Tíminn - 15.06.1939, Blaðsíða 3

68. blað
TtMIM, fimmtndagiim 15. jwní 1939
271
ÍÞRÓTTIR
fslanclsglímaii.
Eins og skýxt var frá áður
hér í blaðinu, var Íslandsglím-
an háð í Reykjavík 31. maí sl.
og bar Ingimundur Guðmunds-
son sigur úr býtum og hlaut þar
með nafnið glímukonungur ís-
lands.
Ingimundur er 27 ára gamall,
ættaður úr Landeyjunum, en
fluttist til Reykjavíkur 1930. Er
hann nú verkamaður hjá Eim-
skipafélagi íslands. Glímu hef-
ir Ingimundur æft af og til síð-
an hann fluttist hingað og hafði
æft lítið eitt í ungmennafélag-
inu Dagsbrún áður en hann
fluttist suður.
Íslandsglíman hefir nú verið
háð 29 sinnum. Glímt var á Ak-
ureyri árin 1906—1910, en í
Reykjavík ávalt síðan. — Fylgir
hér skrá yfir glímukonungana:
1906: Ólafur Valdimarsson.
1907—1908: Jóhannes Jósefs-
son.
1909: Guðmundur Stefánsson.
1910—1919: Sigurjón Péturs-
son. — (Stríðsárin var þó ekki
keppt).
1919—1920: Tryggvi Gunnars-
son.
1921: Hermann Jónasson.
1922—1926: Sigurður Greips-
son.
1927—1928: Þorgeir Jónsson.
1929—1931: Sigurður Thorar-
ensen.
1932—1933: Lárus Salómons-
son.
1934—1936: Sigurður Thorar-
ensen.
1937: Skúli Þorleifsson.
1938: Lárus Salomonsson.
1939: Ingimundur Guðmunds-
son.
Benedikt G. Waage
forseti í. S. í. varð fimmtugur í
gær. Hann er fæddur 14. júní
1889 í Reykjavík.
Danmerkurskip —
Ameríkuskip.
(Framh. af 2. síðu)
byrjun með algert skattfrelsi, og
verður því tæplega neitað, að
þeir menn hefðu nokkuð til síns
máls.
Á hverjum degi í nokkur miss-
iri hefir blika heimsstyrjaldar-
innar vofað yfir, og sýnast þau
ský ærið þung. Nú sem stendur
geta enskir ferðamenn ekki farið
úr landi vegna ófriðarhættunn-
ar. Á slíkum tíma sýnist óráð-
legt fyrir fátæka þjóð að leggja
á 5. miljón króna i einskonar
fljótandi „villu“, til þess að þeir
sem í ,,villum“ búa á landi geti
haft samskonar aðstöðu, ef þeir
koma út á sjóinn. En sem betur
fer, hefir stjórn Eimskipafélags-
ins um tvo vegi að velja. Hún
það fólk til að eignast heimili,
sem heldur vill vera verkamenn
1 sveit en við sjó.
Allt þetta eru verkefni hins
ókomna tíma. Mál, sem munu
leysast, ef eðlileg þróun fær að
njóta sín, með aukinni þekk-
ingu, sterkum vilja, víðsýni og
vaxandi trú á möguleikum
landsins.
Markmið Búnaðarbankans er
fyrst og fremst það að styðja þá
1 lífsbaráttunni, sem stunda
vilja landbúnað á íslandi. Um
leið og hann vill leitast við að
leysa þetta höfuðhlutverk, vill
hann stefna að því, eftir því sem
styrkur hans eykst, að styðja
sem flest önnui' verkefni í land-
inu, sem til sannra þjóðþrifa
horfa.
Allar stéttir þjóðfélagsins
þurfa og verða, ef vel á að fara,
að vinna saman, að því að gera
ísland byggilegt öllum landsins
börnum. — Allar hinar mörgu
auðu hendur þurfa að fá verk-
efni til að vinna að hinu sam-
eiginlega stóra marki, að rétta
við og varðveita menningarlega
og efnalega velferð hinnar ís-
lenzku þjóðar, byggða á traust-
um grunni.
Sígurður Olason &
Egill Sígurgeirsson
Málflutningsskríístofa
Austurstræti 3. — Sími 1712
A IV N Á L L
Dánardægur.
Sigurður Einarsson bóndi frá
Sámsstöðum lézt 1. júní s. 1. að
heimili sonar síns Litla-Kollabæ
í Fljótshlíð. Sigurður var fæddur
að Sámsstöðum og bjó þar allan
sinn búskap með konu sinni,
Önnu Sigurðardóttur, en hún er
nú dáin fyrir nokkrum árum.
