Alþýðublaðið - 06.05.1938, Blaðsíða 2

FÖSTUDAGINN 6. MAÍ 1938
ALÞYDUBLAÐIÐ
POULSEN er að hemgja upp
myndir og Rasmœsjen kem-
iuir í hieimsókin.
Poulsen: — Geturöu sagt mér,
hviern'iig á aö reka nagla, án piess
að bierja á fingujma á sér?
RasmUBisen: — Láttu konuna
pílna halda um naglann.
*
1 höll eimini í Enjglandi var
gamall, írskutr pjónin. Sterkrík-
uir verzlunarmaður var gestfcom-
anidi. í höUimmi noikkra dagla.
Þjónininn var ákaflega stimia-
mjúkur víið gestin.u, en fékk enga
d rykkj upenisniga.
Þiegar gesturinm var að fara!
o|g pjóniniran lauk upp fyrir hann
bílhurðinmi, sagði pjónraiiinn:
— Afsakíð, herra, en ef pér
skylddíb isakna pyinjgjurainiair yðjar,
pegar péfr kornið heito, pá minin-
ist pieas, að pér höfðUð hana ekki
Þrieð í feriðalaigiið.
*
Hjón,in voru mýkiomiin heiim úr
fierðalajgi qg eigiramiaiðurinra saigði:
— Jæja, Emma, er nú allt eiras
ojg pað var, pegar við fórum?
— Já, svaraði frúin; meira að
segja lioigar Ijósið enrapá í eld-
húsinu. ,
'' .'j y. *
Amerísk hefðarfrú var á fierða-
la(gi í Egiptaíiandi. Oti víð pyna-
mídana lyfti Arahi hieinni á biak'
á úlfalda. Þá hélt frúin, að hún
væri komin svo lanjgt frá sið-
menninigunni, sem auðið yrðli, oig
sagði:
— Og hvað heitir nú úilfaldiimn
yðar? '
— Greta Gartoo, svaraði Anaib-
inn mieð bassarödd.
*
Prestur: — Það er gott að
borða hrossakjöt, — það sparar
mat.
*
1. kerling: — Hvernig er
veðrið úti?
2. kerling: — O-sona. Hann
rokkar þetta á öllum áttum —
stóð beint í fangið á mér þegar
ég kom út, en bakið þegar ég
fór inn.
Bónda einum, sem kom til
bæjarins, varð það á að stíga
ofan á kjólslóða hefðarfrúar.
Frúin: — Hefirðu ekki augu
í hausnum, nautið þitt?
Bóndinn: — Fyrirgefið, þetta
gat ég ekki varast, því heima í
sveitinni hjá mér hafa kýrnar
ekki svona langan hala.
*
— Skiftir um hver á heldur,
sagði kerlingin, í gær var blíða-
logn, en í dag er versta veður.
*
Móðirin: Þið skrælið þó vænti
ég eplin, krakkar, áður en þið
borðið þau.
— Já, mamma.
— Hvað gerið þið svo af hýð-
inu?
— Við borðum það á eftir.
Kennarinn: Hvað er ekkja.
Drengurinn: Það er kona,
sem, — sem —.
Kennarinn: Já það er víst
rétt hjá þér. Ekkja er sama
sem kona, sem-------.
Drengurinn: Sem langar til
að giftast aftur.
*
Drengurinn: Ef ég væri guð,
skyldi ég láta koma gott veður
svo allt heyið okkar þornaði.
Móðirin: Ekki vantar þig nú
gáfurnar til þess, drengur minn,
en það er nú til svona, það hef-
ir ekki átt fyrir þér að liggja.
Póstferðir
föstudajgiun 6. maí 1938. Frá
Rieykjavík: Mosfellssveitar-, Kjal-
airriess-, Kjósair--, Reykjanie’sisi-, Öl-
fuss- Ojg Flóapó-star. H-afnarfjörð-
ur. Sieltjarn-airnes. Austarapóistur.
