Tíminn - 15.05.1926, Blaðsíða 4

TÍMINN
92
Frh. aí 1. rfðu
flutt og var henni best tekið af
því sem hann söng það kvöld.
Á söngskránni 13. þ. m. voru
m. a. tveir söngvar úr „Lohen-
grin“. þá heyrðist glöggt að
söngvarinn hafði lagt mikið á sig,
enda virtist svo sem undirspilið
létti ekki nægilega fyrir. En þrátt
fyrir það tóku Reykvíkingar
söngvaranum ágætlega, einnig
þetta skifti; og allt það sem höf-
uðstaðurinn á af bestu þekking
um sönglist klappaði lof í lófa.
þeim sem kynntust þannig list
þessa nafnkunna söngvara mun
hafa fundist hinar fyrstu viðtök-
ur hér miður réttlátar. En á hinn
bóginn hafa Reykvíkingar síðar
reynt að bæta úr því. — Eg
endurtek mína eigin ósk um að
landar vorir fái að heyra þennan
ágæta listasöngvara í öðrum
gæfi leyfi til að höfða mál gegn
handritum þingskrifara. Og ef að
deildin samþykti till. J. p., þá væri
um leið staðfest að handrit skrifar-
anna ættu að gilda óhögguð en ekki
þingmanna sjálfra. En þá yrði að ná
ræðunum betur með hraðritun. Kvaðst
ræðumaður hafa heyrt Tr. J). geta
þess við fyrri umræðu að hann bæri
þetta ekki fram, sem aðdróttanir til
fjármrh. heldur hefði hann verið að
óska skýringa. — Tr. p. staðfesti það
enn eins og öll hin fyrri ummæli sin
og tilboðið um að endurtaka þau
utanþings. J. p. kvaðst ekki hafa
-heýrt öðru lýst en að í spuming-
um Tr. p. hefði verið meiðandi að-
dróttun til sin. En ef að nokkur till.
yrði borin upp um þetta, þá krafð-
ist hann þess að það væri sín tillaga.
Annars gæti hann unnið það til frið-
ar að láta málið niður falla af sinni
hálfu. — þessum hnippingum lauk
svo með því, að forseti B. Sv. úr-
skurðaði, að till. kæmu ekki til at-
kvæða. Enda hafði hann sem eðli-
legt er mest áhrif á úrslitin, þar sem
hann á að gæta réttar í deildinni og
leggja dóm á það og gæta þess að
þingmenn fari ekki í ræðum sínum
lengra en takmörk le.yfa. — Mbl.
hefir skýrt hlutdrægt og rangt frá
þessum deilum, eins og sést á því
að það minnist ekki á álit og úr-
skurð forseta.
----—
Landijðrið.
Eins og annarstaðar er tekið
fram hér í blaðinu, eru komnir
fram 5 listar við landkjörið.
Efstur á lista Framsóknarmanna
er Magnús Kristjánsson forstjóri.
þykir hlýða að geta þess, hve
tryggilega miðstjórn flokksins
hefir gengið frá tilbúningi listans.
Tveir af hinum, listi Bríetar og
Sig. Eggerz eru ekki flokks-list-
ar, heldur fyrir þær persónur.
Bríet og Eggerz langar til að vera
á þingi og hafa með nokkrum
dugnaði klambrað saman lista,
útvegað meðmæli og vonast eft-
ir að geta flotið á hepni og til-
viljun. Jón Baldvinsson og Jón
þorl. munu vera tilnefndir af fá-
mennri klíku í verkamanna- og
Mbl.-flokkunum. En Framsóknar-
listinn er búinn til af kjósendum
flokksins, eftir því sem til varð
náð.