Börn áttu þau 6 og eru tveir
synir þeirra? á lífi, Guðjón bóndi
að Litla-Kollabæ og Sigurður
bóndi að Sámsstöðum. Sigurður
var hættur búskap fyrir nokkr-
um árum, enda kominn á 81.
aldursár.
Þann 6. þessa mán. vaf til
moldaT borinn í Snorrastaða-
kirkjugarði bændaöldungurinn
Hermann Davíðsson í Skugga-
hlíð í Norðfirði, sem þar bjó
langa æfi og var 83 ára er hann
lést. Hermann var greindur og
forsjáll maöur og orðlagður fyr-
ir gestrisni sem og greiðvikni við
ferðamenn, sem oft bar að garði
hans. Svo grandvar var hann til
orða og verka, að hann naut
trausts og virðingar allra sem
hann þekktu. Hermann átti
mörg börn, sem nú eru öll full-
tíða, meðal þeirra er Ólafur
kaupmaður á Eskifirði og Guð-
jón bóndi í Skuggahlíð.
getur tekið Ameríkuskipið. Hún
getur nú byrjað nýjan aldar-
fjórðung með því að gera ein-
mitt verkið, sem allir þrá að sé
gert. Á síðasta aldarfjórðungi
er Eimskipafélagið búið að skapa
myndarlegt siglingasamband
milli íslands og næstu landa í
álfunni, og með ströndum frarn.
En nú eru þessar leiðir raun-
verulega tæmdar í bili. Öll Ev-
rópa er sem í sárum. Meiri
hrellingar heldur en veröldin
hefir þekkt, virðist vofa yfir
hinum voldugustu löndum álf-
unnar. En mitt i fámenni sínu
og fátækt, er íslenzka þjóðin
utan við stormsveipinn mesta.
ísland er mitt á milli heims-
hlutanna. Og nú þráir íslenzka
þjóðin að hönd hennár sé rétt
út í vesturátt. Hún veit að hún
þarf að eignast gott skip á þessa
lejð. Hún veit að þar liggur
framtíð hennar með verzlun.
Hún veit að í Ameríku er fram-
tiðarmarkaður íslendinga og
þar er líka þriðjungur kyn-
stofnsins.
Þess vegna má íslenzka þjóð-
in nú fyrir aðalfund Eimskipa-
félagsins óska sér og félaginu
þeirrar giftu, að í spor hinna
almennu og einlægu samtaka
um New Yorksýninguna komi
nú önnur enn sterkari samtök
um Ameríkuskip og að rétta enn
á ný hönd íslendings yfir hafið
til lands Leifs hins heppna.
J. J.
Bíblía Hitlers og hín
Samkvæmt skýrslum Prúss-
neska Biblíufélagsins, er hin
gamla biblía kristinna manna
enn sú bókin, sem bezt selst í
Þýzkalandi. Hin árlega sala er
urn ein miljón eintaka. Það er
200,000 meira en biblía hins
fræga foringja þjóðarinnar,
„Mein Kampf“.
Síðastliðin sex ár hafa selst
í Þýzkalandi 5,700,000 eintök af
biblíunni, en 4,400,000 af biblíu
leiðtogans. Gamla bókin er erf-
iður keppinautur þann dag í
dag. Þegar Gyðingaofsóknirnar
í Þýzkalandi eru teknar til
greiná og hin þjóðernislega
ofsatrú og tilbeiðsla foringjans,
þá er óhætt að fullyrða, að hin
heilaga bók kristninnar standi
sig enn vel á því orustusvæði.
Ég bæti hér við því, sem djúp-
vitrasta og háfleygasta skáld ís-
lenzku þjóðarinnar hefir sagt
um biblíuna — Einar Benedikts-
son:
„Biblía vor er og í því alómet-
anlegur fjársjóður dásamlegr-
ar þekkingar. Þar sem málsandi
hebreskrar tungu er logabjartur
viti, á háum tindi,,yfir hafvill-
urnar í reiki þjóða, gegnum ó-
tölualdir. — Máttur einfeldn-
innar er megineinkunn þess
máls, sem kastaði gneistum
fjallræðunnar út yfir heiminn.
Allsstaðar í anda og bygging
hins þrísamhljóða helgimáls,
ræður frumleikans guðdómlega
hagkvæmni. Opinberun, spá-
Ilér birtist mynd frá björgunarstarfinu við kafbátsslysið mikla i Englandi.
Sést á henni tœki það, sem notað var við björgun þeirra einu fjögra manna,
sem af komust, og er verið að hjálpa þeim upp í björgunarskipið.
