Vísir - 31.03.1919, Blaðsíða 3

V í SIR
hefir átt að fara leynt. Steinolíu-
iélagiíi auglýsti ekki heldur
nauðungarsamninga sína i opin-
berum blöðuin.
Ritatj.
Þýski flotinn.
Tiliagan um að sökkva þýska
flotanum úti á reginhafi, er
komin frá flotamálastjóm Breta
og studd i mörgum enskum
blöðum, en margir merkir menn
bafa þó mótmælt þessari ráð-
stöfun, sem þeir ekki telja ann-
að en skrílsæði og óvitaverk er
engri átt nái. Frakkar og Banda-
ríkjamenn eru því andvígir, að
skipunum verði sökt, og færa
góð og gild rök fyrir því. Frakk-
ar vilja að friðarþingið ráði þvi,
hvað gerl verður við flotann, en
vilja helst að honum verði skift
milli bandamanna, en telja sig
þó eiga mest tilkall til hans, af
því að Frakkar hafi ekki aukið
herskipastól sinn meðan á ó-
friðnum stóð, eins og Englend-
ingar.
Samkomulag er orðið um það,
að selja alla kafbáta pjóðverja
og á að taka úr þeiin allar vél-
ar en brjóta byrðingana og
steypa upp.
Ðanir á friðaríundinum
í símskeyti frá Kaupmanna-
höfn voru á sínum fíma nefndir
Confect-
kassar, skálar og körfor.
Ágætis tækiiærisgjafir.
LANDS TJARNAN.
4 fulltrúar sem Danir sendu á
friðarfundinn, þeir P. Munch,
ráðherra og þingmennirnir
Bramsnæs, Alex. Foss og N.
Neergaard, en auk þeirra voru
í förinni þeir Gluckstadt, banka-
stjóri Landmandsbankans, og
H. N. Andersen, forstjóri Aust-
ur-Asíufélagsins og fjórir full-
| trúar Norður-Slésvíkur: Andre-
; as Grau, H. P. Hansen-Nörre-
i mölle, Nis Nissen og Kloppen-
í liorg-Skumsager.
Gjafir til Samverjans.
Peningar:
Halli G. kr. 2,00. Áheit frá N.
N. 10,00. L. F. 10.00. Áheit frá
G. H. 10,00. Áheit frá ónefndri
konu 5,00. Frá samskotanefndinni
500,00 (þar af á aö verja 330 kr.
fyrir mjólk handa börnum). Á-
heit Þ. 50,00. Ónefnd 5,00. Áheit
frá H. X. 50.00. Frá óþektum
250,00. S. 20,00. Frá ungi.st. Æsk-
an 81,50. Ónefndur 75,00. Kaffi-
gestir 4,40. Greitt fvrir máltíð 3,00.
Vörur:
i Fisksali 37^4 kg. fiskur.
Bestu þakkir!
Rvík. 27. mars 1919.
J ú 1. Á r n a s o n,
(gjaldkeri).

Bæjarfréttir.
t
Kongedybet
kom frá Kaupmannahöfn i
gær, eftir 14 daga útivist; hafði
hrept stórviðri og legið undir á-
föllum, rár brotna^ og fieira og
einhverju skolað út af farmi,
sem var á þiljum. Skipið er um
(iOO'smál. og er hlaðið cementi,
timbri og mörgum öðrum varn-
ingi. Ski]úð kom með stjómar-
j poíst.
Vínland
; kom frá Englandi síðdegis i
gær, hafði verið 5 daga á leið-
inni.
1 300 króna sekt
; var maður dæmdur í hér í
bænum nýlega fyrir brot á húsa-
leigulögunum, sem var í þvi
fólgið, að hann hafði látið leigj-
j endur sina greiða sér tiltekna
upphæð fyrirfram, umfram hina
tilskildu húsaleigu.
Botnia
kom til Khafnar þ. 28. þ. m., og
fer þaðan 8. n. m.
yeðrið. t
Logn eða hægviðri var um
iand alt i morgun og heiðskírt
hér. Frost í Rvik 6,7 stig, ísafirði
6A Akureyri 9,6, Grimsstöðum
12, Seyðisfirði 9, Véstmannaeyj-
um 2,4. í gær var 20 st. frost a
Grimsstöðum og 13 á Akureyri.
Vígahnöttur
sást hér á suður- og vesturlofti
i gærkvöldi laust eftir kL 9'»-
Hann vár bjartur og dró eldrák
eftir sér. Hann sprakk skamt
fyrir ofan sjóndeildarhring.
Valtýr
kom inn i morgun með 16 þús.
af fullorðnuin þorski, og hefir
þá alls veitt á vértiðinni 63 þús-
und, en það er meira en dæmá
eru til um nokkurt þilskip á svo
skömmum tíma. Skipstjóri er
hinn alkunni aflamaður Pétur
IVi. Sigurðsson.
Lögregluþjónaskifti
verður hér á morgun. peir
DaVið Jónsson og Guðlaugur
Jónsson taka þá við af þcim
j Gunnari Brynjólfssyni og Matt-
j híasi Lýðssyni, sem hafa verið
settir undanfarna mánuði; hinir
siðarnefndu sóttu ekki um lög-
regluþjónastörfin, er þau voru
auglýst til umsóknar. Flestum
hefir skilisl, að lögregluþjónar
fjölguðu nú um mánaðamótin,
en svo er ekki.
Karlakór K. F. U. M.
fórsuður að Vifilstöðum i gær.
j og söng þar fyrir sjúklinga. Hefir
söngflokkur þessi þá sungið á
öllum sjúkrahælunum hér við
bæinn, Laugarnesi, Kleppi og
I Vifilstöðum.
1
249
250
P