Um miðjan vetur sendi mið-
stjórn Framsóknar eyðublöð til
prófkosninga til flokksmanna víðs-
vegar um land, og bað þá að
gefa samherjum, er þeir næjðu
til, tækifæri að kjósa, og senda
síðan miðana útfylta til ritstjóra
Tímans. Á þennan hátt voru
Framsóknarmenn, sem til náðist,
spurðir um land alt. Til ritstjóra
Tímans komu aftur rúmlega 1600
seðlar, og á meir en 1300 af þeim
var Magnús Kristjánsson, og á
langsamlega flestum efsti maður.
Næst honum fékk sem efsti maður
atkvæði Jón Jónsson bóndi í
Stóradal. Fyrir utan Húnavatns-
sýslu, þar sem hann hefir lengi
verið einn hinn áhrifamesti fram-
x' f
helstu hafnarbæjjum Islands.
Land vort á skilið að heyra hann
og sjá sem víðast. Hann mun
flestum öðrum gestum fremur
geta sýnt hvert hyldjúp hefir, að
engum makleikum, verið staðfest
milli vor og annara í framkvæm-
andi list.
Eg minnist þess ekki, að eg
hafi við önnui tækifæri fundið
sárar til þess, hve miklu yfir-
drepsskapur og lítilmennska
ýmsra skjalara og rógbera meðal
ritfinnanna í Vík og Höfn hafa
valdið um lánleysi hinna andlegu
viðskifta vorra við Dani. þau
hefðu vissulega getað auðgað og
hafið ýmsar listir heima hjá oss,
fyrir meðalgöngu mikilmenna í
vísindum og list frá stórborginni
við Sundið.
Einar Benediktsson.
faramaður, er hann kunnur sam-
vinnumönnum víða um land fyrir
þátttöku og áhrif í stjórn Sam-
bandsins. Á vesturlandi hafði
Kristinn Guðlaugsson geysimikið
fylgi og nokkuð í öðrum lands-
hlutum, enda hefir hann lengi
staðið framarlega í flokki Fram-
sóknarmanna. Síra þorst. Briem
er ættaður úr Skagafirði, og son-
ur hins vinsælasta héraðshöfð-
ingja, sem þar hefir lengi verið.
þá hefir hann verið prestur í
Eyjafirði, á Suðurlandi og nú í
Borgarfirði, og hvarvetna unnið
sér óvenjulegar vinsældir og
traust, enda sást það á kjörfylgi
hans. Af Austfirðingum búsett-
um á Austurlandi hafði Páll Her-
mannsson bóndi á Eiðum mest
fylgi. Hann er gervileikamaður
mikill, enda‘ kominn af einum
frægasta gáfumanni Austanlands,
Hermanni í Firði. Páll er mikill
maður vexti, karlmannlegur, gáf-
aður og vel mentur. Á Austur-
landi er hann kunnur alstaðar,
vegna hæfileika sinna, en hefir
enn sem komið er lítið beitt sér
opinberlega nema heima í héraði.
Neðstur er Tr. þórhallsson rit-
stjóri. þótti vel fara á að ritstjóri
annars bændablaðsins og formað-
ur Búnaðarfélagsins ræki lestina á
listanum.
Framsóknarmenn um alt land
hafa því skipað listann, og með
langsamlega yfirgnæfandi meiri
hluta valið Magnús Kristjánsson
til að vera í fararbroddi. Munu
þess engin dæmi við nokkra
prófkosningu áður á íslandi, að
nokkur annar maður hafi haft
jafnmikið fylgi. Ber margt
til þess. Magnús er reyndur
þingmaður og þar kunnur sem
einn hinn sterkasti athafna- og
framfaramaður. Hann er einn af
feðrum Akureyrar og hefir lagt
hinn fjárhagslega grundvöll undir
velgengni þess bæjar. Við síðustu
kosningar lögðu afturhaldsmenn á
íslandi, og erlendar verslanir
mest kapp á að fella hann frá
þingsetu. þeir vissu að hann er
einn hinn viljasterkasti, þolmesti
og drengskaparmesti maður, sem
fengist hefir við stjómmál hér á
landi síðasta aldarfjórðung. Kjör-
fylgi hans sýnir að enn dást menn
að karlmannskjark og drenglyndi.