Notið nú tækífæríð
Sundnámskeið í Sundhöllinni ogr Austurbæjarbarnaskólanum
hefjast að nýju föstudaginn 16. þ. m. og mánudaginn 19. þ. m.
Þátttakendur gefi sig fram á fimmtudag og föstudag kl. 9—11
f. h. og 2—4 e. h. Upplýsingar á sömu tímum í síma 4059. —
ATH. Þeir sem ætla að vera á námskeiðinu í Austurbæjarbarna-
skólanum verða að koma með heilbrigðisvottorð.
LÆRIÐ AÐ SYNDA!
Sundliöll IRcykjavíkur.
Sumargestír sveít-
anna
i.
Nú er vorið komið, kom ó-
vanalega snemma.
Allir farfuglar eru komnir —
þessir gestir, sem ungir og gaml-
ir fagna, eru komnir og lífga
upp með söng sínum og nær-
veru.
Aðrir gestir heimsækja sveit-
irnar á vorin eða sumrin og
dvelja yfir lengri eða skemmri
tíma á sveitaheimilunum. Þess-
ir gestir er fólk úr höfuðstaðn-
um, sem fer í sveitirnar sér til
heilsubótar, skemmtunar eða
heyskaparvinnu. Þessir gestir
eru kærkomnir eins og farfugl-
arnir. Þeir lífga upp í sveitinni
og margiT létta undir sveita-
störfin á ýmsan hátt. En leiðin-
legt er, þegar þessir gestir bera
með sér sjúkdóma á heimilin.
Á fátækt sveitaheimili, ekki
alllangt frá Reykjavík, kom fólk
síðastliðið sumar til að dvelja
þar hjá frændfólki sinu um
tíma. Þegar fólk þetta hafði
dvalið um tíma á heimilinu,
kom upp sjúkdómur hjá tveim-
ur börnum innan 10 ára. Þessi
veiki er komin hingað til lands
utanlands frá, en í þessa sveit
hafði hún ekki borizt fyr. En
börnin fengu veikina af að sofa
hjá sumargestunum.
Voru börnin nú samstundis
send til Reykjavíkur og lögð þar
á spítala undir handleiðslu sér-
fróðra lækna, sem voru þaul-
vanir að fást við svona lagaða
sjúkdóma. En sjúkdómurinn
reyndist slæmur og lækning
dómar, áköll til alvaldsins og
umfram allt bænir, hljóðbærar
til alföður stjörnuríkjanna,
mælast á enga vegu máli sannar
og með langskeytara hæfi en á
þessari forntungu hins útvalda
lýðs“.
Hvernig notum vér þessa
máttugu bók við uppeldi þj óðar-
innar?
Borgar það sig ekki fyrir
æskulýð landsins að kynnast
henni skynsamlega?
Hve mikil er biblíuþekking
hinnar íslenzku æsku? — Vel-
gengni þjóðar og andleg menn-
ing hennar fer æfinlega saman.
Pétur Sigurðsson.
Húsmæðradeíld
Kvennaskóians í Reykjavík
starfar á næsta skólaári með sama fyrirkomulagi og undan-
farið. —
Verða tvö 4 mánaða námskeið, hið fyrra frá 1. okt. til 2.
febr., hið siðara frá 3. febr. til 3. júni 1940.
Skriflegar umsóknir sendist forstöðukonu skólans fyrir 1.
ágúst.
Ifligibjörg U. Bjarnason.
HraðSerðír B. S. A.
Alla daga nema mánudaga um Akranes og Borgarnes. —
M.s. Laxfoss annast sjóleiðina. Afgreiðslan í Reykjavik á
Eifreiðastöð íslands, sími 1540.
Bifrelðastöð Aknrcyrar.
gekk seint. Var komið hátt upp
í ár, þegar börnin fóru af sjúkra-
húsinu og upp í sveitina, til
heimilis síns.
Nokkrar kaupakonur komu í
þessa sveit. Þegar ein þeirra var
búin að dvelja nokkrar nætur,
virtist húsbændum hennar að
hún mundi ekki heilbrigð vera,
og að sjúkdómurinn mundi ef
til vill vera þannig, að ekki
flýtti fyrir heyskapnum, ef hann
breiddist út. Var stúlkan látin
fara.
v II-
Margt fólk heimsækir sveit-
irnar, sem ferðafólk. Sumt kem-
ur gangandi eða hjólandi með
poka á baki. Þetta er hraust-
legt fólk, sem tjaldar á fögrum
stað með leyfi húsbændanna,
sem landið eiga. Þetta fólk ger-
ir engan átroðning á bæjunum,
kemur þangað aðeins til að fá
sér þann heilsusamlegasta
drykk, sem völ er á — nýmjólk-
ina.
