Helgarpósturinn - 07.03.1985, Síða 17

I
I
LISTAPÓSTURINN
I sýningu LA á „Piaf"
syngur Edda Þórarins-
dóttir ellefu lög (titil-
hlutverkinu.
„PIAF“
HJÁ LA
Á morgun verður frumsýndur á
fjölum Leikfélags Akureyrar söng-
leikur eftir Pam Gems, byggður á
ævi frönsku söngkonunnar Edith
Piaf (1915—^63). Líf hennar var sam-
felld saga óvenjulegra atburða og
kraftaverka. Hún fæddist úti á götu
í fátækrahverfi í París, ólst upp inn-
an um vændiskonur og fjölleikara,
var uppgötvuð af næturklúbbseig-
anda sem gaf henni nafnið La
möme Piaf eða spörfuglsunginn.
Fljótt naut hún vinsælda víða um
heim með tjáningu sinni á ást, ástar-
sorg og gleði í lögum á borð við „Mil-
ord“, „La vie en rose“ og „Non, je ne
regrette rien“. En líf hennar var eigi að
síður stormasamt og segja má að
Edith Piaf hafi lifað allan skalann frá
hæstu tindum til dýpstu niðurlæg-
ingar. Þó að nú séu liðin meira en
tuttugu ár frá dauða hennar, seljast
plötur hennar jafnt og þétt og alltaf
bætast fleiri í hóp þeirra sem fella
titrandi tár yfir að heyra hana
syngja „Ég iðrast ei neins" og „í rós-
rauðum bjarma" eins og tveir þekkt-
ustu textar hennar hljóma í íslenskri
þýðingu Þórarins Eldjárn. En skyldi
ekki vera glímuskjálfti í þeim fyrir
norðan? HP sló á þráðinn til Sigurd-
ar Pálssonar leikstjóra og Eddu Þór-
arinsdóttur sem fer með aðalhlut-
verkið.
„Nei, ætli við séum ekki bara
gargandi hress, eins og gæjarnir
segja fyrir sunnan," svarar Sigurður.
„Við vorum að enda við að koma
hljóðbúnaðinum fyrir, þannig að
tærar hefur söngur ekki hljómað.
Þetta hefur gengið ótrúlega vel á
stuttum tíma, en átómatískt er sumt
í þessari uppfærslu mjög erfitt. Til
dæmis er gert ráð fyrir tuttugu leik-
stöðum, það var erfitt að finna lausn
á því máli og forðast um leið mjög
margar skiptingar á litlu sviði. Þetta
leystum við Guðný Björk Richards
leikmyndarsmiður með einni leik-
mynd sem leynir mjög á sér. Hún
vann hana út frá rödd Piaf og þeirri
næturstemmningu sem hún lifði í.
Þar að auki er mikið á Eddu lagt
að leika og syngja þetta aðalhlut-
verk. Hún er nánast á sviðinu allan
tímann. I þessari sýningu sem
stendur hátt á þriðja tíma held ég
megi segja að hún fái tvisvar sinn-
um hlé í tvær mínútur hvort skipti."
En hvað fannst Eddu Þórarins-
dóttur erfiðast að glíma við í hlut-
verki Piaf?
„Fyrir mig sem leikkonu var erfið-
ast að eiga við músíkina — ég syng
ellefu lög í sýningunni — en jafn-
framt að ná fram þeirri breytingu
sem verður á Piaf frá því að hún
byrjar að syngja um tvítugt og þar til
hún deyr. Það sem er sérstakt við
hana er að hún lifði og dó fyrir rödd-
ina, hún dó um leið og hún hætti að
syngja."
Með hvaða hætti reynir hún að
nálgast ljóðatúlkun Edith Piaf?
„Eg held að vonlaust sé að reyna
beinlínis að stæla hennar sérstæðu
söngrödd," svarar Edda. „Það reyni
ég ekki, heldur hef ég leitast við að
finna svipaða túlkunarleið. Sem
leikari verð ég að finna tilvitnun í
hana. Lögin breytast líka um leið og
þau fá íslenskan texta. Það er meira
að segja allt öðru vísi að heyra Piaf
sjálfa syngja á ensku."
