Vísir - 17.09.1945, Blaðsíða 2

V 1 S I R
■Mánudaginn 17. septcmber 1945--
lyjijjij
Skrifið
kvennasíðunni
um áhugamál
yðar.
KvenshörsaiMfgMw\
faeti — Hollt
FLJÓTLEGT.
Bóndinn kemur heim
með gest í kvöldmatinn,
og það stendur nú einmitt
svo á, að þér ætlið bara
að gefa fjölskyldunni
hafragraut og brauðbita,
og eigið þar að aidci lítið
til í búrinu. En gaman
væri að geta gefið gestin-
um eitthvað gott.
Hér er ágæt uppskrift,
sem yður er í lófa lagið
að útbúa í flýti. Þér eigið
auðvitað til makkaroni,
spaghetti eða núðlur.Þetta
allt á að vera til á hverju
heimili, því það er hollur
og góður matur.
Allir kunna að búa til
ven j ulegan spaghetti-rétt
með tómatsósu, lauki,
smjörbita og osti, svo að
hér verður ekki skýrt frá
því, hvernig það er búið
til, e'n hér er þessi
skemmtilega og góða upp-
skrift, sem eg minntist á:
Rochester núðlur.
Kjötafgangur, ca. ýý pund
3 xnatsk. smjörlíki
3 matsk. hveiti
V2 tesk. sennepsduft
ögn af pipar
3 bollar mjólk
1 dós aspargus-stilkar -
1 pakki núðlur (soðnar)
Brúnið kjötið í *smjör-
likinu við vægan hita.
Sáldrið þá hveiti, senneps-
dufti og pipar yfir. Takið
af eldinum og hellið
mjólkinni yfir það smátt
og smátt. Setjið aftur á
eld og sjóðið, unz sósan er
jöfn og þykk. — Skiptið
núðlunum á 6 diska. Rað-
*ð 3—4 stk. af aspargus
ofan á þær og hellið sós-
unni yfir. Borðist strax.
Reynið þetta næst, þeg-
ar yður Iangar til þess að
gæða manninum yðar.
Þó að jafnrétti milli karlá
'og kvenna í Bandaríkjunum
hafi ekki enn fengið fulln-
aðarsamþykkt, hafa konur
jafnrétti í rauninni, því að
hafi þær hæfileika, geta þær
komizt í ábyrgðarmiklar
stöður. Ein af konum þeim,
sem mikið hefir borið á þar
í landi, er frú Anna Rosen-
berg, eða „Mi’s. Fixit“, eins
og hún er almennt kölluð.
Hún er ein af þeirn,, er fólki
stendur eklci á sama um,
margir dást að henni og aðr-
ir hata hana.
Iiún er fædd í Ungverja-
landi og kom til Bandaríkj-
anna átta ára gömul. Móðir
legust, hvort hún eigi ao yera
mjúk í máli eða öfugt. Kunn-
^.igir segja, að hún geti bæði
hlustað hæversklega og garg-
að eins og versta skass, eftir
því sem á þarf að halda, og
að henni sé þá tiltækur orða-
forði, sem gæti komið rudd-
um til að roðna. En þó að
hún hafi vei’ið hávær og
tannhvöss, lætur hún bráð-
lega sem ekkert hafi yerið
um að vera, málar varir sín-
ar og íagar á sér hárið frið-
samlega. Eru þá mótstöðu-
menn hennar oft orðnir svo
þústaðir, að þeir mæla ckki
orð og l'allast á að fara að
hennar ráðum. Þá grípur hún
Kirkfuhljómieikar
Sunnukórsins
hennar var rithöfundur og 'tækifærið, sírnar til toi’ráða-
skrifaði víðlesnar barna- manpa um að samkomulag
Ixækur. Faðir hennar, Albert j sé fengið.
