Morgunblaðið - 19.02.1955, Blaðsíða 14

14
MORGUNBLAÐIB
Laugardagur 19. febrúar 1955
“S
EFTIRLEIT
EFTIR ECON HOSTOVSKY
Framhaldssagan 25
„Það var auðvelt. Ég hringdi
-til hans og sagði, að mig langaði
til að hitta hann og bauð honum
út með mér. En þér vitið, að út-
lendingar eru ekkert hrifnir af
veitingahúsum okkar, þar sem
þeir fá ekki nóg að borða, og þá
skeði það, sem ég hafði einmitt
búist við. Hann stakk upp á því
að við hittumst á ensk-ameríska
klúbbnum og þegar ég sagði hon-
um, að ég væri ekki meðlimur
klúbbsins, bauð hann mér að vera
sinn gestur. Við borðhaldið sagði
ég honum, að ég væri alltaf
svangur, þar sem ég yrði að borða
á veitingahúsum og þar er ekki
mikið um feitmeti, en þá kallaði
hann á yfirþjóninn og sagði hon-
«m að héðan í frá væri ég alltaf
gestur sænska sendiráðsins. Mér
tókst að hvísla leyniorðinu, sem
þér sögðuð mér frá að yfirþjón-
inum og við töluðum fáein orð
saman við fataherbergið. Það lít-
ur út fyrir, að ungfrú Pollinger
-'og Morgan snæði í klúbbnum svo
.■\ð segja daglega, en Brenner hef-
lir ekki komið þar enn. Kral hef-
v}' verið þar nokkrum sinnum og
1Á alltaf með ungfrú Pollinger.
En yfirþjónninn sagðist hafa það
á tilfinningunni, að amerísku
stúlkuna grunaði eitthvað. Hún
segði alltaf „þegiðu“ í hvert sinn
sem hann kemur að borðinu".
„Það er ómögulegt, ekki er hún
.skyggn“.
„Fyrirgefið, félagi, en Englend-
ingum og Ameríkumönnum hlýt-
ur að hafa dottið í hug, að við
befðum njósnara meðal starfs-
:"ólksins“.
„Já, auðvitað, en allir gruna
vörðinn í fatagevmslunni, því að
við höfum komið beim orðrómi
á. að hann hafi verið rekinn fyrir
njósnir. En engum mundi detta í
liug, að gruna yfirþjóninn. Þeir
halda allir, að hann sé enskur, og
hann kom meira að segja frá Ox-
ford. Ég vona, að þessar stuttu
samræður yðar hafi farið fram
á ensku?“
„Nei, á téknesku, ég kann ekki
ensku, en það gat enginn hafa
}>eyrt til okkar, þetta tók aðeins
nokkrar sekúndur og við hóstuð-
um og snýttum okkur á meðan“.
„Það voru mistök, hvers vegna
kunnið þér ekki ensku?“
„Ég er frá slavneska hlutanum
— en ég tala frönsku".
„Blessaður verið ekki að af-
saka yður, ekki er ég kennarinn
yðar, og ekki bit ég af þér höf-
uðið, þótt þér kunnið ekki ensku.
Það, sem við þurfum nú að gera
er það, að yfirþjónninn tilkynni
okkur á stundinni, þegar Brunn-
er kemur í klúbbinn. Nú verðið
þér að hugsa um Brunner og
engan annan, en Brunner aftur
á móti verður að hugsa um aðra,
en við verðum að hafa vakandi
auga með hbnum, svö að hann
komist ekki í of náin vinfengi við
Ameríkumennina. Þakka vður
nú fyrir, Husner að hafa komið,
þér þurfið ekki að bíða eftir að
ég hringi til yðar, ég hef alltaf
tíma til að taka á móti vini eins
og yður. En nú þarf ég að bjóða
til mín vini, sem hefur gleymt
mér, herra Eric Brunner. Verið
þér sælir, Husner“.
„Verkamenn sameinist!"
„Hvað er það? Já, verið sælir'1.
Ef Husner hefði verið við-
staddur viðtal þeirra Erics tveim
tímum síðar, mundi hann hafa
lært ýmislegt af látbragði Mat-
ejka. Husner hafði lengi haft
áhuga á Matejka og hinu ævin-
týralega- starfi hans, en í sann-
ieika gagt hafði hann alltaf litið
á sjálfan sig sem hæfari í leyni-
þjónustuna en utanríkisþjónust-
una. Eric vissi það ekki, en það
gerði Husner — að ef Matejka
fitlaði við eyrnarsnepilinn, þýddi
það tortryggni, og ef hann tók
upp vasaklútinn án þess að snýta
sér, þýddi það, að ekki var allt
með felldu.
I Matejka fór þegar að fitla við
eyrnarsnepilinn, um leið og Eric
kom inn og meðan á samtalinu
t stóð var vasaklúturinn óhreyfð-
| ur á borðinu nema þegar hann
braut hann saman og tók hann
aftur sundur. '
1 ,.Þér lítið ekki vel út Eric.
Blessaðir farið nú ekki að verða
veikur, einrnitt þegar við þurf-
um á yður að halda".
j Þá tók Matejka eftir því, að
eitthvað hæðnislegt var í fari
Erfcs.
„Mér mundi þykja það leitt
vðar vegna, ef ég yrði veikur
núna. en ég lít ekki vel út í dag
vegna þess að ekkert heitt vatn
var í krönunum í dag og ég gat
ekki rakað mig, og einnig vegna
þess, að ég svaf ekki mikið síðast
liðnar nætur“.
