Morgunblaðið - 18.01.1955, Blaðsíða 14

14
MORGVNBLAÐIB
Þriðjudagur 18. ian. 1955
ÚR HELJARGREIPUM
SKÁLDSAGA EFTIR A. J. CRONIN
Framhaldssagan 29
allir. Það er mjög,hagkvæmt íyr-
ir mig, og hefur hjálpað mér mik-
ið við starf mitt.“
Hann tók af sér dökku gleraug
un og stóð teinréttur og fránn
eins og fálki. Augun voru lítil og
stálgrá, nefið bogið og þunnar
varir sem gaf honum ránfugls
legt útlit, sem var í senn villi-
mannslegt og illgirnislegt. ,.Eg
var að tala um dulmálið“, sagði
hann. „Við vitum, að það er til,
hvar er það?“
Harker var skjótur að hugsa.
Þetta hlyti að vera skjölin, sem
sjónhverfingamaðurinn Gustaf
liefði skipað Madeleine að eyði-
leggja kvöldið, sem hann var
myrtur. Hann sagði: „Jæja, vitið
þér um það?“
„Ég hef sagt yður það, sem ég
veit, og nú er ég að segja yður,
að ég vilji fá það.“
Harker virtist hika, en síðan
sagði hann: „En það getur verið,
að það hafi verið eyðilagt.“
. „Þvættingur!“ Eitt augnablik
var sem Krylov hefði komizt úr
jafnvægi. „Þetta dulmál er undir
staðan undir allri njósnastarfsem
mni. Og með því —'“. Hann þagn-
aði, en hélt síðan áfram. „Með
því getum við komið upp um
alla njósnara í austurhluta Aust-
urríkis.“
Harker sagði ekkert.
„Við skulum nú vera hrein-
skilnir, Harker“, sagði Krylov
með endurnýjaðri blíðu. , Eg er
hræddur um, að þér séuð hættu-
lega staddur. Það mundi verða
sorglegt, ef þér kæmust ekki aft-
ur til Vín. En þér eruð gáfaður
maður, og þér hljótið að hafa
tekið eftir því, að ég leyfði jrður
að halda leyfinu yðar. Ég gerði
það í von um, að þér vilduð taka
upp samstarf við mig. Jæja, hvar
er dulmálið?“
Harker þóttist vera að hugsa
sig um, en því næst sagði hann:
„Hvaða þýðingu mundi það hafa
fyrir mig?“
„Öryggi fyrir yður.“
„Og ungfrú Durych?"
Augu Krylovs urðu allt i einu
slægðarleg, en síðan leit hann
undan og yppti öxlum kæruleys-
islega. „Ef þér óskið þess. Það
eru reyndar alvarlegar ákærur
á hendur henni, en ef þér óskið
þess, mun hún geta komist lieilu
og höldnu yfir landamörkin.1
Harker var ljóst að þetta var
lygi, en hann lét það ekki í ljós.
Þeir eru búnir að ná í okkur,
hugsaði hann, það getur verið að
enn sé einhver veik von. Hann
sagði hægt: „Það, sem þér viljið
íá, hefur verið afhent þriðja
manninum.“
„Jæja?“ Lögregluforinginn
hugsaði sig um. Það var augljóst,
að þessar fréttir glöddu hann
ekki. „Hver er þessi þriðji mað-
ur?“
„Njósnari. Yfirmaður ungfrú
Durychs." Hann sá, að Krylov fór
jiú að trúa honum.
Harker sagði ekkert í stundar-
korn, en síðan var eins og hann
félli saman og gæfist hreinlega
upp. „Við eigum að hitta hann í
kvöld, og það var þess vegna, sem
við komum til Hofheim. Klukkan
tlu við suðurhlið borgarinnar.“
Lögregluforinginn ljómaði af
ánægju, en hann reyndi að dylja
hana. Hann lagði frá sér skamm-
byssuna. „Þér eruð mjög skyn-
samur, vinur minn. Innan stund-
ar munuð þér fara að suði'.rhlið-
inu í fylgd með lögreglunni."
Hefur mér raunverulega tekizt
að blekkja þennan djöful? liugs-
aðkRprk^r, Ef ég gæti aðeins náð
! I i í i i <• : s : o s t * * 1 . i I i t i í
í skammbyssuna. „Get ég fengið
sígarettu?" spurði hann.
Krylov brosti lítillega og stakk
hægri höndinni ofan í vasa sinn.
í sama augnabliki stökk Harker á
fætur og greip skammbyssuna.
„Hreyfið yður ekki og segið ekki
orð“, sagði hann oð gekk aftur á
bak til dyranna.
í nokkur augnablik sást
Krylov bregða, en síðan horfði
hann beint framan í Harker og
hrópaði á menn sína.
Harker skaut hann í lærið án
þess að hika, því næst þaut hann
út úr dyrunum og skaut nokkr-
um viðvörunarskotum, en þaut
síðan út á götuna og hljóp nú á
harða spretti.
Ekki var eins mannmargt í
borginni nú, messunum var lokið
og flestir höfðu farið á skemmti-
staðina. Harker hafði tekizt að
komast undan, en þó svo væri,
heyrði hann .lögreglumennina
hrópa fyrir aftan hann.
Skyndilega heyrðist skot og
það hafði flísast út úr húsi við
hliðina á honum. Hann flýtti sér
inn í hliðargötu, og þá heyrðist
I annað skot. Þegar hann sá að
ekkert skjól var hægt að fá þar,
hélt hann í áttina út í sveitina.
