Tíminn - 31.12.1932, Side 2

224
TííffMf
Kaupið íslcnzkar vörur!
Styðjið innlendan iðnað!
Perðist alltaf með íslenzkum skipum!
Geíið íslenzka bók, farbréf með ís-
lenzku skipi, íslenzka húsmuni, ís-
lenzkt málverk eða einhvern góðan
hlut unninn af íslenzkum höndum
í nýársgjöf.
... um óreglu ... vanrækslu, eða
hirðuleysi". Ólafur Thors „ætlazt til“
nð rannsólcnardómarinn sanni þetta,
hvernig sem málavextir eru. Og þaö
sem búið er af rannsókninni bendir
í þá átt, að Garðar geri sér fulla
grein fyrir, til hvers var „ætlazt" af
hun dadagaráðherranum!
„Hæstaréttarréttlæti"
er nýtt orð, sem orðið er algengt.
og munntamt í Reykjavík núna fyrir
áramótin. „Hæstaréttarréttlæti" heit-
ir það t. d., þegar sumir menn þurfa
að bíða 2—3 ár eftir að dómstólamir
úrskurði mál þeirra, en aðrir fá
„hraðsýknun" á 6 vikum. „Hæsta-
réttarréttlæti" heitir það líka, ef
sýknudómur er byggður á eigln
íramburði hinna ákærðu. það er líka
kallað „hæstaréttarréttlæti" ef sak-
bomingur skipar sjálfur mann til að
dæma í máli sínu. Slík hlunnindi
hafa ekki þekkzt hér á landi fyr en
a þessu ári. pá er það enn ein teg-
und af „hæstaréttarréttlæti", ef dóm-
ari fær að dæma um sín eigin vex-k.
Og þegar skapstyggir málafærslu-
menn eru látnir flytja pólitiskar
skammaræður um fjarstadda and-
stæðinga, frammi fyrir opinberum
dómstóli — þá er það lika „liæsta-
réttarréttlæti". — Almenningur í
landinu sker úr því á næstu árum,
hvort orðið á að fá ennþá fjölbreytt-
ari þýðingu.
„Rannsóknardómarinn“ á Kleppi.
Eins og skýrt er frá á öðrum stað
hér í blaðinu, skipaði Ólafur Thoi’S
Garðar porsteinsson lögfræðing og
íyrv. húsbónda Magnúsar Guðmunds-
sonar með „konunglegri umboðsskrá"
til að rannsaka „óreglu" Lárusar
Jónssonar fyrv. yfirlæknis. Fyrstu
samfundir L. J. og „rannsóknardóm-
arans“, eftir að „umboðsskráin" var
gefin út, vom sem hér segir, eftir
frásögn viðstaddra manna. — Rann-
sóknardómarinn kom á - þorláks-
messu inn á aðalveitingahúsið hér
í bænum áberandi ölvaður. Var Lár-
us Jónsson læknir staddur þar meðal
fleiri manna. Óð rannsóknardómar-
inn þá að Lárusi með valdsmanns-
svip og spyr með þjósti miklum:
„Hvenær á ég að fara að rannsaka
þig, Lárus minn“. En læknirinn
svaraði með hægð: „Ég er tilbúinn,
hvenær sem kynni að „renna af“
rannsóknardómaranum". — þrátt fyr-
ir þetta atvik hefir Ólafi Thors þótt
sæmandi að láta Garðar þorsteins-
son halda áfram rannsókninni út
af „drykkjuskap“ Lárusar!
„Til aS styrkja hæstarétt“.
íhaldið segist hafa gei-t Magnús að
dómsmálaráðherra aítur til að
styrkja hæstarétt. Með því átti að
reyna að fá almenning til að trúa
því að ekkert væri bogið við sýknu-
dóminn — Magnús vœri í rauninni
ekki sekur. — En almenningur hefir
ekki viljað styrkjast í trúnni. í stað
þess að dvelja í gráa húsinu viö
Skóiavöx-ðustíg, — situr Magnús að
vísu i hvíta húsinu við Lækjartorg,
— en einmana og yfirgefinn sem
fangi íhaldsins, og vafasamt er það
hvort honum Hður þar betur en þótt
hann væri á hinum staðnum. — Fyr-
ir viku síðan gáfu hlutaðeigendur út
þá skipun í Mbl., að greinum Tím-
ans um Magnúsardóminn yrði ekki
svarað; en daginn eftir var Magnús
gei'ður að ráðherra „til að styrkja
hæstarétt. En þetta hefir ekki dug-
að, andúðin hefir vaxið, því almenn-
ingur, sem las hæstaréttardóminn,
finnur, að hann er vonlaust vamar-
skjal — forsendumar sakfelling —
niðurstaðan sýknun. — það mistókst
að skapa „styrkleikann“ og „trúna“
með því að birta dóminn, gera Magn-
ús að ráðherra og segja. Nú sitja
þeir uppi i stjórnarráði í góðu næði
Einar og Magnús til að búa til nýja
„naglasúpu“ úr forsendum hæstarétt-
ardómsins og birta þetta jafnóðum
j Morgunblaðinu. — þeir munu nú
fá að reyna það innan skamms, Ein-
ar og Magnús, að þessi siðasta
þrautatilraun þeirra „til að styrkja
hæstarétt" hefði líka verið betur
ógerð — frá þeirra sjónarmiði.