J. J.
----o----
Heilsuhæli Norðurlands. Einar
Jóhannsson múrarameistari og
Jón Guðmundsson timburmeistari,
báðir á Akureyri, hafa tekið að
sér byggingu hælisins fyrir 234.
500 kr., og eiga að skila því full-
gerðu í okt. 1927. Tilboð þeirra
var 20 þús. kr. lægra en hið
lægsta af öðrum þremur er fram
komu. Gluggar, hurðir og leiðslur
er fráskilið þessu tilboði.
Nefndarkosning. Tillaga Á. Á.
og Jak. M. í samein. þingi um
skipun 6 manna nefndar til undir-
búnings þingvallahátíðar 1930 var
samþykt og hlutu þessir þing-
menn kosningu: Ásgeir Ásgeir,&-
son, Jónas Jónsson, Sigurður Egg-
erz, Jóhannes Jóhannesson, Magn-
ús Jónsson og ólafur Thórs.
H.f. Jón SigmundaMÐ & Co
MiLIur
og alt til upphluts
sérlega ódýrt.
Skúfholkar
úr gulli og silfri.
Sent með póstkröfu
út um land ef óskað er.
Jón Sigmundsson gullsmiöur.
Sími, 38S. — Laugaveg 8.
Með hinni gömlu, viðurkendu
og ágætu gæðavöru
Herkulesþakpappa
sem framleidd er á verksmiðju
vorri „Dortheasmindeu frá því
1896 — þ. e. i 30 ár — hafa
nú verið þaktir í Danmöi'ku og
^slandi.
ca. 30 milj. fermetra þaka.
P!
Fæst alstaðar á Islandi.
Hlutafélagið
]is Uilladsens fabrililier
Köbenhavn K.
Moggi og Jóhanues.
Moggi er nokkuð líkur því sem M.
T. lýsti smjörþjófnum Alberti, mála-
ferlafús. Moggi vill að Framsóknar-
menn hefji málaferli út af staðlaus-
um reiðiyrðum, sem allir vita að eru
ósönn.
En þetta málaferlaskraf bitnar mest
á Jóhannesi bæjarfógeta. Siðan um
nýár hefir Jóhannes legið undir á-
fellisdómi Sig. þórðarsonar og í
tvennum skilningi. Sig. hefir lýst AI-
þingi eins og samkomu gerspiltra
manna og á einum stað spurt hvort
það væru tómir bófar á Alþingi. —
Jóhannes var forseti sameinaðs
þings. Ef átti að taka mark á Sig-
urði og fá úrskurð með dómi, varð
Jóhannes að fara í mál vegna Al-
þingis. En hann gerði það ekki. Ann-
aðhvort þorir hann það ekki, af
því að hann trúir á sekt Alþingis
eða hann ályktar að Sigurður sé
auðvirðilegur, og áhrifalaus rógberi.
En vegna Alþingis hefir Jóhannes
ekki farið í mál við S. p. og er
þó á 5. mánuð síðan tækifæri gafst.
Moggi verður nú að skýra frá hvort
Augiilækningaferðalag 1926.
a. Ghiðmundur G-uðfinnsson.
Frá Reykjavík 13. júlí með Islandi til Akureyrar. — Dvöl
. á Akureyri 15.—26. júlí. Frá Akureyri með Nova 26. júlí til
Siglufjarðar. Dvöl á Siglufirði 26.—31. júlí. Frá Siglufirði með
Botníu 31. júlí til ísafjarðar. — Dvöl á ísafirði 1.—15. ágúst. —
Frá ísafirði 15. ágúst með Islandi til Reykjavíkur.
b. Helgi Skúlason.