Lederer, álti húsgagnáverk-j Roosevelt foi’seti og La
smiðju og var í þann veg- Guardia borgarstjóri bafa
inn að verða ríkur maður,' báðir liaft mikla trú á hæfi-
því að Franz Jósef keisari leikum hennar og lipurð, og
hafði samið við hann umjhefir hún í mörg ár fengizt
mikið af nýjunx húsgögnum við að jafna deilur, sem í
í hallir sínar. En bak við uppsiglingu voru. Kom hún
tjöldin kom eitthvað í veg þá á þVerri viku til tais við
fyrir þetta, og keisarinn aft- hinn látna forseta, og svo er
urkallaði pantanir sínar. sagt, að hún sé ein af þeim
Ekki var hægt að krefja fáu meðal stuðningsmanna
Gwloria shi/ðtf
i 3.
Sttiti.
keisax’ann skaðabóta. Leder-
er var búinn að kaupa svo
mikinn efnivið, að hann
jkomst í vandræði og fluttist
^ til Ameríku, til þess að reyna
gæfuna þar.
| Anna dóttir hans var ó-
ánægð með aðstöðu sína, og
þegar í skóla tók að berá á
gáfum' hennar og framgirni.
Hún var alltaf foringinn í
sínum bekk. Og hún skipti
sér af öllu, hvort sem það
lcom henni við eða ekki. Hún
ákvað að breyta aðstöðu
jsinni og tókst það. Það lxef-
ir jafnvel ekki háð henni, að
málhreimur hennar bar
merki þess, að hún er ann-
ars staðar fædd — og staf-
setning hennar er afleit. En
jhún er bæði hyggin og
J mælsk, og kom þetta þegar
■í ljós, er hún var unglingur
í__skóla.
Rétt fyrir heimssyrjöld-
ina fyrri kom frarn tillaga
um að piltar í unglingaskól-
um yrðu skyldaðir til her-
æfinga. Þetta vakti illan
kurr meðal piltanna, ekki af
því að þeir væru mjög mik-
La Guardia, sem hafi hald-
ið vináttu hans.
Anna Lederer giftist fyrir
mörgum árum kaupmanni,
sem Rosenberg heitir, og
taldi hún sig þá fyrst og
fremst húsfreyju, sem-feng-
ist við stjórnmál í hiáverk-
um. En síðar urðu hjáverkini
aðalstörf hennar. Nú er hún
deildarstjóri í stofnun fyrir
alþýðuti-yggingar og vinnur
þar mikið starf.
Framan af voru tekjur
hennar litlar. Fékkst hún þá
við ýmis félagsmál og vann
þá stundum fyrir enga þókn-
un. Einu sinni kom hún á
fót samsæti, og átti ágóðinn
af þvi að verða til líknar
bágstöddum Gyðingum.
Fékk hún 3500 konur til að
sitja samsætið og gáfu þær
að auki stórfé til líknar-
starfsins. Afhenti Anna svo
peningana nefnd,, sem geng-
izt hafði fyrir þessu máli.
Fékk hún síðan ávísun fyr-
ir myndarlegri upphæð
frá formanni nefndar-
innar. Anna ætlaði í fyrstu
ekki að taka við peningun-
um, en var ráðfagt að taka
Gloria Swansori, stjarna í
þöglu myndunum, sækir nú ,. * , . , . >
um skilnað frá 5. manni sín- V™"11 u.m MukkustunJ a
um ' idegi hverjum. Anna Ledei’er
kaður þessi heítir Willi-'^f fþá íkvennnskóla og kom
am Davey og er milljóna-1 *,e tu mul e.kk®r1t,vlð.En, hun
mæringur. Heimtar Glöria£ekkst fynr, ^ /kulaT
1000 dollara í „vikulaun“ og !)lItum 7ar boðlð f
auk þess krefst hún 25.000 kvennaskrilanum, þar helt
dollara i málskostnað. jmln SfjaHaræðn og bað þa
Hjónabandið hefir ekki,að sPllla ekki nemu með þvi
'að
ið á móti heræfingunum,
heldur af því, að þetta hefðiivið þeinx: „Ef þér metið tíma
orðið til þess að lengja skóla-|yðar lítils', munu aðrir gera
■ " ' ■ “ ' slíkt hið sama. Þér. skuluð
halda peningunum.“ Og það
gerði hún.