XXX
Jðrnsieypa
Járn & stál ~ I
Eldsmfði
í Málmsteypa
,, Teak & Eik
H
arðir
Gluggar
Túrbinur
Skápar
Modelsmiði
LANDSSMIÐJAN, Reykjavík.
Símnefnis Landsmlðjan.
Sfimar 1680 & 4800.
Tré
Jám
Tné
Ketlismfði
Rennlsmiði
Jám
Jám
M.oiun
Jám
„Huudadaga*
rádherrann“
Á aðfangadag jóla bui'tkallaðist
eftir nokkuð mai’gra daga fráveru
úr StjórnaiTáðinu, hundadagaráð-
herra íslands, Ólafur Thors.
Ólafur hefir hlotið þetta kenningar-
nafn af því liann „ríkti“ álíka lengi
og Jörundur hundadagakonungur.
En að öði’u leyti er enginn saman-
burður hugsanlegur, því að Jörundur
er í fremstu röð moðal konunga, en
Ólafur lélegastur meðal ráðherra.
Saga Ólafs er ekki viðburðarík. í
menntaskólanum mun hann hafa
verið bekkjarlalli yfirléitt, féll eins
oft og hægt var, útski’ifaðist með lé-
legi’i einkun og var þá að sögn sam-
vistaimanna sinna, hvorki læs né
skrifandi, svo að heitið gæti því
nafni. Vandamenn Ólafs gáfust nú
upp við að reyna að kenna honum til
bókar. Eini hæfileikinn, sem bar á
hjá honum var gort, glamur og há-
vært málæði. En álitið að hann
myndi liafa orðið mjög þokkalegur
þriðja flokks æsingamaður fyrir
stefnu kommúnista, ef hann hefði
fengið lítið að borða, og ekki haft
fyrirvinnu. En af því að hann
fékk í ríkulegum mælf mat og
drykk, fyrir atbeina annara, þá hafa
kommúnistar enn sem komið er tap-
að af þessum prýðilega liðsauka, sem
þeir ættu skilið að fá.
Ólafur hefir setið nokkur ár á
þingi, en þar liggur ekkert eftir
liann, nema nokkrar glamurræður
rnóti einkasölu á síld og saltfiski. —
Helztu atburðir í opinberu lífi hans,
þegar hann sagði við þjórsárbrú 1922:
Við togaraeigendur erum aflaklærn-
ar. Frá okkur koma peningamir til
að rækta þessar sléttur! í Borgar-
nesi 1928 lýsti hann stefnu sinni í
hóísemismálum svona: Fullur í gær,
fullur í dag og fullur á morgun. Á
Hvammstanga byrjaði hann að af-
klæða sig á opinberum fundi, og var
kominn vel á veg, þegar íhaldsmenn
vörnuðu frekari aðgerðum. í Kefla-
vík segja gamlir fylgismenn hans við
hann á opinberum fundum, að hann
sem lifi á saltfiski, megi ekki heyra
saltfisk nefndan. Á fundum pína
útvegsmenn Ólaf svo út af saltfisk-
verzlun, að í fyrra fór hann þrisvar
úr og í ferðafrakkann, en nú fyrir
jólin fór hann í frakkann tveim tím-
um áður en fundi var slitið, til að
vera viðbúinn að geta komizt út i
bílinn og heim, án þess að þurfa að
standa ítarlega fyrir skýrslu um
gerðir sínar gagnvart Keflvíkingum,
í stjórnarsessi gerði Ólafur tvennt:
Að gefa út bráðabirgðalög um einka-
sölu á fiski og að ráða Helga Tómas-
son á Klepp. Gegn fyrra atriðinu
hafði Ólafur barizt fyr og síðar með
öllu því grunnfæra málæði, sem hon-
SJáffs er hðndin
hollust
Kaupið ixmlenda framleiðslu
þegar hún er jðfn erlendri og
eklci dýrari.
framleiðir:
Kristalsápu, grsens&pu, stanga-
sápu, hands&pu, raknápu, þvotta-
efni (Hreins hvitt), kerti nlla-
konar, skósvertu, akóyuiu, leður-
feiti, gólfáburð, vagn&buxð, tegi-
lög og kreólins-baðlög.
KaupiS H R EIN S vðrur, þser
eru löngu þjóðkunnar og fént I
ílestum verzlunum landnins.
H.f. Hreinn
Sbúíagötn. Reykjavfk.