Frá Reykjavík 1. ágúst með Nova til Seyðisfjarðar. — Dvöl
á Seyðisfirði 5.—13. ágúst. — Frá Seyðisfirði 13. ágúst með Goða-
fossi til Húsavíkur. — Dvöl á Húsavík 15.—21. ágúst. Frá Húsa-
vík 21. ágúst með Esju til Sauðárkróks. — Dvöl á Sauðárkrók
23.—28. ágúst. — Frá Sauðárkrók 29. ágúst landveg til Blöndu-
óss. — Dvöl á Blönduósi 30. ágúst til 2. september. — Frá
Blönduósi 3. sept. landveg til Borðeyrar. — Dvöl á Borðeyri 4.—6.
sept. — Frá Borðeyri landveg í Borgarnes og þaðan með Suður-
landi til Reykjavíkur 9. sept. — Þar að auki verður farið til
Vestmannaeyja um miðjan september og verður það auglýst nánar
síðar.
Samþykkur: Gr. Björnson, landlæknir.
hér er um vanrækslu að ræða, sekt-
artilfinningu eða réttmæta fyrirlitn-
ingu.
þar að auki bar S. þ. á Jóhannes
þungar sakir: dylgjaði um að saka-
málin hyrfu, að óvættur lægi á leið
þeirra í Reykjavík. þessu getur ekki
verið stefnt á annan en Jóhannes.
Ef glæpamál hverfa hjá dómara, er
það af því að hann stendur svik-
samlega í stöðu sinni. Slíkur dómari
hlyti að vera algerlega siðspiltur
maður. þar á ofan segir S. þ. bein-
línis að í Guðjónsmálinu liti út fyr-
ir að Jóhannes liafi verið skrifari
sakbornings. Hugsum okkur að
dómari sé að yfirheyra vel ættaðan
saúðaþjóf, og í stað þess að rannsaka
málið skrifi aðeins það sem þjófurinn
vill. Dómarinn væri þá aðeins vilja-
laust verkfæri hjá þjófnum. þeim
sem þetta ritar dettur ekki i hug,
að gera orð S. þ. um Jóhannes að
sínum orðum. þvert á móti vill hann,
þar til annað sannast, gera ráð fyrir
að S. þ. fari hér með rógburð og
ósannindi. En ef þær sakir sem S. þ.
ber á Jóhannes væru sannar, þá væri
hann svikull hundur í manns-
mynd, og hvergi í húsum hafandi.
Hversvegna fer Jóhannes ekki i
mál við Sig. þórðarson, ef sú skoð-
un Mogga er rétt að þeir sem karl-
inn slæst upp á, eigi að fara í mál?
Jóhannes varð fyrstur fyrir þessu
herhlaupi og þegir enn, bæði sem
forseti sameinaðs þings og fyrir
sjálfan sig. Áður' en þeir sem Sig.
þórðarson hefir rógborið síðar álykta
hvort þeir eigi að hefja á hann
málaferli eða ekki, verður .Tóhannes
forseti og dómari að gera hreint fyr-
ir sínum dyrum. X.
----o---
t
Hallgrímur Pétursson
bóndi í Vogum við Mývatn lést
á heimili sínu 25 f. m. Hafði hann
fengið aðkenning af slagi á sum-
ardaginn fyrsta og dó þrem dög-
um síðar. Hann var kominn hátt
á áttræðisaldur og hélt líkams-
og sálarkröftum óskertum til
hins síðasta. Hallgrímur var son-
ur bændaöldungsins Péturs Jóns-
sonar í Reykjahlíð og er sú ætt
alkunn. Hann bjó fyrstu búskap-
arár sín á Grænavatni, eftir að
hann fór úr föðurgarði, en nú í
fullan mannsaldur hafði hann bú-
ið í Vogum, sem er ein skemtileg-
asta hlunnindajörðin í Mývatns-
sveit og síðustu árin hafði hann
skift jörðinni að mestu á milli
þriggja sona sinna. Árið 1909
misti Hallgrímur konu sína ólöfu
Jónasdóttur, sem var í mörgu
fyrirmyndarkonli. Varpaði það um
skeið saknaðarskugga á heimilið.
