Tíminn - 12.07.1924, Blaðsíða 1

Tíminn - 12.07.1924, Blaðsíða 1
0>|a íbferi og, afgretftslur’aður Cimans cr Sigurgeir ^riftrifsfon, Samúanös^úsinu, Heyfiauif. 2^fgretí>0Ía íima n s er í Sambonbs^úsintr 0pin öaglcga 9—12 f. Simi ^96. VIII. ár. Reyk,iavík 12. júlí 1924 Síðasta herferðin. %earý ELEPHANT CIGARETTES Mest reyktar. Pást allsstaðar. Smásoluverð 60 aura pakkinn. THOMAS BEaR & SONS, LTD. LONDON. ► -<> -<$>* 1 ♦ ♦ ♦ ♦ ♦ ♦ ♦ Á föstum grundvelli. Saga samvinnufélaganna á ís- landi er orðin löng og merkileg. Langsamlega flestir bestu menn bændastéttarinnar á síðastliðnum mannsaldri hafa verið meir og minna við þá sögu riðnir. Eftir því sem aðstaða hefir leyft, hafa þeir staðið framarla í þeim hóp. Saga samvinnufélaganna íslensku er langmerkasti þátturinn í búnaðar- sögu íslands síðasta mannsaldur- inn. Svo er því og varið urn öll ná- grannalönd okkar. Lengst er sam- bandsþjóð okkar, Danir, komin á þessu sviði. Samvinnufélög bænda í Danmörku eru langöflugasti, far- , sælasti og- merkasti félagsskapur þar í landi. Dómur sögunnar er löngu kveðinn um það, hvílíkt gagn samvinnufélagsskapurinn hefir unnið dönsku bændastéttinni. Hinn sama dóm kveður hver einasti óhlutdrægur maður upp um samvinnufélagsskap bænda hér á landi. Um allar framleiðsluvörurnar gildir það: Með samvinnufélags- skapnum hafa bændur bætt með- ferð þeirra stórkostlega, aukið þeim álit, gert framleiðsluna fjöl- breyttari, hækkað verð afurðanna og útvegað þeim nýja markaði. Um aðfluttu vörurnar gildir hitt: Félögin hafa útvegað miklu betri vörur, miklu ódýrari vörur, bætt vöruverðið, bæði fyrir félags- menn og aðra, útvegað vörur til þeirra staða, sem bændum var hentugast að nálgast þær, en ekki fékst flutningui' á áður, og yfir- leitt gerbreytt til stórbóta öllu verslunarfyrikomulaginu. Árangurinn af starfsemi sam- vinnufélaganna er orðinn sá, að þau hafa lyft bændastéttinni stór- kostlega, fyrst og fremst í efna- legu tilliti, en einnig menningar- lega. Fyrir því er það bæði eðli- legt og sjálfsagt, að áhrifa sam- vinnubændanna gæti meir en áður, einnig á þeim svæðum félagsmál- anna, sem ekki liggja innan hins þrengsta hrings samvinnumálanna. Nýir tímai'. Nýar árásir. Hvarvetna í heiminum, þar sem samvinnufélögin hafa náð að festa rætur, hefir harðlega verið á þau ráðist. Frá kaupmönnunum hafa þær árásir komið. Sumpart þessi daglegi undirróður og' blekkinga- vefur úr kaupmannabúðunum. Sumpart árásir í blöðum og tíma- ritum frá kaupmönnum sjálfum og keyptum blaðamönnum. Vitanlega fór eins hér á landi. Árásirnar hófust þegar á sam- vinnufélögin og hafa jafnan hald- ist síðan. Er næsta fróðlegt að rekja söguna stig af stigi, hvernig' árásarefnin hafa breyst eftir því sem vegur félaganna óx. En þó má sjá sama rauða þráðinn í bardaga- aðferðinni óslitinn alla leiðina. Fyrst komu fram á sjónarsviðið einstöku félögin: kaupfélög og sláturfélög, dreifð hingað og þang- að um landið. Árásunum var þá fyrst og fremst beint gegn ein- stökum forvígismönnum þeirra. þessir kaupfélagsforkólfar voru taldir hættulegir menn, afvega- leiðendur saklausra bændanna. þeir voru taldir handbendi Vída- líns og Zöllners, og myndu tví- mælalaust fara með bændurna á höfuðið. Eldri mennimir muna þessa sögu enn. Hún heyrir nú fortíðinni til og hel'ir fengið sinn dóm. Nýir tímar komu. Sambandið var stofnað. Nú var árásunum beint fyrst og fremst gegn íorvíg- ismönnum þeirrar stórskaðlegu