Sími 4825.
um er gefið. Fyrirtæki hans, Kveld-
úlfur, var af forstjórunum talið
stærsta fisksölufirma í heimi! Og til-
vera Kveldúlfs byggðist á frjálsri
samkeppni. En á þessum fáu vikum,
sem hundadagaráðherrann „ríkti" át
hann ofan í sig allar kenningar um
ágæti frjálsrar samkeppni og lagði
sig auðmjúkur í duftið fyrir fótum
Jóns Baldvinssonar og Haraldar, sem
flutt hafa það frv. á þingi, sem hann
bað konung nú að gefa lög um. Ólafi
var svo brátt um að hæða og spotta
kaupmennskuna, starf sitt, bræðra
sinna og föður síns og allra fisk-
kaupmanna, að hann gat ekki þolað
við fáeinar vikur og borið fram frv.
á þingi um einkasölu á saltfiski.
Nei, svo aum var samkeppnin, svo
vesöl var starfsemi hans og annara
fiskkaupmanna, að hann varð að fá
bráðabirðalög strax. Með öðru móti
gat hann ekki nógu fljótt sýnt
socialismanum hæfilega auðmýkt.
Um innsetninguna á Klepp þarf
fátt að tala. Danska heilbrigðis-
stjórnin hafði fyrir sitt leyti lýst því
yfir, að H. T. gaiti elcki verið í
þjónusts þess ríkis. Allur almenning-
ur hér á landi hafði lýst yfir hinu
Klæðaverksmiðjan
G e f j u n
Akureyri
framleiðir allskonar tóvörur úr ull, svo sem:
Karlmannafataefni,
Yfirfrakkaefni,
Kjólaefni,
Drengjafataefni,
Rennilásastakka,
Sportbuxur,
Ullarteppi,
Band og lopa
Á Akureyri og í Reykjavílc hefir verksmiðjan saumastofur. Þar
eru fatnaðir saumaðir eftir máli sérlega ódýrt.
Vörur klæðaverksmiðjunnar GEFJUN hafa fyrir löngu hlotið al-
menningslof, enda vinnur verksmiðjan eingöngu úr norðlenzkri ull.
Gefjunarvörur eru góðar, smekklegar og ódýrar.
Athugið bláa cheviotið, er verksmiðjan framleiðir, áður en þér
festið kaup á fatnaði annarsstaðar og að þér getið fengið klæðskera-
saumaða vetrarfrakka fyrir 90—95 krónur
Útsala og saumastofa
I REYKJAVÍK Á AKUREYRI
Laugaveg 33. Sími 2838 hjá Kaupfél. Eyfirðinga
FERÐAMENN
sem koma til Rvíkur, fá her-
bergi og rúm með lækkuðu
verði á Hverfisgötu 82.
sama. Og nú berast að hvaðanæva
yfirlýsingar, þar sem þessi athöfn
Ql.afs er fordæmt með öllu. það sýn-
ist einsætt, að það verði hörð og
hlífðarlaus krafa borgaranna á ís-
landi, að læknir, sem gefur út yfir-
iýsingar um að heilbrigðir menn séu
veikir, hvort sem þær athafnir lækn-
isins spretta af heimsku, vanmennt-
un, eða öðrum ástæðum, geti ekki
verið í þjónustu ríkisins.
Eftir Keflavikurfundinn kom Ói.
Th. ekki i stjórnarráðið og veltist
síðan úr völdunum með þeirri eftir-
tektarverðu yfirlýsingu, að hann
fynndi vanmátt sinn — þegar hann
liti á ágæti Magnúsar Guðmundsson-
ar, sem væri sér svo óendanlega
miklu fremri til að gæta iaga og
í-éttar í landinu.
Ói. Th. hefir sýnt, að hann getur
ekki verið fiskkaupmaður, eklci
fulltrúi Keflvíkinga, ekki útvegs- eða
lieilbrigðismálaráðherra, ekki for-
ltólfur samkeppnisstefnunnar. En
hvað um að hann gerðist nú kom-
múnisti — ef þeir þá vildu taka við
honum héðan. af?
Sagax.
Reykja.vík. Sími 1249 (3 línur).
Símnefni: Sláturfélag.
Áskuröur (á brauð) ávalt fyrir-
. liggjandi:
Hangibjúgu (Spegep.) nr. 1, gild
Do. — 2, —
Do. —- 2, mjó
Sauða-Hangtbjúgu, gild,
Do. mjó,
Soðnar Svtna-rullupylsur,
Do. Kálfa-rullupylsur,
Do. . Satiða-rullupylsur,
Do. Mosftikpylsur,
Do. Malacoffpylsur,
Do. Mortadelpylsur,
Do. Skinkupylsur,
Do. Hamborgarpylsur,
Oo. Kjötpylsur,
Do. Lifrarpylsur,
Do. Lyonpylsur,
Do. Cervelatpylsur.
Vðrur þessnr eru allar búnrir
til á eigin vinnustofu, og stand-
ast — að dómi neytenda — sam-
anburð við s&mskonar erlendar.
Verðskrár sendar, og pantanir
afgreiddar um allt land.
Ritstjóri: Gisll GnBmnndsson.
Mímisveg 8. Simi 4346.
Prontsmiðjan Acta.