'unni. Og lijarta hennar titrafti af angist, er
hún sá skelfingarsvipinn á andliti hans.
„Þórpararnir þessir, afe misþyrma h o n-
tuii! Þeir, sent ekki eru þess vertiir, aö anda
aö. sér sama loftinu og hann! Ó, Mína. Þegar
eg kom heim og rakst á hann svona, þá hélt
eg aö eg ætlaöi aö kafna. Og hann, sem var
svo góöur og göfugur. Gráttu ekki, stúlka
min!“ Þó voru engin tár í augum hennar, en
hann varö aÖ snúa sér undan, til ])ess aö láta
hana ekki veröa vara við tárin, sem brut-
ust fram. „Hann lifir af; hann er svo hraust-
■ur og þróttmikill.“
l lún Ieit á hann þakklállega og' gekk inn
i herhefgi sjúklingsins meö þaö, sem hún
liaföi komiö meö frá lyfsalanuni. — Þaö var
húiö aö þvo blóölifrarnar úr andliti Clive’s.
•en hann 1á .ennþá hreyfingarlaits, eins og liö-
íö lík.
..Þaö væri réttara aö Íáta vini hans vita af,“
-sagöi læknirinn, en þegar hann sá. hve Mínu
brá. hætti hann viö. „Nei. nei. eg held ekki
aö hann sé beint í hættu staddur, en —
„Veröur ekki nægur tími að láta vita um
hann a morgun?“ spurði hún hljómlaust; og
hann kinkaöi kolli og ypti öxlum.
„Veröttr hann lengi svona," spuröi Elisha
' lágum hljóöum.
Læknirinn hristi höfuöiö. Þaö er óniögti'
'c'gt aö segja ttm þaö. Hann getur fengiö
meövitundina, þegar minst varir, en hann get-
ur lika oröið svona langan tíma, Eg þekki
eitt dæmi um mann, sem lá meðvitundarlaus
í sex vikur, en eg held ekki, að hér verði
um svo langan tíma aö ræöa. Eg ætla að
Itíöa og sjá hvernig þessu reiðir af.“
Þau hiöu 511 eftirvæntingarfull viö hliöina
a hreyfingarlausa líkamanum, þaö sem eftir
var nætur, en rétt fyrir dögun gaf Mína var-
lega nierki og heygöi sig enh dýpra ofan
yfir Clive, því hann hafði opnaö augun. 1
fyrstu horföi hann á hana, ákaft með hræöslu-
svip, eins og' hann virtist ruglaöur; en svo
andvarpaöi hann lágt og virtist vera að reyna
aö hrjóta heilann um eitthvaö.
„Mína, eruö þér hérna?“ sagöi hann svo
lágt, aö naumast heyröist; en hún heyröi hanu
þó nefna nafn sitt og vartr hennar titruöu
unt leiö og hún þrýsti máttlausri hönd liatis.
,,Ó, já, nú man eg: Urðuö þér ekki fvrir
meiöslum, Mína?“ Og svipur ltans varö kvíö-
andi hennar vegna.
Hún hristi höfuðið, en gat ekkert sagt.
„Lof sé guöi!“ tautaöi hann í þakklætis-
róm. ,, Iig var svo hræddur um ])aö. Þeir voru
æstir, vitskertir, alveg vitskertir. Meiddist
nokkur?“ Læknirinn snart hann. „Reynið ekki
aö tala; þér hafiö fengiö slæmt högg.“
C live kinkaöi kolli. ,.Já, en hvar er eg?“
251
„Hérna heima,“ hvíslaöi Mína. „Eg á viö
á heimili Elisha.“
„Það var fallega gert af ykkur. En eg verö
nú búinn aö ná mér eftir einn eöa tvo tíma.
Segið engum frá þessu.“
„Ekki vinutn yöar?" spuröi læknirinn, en
Clive reyndi aö hrista höfuðiö.
„Nei, nci," sagöi hann veikum rómi. „Lofið
mér aö eins aö vera í friöi dálitla stund, svo
get eg strax íarið á fættir. — Er þetta Tibby?“
— Hann re.yndi aö brosa, en brosiö dó á
vörum hans.
„Jæja." sagöi læknirinn. ,,eí þér liggiö kyr,
náiö þér yður fljótt aftur, eins og þér sjálfur
segiö.“
Clive kinkaöi kolli og lokaöi augtunini, en
opnaöi ]>au svo strtix aftur og lét þau hvíla
á Minu meö undarlegum ákttfa. Varir hans
hæröust, eins og hann ætlaöi aö fara aö tala,
en svo hætti-hann viÖ þaö og lá hréyfingar-
laus, eins og hann væri sofandi. Læknirinn
leit á úriö sitt. „Eg ætla nú heim og skal
senda meiri meöul. NáiÖ í meiri is og hafiö
umbúöirnar áfram, og sjáiö umfram alt um,
aö sjúklingurinn hafi næöi.“
Þegar hann var farinn, gekk Tibby til
Mínu. „Nú skaltu fttra í rúmiö,“ sagöi hún.
En hún leit að eins undrandi á hara, svo
Tibbv beit á vörina og lét hnna oftir eina.