Tíminn - 20.05.1939, Blaðsíða 3

57. blað
TÍMITVW. lawjgardagiim 20. maa 1939
227
A N N A L L
Áslaug Torfadóttir, hús-
freyja a& Ljótsstöðum í Suður-
Þingeyj arsýslu, var 70 ára 17.
þ. m. Áslaug er dóttir Torfa í
Ólafsdal og giftist ung læri-
sveini föður síns, Hjálmari Jóns-
syni, bróður sr. Árna á Skútu-
stöðum, Sigurðar í Yztafelli og
Helga á Grænavatni. Heimili
þeirra hefir verið prýðilegt. Þau
eiga marga mannvænlega sonu.
Þekktastir þeirra eru Karl
kaupfélagsstjóri á Þórshöfn,
Ragnar scngmaður í Winnipeg
og Guðmundur bókhaldari í
Reykjavík.
Hulda skáldkona sendi Ás-
laugu eftirfarandi kvæði á af-
mælisdaginn:
í Laxárdal ég sendi sœ! minn óð,
þar syngur allt mín gömlu bernskuljóð
og sjötug æska, sjötug tryggð og ást,
býr sæl við hjartafrið, sem aldrei brást.
Áslaug! Þú sér að ár ei megna neitt,
því engu hefir tímans vetur breytt:
enn vorar, grær og gaukar allir spá
þér gleði á jörð, sem ekkert skerða má.
Þú treystir vængjum, valdir ung þá leið
þar von og hætta kynda bjartan seið.
Prá opnu hafi, í lítinn leynidal
þig leiddu disir þess, sem verða skal.
Þar geymdist allt, sem auðgar konusál:
ást, sorg og huggun, forlög laus við tál.
Og aldrei var þess iðrast nokkra stund,
að æskan kaus hinn græna dalalund.
Bárótt er haf, við borð þess ekkert grær,
en björtum þroska dalareynir nær
og rætur djúpt í moldu finna frið
og fró, við Mímisbrunna sætan nið.
Heil, vina kær! Þú valdir gæfuleið,
því verður þér nú ellin sæl og heið.
Aslaug og Hjálmar! Ung,sem fyrsta dag,
ykkur skal hylla og syngja gleðilag.
Hulda.
Vinnið ötullega fyrir
Tímann.
ÍÞRÓTTIR
Alþióða fimlelkamót
í Stokkhólmi.
í júlímánuði í sumar verður
hið fjölmennasta fimleikamót,
er sögur fara af, haldið í Stokk-
hólmi, til minningar um þao,
að þá eru hundrað ár liðin frá
dánardegi hins fræga leikfimis-
frömuðar, Per Henrik Ling. Er
fimleikamót þetta nefnt Ling-
iaden. Per Henrik Ling grund-
vallaði á sínum tíma það kerfi,
er nútíma leikfimi byggist á.
Alls munu sækja á mótið um
7100 manns og hafa yfir þrjátíu
þjóðir úr öllum álfum heims
tilkynnt þátttöku sína. Þar á
meðal eru íslendingar.
Samkvæmt upplýsingum, er
Jens Guðbjörnsson, formaður
Glímufélagsins Ármann, hefir
gefið Tímanum, er ráðið, að tveir
úrvalsflokkar fari héðan á fim-
leikamót þetta. Verða það kven-
flokkur og karlflokkur úr Ár-
manni, báðir undir stjórn Jóns
Þorsteinssonar, 16 manns í hvor-
um. Er þetta í sjötta skipti, sem
Ármenningar ráðast til slíkra
ferða.
Hópsýningar mótsins eiga að
fara fram í Stadion í Stokkhólmi
en úrvalsflokkarnir munu sýna í
fjórum stærstu samkomusölum
borgarinnar. Er það ákveðið, að
íslendingar sýni í Alvikshallen,
sem er stærst þessara salar-
kynna og rúmar um þrjú þúsund
áhorfendur.
Mjög hefir verið vandað til
undirbúningsins að móti þessu
og hafa Svíar unnið að honum í
nálægt þrjú ár.
Frjáls verzlun
(Framh. af 2. slðu)
legast allra manna í kosninga-
sjóð andstæðinga Framsóknar-
manna. En slík reynsla getur
ekki breytt þeirri staðreynd, að
Framsóknarmenn vilja hafa
frjálsa verzlun innanlands og út
á við jafn skjótt og því verður
við komið. Verzlunarfrelsið inn-
anlands kemur fram í því, að
hver einstakur þegn hafi að-
stöðu til að verzla við kaupmenn
eða kaupfélög, eftir því sem
bezt á við hvern mann.
Framh. J. J.
Hrefnar
léreftstuskur
k a u p i r
PRENTSMIÐJAN EDDA H.F.
Lindargötu 1 D.
Sú vöntun á því, að kennara-
skólinn geti — eftir þeim lögum
og ákvæðum, sem rekstur hans
er bundinn við — fullnægt ósk-
um þeim og kröfum, sem til
hans eru gerðar, hefír eínstöku
sinnum leitt til lítilsvirðandi
ummæla og niðrandi á starfi
hans og þá vitanlega starfs-
kröftum þeim, er hann hefir á
að skipa.
