Morgunblaðið - 20.02.1935, Blaðsíða 8

8
MORGUNBLAÐIÐ
Miðvikudaginn 20. fpbr- 1935'
Silkinærföt á 8.50 settið. Silki-
bolir frá 2.50. Silkinát’kjólar 8.00.
Silkináttföt frá 8.50. Bolir frá
1.75. Buxnr frá 1.75. Silkiundir-
kjólar frá 3.75. Ljereftsnáttföt.
Ljerefts- og flúnelsnáttkjólar.
Corselet. Lífstykki frá 3.95.
Yerslunin „Dyngja".
Silki- og ísgarnssokkarnir á 1.75
eru enn þá til.
Yerslunin „Dyngja“.
Persían í Kápur og Kápukraga,
aðeins 18.50 mtr.
Verslunin „Dyngja“.
Fermingin nálgast. Þegar mæð-
ur fylgja börnum sínum inn
kirkjugólfið, klæðast þær jafnan
sínum skrautlegustu fötum. Ekk-
ert er fallegra til fyrir konur á
peysufötum, í slifsi og svuntu, en.
Georgette með flöjelisrósum, hvítt
eða mislitt. Sent gegn póstkröfu
um alt land. Fæst ávalt í úrvali í
Verslunin „Dyngja“.
Spönsk Gardínu- og Portiera-
efni, þykk, ljómandi falleg.
Yerslunin „Dyngja“.
Kápu- og Kjólatölur og Hnapp-
ar. Kápu- og Kjólaspennur. Clips
og Nælur ávalt í ágætn og ódýru
úrvali.
Verslunin „Dyngja“.
Zephyrgarn á 0.06 knekkið, 0.30
hespan. Perlu-ull- Radiogarn. An-
goragarn, þrjár teg. Gólfteppa-
garn. Gólfteppanálar og Spýtur.
Heklunálar. Bandprjónar.
Verslunin „Dyngja“.
Hör- og Bómullarblúndur, breið-
ar og mjóar. Mislitar Blúndur.
Bróderaðar Blúndur.
Verslunin „Dyngja“.
Ullarkjólatau .— Angoratau -
Skotsk Kjólatau frá 1.50 mtr.
Verslunin „Dyngja“.
Við erum eina verslunin á land-
inu, sem hugsar aðallega um ís-
lenskan búning, og hefir Sauma-
stofu eingöngu fyrir hann, Höfuin
því fyririiggjandí: Silkíklæði, Ull-
arklæði, PeysUfatasilki, Upphluta-
silki, UpphlUtsborða, Knipplinga,
Gull-leggingar, Peysufata- og upp-
hlutafðður, og alt tillegg. Kven-
brjóst, Hvítar Pífur, Svartar
Blúndur, Skotthúfur, flöjel og
prjónaðar, Skúfa, Skúfsilki, Vetr-
arsjöl, Kasimírsjöl, Frönsk Sjöl,
Kögur á Sjöi, Slifsi, Slifsisborðar,
Svuntuefni, Upphlutsskyrtuefni.
Hvergi betra úrval í þessum vör-
um. Spegilflöjel og Prjónasilki í
peysuföt væntanlegt i.ráðlega. -
Vörur sendar gegn póstkröfu um
alt land.
Verslunin „Dyngja“.
1456, 2098, 4402 hafa verið, eru
og verða, bestu fiskisímar bæjar
ins. Hafliði Baldvinsson.
Nýir kaupendur að Morgunblað-
inu fá blaðið ókeypis til næst-
kömandi mánaðamóta. — Hringið
£ síma 1600 og pantið blaðið. —
Kaupum gamlan kopar. Vald.
Poulsen, Klapparstíg 29. Sími 3024
Munið Fisksöluna á Nýlendu-
götu 14. Sími 4443.
Gotí saltkjöt, hangikjöt, baunir,
gulrófur, kartöflur, ódýrar í heii-
um og hálfum pokum. Baróns-
búð, Hverfisgötu 98. Sími 1851.
Sógbrauð, franakbrauð og nor-
aaibrauð á 40 aura hvert. Súr
orauð 30 aura. Kjarnabrauð 30
4ura. Brauðgerð Kaupfjel. íteykja-
ríkur. Sími 4562.
Slysavamaijelagið, skrifstofa
n ð hlið hafnarskrifstofunnar í
oafnarhúsinu við Geirsgötu, seld
AÍímingárkórf, tekið móti gjofum
iheitum, árstillögum m. ra.
Regnhlífar teknar til viðgerðar.
Breiðfjörð, Laufásvegi 4.
