Nýtt kosningablað - 11.04.1914, Blaðsíða 1

11. aprií 1919.
Um kvað er barisí?
Um helll landslns & komandl Jírnm.
Uni það, hvort við eigum að hafa góða stjórn eða illa.
Um það, hvort friður eigi að vera í landinu til nytsamra fram-
kværnda, eða hvort valdabaráttan eigi að yfirgnæfa alt annað.
Um það, hvort vinna eigi að því að koma á járnbrautarsam-
bandi milli Austur-sýslnanna og Reykjavikur.
Um það, hvort fram skuli ganga á þingi i sumar frumvarp
kíðasta þings um breytingar á sljórnarskránni þannig, að vissa sje
fyrir konungsstaðfestingu.
Kjósið Jónana,
At þrí að þeir fylla þann flokk, sem unnið hefur og vinna
mun eftirleiðis af mestri alúð að öllum framfaramálum landsins og
hefur einnig útvegað landinu þann sjálfstæðisauka út á við, sem
það hefur fengið á siðari árum. 1 þeim flokki er engin valdabar-
átta. Hann hefur losað sig við þann mann, sem vildi vekja hana
og er flokkurinti nú hreinni og samhentari eftir. Hann býður
framfarastjórn heima fyrir, með vakandi áhuga á þvi, að auka
sjálfstæði landsins út á við, eins og tilraunirnar i þá átt áður
hafa sýnt.
Af því að þeir eru báðir forgarigsmenn í járnbrautarmálinu,
sem nú er aðalskilyrðið til framfara þessa bæjar og hlýtur að verða
úr þessu meira og meira aðaláhugamál allra kjósenda i bænum.
Af því að það er örugt, að stjórnarskrármálið fær framgang, ef
sá flokkur, sem þeir fylla, verður i meiri hluta á þingi i sumar.
Ef þið kjósið hina, þá styðjið þið að þvi
að alt lendi í valdabaráttu á þinginu i sumar, þvi það gerir það
áreiðanlega, ef þeirra flokkur verður ofan á. Þeir hafa engan ákveð-
inn mann að halda sjer til. Sá af þeim kemst að, sem hæst býður
öllum hinum í fylgi og stuðning. Svo lendir alt hjá þeim í fjár-
glæfrabralli. Og þegar sá útvaldi ekki getur borgað þeim alt, sem
þeir heimta, þá rísa þeir upp á móti honum eins og úlfar og rifa
hann í sundur. Verða svo auðvitað eftir nokkur misseri reknir frá
með skömm. En skaðinn skellur á þjóðinni, á kjósendum.
að járnbrautarmálið verði svæft svo lengi sem þeir sitja að völd-
um, því aðalforvigismenn þeirra og flokksblöð þeirra reyna á allan
hátt að rifa það mál niður.
að ekkert verður úr stjórnarskrármálinu. Það verður svæft
með einhverju hálfvelgju flónskukáki út á við út af rikisráðsákvæðinu,
sem ekkert verður svo úr heldur. Út á við hefur aldrei neilt unnist
meðan sá flokkur hefur farið með stjórn.
Og öll líkindi benda i þá átt, að ef þeir yrðu ofan á, mundu
þéir lika eyðileggja það, sem þegar hefur áunnist i fánamálinu.
Það er heill landsins á komandi árum,
sem um er barist
cJlíntQní Rneyfisli
vekur það í bænum, að þing-
mannaefni Sjálfstædismanna skyldu
velja daginn í gær,
fóstudaginn langa,
til þess að troða inn áhvertheim-
ili í bænum »Kosningablaði« sinu,
íullu af ýmiskonar skömmum og
meira eða minna ósönnu æsinga-
rugli, hæfilega krydduðu með klúr-
yrðum. Allur fjöldi manna reif
blaðið sundur og stakk því strax
í ofninn, en svo ætla þeir að þakka
fyrir sendinguna i dag — inni í
kjörklefanum.
Ijvers vegna jeg kýs eins
og jeg ætlaði að kjésa.
Þjer heyrðuð það á mjer hjer
um daginn, kunningi, að jeg er
ófáanlegur til þess að kjósa þing-
mannaefni Sjálfstæðismanna, og
þjer spyrjið mig nú, hvers vegna
jeg, sem þjer vitið, að ekki er nein-
um flokksböndum bundinn, hugsi
og tali svo.
Jeg hef engan tfma til þess að
svara öðru visi en í stuttu máli.
Jeg vil ekki þingmannaefni Sjálf-
stæðismanna af þeirri einföldu á-
stæðu, að jeg trúi ekki flokki þeirra
fyrir landinu, eins og hann er nú.
Jeg hef enga hugmynd um, i
hvaða átt hann kynni að stefna
með þjóðina.
Þar er hver höndin upp á móti
annari. Ef sá flokkur hangir sam-
an, eftir þessar kosningar, þá er
alveg ómögulegt að giska á, hvað
þar veróur ofan á.