Laxfos’s tii Akraness og B-orgar-
ness. Vestanpóstur. Fagr-anies til
Akraness. Til Reykjavíkur: Mois-
feilssveitar-, Kjalarniesis-, Kjóisiar-,
Reykjaness-, Ölfuss- og Flóapóst-
ar. Hafniarfjörður. Seltjarniairraes.
Fajgiraraes frá Akranesi. Laxfio-ss
frá Borgarnesi oig Akranesi. Bíl-
póstiur úr HúnavatnisisýisLu.
Auglýsið í Alþýðublaðinu!
Eftlr Pétnr Slgnrésson.
—o—
Fyiir hér um bil 29 árunra stóð-
ég við stýri á hákarlaskútu, er
við hleyptum inn' á Vestfirði úr
norðaustan ofsaveðri og stórsjó.
Ég man pað, að maður varð að
hafa á öllu gát til piess að verj-
ast áföllum, og pað pótt vi-ð
hlieyptum uradan sjó og vinidi1.
Þiegar við sigldum inn öiniuradar-
fjörðinn. stóð maður vjð hviert
neipi tíl pess að- geta Jækkað!
seglin skyndilega við oig viö. —
Það var rok.
Það var gott aið komast í gott
lægi iran á örauindarfiiði, áð kom-
ast í iskjólið í f-aðm fjallaranai
og örujgga höfra. Lítið grturaiaði
m'ig pá, að ein af hinum' allra
vænstu dætrum önundarfjiarðiar
ætti eftir að- opna mér hlýjarai
faiðim siran og húa lífi m-í:nu kyrru
og örugga höfn. Þáð er gott
hverjum farmanrai -að eigia örugga
höfra -og pekkja leiðina paragaö
úr storminum’ og öldurótmu
mikla.
Fimtmi eða sex árum síðiar va,r
ég aftur staddur á skipi út af
Vestfjörðum. 1 peirri ferð urð-
um við að vena á piljum’ 7 sól-
arhringa, sökum prengsi-a á -skip-
inu. Þietta pykitr nú lýgilegt, era
er pó hægt að fá n-ójga votta
að. Viéðrar var go’tt, og enigara'i
sakaði. Moiigura einin var pó
sveljan-di, og vorauim við pá fram
áf Öniura-darfirði, og pá hioirfði ég
lönjguraiarauigum iran í fjörðiinn,
pví par átti ég pá kæriustíu, pó
dult færi.
Siðan- hefi ég oft komið á Ön-
uradarfjörð o;g átt pair góðair
stundir. Það er með mig og Vest-
firði eins Ojg vel hepp-rauðu hjóraa-
b-öndi-n, að samkomulagið hefir
stöðuigt farið batraandi. Slíku má
hver maður vel u-na.
Þaran 3. p. m. gat ég endað 9
vikn-a vel heppnað ferðalag,
næstum hrira|girara í krilngium land-
lð, mieð pví að siitja pinig uim-
dæmisstúkuraraar á Vestfjörðuim,
sem að pessu sirani va’r háð á
Fiatieyri. Þiragið var hin ágæta-sta
isamkoima í ajl’a 'stiaði. Fyrir tæp-
uim premur árum hjálpaði ég til
að vekja tiil lífs að nýju stúkuraa
míns. Hann mum, voraa ég, segja
yður maigt, sem mun gleðja yð-
ur. Trúið mér, pess-i stu-nd eir sú
y-ndislega í mírau lífi, pvi að- ég
voraa, að hainn rauini stofma- til
vara-nlegrar vináttra milli okk'ar.
Napo-Iieoin".
Og fjórtán dögum sieinna skrif-
aði hann s,amá konrangi:
„Háttvirti bróðir! Ég h-efi nió-t-
tekið bréf yðar hátigin-ar, dag-
sett 17. f-ebrúar, sem aðst-oðar-
maður yðar, vora Kleist ofursti,
færði mér. Ég hefi látið í Ijósi
við hann skoiðran iníraa á okkar
sameigira-legu málefnum. Fyrst og
fnemst vil ég, svo fljtt, sem auö-
i-ð er, biinda enda á ógæfu fjöl-
skyldu yðar, -ojg stofna prú’sisraeskt
einveldi- sv-o fljótt, siem hægt er.
