Tíminn - 24.12.1938, Blaðsíða 3

82. blað
327
lECirossg’áta.
Lárétt: 1. Þjóðflokkur. 7. Bíður. 11. Biskupsfaðir. 12. Japanskur
ráðherra. 13. Borg við Miðjarðarhaf. 15. Stúlkan frá Lammermore.
17. Kreisting. 18. Tröll. 21. Úrgangur. 22. Gera óþægindi. 24. Sjald-
gæfir (sletta). 25. Abesiniskur titill. 26. Hress. 28. Snjófok. 29.
For. 31. Góðtemplarahús. 32. Martröð. 33. Kvenmannsnafn. 34.
Óhreinka. 35. Ljósatæki. 38. Skip. 39. Sjór. 42. Láta af hendi.
45. Afturhvarf. 47. Alda. 49. Slettast. 50. Tína. 51. Söngla. 53. Veiði-
tæki. 54. Réttur. 55. Gælunafn konu. 56. Rannveig (gælunafn).
57. Fótum troðinn.
Lóðrétt: 1. Bær í Alaska. 2. Kvenmannsnafn. 3. Þorp í Danmörku.
4. Þakhalli. 5. Afríkudýr. 6. Níðir niður. 7. Lækkun. 8. Fjárdráttur.
9. Kettir. 10. Menntastofnun. 14. Angar. 16. Svella. 19. Indversk
saga. 20. Duft. 23. Á á Austurmörk. 26. Hæsti. 27. Forir. 28. Svefn-
sýnir. 29. Forfaðir (andlagsfall).'30. Ferðast á vatni. 31. Gólar.
36. Óbundið mál. 37. Slá. 40. Fita. 41. Höfðingsskapur. 43. Dreifótt.
44. Sjúkdómur. 45. Risið. 46. Raðað í tvenningar. 48. ílát. 50. Leigja.
52. Fóstra. 53. Stöðvun.
S K Á K
Eftirfarandi skák er tefld 13.
nóv. síðastliðinn á stórmeist-
aramótinu, sem nú er nýafstað-
ið í Hollandi. Fine er bezti skák_
maður Bandaríkjanna, en Flohr
er bezti taflmaður Tékkóslóvak-
íu. Fine og Estlendingurinn Ker-
es fengu flesta vinninga á mót-
inu. Voru þeir jafnir. Meðal
þátttakenda var heimsmeistar-
inn Aljechin.
Hvítt: Svart:
R. Fine. S. Flohr.
1. e2—e4 e7—e6
2. d2—d4 d7—d5
3. Rbl—c3 Bf8—b4
4. e4—e5 c7—c5
5. Bcl—d2 Rg8—e7
6. Rgl—f3 Re7—f5
7. d4Xc5 Bb4Xc5
8. Bfl—d3 Rf5—h4
9. 0—0 Rb8—c6
10. Hfl—el h7—h6
11. Rc3—a4 Bc5—f8
12. Hal—cl Bc8—d7
13. Rf3XM Dd8XM
14. c2—c4 d5Xc4
15. HclXc4 Dh4—d8
16. Ddl—h5 Rc6—e7
17. Hc4—d4 g7—g6
18. Dh5—f3 Dd8—c7
19. R&.4—c3 Re7—f5
20. Rc3—b5 Dc7—b6
21. Hd4Xd7! Ke8Xd7
22. g2—g4 Rf5—h4
23. Df3Xf7t Bf8—e7
24. Bd2—b4 Hh8—e8
25. Bb4Xe7 He8Xe7
26. Df7—f6 a7—a6
27. Hel—dl a6Xb5
28. Bd3—e4f Gefið.

A N N A L L
Afmæli.
Sigurður Jónsson bóndi í
Litlu-Hlíð varð sextugur 24.
september síðastliðinn. Sigurður
er Arnfirðingur að ætt, gegn
maður og góður bóndi.
Guðmundur Sigurðsson bóndi
í Bæ í Suðureyrarhreppi varð 75
ára 19. júlí síðastliðinn. Hann er
fæddur í Súgandafirði og hefir
dvalið þaT mestan hluta æfi
sinnar og stundað þar búskap
um fimmtíu ára skeið, jafn-
framt sjómennsku vor og haust
til skamms tíma. Guðmundur er
kvæntur Arinu Þórðardóttur,
ættaðri úr sömu sveit. Þau hafa
eignazt níu börn og eru sex
þeirra á lífi. Auk þessa hafa þau
tekið börn til fósturs.
