Tíminn - 20.07.1939, Blaðsíða 4

332
TfMim, fimmtudagiim 20. júlí 1939
83. blað
Yfír landamærín
1. íhaldsblöðin halda enn áfram að
skrifa eins og þeim sé ókunnugt um
aflaleysið og markaðserfiðleika sjávar-
útvegsins á undanförnum árum. í gær
segir t. d. Vísir, að skattarnir og toll-
arnir hafi verið svo háir á útgerðinni
undanfarin ár, að ekki hafi verið hægt
að endurnýja togarana. Þetta leyfir
blaðið sér að fullyrða, enda þótt það
sé almenningi kunnugt, að togarafélög-
ín hafa yfirleitt enga skatta greitt
seinustu árin og Pétur Ottesen og Sig-
urður Kristjánsson hafi lýst því yfir í
milliþinganefndinni í sjávarútvegsmál-
um, að tollarnir væru svo lágir, að þeir
hefðu sama og engin áhrif á afkomu
útgerðarinnar. Það þarf vissulega
mikla óskammfeilni og ódrengskap til
að fara með slíka ósannsögli.
2. í „leiðara" Vísis í gær er atvinnu-
bótavinnan réttilega fordæmd „sem
óarðbær og aðeins stundarfróun, en
engra meina bót“. En jafnframt reynir
blaðið á leiðinlegan hátt að þvo hend-
ur Sjálfstæðisflokksins af stuðningi við
hana. Sannleikurinn er sá, að sumir
Reykjavíkurþingmenn Sjálfstæðis-
flokksins hafa iðulega borið fram til-
lögur í þinginu um helmingi hærra
framlag ríkisins til atvinnubótavinn-
unnar en veitt hefir verið. Það er
mönnum líka i fersku minni, að síðastl.
vetur gerðu íhaldsblöðin harða hríð að
fyrv. atvinnumálaráðherra vegna þess,
að hann vildi ekki veita meira fé til
atvinnubótavinnunnar en fjárlög heim-
iluðu. Vísir leikur hér hinn gamla
skollalelk íhaldsins, að hafa tvær tung-
ur og vera ýmist með eða móti málum
eftir þvi, hvort þykir betur henta í
það og það skiptið.
3. Framkoma Garðars Þorsteinsson-
ar, Árna frá Múla, Magnúsar Gísla-
sonar, Eiríks Einarssonar og Þorsteins
Þorsteinssonar á þingi hefir sannfært
Morgunblaöið um, að „landkjörnu
þingmennirnir eigi ekki að vera
,,dumpekandidatar“ úr kjördæmunum,
því að þeir verða þá alltaf með yfirboð
til kjördæmanna, til þess að þóknast
kjósendunum". (Mbl. 19. þ. m.).
x—y.
Jón Guðmundsson
(Framh. af 1. siðuj
laganna íslenzku, hve snemma
þau völdu sér mann með full-
kominni bókhalds- og endur-
skoðunarþekkingu og réðu í
þjónustu sína, en þetta var sem
kunnugt er löngu áður en hið
opinbera tók að skapa verzlun-
ar- og viðskiptastofnunum al-
mennt aðhald í þessu efni. Enda
má óefað telja, að þessi ráðstöf-
un og starf Jóns Guðmunds-
sonar hafi haft hin djúptæk-
ustu áhrif fyrir samvinnufélög-
in og Sambandið og meðal ann-
ars orðið eitt grundvallaratrið-
ið að hinni farsælu stjórn Sam-
bandsins á hinum umsvifamiklu
fjárskiptum þess við hin mörgu
og dreifðu félög, sem mörg áttu
alla jafna að upphafi ekki öðru
en leikmannsþekkingu á að
skipa heima fyrir.
Þessu hlutskipti Jóns fylgdu
mjög mikil ferðalög, sumar og
vetur, og þarf meira þrek til
slíkra starfa en menn almennt
gera sér ljóst. En jafnframt
fylgdi aðstaða til óvenjulegrar
kynningar á landi og fólki og
almannahag.