Ég mundi fyrirlíta sjá-lfan mig,
ef ég yrð-i orsök til svo mikillar
Móðsúthelliragar. En hvað get ég
geri, pegar Englendimgar -hlalidA
a-ð piessar bl-óðsútheilinigar séra
gagnlegar fyrir áf-orm péirr-a og
verzlran. ^
Napoleo-n".
Þessi ákæra var ekki igripin,
úr laiusu lofti í p-vi skynis -að
dulbúa h-aras eigin áf-orin og óskir.
England var hira ieynileg-a orsök
allra styrjald-amraa í byrjura 19.
aldariranax.
England rak alt af Prússtlamd,
PAusturríki og Rús'sland, ýmist
reitt i eirau, eða- öll saraan, út í
styrjaldir igiegra Napoleon. Og p;að
laría Walewska og Nagoleoa.
Það, hve honum var praragt í
skapi kom eranfr-emur fram í up-
inberri tilkynningu, sem send var
tii Parísar og vakti p-ár ógra og
skeifinigu.
Það k-om fyrir peir dag-ar, að
keis-araraum hrylti við styrjöld-
um. Og pær stundir k-omu líka
fyrir, að haran efaðist um köllun
síraa. Því að p-að var hugsunin
um, að hanm væ-ri s-á útval-di,
sem veitti horaum kjark og kraft
til -allra sinraa stórræða.
Og samt óskaði hann eftir friði.
Það var hiran frómi vilji hans.
Era pær leiðir, sem h-aran fór eft-ir
til piess ar öðlast hiran lengi práða
frið, Jágu allar aftur að kóróniu
h-ans.. Og örn haras átti að flj-úga
næst MmninUmi.
6. KAFLI
Napoleon hugsaöi stöðugt um
M-aríra. Haran práði haraa eftir
pessa órólegu da|ga.
á Savary hierforingja, sem hafði
á henidi herstjórn í -stabiran fyrir
Lairnes, sem var veikur. Þ-að var
fimta franska herdeildih, siem
p-aran dag ba-rðist af mikilli dáð
og hrieysti — pað v-ar orrastan
við Ostrolenka, og Iieiðuritoi af
En enrapá var ekki komimin tírai
tii piess aÖ láta hania k-omat H-ann
gat átt v-on á nýjum bardögram
á hverjum degi. Beranigsen hafði
------------ 16.
snúið sér að Königsbeig, án peiss
að hika.
Niei, sem átti að varn-a h-oraum
undarakomranmar, hafði ekki haft
hiepnina með sér.
Það var pví ómögulegt að
komast hjá áfralnihal-damdi bar-
dögram. Strax panra 16. febnú-ar
ralrst Essen herforingi, ásamt
tuttugra -O'g fimm púsrarad manras,
sigriraum áttu, auk Saiv-ary, her-
foringjarrair Oudiraot, Suehet og
Gazan;. Savary fékk bamd hiei’ð-
ursfylkingari'mrar, -oig -amiraair af
hetjunram frá Ostr-olenk-a var
gerður að gneifa-.
Þrátt fyrir pessa sigr-a voru ó-
vinirnir ákveðiniir í pví að haldai
áfram bardögunum, meðam raokk-
ur stæði uppi. Napoieon vanð
pví aðileggja aðailáherzluraa á lað
taka fr áPrússum síðiaista höfu-ð-
víjgið, Dan-ziig -og vimraa siikam
sijgrar áRúsisran, að pá langaði
ekki framar til pess að heyja-
strið.
Um pessar mundin hóf k-oinurag-
Uur Prússa fri-ðarumieitanir, s-ern
í fyrstu v-orra að vsíu p-ersónur-
legs eðlis.
