Tíminn - 08.10.1921, Blaðsíða 2

Tíminn - 08.10.1921, Blaðsíða 2
118 T 1 M I N N \T crdlag frá því í dag á eftirtöldum vörum er þanuig: Rúgmjöl kr. 50,00 pr. 100 kg. Do. — ‘25,25 pr. 50 kg. Haframjöl kr. 37,00 pr. 112 lbs. Bestu húsakol (Prime Lothian Steam) kr. 80,00 pr. tonn. Do.--- — — — kr. 12,80 pr. skippund. Steinolía „White May“ kr. 51,00 pr. 100 kg. nettó. „Royal Standard“ kr. 48,00 pr. 100 kg. nettó. Olíutunnan tóm aukreitis kr. 6,00. Yörurnar heimfluttar eða afhentar í skip við bryggju 1 Reykjavík. Reykjavík 5. október 1921. Landsverslunin Áskoran. Samkvæmt lögum nr. 72, 27. júní 1921, er hér með skorað á alla þá, er telja sig eiga hlutbundin réttindi yíir fasteignum í Mýra- og Borgarfjarðarsýslu, — þar á meðal réttindi yfir húsum, sem standa kunna á landi annars manns eða lóð, — svo og réttindi yfir skipum, sjálfvörsluveði í lausafé eða önnur réttindi, sem þinglýsa þarf og bók- uð eru í afsals- og veðmálabækur, að tilkynna þau innan 18 mánaða frá útkomudegi þess eintaks Lögbirtingablaðsins, sem fiytur áskorun þessa í fyrsta skifti, hér á skrifstofunni og skila hingað skjölum þeim, sem heimila réttindin, enda hafi þau skjöl ekki verið afhent á skrif- stofu sýslunnar eftir 12. nóv. 1920. Sönnun fyrir eignarrétti skal færa með afsalsbréfi eða öðrum skjöl- um, sem í stað þess koma eða vottorði sýslumanns um það, að eignin sé vitanleg eign aðilja. Sé hvorugra þessara gagna ikostur, er aðilja rétt að leita eignardóms að eigninni. # Takmörkuð hlutbundin rjettindi yfir fasteign skal sanna með frum- riti skjals þess, sem réttindin eru skráð á, ef grundvallarreglur tilslc. 9. febr. 1798 og laga nr. 18, 4. nóv. 1887, 7. gr., taka til þess. Ef réttindin hafa verið skráð á skjal annars eðlis, má sanna þau með staðfestu eftirriti, en sé skjalið glatað, er rétt að leita ógildingardóms. Jafnframt er skorað á alla þá, sem liafa í vörslum sínum gildandi skrár eða önnur gildandi gögn, þar sem ákveðin eru landamerki milli jarða í Mýra- og Borgarfjarðarsýslu, að skila þeim á skrifstofu sýsl- unnar innan 18 mánaða frestsins, sem áður er nefndur. Skrifstofu Mýra- og Borgarfjarðarsýslu, 16. júlí 1921. G. Björasson. Fréttir. Páll J. Ólafson D. D. S. tannlæknir Pósthússtrœti nr. 7. — Herbergi nr. 39. Sími 501. — P. 0. Box 551. Reykjavik. Kau p lækkun „Alþýðublaðið“ er farið að leggja það í vana sinn að hreyta mjög óviðeigandi skömmum í sam- vinnufélögin. I vor sem leið birti blaðið árás á Kaupfélag þingeyinga. Sigurður S. Bjarklind kaupfélagsstjóri sýndi það, með grein hér í blaðinu, hve sú árás var gersamlega ástæðulaus. Á miðvikudaginn var birtir blaðið samskonar árás á Kaupfé- lag Eyfirðinga. Orð blaðsins eru þessi: „Hefir félagið gert sér það til skammar, að greiða að mun lægri verkalaun við sláturhúsið en í íyrra“. „Til skammar" hefði það verið, ef Kaupfélag Eyfirðinga hefði nú i haust greitt jafnhátt verkakaup og alment tíðkaðist í fyrra sumar og haust. pað er alviðurkent af öllum, nema Alþýðublaðinu, að í fyrra var verkakaup alt of hátt. Atvinnuvegir landsins þoldu alls ekki kaupgjaldið eins og það var þá. Vitanlegt er það Alþýðublaðinu, eigi síður en öðrum, að í sumar hafa verkalaun verið „að mun lægri“ en í fyrra. það er því alveg sjálfsagt að kaupfélagið greiði „að mun lægri verkalaun við sláturhús- ið en í fyrra“. Framleiðsluvörur landsins hafa fallið stórkostlega í verði. Að- keyptar vörur hafa sömuleiðis fallið í verði að mun. Afleiðingin hlýtur að vera og á að vera lækk- un verkakaupsins. Fyrir afkomu þjóðarinnar er það höfuð nauðsyn, að verkalaun- in lækki. Ekki einungis laun ó- breyttra verkamanna, heldur laun allra vinnuþyggjenda, ekki