Árið 1931 gekk J. G. í þjón-
ustu ríkisins, sem endurskoð-
andi. Var með þessari ráðstöf-
un sparað fé og jafnframt aukið
öryggi, þar eð þangað til hafði
verið annazt um þessi störf í
hjáverkum af ýmsum þar til
völdum mönnum.
í janúar 1938 var J. G. settur
tJR BÆNUM
Haukur Einarsson,
prentari, synti í gær úr Viðey að
steinbryggjunni. Hann var ósmurður
og aðeins í venjulegum sundbol. Hann
var 1 klst. og 37 mínútur og synti
bringusund alla leið. Haukur hefir einu
sinni áður synt þetta sund, árið 1931.
Nýr tollbátur.
Tollverðirnir hér í bænum fá innan
skamms til sinna nota nýjan tollbát.
Var hann settur fram í fyrradag og
reyndur nokkuð 1 gær. Afhending hans
fer bráðlega fram.
Félag ungra Framsóknarmanna
í Reykjavík efnir til skemmtiferðar
á Akranes um helgina, ef veður verður
gott. Verður farið með Fagranesinu
héðan úr Reykjavík frá Loftsbryggju
kl. 3 á laugardaginn. Tjaldað verður
efra. Á sunnudaginn verður gengið á
Akrafjall, kauptúnið og umhverfi þess
skoðað o. s. frv. Suður verður farið
aftur með Fagranesinu og leggur það
af stað frá Akranesi kl. 8 á sunnudags-
kvöldið. Þeir, sem hafa i hyggju að
taka þátt í þessari för, tilkynni það sem
fyrst til Guðm. V. Hjálmarssonar eða
Jóns Helgasonar, sími 2353.
Hjúkrunarkvennamótið.
Hið sjötta mót norrænna hjúkrunar-
kvenna, verður sett í Gamla Bíó á
sunnudaginn kemur, kl. 11.30. Hinar
norrænu hjúkrunarkonur, sem alls
munu vera um 400, koma hingað til
lands á laugardagsmorguninn með
Stavangerfjord.
Leiðrétting.
Prentvillur þrjár voru 1 grein Gunn-
laúgs Kristmundssonar sandgræðslu-
varðar í Tímanum á fimmtudaginn var.
í fyrsta kafla greinarinnar, þriðja
dálki, hefir orðið þörungur misprent-
azt þrösungur; í sama kafla, fjórða
dálki, hefir útlenda orðið löss mis-
prentazt töss. í öðrum kafla greinar-
innar, áttunda dálki, hafa orðin hungr-
uðum beitarpeningi misprentazt hundr-
uðum beitarpeningi.
ski-ifstofustjóri fjármálaráðu-
neytisins, en nú er hann skrif-
stofustjóri í viðskiptamálaráðu-
neytinu.
J. G. er óvenjulegur afkasta-
maður við störf, veldur þar um
skýr hugsun, skörp ályktunar-
gáfa og samvizkusemi, en við-
fangsefnin hinsvegar svo óþrot-
leg, að aldrei hafa veitt tóm til
þess að slegið yrði slöku við.
Verður J. G. því talinn einn
hinna fremstu og nýtustu
manna i opinberri þjónustu.
Á krossgötnm.
(Framh. af 1. síðu)
í landvélinni TF-Lóa, sem þarna var
á ferð. Mun hann í þessari sömu ferð
einnig hafa lent á túninu á Reykjum
í Biskupstungum.
t t t
Síðastliðinn fimmtudag, snemma
morguns, urðu böm Ingvars Sigurðs-
sonar bónda í Selskarði í Garðahreppi
þess vör, að hæna, er þar lá á eggjum,
hafði verið drepin á þann hátt, að
hausinn var stýfður af. Gerðu þau föð-
ur sínum aðvart. Lokaði hann húsinu,
þar sem hænan var inni, og rannsak-
aði það. Fann hann þar minnk. Brá
bóndi við, reið að Eyvindarstöðum hið
bráðasta og fékk þar minkagildru og
mann sér til hjálpar, er vanur var að
fást við minka. Settu þeir tvær gildr-
ur við hreiður hænunar. Minkurinn
skýldi sér undir fjárgrindum, sem
voru í gólfi hússins. Rifu þeir
Ingvar grindurnar upp og tókst
að hrekja minkinn i aðra gildr-
una. Dýrið var læða, heldur illa
haldin og mögur og hefir sennilega átt
hvolpa í vor.