Keisarinm skrifaði homram frá
höfuðstöðvton sínum.
„Herra bróðir!
Ég sen-di yðar hátign að-stoðiar-
mann miran, Bertran-d herforingjá,
sem n-ýtur hins fylsta trarasts
„Straumhvörf“ á Flateyri; vajr pá
töluverðUr óhugur í möranum
viðvfkjandi pví starfi, m pair hef-
ir pó vel tekist. Stúkara hefir
starfað- síðan í fuiiíu fjö.ri og telur
pú yfiir 90 fél-aga, og palð en
fríður oig majnnværaliegrar höpur.
Ég segl petta ekki af jneirarai hlut-
drægni. Það er ekki hægt aö
s-egja ajraniaÖ.
Þinjgið hófst með graðspjón-
rastu. Genlgu Mltrúar og em-b-
ættismewn stúkraairana og aðrir
templarar á staiðinuim í skrúö-
gönjgui til kirkju. Séra Jón Ól-
afssioin isöng mesislu og fliuttil á-
gæta 'ræöu. Þinginu stjónnaöi
umdæmis æð-stitemplar, séra
Halldór Kolbems, og en sá maðiur
háldinn peito amida iguðs og bróð-
ulriiugs, að varla getu-r araraiað en-
gptt prifist í kiingtum liarara. Þair
Bns
J. GRIINO’S
áf)»ta holleazka peyktétoek-
ve wmi
ARGMATISGHER SHAG.......kostar kr. 1,15 V*o kg.
FEÍNRIECHENDER SHAG. ... - — 1,25 — —
Wmmt i ðlS»iB9 verzlmianii.
sem hinn kristillegi aradi hógværð-
air og göfugiyndis situr áð völ-d-
ram, er gott að- vera. Fullltrúair
vörra ekki nema 21, m ált voru’
pað mætir menn. Su-mir neyra-dir
ójg margprófáðir menn, sem
stafelið hafa af sér ailia stormla,.'
Störi fóru pví öll fram vel og
friðsamlega.
Á öðrum diegi piragsiras, að
kvöldi da)gs, var höfð ahnenn
samkoma, oig prátt fyrir p-að, aö
útvarpáð var frá alpinjgi petta
kvöld, var hinn ágæti -og stóri
samkomusalrar Fl-atieyrarhrepps
péttski-paðrar góðU'ni áheyrendum.
Ræðumenn vonu 6 éða fleári. —
Ræðjumar v-ora ali-ar ágætar, pví
pær vorra mjög stuttar. Menn
hnesstra -sig á hiraurn hjaTtainleg-a,
hlátri, pví ræðrarnar sinérust eragu
síðrar um gamara en alvöru. Lik-
lpga hefi ég verið miesti aiýönu-
mjaðurinra, pó fékk ég víst áheyr-
.endur míraa líka til að hlæja.
Mikið var sraragið á miiili. Á eftir
pessari ánægjralegu kyranilngar-
samkomU sietti ’svo stúkara á Fl-at-
eyri fund og tók iram 9 nýja fé-
Jaga. Við p-að tækifæri. stóðram
Við í hring í samk'omusiálraum á
araraað hundrað féiagar, Þóttist
ég pá verða pess var, að plarna
væri gott venk uranið, sem hefðii
all verulegt mienninjgangil-di fyriir
sambúð' mainna á Flateyri. Það
er áinægju-le]gm að sjá menra rétt-a
fnam bróðurhön-d til saimistiatrfs
um hin góðU og göfugu störi,
en að sjá meran og pjóðir steita
hmefana- framan í hvenra ainraiajn.
vorra ríkin á meginlaradilnu, sem
urðu að borga brúsanra. Eng-
lan-d va,r og ex friðtajrspT1 lÍTáinn
í Evrópu. Á-n ráup-óJitíkar ensku
stjórnmálam-araniairana hefðu huradr
uð púsrandunum ekki purft að
blæða út á víjgvöLlranuni í Nap-o-
leonsstyrjöldranum.