En á síðastl. ári varð Vogaheim-
ili fyrir þeirri þungu sorg að tvær
sonardætur Hallgríms, er báru
nafn ömmu sinnar, ólöf þórhalls-
dóttir og Ólöf Sigfúsdóttir, dóu
skyndilega. Hin fymefnda drukn-
aði í Mývatni 19. júní s. 1. við
sundæfingu, hún var 18 ára að
aldri; en hin síðarnefnda lést úr
lífhimnubólgu í miðjum febrúar
s. 1. á 13. aldursári. þessir at-
burðir munu hafa orðið gamla
manninum þungbærir, en á hinn
bóginn örfað þrá hans til endur-
funda hinumegin við tjald dauð-
ans. —
Hallgrímur var fríður maður
og glæsilegur, mikill á velli og
vörpulegur og mjög vel gefinn.
Hann var gætinn og athugull í
fjármálum og búnaðist vel. Mjög
var hann áhugasamur um stjóm-
mál og fylgdist vel með öllu, sem
gerðist á því sviði. Fór hann al-
gerlega sinna ferða í þeim efnum
og eftir eigin dómgreind. I deilum
um málefni hélt hann fast á hlut
sínum, og var bæði skýr og fjöl-
hæfur. 1 skáldskap og andlegum
efnum sótti hann jafnan á dýpstu
mið og hafði uppáhald á þeim
rithöfundum, sem á þeim sviðum
ná hæstum tónum og dýpstum.
þrír synir Hallgríms, Jónas,
þórhallur og Sigfús, búa í Vog-
um, en Kristjana dóttir hans er
gift Illuga Einarssyni bónda í
Reykjahlíð.
----o----
í orðunefnd (Fálkaorðun.) voru
kosnir í sameinuðu Alþingi: Klem-
ens Jónsson fyrv. ráðherra og
Guðm. Björnson landlæknir.
Yfirskoðunarmenn landsreikn-
inganna voru kosnir Magnús Jóns-
son dósent, Jörundur Brynjólfs-
son og Árni Jónsson alþingismenn.
Ráðgjafarnefndin. í sameinuðu
Alþingi voru kosnir þrír menn af
hálfu íslendinga í dansk-íslensku
ráðgjafarnefndina fyrir tímabilið
frá 1. des. 1926 til 30. nóv. 1934
og hlutu kosningu: Jóhannes Jó-
hannesson bæjarfógeti, Jónas
Jónsson alþm. frá Hriflu og
Bjarni Jónsson alþm. frá Vogi.
þinglausnir voru í dag, eftir
þriggja mánaða þing. öll stærstu
málin eins og skipulag seðlamáls-
ins, gengismálið, jámbrautin og
strandferðamálið er annaðhvort
óútrædd eða fallin. Frv. :&em eru
samþykt, eru langflest nauða-
ómerkileg nema um kæliskipið.
Afkastaleysi þingsins er ein-
göngu að kenna ómerkilegri for-
ustu stjórnarinnar og liðsmanna
hennar. íhaldsflokkurinn kemur
sér ekki saman um neitt nema að
sitja og að hindra umbætur. I
öllum stærri málum er hver hönd-
in upp á móti annari meðal
stjórnarsinna. Átakanlegast er að
stjórnin skyldi ekki geta lokið
seðlamálinu, þar sem allur Fram-
sóknarflokkurinn studdi hana að
málum. En allir íhaldsmenn og
B. E. svæfðu það mál í Ed., rétt
í þinglokin.
Leiðrétting. í grein um Tóbaks-
verslunina í 21. bl. Tímans þ. á.
stendur, að auk þeirra 7 manna
sem störfuðu að tollmerkingu á
tóbakinu, væru 4 við það starf
hjá Tóbaksv. íslands. þetta er
missögn. Að tollmerkingu, hér í
bænum, vinna alls 7 menn.
Ritstjóri: Tryggvi þórhaHsaon.
Prentem. Acta.