Þeir láta svo sem þeir vilji
leggja alt til hliðar, allar rjettar-
kröfur landsins, sem menn hafa
verið að berjast við að fá að und-
anförnu, til þess að sinna fram-
faramálum landsins. En um leið
og þeir segja þetta, sýna þeir það
allri þjóðinni, að þeir koma sjer
ekki saman um nokkurt framfara-
mál.
Þetta finst mjer svo hrakleg
frammistaða, að jeg skil ekki, hvern-
ig nokkur maður hugsar til þess
að koma þeim í meiri hluta á
þingi.
Þjer spyrjið líka, hvers vegna
jeg kjósi Jónana, þingmannaefni
Sambandsflokksins.
Jeg geri það meðal annars af
því, að jeg veit, livern aðalforingja
þeir ætla að styðja, að þeir ælla
að styðja foringja, sem þjóðinni
er óhætt að treysta, af því að hún
hefur reynt hann að góðu um
mörg ár.
Jeg kýs þá meðal annars af því
að jeg veit, að þeim er óhætt að
trua fyrir mesta velferðarmáli
Reykjavíkurbæjar, járnbrautarmál-
inu. Þar eru þeir ótrauðir, og þar
er foringi þeirra ótrauður. Þeir
gera það sem unt er að gera.
Hvað mundu hinir gera undir
aðal-forustu Björns Kristjánssonar
i þvi máli? Eins er um fjölda af
málum. Það er ekkert gagn að
þvi, þó að mennirnir sjeu að lofa
hinu og öðru, þar sem enginn
maður veit, hvert flokkur þeirra
muni stefna, þegar þessum gagn-
ólíku mönnum slær öllum saman.
En jeg ætla ekki að fara að telja
upp allar ástæðurnar fyrir því, að
jeg kýs eins og jeg ætla að kjósa.
Það yrði of langt mál. Jeg tek
að eins það, sem er hendi næst.
Jeg held, að jeg þurfl ekki að
vera að gera grein fyrir þvi, hvers
vegna jeg ætla að kjósa Lárus.
Hann ætla, hvort sem er, svo sem
engir að kjósa. Hann hefur aldrei
getað komið til nokkurra mála hjer
í Reykjavík eftir framkomu sina á
siðasta þingi.
Flokksleysingi.
í. Ij. 5- í vanðræðum.
Fær ekki rúm í ,.Árvakri“?
í Lögr. var tekið þannig í L. H.
B. síðastl. miðvikudag, að hann
varð í vandræðum og ógreitt um
svarið. Blað hans kom út á fimtu-
daginn og skýrði hann þar frá, að
annað kæmi út næsta dag — til
þess að svgra Lögr. auðvitað. Hann
er heldur klaufafenginn í ritmensku
sinni venjulega, eins og menn kann-
ast við, og nú fór svo, að því sem
sumir segja, að ábyrgðarmaður
málgagnsins neitaði honum um að
laka svarið, nema hann setti fult
nafn undir það, mun ekki hafa
trúað honum fyrir að borga sekt-
ina, ef til kæmi, og hefur maður-
inn vaxið í áliti við þetta, hvar
sem á það er minst.
L. hringsnerist svo i vandræð-
um heimá hjá sjer út úr þessu,
þangað til bróðir hans, að sögn,
fann þá leið til úrlausnar, að hann
bæði J. Ól. að svara fyrir sig. Jón
sat með krosslagðar hendur á maga
og hallaði undir flatt, er málið var
flutt fyrir honum, en færðist lengi
undan. Loks hjet hann þó lið-
veitslu sinni, og er þess ekki getið,
hvort borgun var lofað eða ekki,
ef vel tækist, nje heldur hve mik-
illi. En L. kvað vera óánægður
með sjálfum sjer út afþvi, aðhafa
ekki getað gert þetta sjálfur, því
öllum þeim, sem hann hefur sýnt
svarlilraunir sínar, kvað koma
saman um, að svona megi það ekki
vera, þótt aldrei nema ábyrgðar-
maður væri þægari en hann kvað
vera.
»Jón getur það«, hafði bróðir
hans sagt við hann. Og siðan kvað
þessi hugsun ekki vilja út fara úr
hans ritstjórakolli: »Jón getur það,
en jeg get það ekki«. — »Jón get-
ur það, en jeg get það ekki«.
En grein Jóns hefur nú ekki
staðist próíið enn. Ritstj. Lögr.
biður að skila því til Jóns, að hún
muni verða athuguð í Lögr. á mið-
vikudaginn kemur.
Sveinti Björnsson
og' flokkstpiiinenska lians.
Hann er að pukra móti
Sigurði Jónssyni.
Sveinn Björnsson átti nýskeð tal
við 3 menn í Hafnarfirði, sem
kosningarjett eiga hjer i Reyjavik,