I Ostierod, par sem keisiarlnn
-beið ópoLinmóður eftir pvi, að
Da-nzig yrð-i tekira, hélt hairan á-
vítunarræður yfirr bróður sinum,
ko-nranigiraum í Hiol-iaradi, og Rapp
herfioTiragjá.
Hanra skrifað-i’ eftirfairaradi bréf
til L'Ouds NapoLeoras, sem. ekki
-gat verið í b-aradiaiL'agi við hann.
. . . Ég hefi ástæðu- til p-ess
að kvarta p-ersónulega -uradan yð-
u,r, pv íað pér hatfið lengi farið
ur, pví að þér hafið lengi fa:rið!
pvert á nióti náðum mi-nuni. An-n-
árs hefir sen-diherra minn fengið
skipun nm pað, ef pér ekki farið-
pegar í stað að mínram’ ráðum,
aið fara fr-á Hollándi, og pá er
okkar sam’biandi, slitiið. Ég met
hiran vesælasta karapmangara í
Amsterdam meira en háaiðaiinn-
í Hollandi".
Og eftiriarara-di bréf skrifaðii
hann Rapp herforingj-a.
„Víða mætti ég eiinstökram her-
möranram, án hyssiu, sem hafa far-
ið frata hjá Thonn og eru se-ndir
til míra, enda pótt peir séu veikir.
Það væri betra, að peir væru
sendir heito aftrar. Á peranan hátt
fæ ég aðeins veika iraenn í her-
iinn. . .“
Þau sporira em raú svo mörg, er
menra -og pjóð'ir stíga til sura-dr-
ungar og raið|urrifs, að p-að m-egia
heita heilög spor, sem stigiln enu
í 'samieirairagaráttina. Ég varð að
hvierfa á burt úr örauradiairfiirðí
áður iein skilnaðarsamsæti um-
dæmisstúkupiingsms fór fnami, en
síðara hefi ég hitt suma fuLltrúiaraa-
Ojg hiafa péir liokið mikJu 1-ofs-orÖi
á pietta 'Sámisætí. Mér var kutran-
u|gt um, að viöbúinaður var tölU-
venörar, -og ekki er -of mikiö sagt,
pótt fuliyrt sé, a-ð viðtökur ailLarj
frá Önfirði'raga hálfra- ha-fi verið
lirýðilegar og pieim tiil s-óm-a„ Þáð
ber oft lítið á peirai góðra ioigi
pjóirtrastufrásu k-o'nUto, sem leggja
miMð veTk: í pað að gena mörara-
íum lífið glatt og án-ægjralegt viÖ
slík tækifæri, en pakkinraar eiga
pær lekki sízt skilið.
FlateynarkaUpstiáður hefir ra-ý-
lega eig-nast nýtt og ágætt siam-
komuhús og raýja -og mjög .vis-t-
lpga kirkju. Sýnir pað- hvort-
tveggja fnamtak og meraraiingar-
lpgajn viðgang Önfírðilngia-, og
yfinleitt má ben-da á maiigt piað á
örauradanfirði’, sem sýnir, afe par
hafa fnatatakssamir meran verið
afe vehki fyrr ojg síðair. Leragii
vel mátti spgja pað um- Ö'nuradan-
fj-öhð, oig alt fram á sífeuistu ár,
að hanra pekti ekkert til knepp-u,
og var harara næstum uradánteknr
ing fná kaupstöðum á lara-di hér.
Þá gæfu- siraa átti harain pví
tvenrau að pakka, að hainra van
vel af guði gerður -og hafði fóstr-
að framtakssairaa og dugandi ein-
stakliraga. Mikill fjöldi uragna
marana frá Önun-darfirði hefir
gengið mieratavegiran og kornist
vel -áfram, -og slíkt hélzt eran í
sama ho-rii. Ef ekki Önurad-an-
fjörður s-etur m-et í peito efnum,
piá verðuir haran að minsta k-o-s-ti
mjög -ofariiega á -listauumi. Þiað
má pannijg telja hionum- marjgt til
ágæti-s, pótt ekk-ert -ofl-of sé haft í
f-ramimi.
