Tíminn - 19.12.1939, Qupperneq 3

147. blað
TÍMITCN, þriHjudaghm 19. des. 1939
587
Annáll
(Framh. af 2. síðuj
almenna eftirtekt. Hann er bú-
höldur góður, og samþýðir nú-
tíma búnaðarumbætur gömlum
og þjóðlegum búnaðarháttum.
Situr hann feðraóðal sitt með
prýði. Honum hafa fyrr og síðar
verið falin ýms trúnaðarstörf,
svo sem oddvitastarf í Skútu-
staðahreppi, endurskoðanda- og
stjórnarstarf í Kaupfél. Þingey-
inga, yfirskattanefndarstarf o.
fl. Getur eigi skylduræknari
mann, að hvaða starfi sem hann
gengur.
Hólmfríður Pétursdóttir hús-
freyja á Arnarvatni tók við
stjórn Kvenfélags Suður-Þíng-
eyinga af frú Kristbjörgu
Marteinsdóttur á Yztafelli, sem
um langt skeið veitti kvenfé-
lagasamtökum héraðsins öfluga
forstöðu. Hólmfríður hefir stöð-
ugt verið formaður kvenfélags-
ins síðan og beitt sér fyrir fram-
gangi ýmsra áhugamála félags-
skaparins. Er hún landskunn
kona fyrir afskipti sín af félags-
málastarfsemi kvenna. Hún hef-
ir átt sætl í stjórn húsmæðra-
skólans á Laugum, allt frá stofn-
un hans, og unnið með systur
sinni, forstöðukonunni, að mót-
un þess merkilega og fagra
skólaheimilis. Hólmfríður er
gáfuð kona og „drengur mikill“,
svo sem sagt var um Bergþóru.
Jón Gauti Pétursson giftist
1917 Önnu Jakobsdóttur frá
Narfastöðum. Konu sína missti
hann 1934. Hólmfríður Péturs-
dóttir er gift Sigurði Jónssyni
skáldi og bónda á Arnarvatni.
Á heimilum þeirra systkina,
hvoru um sig, vex nú upp
mannvænlegur barnahópur.
f'*'
Magnús Finnbogason bóndi í
Reynisdal í Mýrdal á 65 ára af-
mæli á morgun. Hann er fædd-
ur að Þórisdal;fluttist þaðan á 2.
ári að Presthúsum með foreldr-
um sínum Finnboga Einarssyni,
Jóhannssonar og MatthildiPáls-
dóttur prófasts í Hörgsdal. Ólst
hann upp að Presthúsum. Bú-
skap byrjaði Magnús í Reynis-
dal árið 1902. Hefir jörðin mikl-
um stakkaskiptum tekið í hönd-
um hans þessi 37 ár, sem hann
hefir búið. Hús jarðarinnar hef-
ir hann byggt úr varanlegu efni
og stækkað túnið, sem um alda-
mót gaf af sér um 70 hestburði,
svo að nú fást af því nokkuð á
íjórða hundrað hestburðir.
Magnús hefir gengt ærið
mörgum trúnaðarstörfum. Hann
hefir verið í hreppsnefnd í 27
ár, skólanefnd barna og ungl-
ingaskóla um 20 ár og lengst af
formaður hennar, i skattanefnd
á þriðja tug ára, átti um fimm
ára skeið sæti á búnaðarþingi og
alllengi í stjórn Búnaðarfélags
Suðurlands, formaður búnaðar-
félags sveitarinnar í meira en
20 ár, ullarmatsmaður síðan
1916, formaður talsímafélags
Mýrdælinga í 22 ár, nær óslitið
í stjórn kaupfélagsins í Vík eða
deilda þess, allt frá því það var
stofnað, alllengi deildarstjóri í
Sláturfélaginu og hin síðustu ár
fulltrúi sýslunnar, og meira eða
minna riðinn við stjórn og for-
ystu flestra félagssamtaka í
(Framh. á 4. síðu)
GOÐUR UIMDILL
ER BEZTA JÓLACiJÖFIBI
Biðjíó verzlun yðar um einhverja af efdrtöldum tegundum af vindlum eða
smávindlum, þegfar pér farið að kaupa jólagjafirnar.
verksmíðjum
tegundir
höíum ávalt til í birgðum eitirtaldar
þessum
Dolores
Largo
do.