Annar hópur fólks heimsækir
(Framh. á 4. síðu)
Jafnvel ungt fólk
eykur vellíðan sína með jiví ;ið nota
harvotn og ilmvotn
Við framleiðum:
EAU DE PORTUGAL
EAU DE QUININE
EAU DE COLOGNE
RAYRHUM
ÍSVATN
Verðið í smásölu er frá kr. 1,10 til kr. 14,00, eftlr
stærð. —
Þá höfum við hafið framleiðslu á
ILMV ÖTJVUM
úr hinum beztu erlendu efnum, og eru nokkur
merki þegar komin á markaðinn.----
Auk þess höfum við einkainnflutning á erlendum ilmvötn-
um og hárvötnum, og snúa verzlanir sér því til okkar, þeg-
ar þær þurfa á þessum vörum að halda.---
Loks viljum vér minna húsmæðurnar á bökunardropa þá,
sem vér seljum. Þeir eru búnir til með réttum hætti úi
r é 11 u m efnum. — Fást allsstaðar.----
:
Afengisverzl. ríkisins.::
Gula bandið
er bezta oR ódýrasta smjörHklð.
1 heildsöln hjá
Samband f sl. samvinnuf élaga
Slmi 108».
88
William McLeod Raine:
Flóttamaðurinn frá Texas
85
mikið sagt, því að konur tóku lítið af
hug hans. En hún ögraði honum. Þau
höfðu átt í ófriði síðan þau hittust
fyrst. Hann heyrði hið andlega vopna-
brak, eins og menn heyra stálin skella
saman í skilmingum.
Molly tók nýja stöð á viðtækið. Hún
gekk síðan yfir að slaghörpunni, settist
— sló nokkrar nótur, en stóð upp aftur
undir eins.
— Æ, því seztu nú ekki niður, góða
mín, og lest í bók, sagði Jane.
— Mig langar ekki til að lesa.
í útvarpinu var maður, frá einhverju
Suðurríkjanna, að lesa upp fréttir dags-
ins.
Hann lauk við lýsingu á nýafstöðnum
flóðum og tók til við nýtt efni. Búgarð-
urinn var í hundruð mílna fjarlægð, en
orð þulsins gerðu þögn í stofunni um
stund.
— Það er skrítið, hvað fréttirnar
hverfa fljótt fyrir öðru nýrra. Fyrir
skömmu síðan gátum við ekki, hér um
slóðir, hugsað um annað en ránið í Som-
erton-bankanum, er W. B. Baker, forseti
frá First National og Manlove fulltrúi
voru drepnir af ræningjunum, en tveir
þeirra voru skotnir niður. Menn munu
minnast þess, að hinir tveir ræningjarnir
skildu og sluppu hvor í sínu lagi.
Einum af f jórmenningunum í stofunni
ekki heyra til mín. Ef ég hefi athuga-
semdir fram að færa, mun ég gera það
við pabba — — eða Bob, og hún glotti
illkvitnislega, er hún sagði tvö síðustu
orðin.
Þetta glott var sem svipuhögg í and-
lit honum. Hann hafði ekki hagað sér
eins og hann átti að gera og hann vissi
það vel. En hann vildi sannfæra hana
um, að hann hefði tekið þá einu leið,
sem fær var, og hann fór að skýra þetta
fyrir henni einu sinni enn.
— Hversvegna ertu að eyða öllum
þessum orðum um þetta, ef þú ert á-
nægður viö sjálfan þig, spurði hún, er
hann þagnaði, til þess að draga andann.
— Af því aö fólkið hefir misskilið
þetta. Það lætur sem það sjái mig ekki,
Molly. Ég hefi þó rétt til sanngirni rétt
eins og hver annar, sagði hann fýlulega.
— Ég held að þú komist léttar út úr
þessu en sanngjarnt er, ef þú vilt vita
skoöun mína, sagði hún blátt áfram.
Sjáöu nú til, Molly. Þú veizt um til-
finningar mínar í þinn garð. Þú veizt,
að siðan ég var smástrákur----------
— Nóg um það, Jim, greip hún ákveð-
ið fram í. — Ég vil ekki heyra eitt ein-
asta orð um slíkt, af þínum vörum. Líttu
eitthvaö annað. Ég vil ekkert með þig
hafa og ég hefi sagt þér það áður.
Hún var reið. Hún skammaðist sín