Tíminn - 31.08.1962, Blaðsíða 7
Útgefandi: FRAMSÓKNARFLOKKURINN
Framkvæmdastjóri: Tómas Árnason Ritstjórar: Þórarinn
Þórarinsson (áb). Andrés Kristjánsson, Jón Helgason og IndriSi
G Þorsteinsson Fulltrúi ritstjórnar: Tómas Karlsson. Auglýs-
mgastjóri: Sigurjón Davíðsson Ritstjórnarskrifstofur I Eddu-
núsinu; afgreiðsla. auglýsingar og aðrar skrifstofur 1 Banka-
stræti 7 Simar: 18300—18305 Auglýsingasimi: 19523 Af.
greiðsiusími 12323 - Áskriftargjald kr 55 á mánuði innan-
lands í lausasölu kr. 3 eintakið. — Prentsmiðjan Edda h.f. —
Öfugmæli Mbl. um
skattamálin
Stjórnmálaskrif Mbl. að undanförnu mega teljast gott
dæmi um starfsháttu Sjálfstæðisflokksins, þar sem til-
gangurinn helgar meðalið. Á sama tíma og fulltrúar
bænda koma saman til að ræða mál sín og kveða upp
það einróma álit, án tillits til stjórnmálaskoðana, að
hagur bænda sé nú svo bágur af völdum aðgerða núver-
andi ríkisstjórnar, að ekki verði lengur við unað og
grípa verði til neyðarúrræða sölustöðvunar, þá básúnar
Mbl. það sí og æ, að hagur bænda hafi aldrei verið betri
en nú, og því bætt við, að „Sjálfstæðisflokkurinn muni
halda áfram uppbyggingu landbúnaðarins eins og hing-
að til“.
í gær tekur Mbl. skatta- og tollamálin sömu tökum og
bændamálin. Þar segir m. a. þetta:
„Viðreisnarstjórnin hefur haft allt annan hátt á en
vinstri stjórnin, sem átti það úrræði eitt að hækka sífellt
skatta og tolla og aðrar opinberar álögur. Núverandi rík-
isstjórn hefur lækkað skatta stórkostlega og hefur það
ekki sízt orðið fólki með lágar eða miðlungstekjur til góðs.
Vegna skattalækkana viðreisnarstjórnarinnar er nú fjöl-
skylda með meðaltekjur svo að segja skattfrjáls. — Jafn-
hlið hefur núverandi ríkisstjórn lækkað verulega tolla á
ýmsum nauðsynjavörum. Þessar skatta- og tollalækkanir
hafa orðið öllum almenningi til hagsbóta.“
Þannig hyggst Mbl. snúa öllum staðreyndum í hverju
máli við. Það er baráttuaðferð Mbl. Það var líka baráttu-
aðferð Hitlers.
Sannleikurinn er sá — og hann' liggur skjaliega fyrír
í þingtíðindum og getur hver sem hug hefur á aðgætt —
að síðan „viðreisnar“-stjórnin tók við völdum hafa ríkis-
útgjöldin nær tvöfaldazt, miðað við árið 1958.
Skattalögunum hefur reyndar verið breytt þannig að
beinn tekjuskattur hefur verið lækkaður, en það var gert
með þeim hætti að hátekjumaðurinn fékk 20—30 sinn-
um meiri lækkanir en lágtekjumaður t staðinn fyrir hina.
óveruiegu lækkun tekjuskattsins hafa lágtekjumenn
íengið tvo nýja söluskatta, innflutningssöluskatt og smá-
söluskatt. sem leggjast með gífurlegum þunga á allar
nauðsynjar, þannig að bví stærri. sem fjölskyldan er.
bví meira verður hún að greiða í skatta til ríkissjóðs. Á
móti koma reyndar fjölskyldubæturnar, en þær vega lít-
íð á móti hinum geysilegu álögum óbeinu skattanna
Þessu til glöggvunar skulu hér tilfærð nokkur dæmi.
m Af barnavaqni. sem kostar kr 5.750.00 tekur rík-
issjóður með alls konar óbeinum sköttum kr. 2.700,00
af söluverði barnavagnsins. Við verðum því að greiða
Gunnari Thoroddsen í skatt fvrir að kaupa barnavagn-
inn svioað og nemur fjölskyldubótum með einu barni
í heilt ár.
PP Ungu hjónin, sem eru að hefia búskap og kaupa
sér >"afmaqnseldavél á kr. 6.950.00 eru um leið
greiða ríkissfóði kr 2.885.00' í skatt af eldavélinni
PH Sá sem kaupir sér pott á tvö hundruð krónur
areiðir har moX •'•ÞissinSi W<- 70 flO
P85 Af matskeið, sem kostar kr 37 50 tekur Gunnai*
Thoroddsen í ríkissjóð kr 14.90.