Bændaför Búnaðar-
sambands Dala- og
Snæiellsnessýslu
Eftir Kristján H. Breiðdal.
FRAMHALD
5. dagur. — Snemma morguns
var lagt af stað frá Þrastalundi.
Var þá haldið suður aftur og
Flóaáveitan skoðuð. Flóaáveitu-
félagið og kvenfélagið veittu
kaffi í sameiningu. Þetta var í
fyrsta skipti, er konur tóku á
móti okkur sérstaklega. Enda
steig nú gleði og ánægja ferða-
langanna til muna.
Ingólfur Þorsteinsson flutti
fróðlegt erindi og snjallt um
Flóaáveituna. Þar voru og marg-
ar ræður fluttar. Að lokinni
kaffidrykkju var ekið að upp-
tökum áveitunnar, svo til baka
um Flóann niður til sjávar og
loks vestur í Hveragerði. Það er
auðsætt, að mikið og merkilegt
framtak er að Flóaáveitunni og
vist er um það, að mikið hefir
áunnizt um auknar slægjur. Það
er næsta furðulegt, að líta yfir
allt það skurðakerfi um jafn
stórt svæði og það á svo skömm-
um tíma, sem liðinn er frá því
að þetta risaverk var hafið.
Margt benti okkur til, að víða
austur þar séu menn eljusamir
í vinnu. Það er áreiðanlega fá-
gætt, nú á tímum, að sjá slíka
torfgarða, og við sáum á leið
okkar um Rangárvelli. Fleiri
km. langir, beinir og vel byggðir
garðar. Og það var mér sagt, að
víða girtu bændur á þann hátt
um lönd sín. Ég tel slík mann-
virki til hinnar mestu fyrir-
myndar. Og víst er um það, að
bændur þar virða og meta máls-
háttinn: „Hollt er heima hvat“.
Á ferð okkar um Flóann
fylgdu okkur stór hópur karla og
kvenna. Fagurt er niður við sjó-
inn í Flóanum. Það er heillandi
sýn, að sjá hinar víðáttu miklu
sveitir og hinn fagra fjallahring
í þeirri órafjarlægð.
Fararstjórinn hafði pantað
mat í Hveragerði á ákveðnum
tíma, sem við að vísu gátum ekki
látið standa heima. Gestrisni,
alúð fólksins í Flóanum og al-
staðar hið heillandi veður og
umhverfið gerði og sitt til, beint
og óbeint, að okkur var aldrei
mögulegt að vera neinstaðar al-
veg á réttum tíma. Er við kom-
um svo að Hveragerði var okkur
fagnað þar með blönduðum kór-
söng, er séra Ólafur stjórnaði.
Var það í einu hrífandi og hress-
andi áður en til borðs var geng-
ið. Undir borðum voru ræður
fluttar að vanda, enda leið nú
að skilnaði við fólk og héruð.
Svona rétt til að stríða farax-
stjóranum okkar, er samdi allar
okkar áætlanir, sem þó nær
aldrei stóðu heima, flutti ég þar
þessa stöku:
Þó að okkar ferð sé fljót '
og fararstjórinn hvergi slóri,
á hann réttinn í nafnbót:
„áætlana-mála-stj óri“.
Framhald.
146 William McLeocL Raine:
eftir að þú komst að því, að hann var
ekki Clem.