„Það getur enginn sungið Piaf-lög
eins og Piaf á frönsku nema
grammófónninn," bætir Sigurður
Pálsson við. „Hér er sungið á ís-
lensku og það er mjög mikilvægt.
Þar með er eftirlíking — sem er ó-
hugsandi hvort eð er — úr sögunni
og túlkunin tekur við. Þetta er líka
algjörlega í samræmi við franska
ljóðasönghefð, að menn skilji text-
ann. Þannig erum við í raun trú
þeirri hefð sem Piaf er fulltrúi fyrir."
-JS
Eldglœringar
/
i
Norrœna húsinu
á sýningu Jóhönnu Bogadóttur
Eldglæringar, dýr og turna á reiði-
skjálfi getur að líta á veggjum sýn-
ingarsalanna í Norræna húsinu, en
nk. laugardag, 9. mars, mun Jó-
hanna Bogadóttir opna þar sýningu
á málverkum, teikningum og grafík.
Allar myndirnar eru unnar á sl.
tveim árum.
Jóhanna hefur sýnt víða um
heim, haldið fjölmargar einkasýn-
ingar bæði hér á landi og erlendis,
m.a. í San Francisco og Helsingfors.
Einnig hefur hún tekið þátt í mörg-
um alþjóðlegum grafíksýningum.
Ýmis söfn eiga verk eftir hana, t.d.
National Museum í Stokkhólmi,
Ateneum ríkislistasafnið í Helsing-
fors og Museum of Modern Art í
New York.
Þegar HP leit inn hjá Jóhönnu þar
sem hún var að hengja upp verk sín,
fylltu flaututónar salinn. Kolbeinn
Bjarnason var að prófa hljómburð-
inn, en hann ætlar að leika á sýning-
unni á laugardagskvöldið þ. 16.
Jóhanna vindur sér að honum.
„Kolbeinn, er ekki við hæfi að ég
skíri þessa mynd „Sonur norðan-
vindsins"? Eftir að ég hafði heyrt þig
leika það verk eftir Þorkel fór ég að
vinna með þetta mótíf.“ Það finnst
Kolbeini sjálfsagt og þar með er það
ákveðið.
Sýning Jóhönnu Bogadóttur er
opin frá kl. 15—22 alla daga 9.—17.
mars. Hún stendur semsé aðeins í
rúma viku.
JS
Krimmar
með femin-
ísku ívafi
Krimmar með femínískum undir-
tóni, hverslags skepnur skyldu það
nú vera? Forvitnum skal bent á
norska bókmenntakynningu í Nor-
ræna húsinu laugardaginn næst-
komandi kl. 15. Þar mun norski
sendikennarinn Tor Ulset kynna
nýjar, norskar bækur, en gestur
fundarins verður rithöfundurinn
Kim Smáge. Hún hefur vakið athygli
í heimalandi sínu fyrir verk sín
„Nattdyk" ‘83 og „Origo" ‘84, en
þau flokkast bæði undir framan-
greinda skilgreiningu. Fyrri sagan
greinir frá kvenkyns kafara sem
verður vitni að því á hafsbotni þeg-
ar tveir vinir hennar eru drepnir. í
bland við spennusöguna sem
• spinnst við það að upplýsa morðið
er fléttað sögunni um vitundarvakn-
ingu kvenkafarans. Rammi sögunn-
ar-. Tíðablóð.. .
í seinni sögunni, „Origo“, er m.a.
til umfjöllunar undanlátssemi
norskra stjórnvalda gagnvart kjarn-
orkuútþenslustefnu Bandaríkjanna.
Á bókakynningunni mun Kim
Smágésegja frá ferli sínum og verk-
um og lesa upp úr þeim. JS
HELGARPÓSTURINN 17