síst laun opinberra starfsmanna ríkis- ins. Framleiðandinn fær minna fyrir vinnu sína. það er nú hægt að framfleyta lífinu fyrir minna fé en áður. þar af leiðandi á kaup- ið að lækka. Á undanfömum árum hefir bæði íslenska ríkið og mikill fjöldi ís- lenskra einstaklinga lifað um efni fram. þetta á ekki síður við um marga óbreytta verkamenn. Nú kreppir ógurlega að. Ókjaralántak- an er augljósasta merkið. Nú verð- ur bæði ríkið og einstaklingar að hætta því gáleysi að lifa um efni fram. Allir verða að sætta sig við minna en áður. Alstaðar verða kröfurnar að lækka. pað á við um verkamennina eins og aðra. Alþýðublaðið vinnur óþarft verk, það vinnur hættulegt verk, þá er það skeytir engu öðru en því að krefjast þess að ein stétt þurfi ekki að lækka kaupkröfur sínar. Kröfur þær, sem blaðið hef- ir oft borið fram í því efni, hafa verið næsta ósanngjarnar og ó- eðlilegar. Alþýðublaðið vinnur beinlínis alþýðu manna hið mesta ógagn ef það fer að leggja samvinnufé- lögip íslensku í einelti. Alþýða manna á Islandi á ekki von á neinni óbilgirni af hálfu samvinnu- stefnunnar og forkólfa hennar hér á landi. þvert á móti. Aðvörun. Óvarlegt er það af mönnum að trúa frásögn Morgun- blaðsins um sögulega viðburði. Morgunblaðið sagði frá því á mið- vikudaginn var að þá væru liðin 150 ár síðan Hólastóll var lagður niður. Skakkar ekki nema einum mannsaldri. — En þó er hitt enn óvarlegra að trúa því sem Morgun- blaðið segir um þá atburði sem nú eru að gerast. ----o---- ÞorvaldurThoroddsen Hann andaðist í Kaupmanna- höfn 28. f. m. Hafði verið heilsu- laus og alveg frá verki síðan hann fékk snert af heilablóðfalli, sem um var getið á þeim tíma í blöð- unum. Hann var fæddur 6. júní 1855 í Flatey á Breiðafyrði, elst- ur fjögra sona Jóns skálds og sýslumanns Thóroddssens, stú- dent tvítugur og las síðan nátt- úrufræði við Hafnarháskóla. Var kennari við Möðruvallaskólann 1880—1884 og við latínuskólann til 1895. Síðan dvaldist hann lengst af í Kaupmannahöfn við ritstörf. Kvæntur var hann þóru dóttur Péturs biskups, eignuðust þau eina dóttur, og dóu þær mæðg- ur báðar á undan þorvaldi. þorvaldur var einhver hinn mik- ilvirkasti rithöfundur sem Island hefir eignast og er kunnur um heim allan fyrir rit sín. Bar hvort- tveggja til: að hann hafði af- bragðs góða aðstöðu, þar eð hann var svo vel efnum búinn að hann gat helgað krafta sína óskerta rit- störfunum, og í annan stað hafði hann undirbúið sig svo vel, verið svo verkhygginn um að safna sam- an þeim fróðleik sem hann síðar notaði í fræðirit sín. Frá því á unga aldri hafði hann nákvæmlega safnað og raðað niður fróðleiks- forða sínum, sem þannig var hon- um æ handbær. því aðeins gat hann afkastað svo ótrúlega miklu. Stýll hans og frásögn var bæði lip- ur og skemtileg. Er það vafalaust að fáir íslenskir rithöfundar hafa verið vinsælli en hann af alþýðu manna. Og fáir hafa miðlað henni meiri fróðleiks. Hin miklu ritstörf sem liggja eftir þorvald Thóroddsen snerust aðallega um tvent: náttúrufræði íslands og sögu. Um rit hans um náttúrufræði íslands og vísinda- rannsóknir hans í því efni skal hér alls ekki dæmt. Um sögurit hans gildir það að þau eru fremur al- þýðleg en vísindaleg. það er of- mælt, að hann væri á því sviði „víðfrægasti vísindamaður þessa lands“. Hann er í því efni líkari Jóni Espólín en t. d. Jóni Sigurðs- syni. Fnimlegar rannsóknir liggja ekki eftir hann á því sviði. Hann var fremur fróðleikssafnari en vís- indamaður. íslenska þjóðin mun æ minnast hans sem eins hins mesta fræðara, eins sinna frægu sona, sem unnu mikið að því að auka þekkingu hennar um eðli lands og sögu og báru þá þekkingu fram fyrir