framkvæmdar. það hraut þá upp úr sumum, að kaupfélögin væru ekki svo afleit. En þessir menn, sem vildu láta þau starfa saman, væru glæframenn, sem létu sér ekki minna nægja en að fara með alla bændastétt íslands á höfuðið með þessari voðalegu samábyrgð. Að mestu leyti má telja þessa herferð einnig heyra sögunni til. tiambandið og kaupfélögin hafa einnig staðið hana af sér. Um báðar herferðirnar gildir sama aðferðin: Ekki að ráðast al- ment á bændurna, heldur á for- vígismennina, og reyna að gera þá tortryggilega. í raun og veru kom þó fram í þessu hin hagnaðasta árás á bænd- urna. því að það lá í þessum orðum, að þeir. væru svo dáðlausir, að þeir létu teyma sig út í hvað sem væri. þriðja herferðin. Nú er þriðja herferðin fyrir nokkru haíin gegn samvinnubænd- unum og stendur sem hæst um þetta leyti. Bændurnir hafa gerst svo djarf- ir að stofna stjórnmálaflokk: Framsóknarflokkinn. þeim hefii' vaxið þróttur og menning við starfið í samvinnuféíögunum. þeir eru orðnir hæfasta stétt landsins að starfa á félagslegum grund- velli. þeir hai'a reynt mátt sam- takanna. Nú eru það þessi afskifti sam- vinnumannanna og bændanna af stjórnmálunum sem eru þjóðinni svo afskaplega hættuleg'. Nú eru það forystumennirnir á þessu sviði sem eru að fara með bændurna, kaupfélögin, sláturfélögin og Sam- bandið út í ófæruna. Og takið nú eftir, bændur góðir og samvinnumenn, hve sagan end- urtekur sig. Fyrst lirópuðu kaupmennirnir: Varið ykkur bændur á þessum leiðtogum, sem vilja láta ykkur stofna kaupfélög og' sláturfélög. þetta eru þjóðhættulegir menn, sem ofurselja ykkur á klafann hjá Vídalín og Zöllner. þið eigið að hugsa um túnin og rollurnar. Við, útlærðu kaupmennirnir, eigum að versla fyrir ykkur: selja ykkur út- lendu vörurnar og selja fyrir ykk- ur ull og kjöt. það erum við sem berum hag ykkar fyrir brjósti og höfum vitið og þekkinguna. þvínæst hrópuðu kaupmenn og heildsalar: Varið ykkur bændur og kaupfé- lagsmenn á þessum viðsjálu leið- togum, sem vilja stofna Samband samvinnufélaganna. þeir ætla að binda ykkur á ógurlegan sam- ábyrgðarklafa sem setur ykkur alla á höfuðið. þið eigið að hugsa um búin og megið hafa smákaupfélög. En við, með vitið og þekkinguna, eigum að selja fyrir þau og kaupa í stórkaupum. Við munum best sjá fyrir félögunum ykkar. Og nú hrópa kaupmenn og heild- salar, útlendir og innlendir, em- bættismenn og stóreignamenn í Reykjavík og segja: Hvað er að heyra um ykkur! Ætlið þið að fara að verða pólit- iskir ? Varið ykkur á þessum hættu legu leiðtogum, sem vilja láta ykk- ur hafa afskifti af stjórn landsins. þeir ætla að splundra félagsskap ykkar með þessu. þið eigið að liugsa um búin ykkar og kaupfé- lögin og Sambandið. En við skul- um stjórna landinu fyrir ykkur. það erum við, sem berum hag ykkar mest fyrir brjósti. Enda höf- um við besta þekkinguna og reynsl una til þess. þið hafið ekkert vit á því, hvernig á að stjóma landinu. Og í raun og veru varðar ykkur ekkert um, hvernig landinu er stjórnað. Nýustu dæmin. Ekki þora þeir nú, fremur en áð- ur, þessir fjandmenn samvinnu- mannanna, að ráðast á bændurna sjálfa, á þétta hópinn sem að baki um sárnauðugum. stendur og felur forvígismönnum sínum að framkvæma það, sem þeir álykta að gera skuli. það er enn sem áður sagt, að það séu þessir fáu hættulegu leið- togar, sem séu að fara með bænd- urna í gönur. Tvö atriði frá nýaístöðnum að- alfundi samvinnufélaganna eru nú