— Ég ætla að segja þér svolítið, Steve,
sem ég hefi engum sagt, sagði hún áköf,
en sárreið við sjálfa sig, — eins og þegar
menn bíta með tönn, sem þeir hafa
tannpínu í, til þess að gera uppreisn gegn
kvölunum.
— Hann barði mig miskunnarlaust
með svipu, þegar við hittumst fyrst.
— Barði þig? Walsh varð svo undr-
andi, að hann hélt að hann hefði ekki
heyrt rétt.
— Já, eins og sumir menn berja
hunda, sem hafa reynt að bíta þá. Ólar-
förin eru ennþá á fótunum á mér.
— En því í ósköpunum gerði hann það,
hrópaði Walsh upp.
Molly beit sig í tunguna fyrir að hafa
sagt þetta, en nú varð hún að halda á-
fram.
— Ég var í samfesting, hann áleit mig
vera strák og hélt að ég hefði skotið á
sig.
— Hvers vegna hélt hann að þú hefðir
skotið á hann og hvernig gat hann hald-
ið að þú værir strákur?
— Ég ætlaði ekki að segja þér þetta,
Steve, sagði Molly afsakandi. — Ég veit
ekki hvað hefir komið mér til þess, nema
þá það, að sannfæra þig um hversu ó-
mögulegt það er, að mér geti þótt vænt
Flóttamaöurínn frá Texas 147
um þennan mann. Þú verður að lofa mér
því að segja þetta aldrei, aldrei nokkurn-
tíma nokkrum manni.
— Auðvitað segi ég ekki frá því, ef þú
vilt það ekki, sagði Walsh. Hann fann að
hann dauðlangaði til að klófesta þennan
Barnett og berja hann til dauðs með ber-
um hnefunum. — En ég skil ekki-------
— Bylurinn var skollinn á og við Jim
vorum á heimleið, er við sáum hann og
þekktum hestinn. Jim hélt að hann væri
Clem Oakland og skaut á hann.
— Skaut á hann, endurtók Walsh
undrandi.
— Já, því ekki það? Clem hafði einu
sinni sært hann, er hann gat ekki borið
hönd fyrir höfuð sér og hann hafði
reynt að drepa pabba.
— Og Barnett hélt að þú hefðir skotið
á hann?
— Hann sá Jim alls ekki. Ég hljóp til
Gypsy, en var ekki nógu fljót. Ég hafði
verið að skera mér víðitág og var með
hníf í hendinni. Þegar hann lagði hönd-
ur á mig sló ég til hans, en ætlaði ekki
að stinga hann, en hnífsblaðið fór á kaf
i öxl hans. Hann barði mig, þangað til
hann komst að því að ég var kvenmað-
ur.
— Hvar var Jim á meðan, spurði .
Walsh hranalega.
Smíði vélbáta
í Hafnarfirði
(Framh. af 1. síðu)
haft á höndum byggingu þeirra,
en eigendur eru Valtýr Þor-
steinsson í Rauðavík á Árskógs-
strönd, Þorleifur Þorleifsson og
Björgvin Jónsson á Dalvík,
Garðar og Björn Ólafssynir í
Hrísey og Guðjón Ólafsson í
Grenivík. Stærð þessara báta er
12—30 smálestir.
Bátur, sem Stefán og Þór Pét-
urssynir á Húsavík eiga, 18 smá-
lestir að stærð, smíðaður í Siglu-
firði, er einnig kominn á veiðar.
Sex hreyfilbátar, sem styrks
nutu, munu flestir eða allir full-
smíðaðir fyrir nokkru. Af þrem
fimm smálesta vélbátum með
hálfu þilfari, sem samvinnuút-
gerðarfélag á Sandi lét byggja,
eru tveir komnir á veiðar fyrir
nokkru síðan. Sama máli mun
gegna um lítinn bát frá Bolung-
arvík og tvo báta frá ísafirði. í
Njarðvíkum hafa bátar verið í
smíðum og er einn kominn þar
á flot.