fræði- menn annara þjóða. -----o---- Kosningar eru nýlega um garð gengnar í Svíþjóð. Kusu konur nú í fyrsta sinni og var því kosninga^ þátttaka miklu meiri en nokkru sinni áður. Fóru kosningarnar þannig að jafnaðarmönnum jókst stórum fylgi. Fengu þeir 93 þing- sæti og um 640 þús. atkvæði. Hægri mennirnir fengu 62 þing- sæti og 454 þús. atkvæði. Frjáls- lyndi flokkurinn 41 þingsæti og 332 þús. atkvæði. Bændaflokkur- inn 21 þingsæti og 185 þús. at- kvæði. Loks fengu hinir róttækari jafnaðarmenn og kommúnistar samtals 13 þingsæti og 127 þús. atkvæði. Sænska stjómin núver- andi hefir lagt niður völdin. þótt j afnaðarmennirnir sameinaðir ráði ekki yfir meiri hluta í þinginu, er búist við því að mynduð verði hrein jafnaðarmannastjórn, með stuðningi frjálslynda flokksins. Verði þá Hjalmar Branting að sjálfsögðu forsætisráðherra. — I Noregi eiga kosningar að fara fram 24. þ. m. Er búist við því að kosningabaráttan verði sér- staklega hörð, því að hún snýst aðallega um það, hvort Norðmenn eigi að láta undan kúgun Spán- verja um afnám bannsins. — Á þýskalandi er aftur komin meiri kyrð á ólgu þá er varð út af morði Erzbergers. Er talið víst að morðið hafi beinlínis orðið til þess að þoka betur saman öllum frjáls- lyndum mönnum ríkisins og vin- um lýðveldisins. Sitji þýska stjóm- in fastari í völdum en áður. Telst svo til að þeir skifti orðið tugum þeir leiðtogar hinna frjálslyndu manna á þýskalandi sem aftur- haldsliðið hefir látið myrða. — Á fjárhagsárinu 1920—21 hefir orðið 106 miljón króna tekju- halli hjá ríkissjóði Dana. — Um allan heim eru þýskar iðnaðarvörur að vinna sér markað á ný. Nálega alstaðar er kvai’tað undan því að innlend framleiðsla geti ekki kept við vörurnar sem fluttar eru inn frá þýskalandi. Veldur hvortveggja: að þjóðverj- ar standa öðrum framar að dugn- aði og hagsýni, og hitt, að gengi er svo lágt á þýskum peningum. Jafnvel suður í Ástralíu er stjórn- in að reisa háa tollmúra til þess að vernda innlendu járnvörufram- leiðsluna gegn samkepni þýsku varanna. Og á sumum stöðum á Englandi hefir vinna stöðvast í kolanámunum vegna þess að ekki borgar sig að vinna þær. — Enn á ný eru samningar hafnir milli íra og Englendinga. Hefir Lloyd George boðið Irum að senda nýja fulltrúa til samninga og þeir samþykt. — Ameríkumenn hafa í hótun- um um að neyða Englendinga og Japana til að takmarka vígbúnað- inn og mun einkum eiga við víg- búnað á sjó. Að öðrum kosti muni þeir hefja svo harða viðskiftasam- kepni að úr skeri. — Grikkir eru enn á stöðugu undanhaldi undan Tyrkjum í Litlu- Asíu. Nýjar bækur. Tvær nýjar bækur hefir Sigurður Kristjánsson bók- sali sent á markaðinn. önnur er ný ljóðabók eftir Einar Benedikts- son og heitir: Vogar. Er áþekk að stærð og Hrannir. Munu það æ þykja mikil og góð tíðindi er ný ljóðabók kemur frá þeim höfundi. Mörg ný kvæði eru í bókinni sem ekki hafa birst áður í blöðum og tímaritum. — Hin bókin er sex sögur eftir Guðmund Friðjónsson og heita Sólhvörf. — Verður þess- ara bóka nánar getið. ✓ Skólarnir eru nú flestir teknir til starfa. Yfirleitt mun aðsókn að þeim heldur minni en áður, vegna hins erfiða árferðis. Að Mentaskól- anum er aðsóknin aftur á móti meiri en nokkru sinni áður og er það ekki óblandið gleðiefni. Um landráðamálið hefir fátt nýtt heyrst. Samkvæmt símskeyti til blaðanna hefir Guðbrandur Jónsson ritað grein í „Politiken“ og beint því hiklaust að Jóni Dúa- syni að hafa komið orðróminum af stað ytra í hefndarskyni fyrir það að Guðbr. hafi í sumar veist að Jóni í erindi sem hann flutti hér í bænum. því hafði Jón neitað, eins og áður hefir verið frá skýrt. Ann- ars getur sjálfsagt orðið erfitt að