talin sérstaklega hættulegur vott- ur um þessi glæfraverk, sem verið sé að vinna, að samvinnubændun- Ritstjóri Tímans gerðist svo djarfur að bera þar fram tillög-u um að mótmæla því, að verslunar- stjóri fyrir útlendinga væri send- ur að afla markaðs fyrir landbún- aðarafurðir, en alveg gengið fram- hjá samvinnufélögunum, sem hafa gert sem alt sem gert hefir verið til gagns á því sviði undanfarið. Og tillagan var samþykt í einu hljóði. Hvað segja nú andstæðingarnir: Sjáið þið lævísina að smeygja þarna inn pólitík. Bændurnir voru gabbaðir til að samþykkja þetta og gefa okkar góðu íhaldsstjórn van- traust. Ilún ílaut að vísu í gegn þessi tillaga, en henni var allri breytt fyrir tillögumanni, svo að ekki stóð steinn yfir steini, og af einhverju misskildu meinleysi við hann var hún svo samþykt. Hver er sannleikurinn: I sam- ráði við og með fylsta samþykki allrar stjórnar Sambandsins og fleiri fundarmanna var tillagan borin fram. Einróma stuðning bændanna fékk hún. Flestir sem töluðu tóku enn dýpra í árinni en tillögumaður. Breytingin sem gerð var á tillögunni, 2—3 orð, var gerð af Jóni Gauta Péturssyni frá Gaut- löndum og fór í þá átt að beina mótmælunum og óánægjunni enn ákveðnar til landsstjórnarinnar. Sem einn maður stóðu bændurnir að tillögunni. það er stórkostleg móðgun við bændur landsins að núa því um nasir kjörinna fulltrúa þeirra, að þeir hafi látið draga sig á eyrun- um til að samþykkja eitthvað það, sem þeim í rauninni var ógeðfelt, að þeir hafi látið sárfáa menn ginna sig' til þess. — Um hitt atriðið hefir þeim orð- ið skrafdrýgra andstæðingunum. það er tillagan um styrkinn til blaðanna, sem Bergsteinn bóndi í Kaupangi bar fram og' samþykt var í einu hljóði. Hvað segja andstæðingarnir ? þarna smugu þeir lævíslega þessir hættulegu leiðtogar, að lauma blöðunum yfir á Sambandið. En tæpt stóð það. Með eins atkvæðis mun mörðu þeir þetta í gegn og vaíalaust með einhverjum brögð- um. Hver er sannleikurinn: Gömul samþykt er til, sem gefur Sam- bandsstjóni í raun og veru ná- kvæmlega sömu heimild um fjár- veiting í þessu skyni. Bergsteinn bóndi vill herða á þessari samþykt að styrkja blöðin og fela Sam- bandsstjórn óskorðað. Jón bóndi Gauti vill herða á henni þannig að láta borga helmingi hærri styrk en áður. Allir viðstaddir fundarmenn greiða atkvæði með annari livorri tillögunni um aukinn styrk til blaðanna. þegar Bei'gsteins tillaga fær fleiri atkvæði, greiðir Jón Gauti henni atkvæði við úrslita- atkvæðagreiðsluna. Ekki einn ein- asti fundarmaður greiðir atkvæði á móti. Einróma ákvað Sambands- fundurinn að herða á Sambands- stjórninni að styrkja meir en áður hin pólitisku blöð samvinnumanna. þeir þora ekki að ráðast á bændafulltrúana og samvinnumenn ina og bændastéttina í heild fyrir þetta, andstæðingarnir. þeir þykj- ast enn eins og altaf áður vera þeir einu, sem bera sanna umhyggju fyi’ir bændastéttinni. þeir segja enn sem áður að það séu þeir þjóðliættulegu leiðtogar, sem hafi getað komið þessu svona lævíslega fyrir. það gildir um þetta hið sama og áður sagt: þetta er í rauninni mesta móðg- unin sem þeir geta veitt bænda- stéttinni og samvinnumönnunum í landinu og fulltrúum þeirra, að skrökva því þannig upp á þá, að þeir hafi látið teyma sig á eyrun- um. það sem þama gerðist var það, að fulltrúar samvinnumannanna, hvaðanæfa að af landinu, fólu trún- aðarmönnum sínum að framkvæma samhuga vilja sinn. það seni þarna