Alþýðublaðið Sunnudagsblað - 14.04.1935, Blaðsíða 5

ALÞÝÐUBLAÐIÐ
5
Var því augljóst, að ekillinn hafði
verið kunnugur staðháttum. Dróst
nú athyglin að mönnum, sem
bjuggu í nágrenninu og kunnir
voru að pví, að hafa áður átt í
útistöðum við hinn myrta, þegar
þeir voru komnir í klípu. Pessi
grunur styrktist við pað, að vasa-
bók hins myrta fanst við hlið
líksins. Hann hafði augsýnilega
verið að skrifa hjá sér nafn ein-
hvers lögbrjóts.
Bernett snéri sér nú til Scot-
land Yard og bað um jipplýs->
ingar um alla þá menn í grend
við morðstaðinn, sem höfðu átt
í útistöðum við lögregluna. Rann-
sakaði hann gaumgæfilega list-
ann yfir rónana og staðnæmdist
að lokum við einn, Guy F.
Browne, og ákvað að hefja hús-
rannsókn á heimili hans. Par fanst
spegill, sem verið hafði í bíl
læknisins, og læknirinn sagði að
væri sín eign. E.n Browne harð-
neitaði. Síðan komst lögreglan að
því, að áður en morðið var fram-
ið hafði Browne verið í félags-
skap við mann, sem hét Keniedy.
Fanst sá maður eftir langa leit
eina nótt, er hann var að læðasí
meðfram húsvegg einum í Liver-
pool.
Pegar Kennedy var handtekinn,
.setti hann skammbyssu fyrir
brjóst sér, en sem betur fór gekk
skotið ekki úr byssunni. Kennedy
játaði, að hann og Browne hefðu
drýgt morðið í félagi. Síðan voru
þessir menn dæmdir til dauða.
Kistan á Charring-Cross-stö'&inni.
Hinn dularfulli atburður á
Charring-Cross-stöðinni skeði
einnig árið 1927. Par var um
kistumorð að ræða.
Dag nokkurn í maímánuði var
sem finnur fjórblaðaðan
smára, getur óskað sér hvers, sem
hann vill. Flestir munu óska að
eignast góð, falleg og ódýr hús-
Spgn, til gagns og prýði á heim-
ninu. öllum öskum í pá átt full-
B«gir bezt.
Húsgagnaverzlun
Friðriks Þorsteinssonar,
Skólavörðustíg 12.
hringt til Scotland Yard frá fata-
geymslu Charring-Cross-stöðvar-
innar og sagt, að þar væri ferða-.
kista, sem ekki hefði verið sótt
og innihéldi kvenlík, sem skorið
væri í marga hluta. Bíiadeildin
fór pegar á vettvang til pess að
rannsaka kistuna. Fyrst varð að
komast að raun um, hver væri
hin myrta og hver hefði komið
með kistuna.
Menn tóku eftir bókstöfunum
F. A. á hlið kistunnar og settu
það í samband við nafnið F.
Austin, sem stóð á nafnspjaldi,
sefcn fest var við kistuna. Þessi
maður fanst pegar, en pað kom
í ljós, að hann átti engan þátt í
morðinu. Morðinginn hafði aðeins
notað sér nafn hans, vegna pess
að fangamarkið á hlið kistunnar
hæfði heimiiisfangi hans. Ennpá
var rannsakað og fanst pá nefnið
P. Holt saumað í klæði hinnar
myrtu. Fanst nú kona ein að nafni
P. Holt Chelsea, en sá var hængur
á, að hún lifði í bezta gengi, en
hún átti fatið, sem fanst á hixini
myrtu. Hafði hún enga hugmynd
um það, hvernig hún hefði glatað
fatinu.
Scotland Yard fór pegar með
móður stúlkunnar og sýndi henni
hina myrtu. Móðirin póttist pekkja
hina myrtu, héti hún Robs og
hefði verið í húsi hennar í 14
daga. Síðan fanst maður að nafni
Robs, sem sagðist pekkja vel
konu, sem notað hefði nafn sitt,
en pað væri langt síðan. Pegar
hann hafði með sæmilegum rök-
um sannað fjarveru sína var hann
látinn laus. Þá náðist í vinkonu
hinnar myrtu. Bar hún pað, að
hin myrta hefði heitið Bonati og
hefði verið gift pjóni með þessu
nafni. Eftir mikla eftirgrenslan
náði lögreglan; í þjón þennan, en
hann gat sannað, að hann hefði
skilið við hana fyrir mörgum ár-
um síðan, og það sannacist jafni-
framt, að hann gat ekki verið
valdur að verkinu.
Starfsfólkið á járnbrautarstöð-
inni var nú yfirheyrt, en enginn
mintist pess að hafa borið punga
og svarta ferðakistu inn í fata-
geymsluna, og enginn mundi
heldur hvenær hún hefði verið
látin par inn til geymslu.
