rannsókn varðar eru
þessi mál ekki erfiðari en önnur.
En sú óvissuhlið sem að aðstand-
endum snýr er vissulega erfiðari
en í mörgum öðrum málum.“
— Nú fara sögusagnir fljótlega
afstaö...?
„Já, sögurnar eru fljótar að
spinnast, og við hlustum á þær.
Hjá því verður aldrei komist. Við í
lögreglunni heyrum auðvitað ekki
allt, en við reynum að fara eftir öll-
um upplýsingum sem berast til
okkar. Við könnum hvort þær eiga
við rök að styðjast. Það er nauð-
synlegt að kanna allt sem fyrir
liggur."
— Er almenningur samvinnu-
fús?
„Mjög. Við fáum geysilega mikl-
ar upplýsingar frá almenningi.
Jafnvel frá fólki sem er berdreym-
ið og mönnum með dulræna hæfi-
leika í öðrum löndum. Samstarf
lögreglu og almennings í málum
af þessu tagi er því mjög jákvætt.*
Við verðum að fara eftir öllum
ábendingum, því þegar menn
hverfa er okkur skylt að líta svo á
að ekkert sé ómögulegt."
— Draumar?
„Ég get ekki svarað fyrir aðra,
en slíkar upplýsingar verður að
meta hverju sinni. Eg myndi ekki
vísa þeim frá mér að óathuguðu
máli. Mér þykir ekki ólíklegt að
aðstandendur leiti beinlínis eftir
þeim. Því ekki að reyna það eins
og hvað annað? Ég myndi áreiðan-
lega gera það í slíkri aðstöðu.
Þetta er jú ríkt í okkur íslending-
um.“
8 HELGARPÓSTURINN