Guðmundur hefir búið 40 ár
samfleytt í Bæ. Hann hefir
gegnt trúnaðarstörfum fyrir
sveit sína og var nokkur ár odd-
viti hreppsins.
il Æ K L It
Ingibjörg Benediktsdótt-
ir: „Frá afdal til Aðal
strætis“. 154 bls. Verð: 7
kr. í gylltu bandi.
Þeir bókavinir, sem vanir
eru að fá sér góðar bækur i
bókahilluna sína um jólin eða
áramótin, eiga nú kost á ó-
venjulega fjölbreyttu úrvali í
bókabúðunum, einkum af
fræðibókum og sögubókum. En
oft hefir verið fjölskrúðugra
um að litast í laukagarði ís-
lenzkra ljóðskálda.
Tvær þjóðkunnar skáldkon-
ur hafa þó nýskeð gefið út
ljóðabækur, sem ætla má að
flestir ljóðelskir lesendur vilji
eignast, því að þær bera full-
kominn vott um frjálshug, víð-
sýni og samúð íslenzkra kvenna.
Þær eru báðar hreinræktaðir
fulltrúar íslenzkrar alþýðu,
önnur á meðal íslendinga í
Vesturheimi, en hin hér heima.
Bók IngibjargaT Benedikts-
dóttur: „Frá afdal til Aðal-
strætis“ er að nokkru leyti
ferðasaga hennar sjálfrar, fá-
tæku sveitarstúlkunnar úr af-
dalnum til höfuðstaðarins; og
sú leið hefir verið fjölfarin hér
á landi síðasta mannsaldurinn.
Ingibjörg hefir farið þennan
veg með opnum augum og
skráð athuganir sínar og end-
urminningar í hverjum áfanga.
Sál hennar hefir verið næm
fyrir nýjum straumum og
stefnum í andlegum efnum og
einnig á félagsmálasviðinu. Hún
tileinkar sér frjálshug, samúð
og gerhygli þorsteins Erlings-
sonar og Stephans G. Stephans-
sonar og heldur uppi merki fyr-
ir menningarbaráttu kvenna í
þjóðfélaginu. Hún tekur djarf-
lega málstað þeirra, sem deila
skornum skammti í nábýli við
örbyrgðina.
Skáldkonan horfir frá ferm-
ingaraldri skyggnum augum
gegnt alvöru lífsins. í kvæði
hennar frá „fimmtánára“ ber
meira á söknuði og alvöru, en
glaðværð og framtíðarhylling-
um.
Vinir og ferðafélagar Ingi-
bj argar Benediktsdóttur frá
liðnum árum, þakka henni fyrir
Ijóðabókina, alla sólskinsblett-
ina og minningarnar, sem
kvæðin skýra og vekja upp í
hugum þeirra.
Þær myndir, sem bókin
bregður upp á ýmsum sviðum,
veita ungu kynslóðínni verð
mætari íhugunarefni heldur en
sjúkur og hjáróma ástaróður
eða hverfular skýjaborgir og
skuggaleikir úr þjóðlífinu, sem
TÍMIM, laMgnrclaglim 24. des. 1938
Bifreidastöðin
Geysír
1633 Sími 1216
2 línur 2 línur
GLEÐIIÆG JÓL!
Útbreiðið TÍMANN
Tilkynniné
Skrifstofum vorum og vöruafgreiðslum verður lokað
A jólaborðið
Svínakjöt í kotelettiu* og steik,
Nantakjöt í Imff, gullasch og steik,
Alikálfakjöt,
Norðlenzkt clilkakjöt,
Mólsfjalla-liangikjöt mjög vænt,
Svið ojí Mjúpur,
— Margskonar grænmeti. —
Kjötverzlunin Herðubreið
Fríkirkjuveg 7.-Sími 4565.
27. til 30. desember vegna vörutalningar. Ennfremur
verður lokað allan daginn 2. janúar.
Raítækjaeínkasala ríkisins.
V axdúkurinn
(borðdúkurinn)
er nú kominn í fjölbreyttu úrvali.
Veggfóðrarínn h.f.
Kolasundi 1. Sími 4484.
Sparísjóður Reykjavíkur
og nágrennís
verður lokaður laugardagínn 31. desember
1938 og mánudaginn 2. janúar 1939, vegna
vaxtaútreiknings.
Góðar og ódýrar jólabækur:
Veraldarsaga Wells. Guðm Finnbogason íslenzk-
aði. — 316 bls. þéttletraðar í Skírnisbroti 20 upp-
drættir. Verð; 6 krónur í vönduðu bandi 9 kr.