Delta
do.
Hera
do.
Mona
do.
Danskir vindlar
C. W. Obel, Köbenhavn,
Smásöluverð pr. ks. 21.60
----------------10.80
---- — pk. 4.35
---- — ks. 15.60
----------------8.10
---- — pk. 3.12
---- — ks. 17.60
---- — pk. 1.75
----------------1.80
-------------------1.40
---- — ks. 6.96
------------------12.50
---- — pk. 2.50
-------------------2.40
---- — ks. 12.00
i 1/2 ks.
í 1/4 —
í 1/10 pk.
í 1/2 ks.
í 1/4 —
í 1/10 pk.
1 1/2 ks.
í 1/10 pk.
í 1/10 pk.
í 1/10 pk.
í 1/2 ks.
í 1/2 —
í 1/10 pk,
í 1/10 pk,
í 1/2 ks.
Million
do.
do.
Lille Million
do.
do.
Terminus
Geysir, smávindlar
Sonora —
Phönix —
vindlar
Þýzkir
L. Wolff, Hamburg.
Hamburger Bank Br. í 1/2 ks.
Herrenklasse Brasil í 1/2 —
Monna Vanna í 1/2 —
Smásöluverð pr. ks.
Paragana Cerut
do. do.
Collegio do.
Collegio
Gebriider Jacobi, Mannheim.
Lloyd í 1/2
Smásöluverð pr. ks
Horwitz & Kattentid, Köbenhavn.
1/2 ks.
1/2 —
1/2 —
1/2 -
1/2 ■ —
1/10 pk.
1/2 ks.
1/10 pk.
1/2 ks.
1/10 pk.
1/2 ks.
1/10 pk.
Itollenzkir:
Mignot & De Block, Eindhoven, Holland
Regal Reinitas í 1/2 ks. S
Regal Optimus í 1/2 —
Regal Melior í 1/2 —
Regal Bouquets í 1/2 —
Regal Operas í 1/2 —
Regal Operas I 1/4 —
Smásöluverð pr. ks. 30.00
---------------- 28.20
-----------------27.00
-----------------26.70
---- — — 25.50
---- — pk. 5.10
---- — ks. 12.60
---- — pk. 2.52
---- — ks. 11.25
---- — pk. 2.25
---- — ks. 7.20
---- — pk. 1.45
Mexico
Cervantes
Selectos
Amistad
Phönix
do.
Nicotinsvag nr. 11
do.
Kvik
do.
Tivoli
do.
Havana vindlar:
Henry Clay and Bock & Co., Ltd,
La Corona:
Corona
Hald-a corona
Smásöluverð pr. ks
W. O. Larsen, Köbenhavn.
í 1/4 ks.
í 1/2 —
í 1/10 pk.
í 1/2 ks.
í 1/2 —
í 1/2 —
í 1/2 —
í 1/2 —
í 1/10 pk.
í 1/2 ks,
Smásöluverð pr. ks. 15.00
—---------------28.80
----- — pk. 5.75
----- — ks. 27.90
-----------------27.60
-----------------27.00
-----------------24.00
----r------------18.60
----- — pk. 3.75
----- — ks. 13.50
Hidalgos
London Club
do.
Regentes
Havana Club
Sorento
Tabona
Tamara
do.