Lítið á nýju fataefnasýnishornin
hjá Leví, Bankastræti 7.
Odýra kifitíð -
Kr. 0,40 — 0,50 pr. kg.
er komið.
Kaupflelag Borgfirðlnga.
Sími 1511.
Nýkomið:
ísl. smjör
og valdar danskar kartöflur
á kr. 9,75 pokinn.
Smjörlíki 0,65 og allar aðrar vörur
með tilsvarandi lágu verði
Jóhannes Jóhannsson,
Grundarstíg 2. Sími 4131.
)) Item i Ql
• •#•••••••••••• • • • • •« • • • •••••••••• •••••••••••••# • •«* «
••
»•
• •
••
••
••
••
•«
• •
• •
©•
©•
• •
• ©
• •
••
9«
••
• •
••
• •
::
••
Tlmftiiipwepsluit
P. W. JacebMn ASi
Stofnuft 1824.
Stoflnfnli Granfuru — Carl-Lundtgsd;, KSbanhavn C.
Selur timbur í stærri og smærri sendingum frá Kaupmhöfn.
Eik tíl skipasmíða. — Einnig heila skipsfarma frá Svíþjóð.
Hefi verslað við ísland í 80 ár.
•••••••••«•••••••••••••••••<
• •
• e
• •>
• •
••
• •
• •
• •
• ©
• •
• •
• ©
• •
• «v
»•• •-•• • ••• •••••••••••• Q » At
fmflaai
BABYLON. 28.
munu gera betur, og er því viss um, að hann var
ekki boðinn. Ýmsir gestir mínir spurðu mig á eftir,
hvað hann hefði verið þarna að vilja. Sumir sögðu
mjer, að hann væri einn af veitingaþjónum yðar,
en því trúði jeg nú ekki. Jeg þekki ekkert til Hótel
Babylon; það er ekki sú tegund af knæpum, sem
jeg kem á, en jeg trúi því ekki, að þjer færuð að
senda einn af þjónum yðar til að hafa auga með
gestum mínum — nema náttúrlega ef þjer senduð
hann til að ganga um beina, og það gerði þessi
náungi ekki, en aftur á móti tók hann drjúgan
þátt í drykkjunni.
— Ef til vill get jeg gefið nokkrar upplýsingar
í málinu, sagði Racksole. Jeg get eins vel sagt
yður, að jeg vissi um manninn, áður en þjer sögð-
uð mjer af honum núna, og að hann hafði farið
óboðinn á dansleik yðar.
— Hvernig fenguð þjer að vita það?
—Af hreinni tilviljun, en ekki með fyrirspurn-
um. Maðurinn er fyrverandi þjónn hjerna — meira
að segja yfirþjónn — og heitir Jules. Þjer hafið
vafalaust heyrt hann nefndan?
— Nei, svei því þá, svaraði Levi, ákveðinn.
— Nú jæja, svaraði Racksole. — Mjer var sagt,
að allir þektu Jules, en það sýnir sig þá, að svo
er ekki. Jæja ,hvernig sem nú það er, þá skuluð
þjer vita, að einmitt daginn, sem þjer hjelduð
d;ansleikinn hafði jeg rekið Jules úr vistinni, og
skipað honum að koma aldrei á lóðina framar. En
um kvöldið mætti jeg honum þar — ekki samt í
Gylta salnum, heldur í sjálfu hótelinu. Jeg bað
hann gera grein fyrir nærveru sinni þar og fjekk
þá skýringu, að hann væri gestur yðar. Það er
alt og sumt, sem jeg veit um þetta, hr. Levi, og
mjer þykir afskaplega leitt, að þjer skylduð hafa
ástæðu til að gruna mig um þá ósvinnu að hafa
einkaspæjara innan um gesi yðar.
— Jeg geri mig fullkomlega ánægðan með þá
skýringu, sagði hr. Sampson Levi eftir dálitla
þögn. Jeg vildi bara vita ástæðuna til þess arna
og hana hefi jeg fengið. Mjer var sagt af fjelög-
um mínum í kauphöllinni, að Theodore Racksole
væri hreinn og beinn maður, og það gleður mig,
að þeir hafa hermt rjett. En hvað snertir þennan
náunga, Jules, ætla jeg sjálfur að grenslast betur
eftir honum. En vilduð þjer segja mjer, hvers
vegna þjer rákuð hann.
— Jeg veit það ekki sjálfur.
— Nei, verið þjer nú ekki að þessu. Jeg spyr
aðeins til að fá bendinu um það, hvers vegna hann
kom óboðinn á dansleikinn hjá mjer. Fyrirgefið
ef jeg er of forvitinn.