En nú bar svo við, að skó-
burstari nokkur fann ábyrgðar-
miðann, sem afgreiddur hafði
verið fyrir kistunni, og á honum
stóð dagsetningin 6. maí. Um leið
fann lögreglan afgreiðslustúlku
pá, er tekið hafði á móti kist-
junni, og; í sambandi við annan at-
burð mundi eftir pví, á hvaða
tíma hefði verið komið með kist-
una. Auk pess mundi hún, hver
hafði hjálpað henni við að koma
kistunni fyrir. Pegar náð hafði
verið í manninn, og hann hafði
fengið umhugsunarfrest, mundi
hann einnig eftir pví, að hanni
hafði pennan tiltekna dag hjálpað
til að bera punga, svarta kistu út
úr bil og inn í geymsluna.
Nú var náð í ekilinn, og hann
skýrði frá pví, að hann hefði
fengið ökuferð frá húsi einu ná-
lægt lögreglustöðinni í Rochester
Row. Hefði maður nokkur kallað
í hann og beðið hann að hjálpa
sér að bera kistu út í vagninn.
Lögreglan fann húsið, og var
petta að mestu skrifstofubygging.
Við yfirheyrslu kom í ljós, að
kista pessi hefði lengi staðið þar
í ganginum, en menn álitu, að
hún hefði að geyma skrifstofu-
bækur.
Nú var gátan sú, hvort kistan
hefði verið látin inn á ganginn,
eða hvort hún væri eign einhvers
af skrifstofumönnunum.
Það kom, í ljós, að ein skrifstof-
an hafði staðið auð síðan 9. maí
sakir pess, að leigjandinn, John
Robinson, hafði flutt burtu, vegna
pess, að tap var á rekstri hans.
Pessi maður fanst, og kom nú í
ljós, að hann hafði verið þjónn
um skeið. En hann þekti engan
mann, sem hét Boneti, og par eð
hann gat gert grein fyrir veru-
stað sínum um bað bil er morðið
var framið og ekki var hægt að
leiða hann augliti til auglitis við
ekilinn, vegna þess að hann lá
veikur, og auk pess virtist ekkert
hafa á móti pví, að vera færð-
ur fyrir hann, var honum slept.
Eldspgta og blóddropi.
Nú voru menn orðnir uppgefnir
á leitinni. Aðeins tveir l-tynilög-
reglumannanna vildu halda leit-
inni áfram og ákváðu að leita
enn pá einu sinni í herbergi Ro-
binsons.
Þessi síðasta leit varð jporð-
ingjanum nokkuð örlagarík.
Annar leynilögreglumaðurinn
fór að leita í bréfakörfunni. Lágu
par margar eldspítur, og var ein
þeirra ljósrauð á litinn. Lögreglu-
maðurinn fór með pessa eldspýtu
til efnafræðings, og við rannsókn
áom í ljós, að blóð var - á eld-
spýtunni. Nú kom fram nýtt
gagn í málinu. Föt hinnar myrtu
höfðu verið pvegin og í einu fat-
inu sást ísaumað orðið „Vind-
haninn". Kom núí í ljós, að til var
lítið gistihús, sem hét pessu
nafni, en enginn par kannaðist
við Bonati eða Robinson. En þá
fundust í kistunni nokkrir reikn-
ingar frá pvottahúsi einu, og pað
kom í ljós, að á þvottahúsinu
höfðu verið þvegin föt af stúlku,
sem var perna á gistihúsinu
„Vindhaninn", og hafði hennar
verið saknað um skeið. En pessi
stúlka hafði verið í vinfengi við
mann, Robinson að nafni. Var nú
gátan ráðin.
Oft er pað tilviljun ein, sem
veldur pví, að glæpamál upp-
lýsist. En af þessari frásögn má
ráða hvílík geysivinna er lögð
fram, áður en allir præðir eru
greiddir, oghvíMka polinmæði parf
til pess að gefast ekki upp á
miðri leið. Og ekki bætti pað úr
skák, að kistan var lögð inn á
fatageymsluna einmitt daginn sem
Derby-veðreiðarnar fóru fram,
þegar um 20 000 kistur eru tekn-
ar par til geymslu.
Er pað met?
Farringdonhjónin í Langford á
Englandi héldu nýlega hátíðlegt
demantsbrúðkaup sitt. Bóndinn er
86 ára og hefir aldrei rakað sig
og hefir pví skegg, hvítt og breitt,
niður á mið læri.
Unguerskur ofstopi
Fyrir nokkru réðist ungverski
söngvarinn Seucs í Ujpest á
skraddara söngleikhússins og
barði hann til óbóta fyrir að hafa
pressað buxurnar hans á pann
hátt, sem honum líkaði ekki. —
Þegar leikhúsgestirnir fengu að
vita petta gengu peir út og næsta
kvöld voru að eins seldir tveir
aðgöngumiðar. Seúcs, sem annars
er sæmilegur söngvari, varð að
hröklast burt úr borginni.
Hvað nú -
ungi maður
kostar að eins 3 krónur
fyrir skilvisa kaupendur
Alpýðublaðsins.
Kaffibætlr
Það er vandi
að gera kaffi-
vinum til hæf-
is, svo að hinn
rétti kaffi-
keimur haldi
sér.
Þetta hefir G.
S. kaffibætir
tekist.
Reynið sjólf.
Reynslan er
ólýgnust.
Munið að
biðjanæstum
G. S. kaffi-
bæti.
Hann svikur
engan.
1