Sálkönnunin. Eftir Alf Ahlberg — Jón Magnússon
þýddi. — 64 bls þéttletraðar. Verð: 2 krónur.
Uppruni Islendinga sagna. Eftir Knut Liestöl.
Björn Guðfinns. íslenzkaði. - 223+8 bls. Verð: 5 kr.
Bókadeild Menningarsjóðs.
Gleðileg jól!
hbi Listverzlunin, Kirkjuhvoli.
Frá Landssímanum
Eins og að undanförnu, má
senda jóla- og nýárssJceyti fyrir
hálft gjald milli íslands og
flestallra annarra landa. Skeyti
þessi eru auðkennd með stöfun-
um XLT, er skrifist á undan
nafnkveðjunni.
Ennfremur er hægt að tala við
útlönd fyrir hálft venjulegt sím.
talagjald, svo sem hér segir:
TJm Kaupmannahöfn: Við
Norðurlönd alla dagana 21. des-
ember til 6. janúar og við Þýzka-
land og Danzig alla dagana 23.
desember til 4. janúar.
Um London: Við Bretland og
flest önnur lönd i Evrópu alla
dagana 23. des. til 4. janúar,
nema fyrsta jóladag, 25. des.
Símanotendur! Munið að
senda jólaskeytin tímanlega og
eigi síðar en á Þorláksmessu, til
þess að tryggja það að þau verði
borin út á aðfangadag eða jóla-
dag.
í auglýsingu í blaðinu í fyrra-
dag, féll niður setningin: Enn-
fremur er hægt að tala. .. o.s.frv.
koma víða fram í bókum yngri
rithöfunda hér á landi.
Þ. S.
164 Andreas Pottzer:
herra fulltrúi! Sluice benti á tvo hæg-
indastóla, sem hann og Alice Bradford
höfðu setið í skömmu áður.
En Whinstone langaði ekkert til að
setjast.
— Þér getið svarað þessum fáu spurn-
ingum mínum standandi, sagði hann
stutt. Hr. Sluice, hvað gerið þér í Old
Man’s Club?
Litla manninum virtist koma tónninn,
sem Whinstone talaði í, mjög á óvart.
Hann hleypti brúnum.
— Er þetta yfirheyrsla, Sir?
— Alveg eins og þér viljið helzt kjósa,
Mr. Sluice.
— Ég kom hingað í klúbbinn til að
skmmta mér. Er það máske óleyfilegt?
Án þess að skeyta spurningunni, hélt
Whinstone áfram yfirheyrslunni:
— Hver var ungi maðurinn, sem sat
hjá yður hérna áðan?
Sluice yppti öxlum.
— Því miður hefi ég ekki upplýsingar
um það á reiðum höndum! Ég hitti
manninn fyrir fimm mínútum í fyrsta
skipti, og hann gleymdi að kynna sig.
En með leyfi að spyrja: Hvers vegna
spyrjið þér ekki hann sjálfan?
— Hr. Sluice, í fyrsta skipti, sem við
hittumst, þá stóð í yður þegar ég spurði
yður um stöðu yðar í þjóðfélaginu. Ég
leyfi mér að endurtaka þá spurningu nú!
Patricia 161
Whinstone dokaði við dálitla stund
áður en hann fór á eftir honum. En nú
gat hann hvergi fundið hann. Hvorki 1
næstu stofu, þar sem verið var að spila
chemin de fer við þrjú borð, eða í bláa
salnum, var litla manninn að sjá. En
Whinstone var mikið áhugamál að vita,
hvað Sluice hefðist að. Hann grunaði
nú, að þessi trítill væri ekki eins saklaus
eins og hann hafði virzt vera þegar þeir
sáust fyrst.
Meðan Whinstone var að leita að Slui-
ce, sat hann í litla pálmagarðinum á
efstu hæð, beint á móti ungum manni,
sem sat hugsandi og var áð reykja cigar-
ettu. Það var einkennileg, sterk lykt af
cigarettunni, lykt sem maður gleymir
ekki.
Sluice hreyfði varirnar, en það heyrð-
ist varla nokkurt hljóð. Hann hætti allt
í einu í miðri setningu og hallaði sér
letilega aftur á bak í stólnum.
Alice Bradford, því að það var hún,
sem sat andspænis Sluice, leit upp, en
horfði svo þegar niður aftur. Svo sem tíu
skref frá henni stóð gráhærða konan
með slæðuna.
Whinstone fulltrúi hafði komið auga
á hjúin og þekkt aftur unga manninn,
sem var honum svo hjálplegur við að
komast inn í klúbbinn. Hann horfði nú
rannsakandi til hans, er hann sá hann