— Alls ekki, hr. Levi, en mjer er eiður sær, að
jeg hefi ekki hugmynd um hversvegna jeg rak
hann. Ekki annað en það, að jeg hafði það ein-
hvernveginn á meðvitundinni, að hann væri grun-
samleg persóna. Jeg rak hann bara eftir þessu
hugboði mínu, skiljið þjer?
Levi svaraði ekki þeirri spurningu, heldur kom
með aðra: — Ef þessi Jules er svona alþektur
maður, hvemig gat hann þá haldið, að enginn
þekti hann á dansleiknum hjá mjer?
— Jeg skal játa, að því get jeg ekki svarað,
sagði Racksole.
— Jæja, jeg ætti þá að fara að komast af stað,
sagði hr. Sampson Levi. — Verið þjer nú sælir
og þakka yður fyrir. Þjer fáist náttúrlega ekkert
við „Kaffabrjef"?
Racksole hristi höfuðið brosandi.
— Nei, jeg bjóst heldur ekki við því, sagði Levi.
Sjálfur snerti jeg aldrei við amerískum járnbraut-
arbrjefum, svo jeg býst ekki við, að við rekumst
neitt hvor á annan. Verið þjer nú sælir.
— Sælir, svaraði Racksole kurteislega, og fylgdi
hr. Sampson Levi til dyra. Levi staðnæmdist með
aðra höndina á hurðarhúninum, leit á Racksole
með slungnum svip og sagði:
— Hefir ýmislegt skrítið verið að ske hjer upp
á síðkastið?
Mennirnir horfðust fast í augu nokkur augna-
blik.
— Já, svaraði Racksole. — Hafið þjer heyrt
nokkuð um það?
— Ekki beinlínis, svaraði hinn dræmt. En mjer
datt í hug, að við gætum orðið hvor öðrum að
gagni — mjer svona datt það í hug.
— Komið þjer inn aftur og fáið yður sæti, hr„
Levi, sagði Racksole, sem geðjaðist vei að hinni
auðsjeðu hreinskilni mannsins. — Hvernig gætunt.
við orðið hvor öðrum að gagni? Jeg hrósa sjálf-
um mjer af því að vera dálítill mannþekkjari„
sjerstaklega í fjármálum, og jeg skal segja yður
þetta — ef þjer leggið spilin á borðið. Þá legg
jeg mín líka á borðið.
— Gott og vel, svaraði Sampson Levi. — Fyrst
ætla jeg að segja yður, hvers vegna jeg er svona:
forvitinn um gistihúsið yðar. Jeg hefi verið að*
bíða eftir að fá boð frá Eugen nokkrum hertoga.:
af Posen að koma til hans hingað, en þau boð
hafa enn ekki komið. Og þó hefði jeg ekki hikað
við að bölva mjer upp á, að hann yrði kominn.
hingað í síðasta lagi í gær.
— Hvers vegna voruð þjer svo viss um það?
— Jeg get komið með aðra spurningu á mótU.
— Hvers vegna keyptuð þjer gistihúsið? Það er
ráðgáta, sem hefir haldið vöku fyrir mörgum
kaupsýslumönnum í City í margar nætur. Og hvað»
ætlist þjer fyrir næst?
— Jeg ætlast ekkert fyrir næst, svaraði Rack-
sole hreinskilnislega. Og jeg keypti það bara af
fyrirtekt. Síðan gaf Racksole litla Gyðingnum ná-
kvæma skýrslu um það, sem þeim Felix Babylon.
hafði farið í milli. — Jeg býst við, að þjer sjeuð
eitthvað í vafa um sálarástand mitt þegar kaupin
voru gerð?
— Ekki vitund, svaraði hinn. Jeg keypti einu
sinni gufuskip á Thames á sama hátt, og það
reyndist vera með bestu kaupum, sem jeg hefi
nokkurntíma gert. Svo það er þá hrein tilvíljun,.
að gistihúsið er í yðar eigu nú?
— Já, það kom alt út af þessari steik og ölflösk-
unni.
— Mmmm, suðaði Levi og strauk hökuna.
— En svo við snúum aftur að Eugen prinsi,
sagði Racksole, — þá var jeg að búast við hans
hágöfgi hingað. Viðhafnarherbergin hafa verið
höfð reiðubúin handa honum. Hann átti að koma
hingað daginn, sem Dimmock dó. En hann kona
aldrei, og jeg hefi ekki hugmynd um, hversvegna
hann kom ekki, og hefi ekki sjeð hans minst í.