Dolores
Bock:
Rotschilds
Elegantes Espanola
Bouquet de Salon
Henry Clay:
Regentes
Jockey Club
Golondrinas
Bouquet de Salon
Smásöluverð pr. ks.41.40
——------------30.00
--------------21.60
Smásöluverð pr. ks. 28.80
---------------24.90
---- _ _ 22.80
---------------21.90
Tóbakseinkasala ríkisins
Líndargötu 1 D. - Reykjavík Símar: 1620,1621, 1622, 1623,
úr Holtum. Víst er það smekk-
lega ráðið, úr því á annað borð
átti að setja honum grafmerki.
Ég er yfirleitt mótfallinn slíku,
og þó að við virðum ræktar-
semi og tryggð við liðna vini,
þá hlýtur okkur að þykja svona
tilkostnaður vafasamur. Hvað
ætli legsteinar í kirkjugarði
Reykjavíkur kosti? Og væri það
ekki betri minning góðra manna;
að veita einhverju þörfu máli
lið? Við gleymumst jafnt undir
gylltum legsteinum og erum al-
veg jafn þýðingarlaus fyrir kom-
andi kynslóðir, þó að þær geti
lesið nöfn okkar á gömlu grjóti.
En úr því að legsteinar eru í
tízku, þá er það eðlilegt, að
Holtamönnum finnist grágrýt-
issteinninn austan frá Þjórsá
fagurt tákn um ræktarsemi og
tryggð þessa þýðingarmikla og
volduga manns við sína fátæku
sveit.
Jón Ólafsson sýndi meðal
annars hug sinn til sveitar sinn-
ar í því, að hann gaf henni sjóð
nokkurn, sem hefir það hlutverk
að styrkja fátæka leiguliða til
að kaupa ábýlisjarðir sínar.
Hver maður fær 1500 króna
styrk og er veitt úr sjónum 5.
hvert ár, einum manni I senn.
Sjóðurinn hefir auðvitað eilíft
verkefni, því að þegar einn hefir
keypt jörð sína með styrk sjóðs-
ins, þarf að hjálpa þeim næsta
til að kaupa af honum. Þannig
gengur það koll af kolli og gjöf
Jóns Ólafssonar heldur áfram
að létta fæðingarhríðar eig-
endaskiptanna á jarðeignum
Holtamanna.
Rangárvellir hafa eflaust ver-
ið ein hin elskulegasta og bezta
sveit á landinu meðan þar voru
„byggðabýlin smáu, dreifð yfir
blómguð tún og grænar grund-
ir“, eins og Jónas kveður. En nú
eru vellirnir milli Rangánna að
mestu leyti gróðurlausir sandar.
Mér er sagt, að jarðvegurinn,
sem fokið hefir ofan af sandin-
um, hafi verið meira en mann-
hæð á þykkt. Það er mikið land
og dýrmætt, sem íslendingar
hafa misst á þann hátt, en sú er
bótin í máli, að það er hægt að
vinna það aftur, hvenær sem
þjóðin vill. Það er fullsannað
mál. Æfistarf Gunnlaugs Krist-
mundssonar, að hefta sandfok
og uppblástur landsins, hefir
skapað þá reynslu og þekkingu,
sem hægt er að byggja hina
nýju landvinninga á með fullri
vissu og öryggi.1 Gunnlaugur er
frelsishetja Rangárvallasýslu.
Margar jarðir hafa frelsast frá
eyðingu fyrir störf hans, og víða
hafa verið numin ný lönd. Því
að sú er raunin á, að sandarnir
gróa fljótt upp, ef þeir eru frið-
aðir og sáð í þá. Sigurþór á
Litlu-Strönd sagði mér, að hann
hefði fengið góða slægju á öðru
ári, þar sem áður var gróður-
laus sandur. Það var raunar af
litlum bletti, sem lá við gamal-
gróið land, en það er landnám
engu að síður. Og Klemenz á
Sámsstöðum sagði mér, að hann
hefði ræktað hafra, bygg, jarð-
epli og belgjurtir með góðum
árangri í sandinum á Rangár-
völlum.