Þannig mætti halda áfram að tetja og sýna fram á
hvernig hinir nýju óbeinu skattar hafa breytt grundvelb
skattaálagningar hér á landi. Áður greiddu menn þv!
lægri skaita sem þeir höfðu fv*-ir bvngra heimili að sjá
Nú hefur þessu verið snúið við.
Þrátt fvrir að óhrekianiegt er eð heildarálögur ríkisinc
hafa verið tvöfaldaðar í tíð núverandi ríkisstjórnar levfi’
Mbl. sér að hæia ríkisstj. fyrir iækkun á álögum ríkisins!!!
M0SHE BRILLIANT:
Soblenraálið hefur hvílt
eins og raara á Ben Gurion
ísraelsmenn anda nú léttara
ISKAELSMENN anda óneit-
anlega léttar fyrir það, a?J dr.
Robert Soblen er á burt. Þeir
voru stjarfir af ótta við að Bret
ar myndu setja þennan land-
flótta Sovét-njósnara með valdi
um borð í ísralska flugvél á leið
til New York. ísraelska flugfé-
lagið E1 A1 fékk um það fyrir-
skipun frá Jerúsalem að halda
ekki áfram ferðinni til Banda-
ríkjanna ef þetta yrði gert, held
ur snúa aftur heim til ísraels.
Það átti að neita Soblen um
búsetuleyfi í ísrael. Halda átti
til streitu brottvikningu þeirri,
sem út var gefin þegar hann
leitaði þar skjóls fyrst. Senni-
legt er, að bráðabirgða-ferða-
skírteinið, sem hann fékk við
brottför sína, hefði einnig ver-
ið látið gilda. Það gilti til ferð
ar til hvaða lands sem var, ann
ars en ísrael. Sennilega hefði
hann getað notað það til að
ferðast til Tékkóslóvakíu eða
hvaða annars ríkis, sem hefði
fengizt til að leyfa honum land
vist.
FLESTIR ísraelsmenn óttuð-
ust þann möguleika, að ísrael
yrði þess valdandi að hinn
dæmdi fangi slyppi við refsingu
Bandaríkjamanna. Þeir litu svo
á, að það kynni að hafa afleit
áhrif á afstöðu Bandaríkja-
stjórnar og bandaríska Gyð-
inga, en þar hefur hið unga,
vanmegna ríki átt sinn traust-
asta bákhjall, bæði í stjórn
málum og fjárhagslega.
Stjórnin gerði þvi tilraun til
að koma í veg fyrir að slíkt
henti. Aðferðin, sem gripið var
til, var dýr en áhrifarík. Flug-
ferð E1 A1 á leiðinni Lydda-
London—New York var felld
niður um fyrri helgi. Þrjár
ferðir eru farnar i viku hverri,
og ísraelsmenn virtust reiðu-
búnir að fella þær allar niður,
þar til Bretar hyrfu frá skip-
un sinni um að flugfélagið
flytti Soblen á brott.
Bretar gerðu þetta undir
eins. Henry Brooke innanríkis-
ráðherra gaf út yfirlýsingu um,
að hann væri að ganga frá skip
un um að fjarlægja Soblen. —
Þetta þýddi að fjarlægja mælti
Soblen með öðrurn hætti en
þeim, sem hann var þangað
kominn. ísrael var því laust úr
klípunni.
Heita mætti að maður
heyrði ísraelsmenn varpa
öndinni léttar. Utanríkis-
ráðuneytið lét í ljós, — ef til
vill á dálítið óvirðulegan hátt
— að viðbrögð Breta sönnuðu
að ísraelsmenn hefðu haft rétt
fyrir sér frá upphafi. Það sagði
m.a.:
„Aðferðin, sem ríkisstjórn
Stóra-Bretlands boðar, gefur til
kynna, að það hafi verið rétt-
ur skilningur ísraelsstjórnar.
að leysa mætti mál þetta án
þess að nokkur málsaðili væri
neyddur til að breyta gegn lög
um lands síns“.
Hvers vegna hefði það verið
brot á lögum ísraels. að E1 A1
flytti Soblen til New York7
Milli þeirra ríkja er enginn
samningur til um framsal
glæpamanna. Reynt hefur ver-
ið að koma á samningi. en hann
hefnr ekki verið staðfestur
rTnnkact fvrirhngaðs sammng'
David Ben Gurion
nær jafnvel ekki til njósnara.
Soblen var á leið til Nsw
York með flugvél E1 A1 hinn
1. júlí, þegar hann skar sig
svo með borðhníf sínum við
kvöldverðarborðið, að honum
tókst að knýja þar með fram
flutning sinn á sjúkrahús í
London. Hví skyldi flugfélagið
ekki taka hann aftur og flytja
hann á leiðarenda, þegar Bret-
ar skipuðu svo fyrir? Hví risu
þeir öndverðir gegn skipun um
að leiða til lykta það, sem þeir
höfðu hafið af fúsum og frjáls-
um vilja?