Á vinstri hönd hans voru raðir
af bakgörðum, en á hægri hönd
voru framhliðar lágra húsa. Þar
var hvergi skjól að finna. Þegar
hann hafði gengið stundarkorn
eftir stígnum, tók hann eftir
skurði, sem var vinstra megin við
götuna. Hann var opinn og þurr,
en á einum stað höfðu verið lagð-
ar yfir hann fjalir svo að hægt
værí að komast inn í húsagarð,
en þar voru stórar steinraðir,
sem áttu að veita vatninu undir
gangstiginn.
Hann stökk niður í skurðinn
og fór inn í steinrörið. Það var
styttra en hann hafði vonazt eft-
ir, en þarna var þurrt, og með því
að hnipra sig saman, gat hann
hulið sig allan. Mjög brátt heyrði
hann fótatak, sem kom nær og
nær. Það virtist koma í áttina til
hans, og hann þóttist viss um,
að njósnararnir hefðu séð hann
skríða inn í rörið. Hann heyrði,
að nú var fótatakið rétt fyrir
ofan hann, og hann setti hönd-
ina fyrir munninn til þess að þeir
gætu síður heyrt andardráttinn.
En fótatakið fjarlægðist og brátt
var ekki hægt að greina það
lengur.
Hann hélt áfram að hlusta og
var nú taugaóstyrkur mjög, en
brátt heyrði hann reiðilegar
raddir og þær urðu æ greinilegri
og Harker fannst hann \ geta
heyrt, að þetta mundi vera rúss-
neska. Njósnararnir tveir höfðu
nú misst af honum og voru nú að
reyna að ákveða, hvert halda
skyldi og hvar hann hefði gengið
þeim úr greipum. Hann var nú
í enn meiri hættu en áður, því að
þeir höfðu tíma til að rannsaka
umhverfið nákvæmlga og leita
að líklegustu -felustöðunum. En
brátt lækkuðu raddirnar og
hurfu síðan alveg.
Harker varpaði öndinni léttar,
og þótt hann væri orðinn stirður
og kaldur, beið hann kyrr í rör-
inu. Það gæti verið, að njósnar-
arnir tveir væru í leyni þar ná-
lægt og biðu eftir, að hann kæmi
í ljós.
Er tuttugu mínútur höfðu liðið,
áleit hann öruggt að koma út. —
Hann hlustaði vandlega og flýtti
sér síðan eftir stígnum í áttina
til borgarinnar. Er hann hafði
farið eftir krókaleiðum og fáfarn- j
ar götur, var hann allt í einu
kominn að klettóttri fjallshlíð. I
Þar var hellirinn, sem var eins !
og víðáttumikið lágt skarð í
klettana, en hafði verið útbúið
eins og kapella og altarið var j
í innri hlutanum. Nú var staður- i
inn nær því mannlaus nema
nokkrar konur og gamli prestur-
inn, sem hafði verið fyrir skrúð-
göngunni frá vesturhlutanum.
Er Harker horfði örvæntingar-
fullur í kringum sig, vöktu stytt-
Jóhann handfasti
ENSK SAGA
86
Rétt fyrir dögun laumaðist Ayeska til mín og færði mig
í víðar buxur og silkikyrtil, éins og konur Serkja klæðast í.
iEinnig vafði hún blæju um höfuð mér og niðurandlit og
fékk mér silfurarmbönd og silfurhringi til þess að prýða’,
úlnliði og ökla. Svo sverti hún mig kring um augun með
koli og þótti mér ekki gott, en varð þó að hafa það. Alltaf
var hún síflissandi á meðan hún var að búa mig, eins og
þetta væri bezta skemmtun í heimi. Að því búnu fékk ég
henni rýtinginn minn, við óskuðum hvort öðru „Másalaam"
og skildum svo.
Því næst gekk ég út í ytri garð hallarinnar. Hafði þar
verið kássað saman fjölda þræla af ýmsum þjóðum og kyn-
þáttum. Þarna voru þeldökkir Núbíumenn, hörundsbjartir,
fríðir Sírkasíumenn, Tartarar, Sýrlendingar, Egyptar —
karlar, konur, unglingar, ungmeyjar, ungbörn — allt beið
þetta fólk þarna í undirgefni og vonleysi, eins og sauðir,
eftir að farið væri með það til nýrra húsbænda. Eg stóð
í skugga á bak við súlu í þeirri von að þá mundi enginn
veita því athygli, hvað ég var stórfættur. Umsjónarmaðurinn
kom inn. Hann smellti svipuólinni, kallaði á okkur með
nafni. Síðan skipaði hann ambáttunum að stíga á bak úlföld-
unum. Eg var mjög hræddur, þegar ég gekk yfir garðinn,
því að ég vissi að hið stórstíga fótatak mitt hlaut að vera
gjörólíkt hinu fagra fótaaki dansmeyjanna. Samt komst ég
á bak úlfaldanum heilu og höldnu, hnipraði mig saman í
burðarstólnum og dró blæjuna fyrir andlitið. Ulfaldarnir
stóðu á fætur og við lögðum af stað um hina hljóðu Dam-
askusborg. , : .
iiiiiiÉMiaílilíiiiiiÍlífÍMííl ' *
Síðir flónelssloppar
ómissandi í kuldanum, hvort heldur er að nóttu eða degi.
Mikill cfsláttur
NINON
Bankastræti 7, uppi.
Bezta leiðin ti! að kaupa
>
Þér borgið aðeins ffyrir blöðin.
Málmhylkin kosta ekkert.
Nýtt blað tilbúið til notkunar án fyrirhafnar.
£láu blöðin með heimsins beittustu egg eru al-
gjörlega varin gegn skemmdum og ryði. Sérstakt
hólf fyrir notuð blöð. Þér fáið fleiri rakstra og
betri með því að nota ....
Bláu Gillettc Blöðin
Meðal annars
Ullarkrep
í mörgum litum
Leopardskinn
eftirlíking.
MARKAÐURINN
Bankastræti 4.