Alls voru bátar þeir, er styrks-
ins njóta 29, að meðtöldum
hreyfilbátunum. Munu, eftir því
sem Tíminn hefir fregnað, 19
þeirra vera komnir á flot og
margir hverjir þegar komnir á
veiðar. Hinir eru allir í smíðum,
í Reykjavík, Njarðvíkum, á Akra-
nesi og víðar, að undanskildum
tveimur stórum bátum, 60 smál.
eða þar yfir, sem útgerðarféiag á
Siglufiröi og Sigurður Ágústsson
í Stykkishólmi ætla að láta
byggja.
Iþróttir.
(Framh. af 3. síðu)
Húsavíkur að öðrum íþróttum
loknum. Var glímt fyrir troðfullu
húsi og var fögnuður áhorfenda
mikill. Mátti þar og sjá góðar
glímur.
Árangur mótsins fór eftir að-
stöðunni, var lakari er menn
höfðu vonazt eftir. Bezta afrekið
var 100 m. hlaup Hrólfs Ingólfs-
sonar á 11,5 sek. 3 menn köst-
uðu kringlu yfir 30 metra, og má
það teljast allgott, því að stutt er
síðan farið var að iðka köst hér
á þessum slóðum. Þorvarður
Árnason frá Seyðisfirði vann
1. verðlaun í öllum köstunum, og
er hann vafalaust gott íþrótta-
mannsefni. Bróðir hans, Tómas
Árnason, vann 3000 m. hlaupið,
og er hann þó aðeins 15 ára
gamall..
Austfirðingar og Suður-Þing-
eyingar hafa áður haldið tvö slík
mót sem þetta. Komu Austfirð-
ingar fyrst í heimsókn og í fyrra
fóru Þingeyingar austur að Eg-
ilsstöðum. Þeir, sem að þessum
mótum standa, telja, að hér sé
um þýðingarmikla samvinnu að
ræða, og munu þau ekki verða
látin niður falla. Gæti svo farið,
að mót þessi yrðu góð lyftistöng
íþróttanna um Austurland og
Þingeyjarsýslur.
Meðal gestanna að austan var
flokkur handknattleikskvenna
frá Norðfirði. Var ákveðin
keppni milli þeirra og kvenna-
flokks úr íþróttafélaginu Völs-
ungur á Húsavík. Mótsdaginn
varð þó ekki af keppninni vegna
óveðursins. En daginn eftir
kepptu stúlkurnar og unnu Hús-
víkingar með 2 mörkum gegn 0.
Þorgeir Sveinbjarnarson.
Alþjódasamband
verklýðsíélaganna
(Framh. af 1. siðu)
niðurstaðan verði sú, að verka-
lýðsfélögin láti sig ýms löggjaf-
armál meira skipta en áður. En
telja má, að utan Svíþjóðar og
Danmerkur hafi barátta verka-
lýðsfélaganna yfirleitt verið
einhliða kaupgjaldsbarátta.
Þetta þing er talið með merk-
ustu þingum Alþjóðasambands-
ins, aðallega sökum þeirrar af-
stöðu, sem það tók til rússnesku
verkalýðsfélaganna. Af stór-
pólitískum ástæðum, en ekki
vegna verkalýðsmálanna sjálfra,
ætluðu fulltrúar beggja helztu
stórveldanna, Bretlands og
Frakklands, að þröngva hinum
fulltrúunum til að brjóta þá
meginreglu, að innan Alþjóða-
sambandsins ættu aðeins að vera
samtök, sem byggðust á lýðræð-
isgrundvelli og réði málefnum
sínum sjálf. Fulltrúar smáríkj-
anna neituðu að láta hafa sig að
slíkum leiksoppi og snúast þann-
ig gegn lýðræðisstefnu Alþjóða-
•GAMLA EÍÓ*
7 löðrungar
Ljómandí skemmtileg og
fyndin UFA-gamanmynd,
er gerist í London.
Aðalhlutverk leika hinir
frægu og vinsælu leikarar:
LILIAN HARVEY
Og
WILLY FRITSCH.