gerðist var það, að fulltrúar bændastéttarinnar lýstu því samhuga yfir, að þeir vildu rækja sínar pólitisku skyldur. þeir vildu styrkja þau blöð, sem berðust á grundvelli samvinnu- stefnunnar, fyrir hagsmunum bændastéttarinnar og samvinnufé- laganna og fyrir alhliða framför- urn í þjóðfélaginu. þeir ætla sér ekki að þola það að erlendir og inn- lendir kaupsýslumenn sitji einir að blaðavaldi og pólitisku valdi á Islandi. það eru hróplegar álygar á full- trúa bændastéttarinnar að þeir hafi látið einstaka menn gabba sig. 28. blað Einn vilji réði, sameiginlegur vilji kjörinna fulltma allra samvinnu- bænda landsins. Hverjir eru það, sem kasta stein- unum? Hvaðan er það sem árásirnar koma fyrir þessa óheyrilegu dirfsku, að bændur vilja hafa áhrif á stjórnmál landsins? Hverjir eru þessir menn, þessir miklu vandlætarar, sem árásirnar hefja, og hverjir standa á bak við þá? Til þess að byrja á einhverjum, má fyrstan nefna Valtý Stefáns- son. Iiann japlar enn á þessu gamla, að bændur megi ekki hugsa neitt um verslun og afurðasölu, þeir eigi aðeins að hugsa um kálfa og töðu. Hver er þessi Valtýr Stefáns- son? það er liðhlaupi úr hóp bænd- anna og samvinnumannanna, fyr- verandi Framsóknarflokksmaður — í orði. Af því að fulltrúar bænda á síð- asta Búnaðarþingi vildu ekki hækka laun hans langt fram úr launum annara starfsmanna Bún- aðarfélagsins, og fundu að óhæfi- legum reikningum hans, stökk hann burt úr þjónustu félagsins og fyrir eitthvað hærra kaup gekk hann á mála sem leigupenni og rit- stjóri hjá útlendum og innlendum kaupmönnum. Sá hefir nú aðstöðuna til að gefa bændunum ráð og telja sig sérstak- lega kjörinn til þess að sjá hag þeirra borgið, þessi Valtýr, sem hver kerling á íslandi veit þetta um, að þegar gamall fjandmaður Islands erlendur bauð í hann, þá seldi hann sig óðara. Og svona má telja þá áfram Jóna og Gunnlauga og Sigurða og Merði. Allir eru þeir á mála hjá erlendum og innlendum kaupmangaralýð, meir og minna dulbúnir. þessir menn eru það, sem af þess ari dæmalausu umhyggju fyrir kaupfélögum og Sambandi og bænd um vara við því að samvinnumenn og bændur skifti sér af stjórnmál- um: þið skuluð bera meira traust til Bei'lémes og Fengers, bændur góðir, segja þeir . í bróðurlegri samvinnu við Jón Magnússon og Björn Kristjánsson o. fl. 0. fl. munu þeir stýra landinu best. það er gamla sagan sem endur- tekst. í nýjum dularklæðum koma leiguþý kaupmanna fram fyrir bændur og þykjast vera þeir einu sem bera hag þeirra fyrir brjósti. En þegar búið er að leika sama leikinn meir en mannsaldur, þá eru flestir farnir að skilja. það hefir sýnt sig á íslandi kyn- slóð fram af kynslóð, að nm- hyggja kaupmannsins fyrir bónd- anum er umhyggja úlfsins fyrir lambinu. Á asnaeyrunum eru þeir auð- þektir útsendarar kaupmannanna, erlendra og innlendra, hver sem feldurinn er sem þeir sveipa um sig og hvernig þeim í þeim lætur. Hverja af annari hafa bændurn- ir rofið, illingaseturnar, sem efldar hafa verið gegn þeim, hvort held- ur er frá Kaupmannahöfn eða Reykjavík. þessa síðustu mun þeim veitast allra léttast að rjúfa. ----0---- Látinn merkismaður. þórarinn B. þorláksson listmálari og bóksali andaðist í fyrradag í sumarbústað sínum austur í Laugardal. Bana- mein hans var hjartabilun.

x

Tíminn

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Tíminn
https://timarit.is/publication/50

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.