Hér skal svo stað-ar n-umið og
pess eiras óskað Önrandarfirði- til
han-da, afe sólira b-lesisjuið sig-ni
jafn-ara lífvænliegain bygðir hlain-s
og afe par spnetti fegumstu b-lóm-
in — hin f-egrajnstu blóm, og að
honum aufenist afe gefa pj-ó-ðirani
margar slíkar góðiair gjafih, s-ein-
gaf haran méir.
P. S.
Saaðiaut frá Grænlandi
til Noregs.
—-o—
ISUMAR verðrar sent raoirskt
skip tiil Grænlara-ds með
ra-okkna meran, sem ætla afe veiða-
par saraðnalut ojg flytja lifaradi til
N-onegs. i
Fyrir ra-okknum árum- voru fáiein
dýr 'flratt til Dofrafjallalnn'a', ojg
hlafa p-ara pnifist vel par.
Aftur á móti dnáprast sauðn-aiu,t,
sem Sviar fluttu tiíl Jamtlan-ds u-m
svipað leyti. En raú er í ráði að
ainn-ar s-aiuðraaUta-leiðainjgur verði
fariran frá Svípjóð næs-ta ár. (FÚ.)
Franco endnrreisir
jesitareaiina á
Spáni.
—o—
LONDON í gærkveldi. FÚ.
~jO ULLTRÚI PÁFA í þpim hiu-ta
Spánar, þar s-em Fnaraoo f-er
með stjórn, h-efir. vehið gerður að
„nuracio-“, eða negMiegum erimd-
peka Páfa, -og þ-ar með hefir Páfi
veitt stjórn Franoo-s Ia|g,a:iega við-
urkenniraigu.
Enra fnemur hefir Fnanoo gefið
rát tilskipun- um endurreiisn Jiesú-
ítaneglunnar á Spárai, en h-iira var
uppleyst með lögum árið 1932 og
eignir heranar genð-ar upp-tæk-ar.
Störskotalið upprieisnarmjanraa
gerði árás á Madrid í gærkveldi.
Það er saigt, að 13 menn hafi
beöiö bana, en helmiingi flieiri
særst.
Sænska félagið Norden
hélt feradsfuind í St-o-kkhó-inii 29.
april, -ojg flutti Miowirackel, fyr-
veramdi f'Orsætiisnáðherna NoaÖ-
manraa, erdn-di á frandiiraunra, -og
fjallaði crindið um hlutieysi
Niorðurlarada í styrjöldum og
naraðsyn pes-s, að þau' héldu faíst
við hlut-leysi sijtt, hváða þjóð-ir
sem ættu í -stríði. Hanra taldii
rétt, að Niorðrariianid-aþjóðiruair
ættui að- leggja það tiil in-raamí
Þjóðahand-álags:i'ní&, að nrávenianidi
regiur um nefsia'ögeröir skyldra
n-umdar úr gildi. — Eva Nuhíl-om
aðalritstjóri ræd-di um -aukið.
samstarf kverana á Norðurian-di
í p-águ, fniðaniinis og til aukinsi
skilniirags pjóða miilli. — Á fun-d-
inum voíiu sýradar kvikmynidir frá
Nioirðurlönidum, m .a. frá ísferadi.
(FB.)
Sumarhattarmir. Verð við allra
hæfí. Ha’ttastofa Svörau iog Lá-
nettu Hagan, Austunstræti 3.
Fatapressan „Foss“, Skóla-
vörðustíg 22. Kemisk hreinsun
og gufupressun. Fljót af-
Beztu arertbandsúrin fáiið pér
aðeins hjá Sigurpór.
Trúlofuraarhrmgana fiarsælra
kaupa allir h-já Sigurpór.
í fermmgar
veislumar.
Svíiia-kotelet 4u p.
IMers-lptMð,
Leifsgðtu 32. Sími 3416.