Vitanlega er skólanum í ýmsu
áfátt, auk þess sem nefnt hefir
verið, eins og líklega hverri
annarri hliðstæðri stofnun í
landinu.
Ein yfirsjón hans er sennilega
sú, að hann hefir aldrei „aug-
lýst“ störf sín né neinn þátt
þeirra I því skyni að afla sér
lofs, aldrei hafið „reklame“
fyrir ágæti neinna sinna verka.
En á þessum yfirborðskenndu
lausungatímum er næstum eins
og slíkt sé nauðsynlegt. Annars
geta áhugarík, alúðarfull, en
kyrrlát störf átt það á hættu að
sæta lítilsvirðandi grunsemdum
og óvirðingu, innan um allt
skrumið, allan hávaðann, allt
yfirborðsglamrið, sem einkennir
svo mjög nútímalífið, bæði hér
og annars staðar.
Það felst í því ískyggileg þjóð-
félagsleg hætta, ef hinn sam-
vizkusami, alúðarfulli, en hlé-
drægi starfsmaður og verk hans
eru vanmetin og lítilsvirt, nema
því aðeins að hafðar séu ráðstaf-
anir til að auglýsa þau í sömu
tónhæð og þeir gera, er slíkt
stendur skapi næst.
Um fá mál eða engin þarf
meiri víðsýni, meiri gætni, at-
hugun, þekkingu og forsjá, en
þegar leggja skal grundvöll al-
þýðumenntunarinnar í landinu,
svo mikið er þar í húfi að vel og
viturlega takist. Og þegar um
breytingar á menntun kennara
verður að ræða, frá hendi hins
opinbera, dettur mér vitanlega
ekki til hugar annað en bera það
sjálfsagða traust til yfirstjórnar
þeirra mála, að þar verði höfð
náin samvinna við skólastjóra
og kennara hlutaðeigandi stofn-
unar.
Engum viðsýnum og áhuga-
sömum mannl myndi og til hug-
ar koma að semja í alvöru til-
lögu í slíka átt, án þess að for-
stöðumanní þeirrar stofnunar,
er þær miðuðust við, væri gef-
inn að því fullur kostur að leggja
þar sínar skoðanir og sitt álit
til málanna,
Kennaraskólinn hefir um
margt fleira verið heppinn en
það, að eignast í upphafi ágætan
forstöðumann. Ég held líka að
hann hafi jafnan átt kost góðra
kennara, þótt að bezt muni
sjálfsagt að vera þar varkár í
dómum fyrir mann úr þeirra
hópi. Hitt vil ég mega fullyrða,
að hann hefir átt því láni að
fagna að hafa góða nemendur,
sem ánægja hefir verið að vinna
með.
Langmest hefir skólinn verið
sóttur af nemendum utan úr
sveitum landsins, greindu, dug-
legu, áhugamiklu fólki, sem
stundað hefir nám sitt af ríkri
alvöru og alúð, og undantekn-
ingarlítið reynzt vel í starfi.
Jafnan hefir og verið hin
bezta samvinna milli skólastjóra
og kennara, enda mun vand-
fundnari prúðari og hlýrri mað-
ur í samstarfi en núverandi
skólastjóri.
Sparísjóður Reykjavíkur
og nágrennis
Á laugardögum verður sparisjóðurinn ekki opinn nema kl.
10—12 f. h. á tímabilinu 15. maí til 15. sept.
Á öðrum dögum óbreyttur afgreiðslutími.
Hraðírystihús í Ólaísvík
Ráffgert er aff reisa nýtízku hrafffrystihús í Ólafsvík. Þar eru
einhver auffugustu kolamið hér viff land, og má þvf telja þetta
fyrirtæki arðvænlegt.
Þeir, sem hefffu hug á aff leggja hlutafé í fyrirtækiff, eru beðn-
ir að leita upplýsinga hjá
Thor Thors.
Símar: 1480 og 3511.
Síldveiðiskip!
Höfum til sölu nokkrar tunnnr af stórhöggnu
dilka- og sauðakjöti.
Þetta cr cina saltkjötið, scm öruggt er að
geymist óskemmt sumarlangt.
Athugið jtetta sem fyrst, útgerðarmenn.
Samband ísLsamvíimuíélaga
Sími 1080.
Vor-ogsnmarkápur,
íallegt úrval.
Klæðaverzlun Andrésar Andréssonar h.f.
er ílutt úr Arnarhvoli á
1. hæð í Hafnarstræti 5,
hús Mjólkurfélagsins.
Þakka hjartanlega vinsemd og gjafir í tilefni
af 20 ára Ijósmóðurafmœli mínu.
ELÍSABET ÞORSTEINSDÓTTIR,
Indriðastöðum. Skorradal.
BRAÐAPESTARBÓLfJEFJVI.
Ég hefi sem stendur bóluefni frá danska Serumlaboratorium,
en eftirleiffis ekki.
Sími 2212, Hávallagata 41.
Ásta Einarson.