SVAR hins opinbera er, að
Soblen hafi ekki verið vísað til
Bandaríkjanna, aðeins vísað úr
landi í ísrael. Hann hefði get-
að farið til hvers þess ríkis,
sem reiðubúið var að taka við
honum. Flugvélin kom við í
Aþenu og London, og þar gat
hann stigið í land, fsraelsmönn
um að meinlausu.
Segja má, að enginn tæki
þessa skýringu gilda, einkum
eftir að það vitnaðist, að Jam
es McShane, bandarískur leyni-
lögregluforingi, hafi stigið um
borð í flugvélina, sem flutti
Soblen frá ísrael.
Sannleikurinn virðjsí vera
sá, að David Ben-Gurion for-
sætisráðherra hafi verið dálítið
fljótur á sér þegar hann hratt
Soblen af stað ul New v0rk
á þann hátt, sem hann gerði.
Líklega hefur forsætisráðherr
ann talið, að ef Soblen færi i
mál og kræfist landvistar í ísra-
el samkvæmt þeim lögam, sem
heimila hvaða Gyðingi sem er
að setjast að í fsrael sem inn-
flytjandi. þá kynni málið að
dragast á langinn mánuðum
saman. Enn fremur hefur hann
haldið, að í'rásagnir af mála-
rekstri strokins glæpamanns.
sem krefðist landvistarleyfis í'
ísrael, kynni að hafa skaðvæn
leg áhrif. bæði fyrir ísraels
ríki og Gyðinga í Bandaríkjun
um.
FORSÆTISRÁDHERRANN
brá því skjótt við. Soblen var
gripinn í gistihúsinu í Tel Aviv
28. júní. Daginn eftir lét for-
sætisráðherrann Moshe Shap-
iro innanríkisráðherra beita
valdi sínu til þess að vísa Sobl-
en úr landi án undangengis rétt
arhalds. á þeim forsendum. a?
bann hefði flutzt ólöglega til
ísraels á vegabréfi látins bróð-
ur síns. Forsætisráðherrann
gerði ráðstafanir til að flogið
yrði með Soblen á brott að
kvöldi þess dags, en það var
föstudagur. Shapiro innanríkis-
ráðherra er hlýðinn Gyðingur
og var því ófús á að valda því.
að annar Gyðingur gerðist brot-
legur við fyrirmæli með þvi að
ferðast á laugardegi. Brottvikn
ingunni var því frestað til
sunnudagsmorguns.
Brottvikningu Soblens hafði
verið leynt fyrir lögfræðingi
hans í Tel Aviv, dr. Ara Ankor
ion. Þegar hann kom frá Tel
Aviv til Jerúsalem á sunnudags
morgun, til þess að taka upp
málið, frétti hann, að skjólstæð
ingur hans væri kominn +;1
Aþenu .
ÞETTA olli mótmælaöldu
fólks, sem fannst það brot á al-
mennum, borgaralegum rétti
að hraða brottvikningu Soblens
svo, að lögfræðingi hans gæfist
ekki kostur á að leita til dórn
Robert. Soblen
stólanna. Svo vitnaðist, að
bandarískur leynilögreglumað-
ur hefði verið í fylgd með Sobl
en þegar hann fór og þá kom
til harðvítugra stjórnmálaá-
taka.
Meðráðherrar Ben Gurions,
sem samþykkt höfðu brottvikn-
inguna tóku nú að mótmæla á
þeim forsendum, að þeir hefðu
verið blekktir. Þeir hefðu verið
leyndir því, að verið væri a&
afhenda Soblen í hendur banda
rískra fangavarða. Forsætisráð-
herrann komst í hann krapp-
ari í þinginu en hann hafði
nokkurn tíma áður gert. Þegar
hann reyndi að veikum mætti
að útskýra, að Soblen hefði að-
eins verið fluttur úr landi á
löglegan hátt, en alls ekki af-
hentur bandarískum lögreglu-
yfirvöldum, þá var bæði hlegið
og hrópað að honum.
SOBLEN átti ekki mikilli
samúð að fagna í ísrael, nema
meðal vinstri manna. Sumt
fólk lét í ljós efa um. að hinn
dauðsjúki fangi hefði verið
verulega hættulegur, úr því að
bandarísk yfirvöld höfðu sleppt
honum lausum gegn tryggingu
og látið hann sleppa úr landi.
Útsendarar Bandaríkjanna, sern
einnig fyrir aðkasti fyrir að
voru í fylgd með Soblen. urðu
koma ekki í veg fyrir að fane
inn veitti sér áverka
Eins og ástatt var um við
berf fólks heima fyrir gat Ben
Framhald á 15. síðu
T í M I N N, föstudagurinn 31. ágsút 1962.
7