Haukur - 01.11.1902, Blaðsíða 3

AUGLÝSINGABLAÐ HAUKS.
XXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXx
Verzlun Valdemars Ottesen $
6 ÍNGÓLFSSTRÆTI 6 X
hefir á boðstólum margs konar vörur, sem fólk þarfnast til daglegs brúks. V
Reynið hvernig er að kaupa í þessari nýju verslun. 8
Virðingarfyllst Q
*ffalóemar (Bííesen. X
XXXXXXXXXXXXXXXXXXxXXXXXXXXXXXXXXXXXXX
Stina frænka.
Stína frænka mín gekk ekki út hjer á landi.
Enginn vissi, hvernig á því stóð, en þó kom engum til
hugar, að eigna það viljaleysi hennar. Hún hafði fá-
einar smávörtur á nefinu, og nefið var nokkuð rauð-
leitt, og svo var hún líka dálitið bólugrafin. En hún
hefði átt að geta gengið út fyrir þessu. Karlmenn-
irnir kæra sig venjulega lítið um fegurðina. Oftast er
það stúlka, sem á eitthvað í handraðanum, eða með
öðrum orðum stúlka, sem er „loðin um lófana“, sem
Þeir vilja krækja í. En hvernig sem á því stóð, þá
er það víst, að Stína frænka var orðin 38 ára, og
hafði þá að eins einu sinni á æfi sinni verið trúlofuð
einn hálís mánaðar tíma. Það var ryksópur, sem
komst upp á milli hennar og kærastans. Ahald þetta
hafði sem sje einu sinni verið notað til annars, en
það var ætlað, og kærastinn vildi ekki kannast við
það, að það væri neitt ryk í höfðinu á sjer. Hann
sagði henni þess vegna upp, og Stína frænka fór til
Ameríku í hittiðfyrra. Þegar við fylgdum henni um
horð i Lauru, kallaði hún til okkar, er við vorum að
Ýta frá skipshliðinni.
„Yerið þið nú blessuð og sæl, börnin góð, og
Því skal jeg lofa ykkur, að jeg skal ekki koma til ís-
lands aftur — fyr en jeg er gift“.
„Æ, frænka góð“, sögðum við háskælandi, „eig-
um við þá aldrei að fá að sjá þig fiamar?"
En hún gifti sig í sumar, og kemur hingað í
haust, til þess að sýna okkur manninn sinn, sem kvað
vera allra snotrasti maður, en þó ekki alveg gallalaus.
Þið viljið fá vitneskju um það, hvernig hún fór
að ná í þennan mann. Jeg skal segja ykkur það.
Landi okkar einn, sem kom frá Ameríku í haust,
Sagði mjer sem sje frá því öllu saman.
Stína lá eina nótt sem oftar í rúminu sínu, og
heyiði hún þá, að einhver brauzt inn um gluggann
°g kom inn í svefnherhergið tii hennar. Hún hjelt
sjer í skefjum, og ljet svo sem hún svæfi. Hún ljet
Þjófinn hafa næði til þess að leita til og frá um her-
hergið að þvi, er hann girntist. Hann leitaði í kjól-
vasanum hennar, en þar var ekkert. Svo lagðist
hann á hnjen við dragkistuna hennar, og ætlaði að
fera að Ijúka henni upp, og sneri hann þá bakinu að
•'hminu. En þá laumaðist Stína frænka fram úr rúm-
*áu, þieif í hárið á honum, setti skaftið á tannbuifet-
anum sínum á gagnaugað á honum og grenjaði: »
„Kyrr! Ef þú hreyfir þig, þá hleypi jeg skotinu
úr byssunni!“
Ejófurinn fann eitthvað kalt koma við gagnaugað
á sjer, og hjelt að það væri skammbyssukjaftur. Hann
skalf eins og hrísla.
„Svaraðu mjer hreinskilnislega — líf þitt liggur
við — ertu giftur?
„Nei!“
„Þar varstu lánsmaður. — Hversu gamall ertu?“
„Brjátíu og tveggja ára“.
„Hvaða stöðu hefir þú á hendi, þegar þú ert
ekki að stela?“
„Jeg er verzlunarmaður“.
„Gott og vel! Taktu nú eftir. Jeg hefi sjálf
nóg efni — þú getur bjargað lífl þínu, með því að
giftast mjer — viltu það — segðu af eða á — undir
eins. Þú hefir brotizt hjer inn á næturþeli, og ætlað
að stela frá mjer, svo að þú átt sannarlega ekki
betra skilið".
Þjófurinn nötraði af skelfingu. Hann svaraði já,
og daginn eftir hjoldu þau brúðkaup sitt. Stína frænka
heitir nú frú Goodmann, og maðurinn hennar heíir
sett upp verzlun í Brooklyn. Þau koma hingað bæði
með Lauru síðast í þessum mánuði. Frænka segir,
að hún hafi gifzt honum bæði til þess að refsa honum
og líka til þess að betra hann.
Og hún mun hvorugu gleyma.
uuHuuuMuuumnuuuuux
Lcikrit á dönsku, stutt, helzt fyrir eina eða
tvær persónur, óskast keypt. Ritstj. vísar á.
yKKKKKKKKKKHKKKXKHH
KAUPENDUR „Hauks liinns uuga“ eru vinsam-
lega minntii- á það, að gjalddagi blaðsins er löngu
liðinn.
Ti! gam;e og unge IVIænd
anbrfales na ’ni bedhte det nylij; i betydelig udyidet
Udgavo udKi itine Skrift af Med.dRaad Dr. Möller om et
©Torsfyrret úlerve- og
d Qæual-Sifsíem
<iír om dots radiUale Helbvodclso.
I’vib incl. b’orsendelse i Konvolut 1 Kr. i Frimærker.
i’urt Kobei Eraunsclnveig.