Húseigendur
og húsráðendur
hér í bænum eru alvarlega að-
varaðir um að tilkynna þegar
er fólk hefir flutt úr húsum
þeirra eða í þau.
eftir að flutt hefir veryiff í nýju
Það fyrsta, sem þarf aff vita,
íbúffina, er:
Hvar er næsta KRON-búffin?
Matvöruhúðir:
Grettisgötu 46. Sími 4671
Hverfisgötu 52. Sími 5345
Vesturgötu 33. Sími 4165
Bræffraborgarst. 47. Sími 3507
Skólavörðustíg 12.
Símar 1245 og 2108
M.s. Dronníng
Alexandrine
fer mánudaginn 22. þ. mán. kl.
6 síffd. til ísafjarffar, Siglufjarff-
ar og Akureyrar. Þaffan sömu
leiff til baka.
Pantaffir farsefflar sækist fyr-
ir kl. 12 á iaugardag, annars
seldir öffrum.
Fylgibréf yfir vörur komi fyr-
ir hádegi á laugardag.
Skipaafgreiðsla
Jes Zimsen
Tryggvagötu. Sfmi 3025.
ÞÉR ættuð að reyna kolin og
koksiff frá
Tekið á móti tilkyuningum í maim-
talsskrifstofu bæjarius, Pósthús-
stræti 7, og í lögregluvarðstofuimi,
og fást þar að lútandi eyðuhlöð á
báðum stöðum.
Þeir, sem ekki til-
kynna ílutninga
verða kærðir til
sekta lögum sam-
kvæmt.
Kolaverzlun
Sigurðar Ólafssonar.
Símar 1360 og 1933.
Borgarst Jóriim.
Kjötbúðir:
Vesturgötu 16. Sími 4769
Skólavörffustíg 12. Sfmi 1245
Y ef naðarvörubúð:
Alþýffuhúsinu Sfmi 2723
Skóbúð:
Bankastræti 2. Sími 5009
Glervöru-
og búsáhaldahúð:
Bankastræti 2. Sími 1248
Til auglýsenda!
Tíminn er gefinn út i
fleiri eintökum en nokk-
urt annað blað á íslandi.
Gildi almennra auglýs-
inga er í hlutfalli við
þann fjölda manna er les
þær. Tíminn er öruggasta
boðleiðin til flestra neyt-
endanna í landinu. —
Þeir, sem vilja kynna vör-
ur sínar sem flestum
auglýsa þær þessvegna í
Tímanum —
44 William McLeod Raine:
Um nóttina vaknaði hún við að ytri
dyrunum var skellt. Hún heyrffi lágt
fótatak. Hún fékk ákafan hjartslátt og
henni lá viff að æpa upp af hræðslu.
Þá var sagt með lágri, vifffelldinni rödd:
— Ef þú ert vakandi, þá láttu þér
ekki bregða, ég var bara að loka úti-
dyrunum.
Það var undarlegt, hve henni létti
viff að heyra þessi orð. Þau lofuðu ör-
yggi og gerðu hlægilegan óttann, sem
hafði gripið hana.
Næsta morgun var alveg stytt upp og
snjóbreiðan glitraði í sólskininu. Him-
ininn var heiður og blæjalogn. Nátt-
úran virtist mótmæla því með brosi
sínu, að hún hefði nokkurntíma verið
öðruvísi en góð.
Það var liðið að nóni þegar Molly
kallaði himinlifandi glöð til félaga síns:
— Sjáðu!
Hún benti niður dalinn á fimm dökka
díla á hreyfingu þar langt í burtu. Karl-
maðurinn hætti skógarhögginu og kom
gangandi niður brekkuna. Þau myndu
ekki þurfa á meira eldsneyti að halda.
— Ég held mér sé bezt að búa til mik-
inn miðdegismat, sagði Molly. Þeir
verða komnir hingað eftir svo sem
klukkustund og þeir verða glorhugr-
aðir.
Flóttamaðurinn frá Texas 41
vestur frá- Hann myndi ekkert gera
henni.
Hún sá svo sem ekki eftir því, sem hún
hafði sagt við hann um lesti hans. Hann
var allt þetta, sem hún hafði sagt. Kann-
ske annars ekki alveg allt, því að hún
hafði kallað hann þrælmenni. Henni
fannst af og til að hún hefði ekki síður
sett sig á háan hest en hann. Konur geta
líka, á sinn hátt, komið fram sem kúg-
arar, ekki síður en karlmennirnir.
Þegar miðdegisveröurinn var tilbúinn,
brauzt hún upp i brekkuna til félaga síns.
Slóðin var djúp og það var byrjað að
snjóa aftur.
— Ég er að hringja til miðdegisverðar,
sagði hún.
— Undir eins?
— Það er nú ekki svo ýkja snemmt.
Ég tek með mér klyf niður eftir aftur.
Hann batt litla klyf og lét á herðar
henni, en sjálfur kom hann á eftir með
klyf, sem hann hafði áður verið búinn
að binda.
— Við eigum von á meiri snjó, sagði
hann.
— Já, ég býst ekkl við að þeir komi
hingað í dag.
— Vita þeir, hvar þín sé helzt að leita?
— Nei, en þeir vita, að ég var á reið
í þessari átt. Hann fann að skýring