NÚ lætur hún sér - ekki
detta í hug að hafna pening-j
um. Nýlega var gerð að henni
hörð hríð fyrir það, að hún
tæki laun hjá ýmsum at-
vinnurekendum fyrir að
Siaðið lengi, þvi að þau gift- f°. gTa^.vorkfa11’ , .fins ogjliðka tilog Jafna smá-snurð-
maðurinn lK!ini hafði komið td hugar, jur nulli þeirra og verka-
en í-eyna heldur að jafna mannanna, enda þótt hún
þetta með lipurð. Vakti ræða hefði laun hjá ríkinu. Blöð-
hennar mikla hrifningu, ogjin réðust á hana með stór-
Ifyrirsögnum og öldunga-
deildin líka. Flýtti hún sér
svo á þann veg, að skóla- þá til Washington til þess að
ust 1 januar, en
fór að heiman í apríl og iét
ekki sjá sig franxar. Gloriaj
heldur því fram, að hann ,
sé 10,000,000 dolLara „virði”. var hennai’ getxð 1 skola
_____________________ blaðinu. Þetta mal leystist
6wzvm
GARÐASTR.2 SÍMI 1899
tíminn lengdist ekki.
j Nú hefir hún um skeið
verið sáttásemjai'i í öllum
, mögulegum málum og déil-
I um. Þegar hún kemur þang-
að, sem samningamenn eru
samankomnir, lítur hún yfir
| hópinn og ákveður, hvei’s-
jkonar framkoma sé heppi-
Eftir að liafa sungið tvisv-
ar sinnum i Ganda Bió lög
•almenns efnis hélt Sunnukór-
inn frá ísafirði þriðju hljóm-
leika sína í dómkirkjunni síð-
astl. miðvikudag. A söng-
skránni voru eingöngu kirkju
lög og önnur andleg lög. Kór-
inn hefir frá fyrstu tíð lagt
milcla rækt við kirkjusöng og
hefir frá upjxhafi liaft þann
tilgang, að efla kirkjusöng á
ísafirði. Kirkjusöngurnn er
og i’unninn honum í merg og
hlóð. Eins og vænta mátti var
kirkjan fullskipuð, því að
söngur kórsins á fyrri hljóm-
leikum lians var með þeim
ágætum, að menn vilja gjarna
lilusta á hann oftar en einu
sinni.
Sunnukórinn sýndi vest-
firzkum tónskáldiun tilhlýði-
lega ræktarsemi með því að
syngja lög eftir jiau. Þannig
hófust liljómleikarnir með
Iiátíðlegu lagi eftir séra
Sigtr. Guðlaugsson („Heilag-
ur, heilagur“) og síðar var
sungið lag eftir Grim Jóns-
son, „Nú hátt í lielgum sal“.
Er lagið upphaflega samið
við textann „Sjá, himins opn-
ast hlið“ (In dulci jubilo) og
er saínið árið 1888, en birt-
ist á prenti í Frækorni árið
1907/ Er lagið alkunnugt á
ísafirði og er það frískt og
vel gert, en það naut sín ekki
sem skyldi í meðferð kórsins
í þetta sinn, og er slíkt ekki
tiltökumál, því að hjá kórum
er það uhdir hælinn lagt,
hvernig einstaka lög syngj-
ast í hvert sinn. Daginn eftir
átti eg þess kost að heyra kór-
inn syngja lagið í Þingvalla-
kirkju með orgelundirleik og
var sá söngur góður. „Barn'a-
bæn“ (Ó, faðir, gjör mig lit-
ið Ijós) eftir söngstjórann,
Jónas Tómasson, er vinalegt
lag, sem á við Sálminn, og
var sungið með hæfilegri lil-
hreytni cftir textanum. Loks
átti Páll IíalldórsSon frá
Hnífsdal, fyrruni söngstjóri
Iðnaðarmannakörsins liér í
Reykjavík, og nú organisti
Hallgrímskirkju, myndarlegt
orgelverk á söngskránni.