NÝJA BÍÓ-
Úlfeirinu snýr
aftnr.
Óvenju spennandi og vel gerð
lögreglumynd, eftir sögunni The
Lone Wolf in Paris, sem er víð-
lesnasta sakamálasaga, sem nú
er á bókamarkaðinum.
Aðalhlutverk leika:
FRANZ LEDERER og
FRANCES DRAKE. *
í
AUKAMYND:
KRÖFTUGAR LUMMUR í
skopmynd, leikin af Andy Glyde. |
BÖRN FÁ EKKI AÐGANG. S
Sýning sjómanna.
Wn fer uð verða hver séðastur að skoða
sýiiing'una í MarkaðsskeBlanum — elragið það
ekki frain yfir Itelgi að skoða Eiasia,
SÝNINGARNEFNDIIV.
Sérlega falleg'
k arl mann afata-
efnl Biýkomiii.
V er ksmið j uútsal an
Geijun — Idunn
Aðalstræti.
Eggert Claessen
og tekjuhallaskipið.
(Framh. af 2. síðu)
ast við, að hann láti félagið hér
eftir leggja aðaláherzlu á far-
þegaflutninga.
Afstaða mín til þessa máls
hlýtur að nokkru leyti að
stjórnast af því, að ég þarf að
hafa töluverð afskipti af vöru-
flutningum milli íslands og út-
landa. Samvinnufélög landsins
hafa meðal annars það hlutverk
að komast að sem beztum flutn-
ingskjörum fyrir framleiðsluvör-
ur landsmanna, sem fluttar eru
út, og innfluttar nauðsynjavör-
ur. Hafa verið uppi, fyr og síðar,
harðar kröfur um það, að félög-
in komi sjálf upp skipastól til
að annast sína eigin vöruflutn-
inga. Forráðamenn Sambandsins
hafa jafnan talið eðlilegast, að
Eimskipafélagið annaðist vöru-
flutningana, en þá jafnframt
gert kröfur til þess, að flutn-
ingsgjöldum væri stillt í hóf. Það
mun því enginn sanngjarn mað-
ur geta láð mér það, þótt að ég
geri athugasemdir við kaupin á
hinu nýja farþegaskipi, sem á-
ætlað er að verði rekið með a.
m. k. 237 þús. króna árlegum
tekjuhalla, því þessi tekjuhalli
af farþegaflutningunum getur
hvergi lent annarstaðar en á
vöruflutningum félagsins, nema
ríkið borgi allan hallann.
Eimskipafélagið er þjóðþrifa-
stofnun. Landsmenn' hafa líka
kunnað að meta það. Allur að-
búnaður að félaginu, bæði frá
einstaklingum og ríkinu, sann-
ar þetta. En félagið og félags-
stjórnin á ekki að vera hafið yf-
ir sanngjarnar aðfinnslur. Það
er þó komið svo, að ef einhver
leyfir sér að gera athugasemdir
við gerðir Eimskipafélagsstjórn-
arinnar, þá er sá hinn sami
nánast stimplaður sem land-
ráðamaður. Ég efast um að
Eimskipafélaginu sé með því
greiði gerður.
Jón Árnason.
sambandsins. Með því sýndu
þeir slíka hollustu við lýðræð-
ið að öðrum unnendum lýðræð-
isins er skylt að minnast þess.
Nú hlakka ég til að fá kaffi-
sopa með Freyjukaffibætis-
dufti, því þá veit ég að kaff-
ið hressir míg
Hafið þér athugað það, að
Freyju-kaffibætisduft inni-
heldur ekkert vatn, og er
því 15% ódýrara en kaffi-
bætir í stöngum
REYNIÐ FREYJU-DUFT
»Detliioss«
fer á föstudagskvöld 21. júlí
vestur og norður.
Aukahafnir: Ingóifsf jörður og
Djúpavík.
VinniS ötnllefia fyrir
Tíntann.