Klemenz á Sámsstöðum er
maður, sem vert er að heim-
sækja. Það er fullkomlega ó-
maksins vert fyrir alla þá, sem
unna íslandi og láta sig fram-
tíð þess nokkru varða, en það
er sérstaklega dýrmætt fyrir þá,
sem ætla sér að lifa af land-
búnaði. Enginn íslenzkur mað-
ur kann betur en Klemenz að
rækta jörð og honum er það aug-
ljós ánægja, að segja mönnum
það, sem þeim má að gagni
koma. Hann hefir leitt í ljós og
sannað ýmsa möguleika, sem
landbúnaður okkar á, svo að nú
er það fullsönnuð staðreynd, sem
áður var einungis draumsjón
fárra manna. Klemenz er hinn
mikli gæfumaður, sem hefir
(Framh. á 4. siðu)
68
Margaret Pedler:
Hún kinkaði kolli og teygði fæturna í
áttina að eldinum.
„Já, skammt frá Cernobbio.“
Við hitann frá eldinum fór að gufa
upp af votum sokkum hennar og skóm.
Karlmaðurinn tók undir eins eftir þessu,
enda virtist ekkert fara framhjá honum.
„Farið úr votu,“ sagði hann næstum
skipandi. „Ég skal svo segja Mariettu
að þurrka plöggin. Bíðið andartak!“
Hann hvarf, en kom að vörmu spori aft-
ur með feikna stórt baðhandklæði.
Elizabet hló hátt.
„Drottinn minn dýri! Til hvers er nú
þetta?“
„Til þess að þurrka yður um fætuma,
auðvitað,“ svaraði hann blátt áfram.
„Eruð þér ekki komnar úr skónum enn-
þá? Það skuluð þér gera undir eins.“
Elizabet fór úr skónum, en undraðist
samt af og til sjálf, hvað hún var hlýðin.
Síðan rétti hún út hendina eftir hand-
klæðinu, en hann hristi höfuðið.
„Nei, ég skal nudda þá fyrir yður. Það
þarf að nudda þá fast, svo að yður verki
1 þá, annars er ekkert gagn í því.“
Hann kraup á annað hnéð við hlið
hennar og tók annan granna fótinn.
„Þetta datt mér í hug,“ sagði hann.
„Þeir eru dofnir af kulda.“
Elizabet dró 'fótinn ósjálfrátt úr hendi
hans.
Laun þess liðna 65
þeirrar stundar þegar hún hafði verið
í dauðans greipum. Tveir léttbyggðir
rórarbátar, af sömu gerð og Carlotta,
lágu bundnir í bátaskýlinu og vögguðu
lítið eitt á vatninu. Frá bátaskýlinu lágu
steintröppur upp á garðinn.
Maðurinn, sem hafði bjargað henni,
var önnum kafinn við að binda vélbát-
inn. Síðan stökk hann upp 1 tröppurn-
ar og rétti hennl hendina.
„Komið,“ sagði hann blátt áfram og
horfði í andlit hennar, sem var dálítið
fölt eftir þetta hættulega æfintýri. „Því
fyrr, sem þér fáið heitan drykk, því
betra.“
Elizabet lét hann hjálpa sér upp úr
bátnum. Hann stakk hendinni undir
arm hennar, í stað þess að sleppa henni
þegar þau lögðu af stað til hússins, og
Elizabet fann, sér til undrunar, að hún
var fegin stuðningi hans. Fætur hennar
voru undarlega óstyrkir, eins og þeir
vildu svíkja hana hvað lítið sem á bját-
aði. Regnið streymdi niður á þau, er
þau voru komin upp í garðinn og hálf-
þakið á bátaskýlinu skýldi þeim ekki
lengur. „Nú verðum við að flýta okkur
til þess að verða ekki gegndrepa," sagði
maðurinn og vildi hlaupa til hússins.
Elizabet streittist á móti, fætur henn-
ar voru ennþá svo ótraustir. En honum
virtist standa alveg á sama um fætur