grafast fyrir um hver hafi sett blaðamennina af stað í Svíþjóð, eða Danmörku, því að margir hafa hlotið að vita nokkuð um þetta mál, þar eð það hafði komið fyrir þingið, og auk þess skýrir ritstjóri Lögréttu svo frá að Jón Dúason hafi skrifað sér um málið og beðið að birta ákæruskjalið í Lögréttu. Morgunblaðinu datt það samt í hug að bendla Jónas Jónsson skóla- stjóra við birtingu þessara frétta, af því að það vissi að hann var ut- anlands. Blaðið tók þó þá tjlgátu aftur þegar það fékk að vita að Jónas hafði alls ekki til Norður- landa komið í utanförinni, en frétt söguna suður á Ítalíu. Berklavarnir. Stjórnin hefir fal- ið Guðmundi Björnssyni landlækni að undirbúa þær ráðstafanir sem gera þarf til framkvæmda á berklavarnalöggjöfinni sem sam- þykt var á síðasta þingi. Hefir hann til þess sex mánaða orlof úr embætti sínu. Guðmundur Hannes- son prófessor gegnir landlæknis- embættinu á meðan á eigin ábyrgð. — Er það næsta íhugunarvert, er landlæknisembættið losnar, hvort eigi megi sameina það öðru pró- fessorsembættinu í læknisfræði við háskólann. Frú Annie Leifs kona Jóns Leifs píanóleikara hélt síðustu hljóm- leika sína á mánudagskvöldið var við góða aðsókn og orðstýr. Hafa þau hjón látið mikið til sín taka í sumar. Jón Leifs hefir vakið mikl- ar umræður um stofnun tónlistar- skóla og tónlistalíf hér í bænum. Fóru þau hjón utan með íslandi í fyrrakvöld. Slys. Tvö slys vildu til hér í bæn- um á þriðjúdaginn var. Ungur maður, Einar að nafni, sonur Stefáns læknis í Vík í Mýrdal, var að vinnu við lagning rafmagns- þráða. Stóð hann upp í staur og mun hafa komið við vírinn og feng ið rafmagnshögg. Féll hann aftur á bak en hékk fastur við staurinn í „símaskónum". Er talið líklegt að hann hafi dáið þegar af raf- magnshögginu. — Inn í Sláturhúsi hljóp skot úr byssu í steinvegginn og þaðan í bak á manni og milli rifja honum inn í kviðinn. Var hann lagður inn. á Landakots- spítala og mun von um að hann fái bata. Maður þessi heitir Gunn- ar Finnbogason og er frá Útskála- hamri í Kjós. „Tvflemban“. Tvílembunafnið hefir verið að festast við Morgun- blaðið, með dilkana tvo: ísafold og Lögréttu. En nú tilkynnir þor- steinn Gíslason það hátíðlega að annar dilkurinn verði ekki settur á lengur en til nýárs. Sennilega þykir honum heldur vænna um að það er Lögrétta sem á að fá að lifa en ísafold að deyja — endan- lega. Svo er gefið fyrirheit um það, að Lögrétta og Morgunblað- ið muni nú flytja mönnum „heil- brigðar skoðanir“ á Jnnanlands- málum og að þau muni „halda uppi frjálslyndi og víðsýni í öllum greinum“. — Hvað ætli þeir verði margir sem geta lesið þetta án þess að brosa? Fyrir hérumbil 22 árum síðan fór maður að nafni Guðmundur Ólafsson frá Eyrarbakka til Ame- ríku. Ef maður þessi skyldi eiga hér föður, móður, systkini eða aðra nákomna ættingja á lífi, eru þeir vinsamlegast beðnir að segja til sín, sem allra fyrst, til Sig. Sig- urz & Co„ Reykjavík. Landsíminn. Skýrsla um störf landsímans árið sem leið er ný- lcomin út. Bættust fjórar nýjar stöðvar við á því ári. Tekjur sím- ans urðu nálega 1 milj. og 100 þús. kr„ en gjöldin um 880 þús. kr. En bæjarsíminn í Reykjavík bar sig illa, gjöldin 40 þús. kr. rfam yfir tekjur. Innanlandssímtölum og skeytum hefir fækkað, en tekjurn- ar af þeim þó vaxið vegna hækk- unarinnar. Við útlönd hafa síma- viðskiftin mjög vaxið. Um það bil helmingur útlendu símskeytanna er við Danmörku. ----o---- Ritstjóri: Tryggvi þórhallsson Laufási. Sími 91. Prentsmiðjan Acta.

x

Tíminn

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Tíminn
https://timarit.is/publication/50

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.