Verkið er Partíta yfir sálma-
lagið „Hin mæta morgun-
stundin“; Er það vel unnið
Og ber vitni uin allmikla
kunnáttu og er það vel farið,
að íslenzk tónskáld, sem það
geta, áræði að scmja orgel-
verk í stóru broti,því að liing-
að til hefir ekki verið um
auðugan garð að gresja hjá
okkur íslendingum, livað
slik verk snertir.
Alls voru tólf vcrk á söng-
skránni, ekki stórbrotin, en
falleg.
Það er kostur söngsins hjá
kórnum, að hann er lifandi
og fagur, og ber að þakka
það söngstjóranum, Jónasi
Tómassyni tónskáldi, smekk-
visi hans og næmleika. Ekk-
ert laganna gaf tilefni tli
stórra álaka, og þó að söng-
urinn í einstaka lögum hefði
mátf betur fara, þá voru lög-
in yfirleitt vel sungin, sér-
slaklega var veikur söngur
fagur hjá kórnum og oft var
söngurinn í senn innilegur og
hlýlegur. Jónas Tómasson
tónskáld lætur kórinn syngja
þannig, að menningarbragur
er á söngnum.
Eg hefi áður hér í blaðinu
lýst raddgæðum kórsins. —
Sópranraddirnar eru bjartar
og alveg óþvingaðar í hæð-
inni og altraddirnar eru og
góðar. Það er sem oftar hér,
að kvenfólkið er betri helm-
ingurinn. í fenórröddunum
•eru innan um góðir kraftar,
þó að birtan sé hjá þeim ekki
eins skær og við eigum að
venjast i beztu blönduðum
kórunum okkar. Bassaradd-
irnar finnast mér vera of létt-
ar, en síðan hefi eg heyrt, aö
nokkrir góðir söngmenn i
þessari rödd liafi ekki gelað
komið því við, að fara þessa
ferð hingað suður með kórn-
um.
Eg vil að lokum þakka
kórnum og söngstjóra hans-
fyrir komuna hingað til
Reykjavíkur, og ef kórinn á
eftir að syngja hér oftar, þá
vil eg ráða mönnum til að
lilusta á hann, því að sörigur
kórsins gleður jafnt lærða *
sem leika.
B. A.
Magnús Thorlacius
hæstaréttarlögmaður.
Aðalstræti 9. — Sími 1875.
Húsmæður!
Sultutíminn er kom-
sykur-
mn
en
fá úr því skorið, hvort starf
hennar hjá tryggingarstofn-
uninni meinaði henrii önnur
störf jafnframt. En úrskurð-!
urinn var á þá l'eíð, að svo
væri ekki.
Hún var, eins og fyrr seg-
ir, í miklum metum bæði hjá
hinum látna forseta og borg-
arstjóranum í New York.
Standa myndir þeirra beggja,
með eiginhandar áritun, á
skrifborði henriar. Þrátt fyr-
ír miklar fjáriiæðir, sem til
hennar rerina frá ýmsum at-
vinnurekendum, telur hún
starfið í tryggingarstofnun-
inni aðalstarf sitt. Hún er
talin með hæfustu starfs-
mönnum stofnunarinnar.
skammturinn er
smár.
Tryggið yður góðan árang-
ur af fyrirhofn yðar. Varð-
veitið vetrarforðann fyrir
skemmdum. Það gerið þér
bezt með því að nota
BETAMON, óbrvgðult
rotvarnarefni, nauð-
synlegt, þegar lítill
svkur er notaður.
,, r BENSÖNAT, bensoe-
súrt natron.
PECTINAL, sultu-
hleypir, sem gerir
yður kleift að sjóða
sultu á 10 minútum.
— Pectinal hleypir
sultuna, jafnvel þó
að notað sé ljóst sýr-
óp allt að % hlutum
í stað sykurs.
VINEDIK, gerjað úr
ávöxtum.
VANILLUTÖFLUR
og VINSYRU, sein
livorttveggja er ó-
missandi til bragð-
bcdis
FLÖSKULAKK1 plöt-
. um.
Allt frá
fHEHIBN
Fæst í öllum
matvöruverzlunum.