„Eftir því sem ég veit bezt,
hafið þér aðeins verið að störf-
um eina nótt, þegar þér voruð
með Borek".
„Hver saeði yður það? Þjónn-
inn á Sharpshooters Arifis
kránni?"
„Þar skjátlast yður. Þér getið
treyst honum algjörlega, þér
komust einnig í kast við lögregl-
una“.
„Ég óska yður til hamingju
með upplýsingarnar, félagi Mat-
ejka. en þær eru ófullnægjandi.
Ég hef starfað miklu meira, en
yður hefur verið tilkynnt um, og
ef ég er syfjaður er það vegna
þess, að ég tók mér það bessa-
leyfi að hugsa um starf mitt og
einnig yður, og um allt, sem þér
sögðuð mér síðast og það, sem
ég hafði mestan áhuga á var
það....“
„Ég veit það. Það voru leyni-
fundir Krals við konu yðar“.
„Yður skjátlast. Það sem olli
mér mestum áhyggjum voru
þessar réttmætu ásakanir, þótt
þær væru aðeins gefnar í skyn.
í raun og veru er ég slæmur
kommúnisti. Ég segi þetta ekki
til að lofa bót og betrun, Mat-
ejka. Ég get ekki framkvæmt
þetta verk. Ekki vegna þess, að
ég hafi ekki góðan vilja, heldur
vegna þess, að mér finnst þetta
Kral-mál vera svo fráleitt. Þarna
sjáið þér, þetta er minn veik-
leiki. Ég get ekki framkvæmt
skipanir flokksins, ef þær brjóta
í bág við samvizku mína".
„Fjandinn hirði yður, Brunn-
er. Þér fáið ekki nægan svefn
vegna þess að þér eruð að hugsa
um þessa hjartnæmu ræðu. Þér
kennið samvizku yðar um, ef
verkefnin, sem þér fáið, falla yð-
ur ekki í geð. Það er það, sem
að er. Það eru ekki hugsjónir
yðar, siðgæði og samvizka. Þetta
er aðeins eigingirni, og þá verðið
þér annar Maxim Gorki". j
„Hvers vegna aðeins Maxim
Gorki? Hvers vegna ekki Zhdan-
ov?“
„Sparið þessar spurningar og
leggið þær fyrir stjórnmálaskól-
ann. Hvers vegna brýtur þetta
Kral-mál í bág við samvizku yð-
ar og hvers vegna finnst yður það
svo fráleitt?"
„Ég get ekki framkvæmt
njósnaverk lögreglunnar. Upp-
lýsingarnar um Kral munu koma
upp um aðra og ég vil ekki koma
þeim í vandræði. Ég get ekki
talað vingjarnlega við fólk og
fengið hjá því upplýsingar, en
farið síðan og kært það. Öll hér-
uð þurfa á lögreglu að halda, en
njósnir eru ekki fyrir alla“.
„Jæja, Brunner, ég skil yður.
Mig furðar á því, að þér skylduð
ekki hafa sagt þetta strax í upp-
hafi, en það er augljóst, að þér
hafið komizt að því, sem þér
höfðuð mestan áhuga á sjálfur.
En ég ber mikla virðingu fyrir
Jóhann handfasti
ffiNSK SAGA
110
við litum við sáum við riddarasveit koma þeysandi á eftir
okkur. „Þeir elta okkur,“ hrópaði konungur. „Nú verður hver
að bjarga sér eftir beztu getu og láta sig engu skipta hvað
um mig verður.“ j
Nú hófst hin mesta þeysireið, sem ég hef nokkurn tíma
tekið þátt í. Við keyrðum hestana sporum og létum þá fara
eins hratt og þeir mögulega gátu. Tré og runnar virtust
þjóta fram hjá eins og leiftur þegar við þeystum eftir hinum
mjóa reiðstíg. Til allrar hamingju var ég nærri því eins vel
ríðandi og konungur og því hafði ég það af að verða ekki
viðskila við hann. Loks komum við í dimmt skógarfylgsni
og námum þar staðar og sáum þá að við vorum orðnir við-
skila við hina félaga okkar. Konungurinn, með sínu venju-
lega drenglyndi, vildi ólmur snúa aftur og koma þeim til
hjálpar, ef búið væri að taka þá til fanga, en ég bað hann
að halda áfram eins hratt og langt og unnt væri. Hann gæti
ekkert hjálpað hvort sem væri og yrði aðeins tekinn til,
fanga sjálfur ef hann færi nú að snúa aftur. Við stöldruðum |
þarna í nokkrar mínútur til að láta hestana kasta ofurlítið j
mæðinni. Svo stigum við á bak aftur og héldum áfram ferð
okkar með sama ofsa hraða og áður. — Þegar dagur rann,
riðum við inn um borgarhlið einhverrar smáborgar.
Nú töldum við víst að við værum komnir út fyrir yfirráða-
svæði greifans, og við ákváðum að hressa okkur á nokkurra
klukkustunda svefni. Við fórum inn í gistihús eitt, þar sem
pílagrímar virtust vera tíðir gestir, og fleygðum okkur í
rúmfleti. — Mér fannst ég varla hafa lokað augunum þegar
ég vaknaði við mannamál og settist upp geispandi og sá þá
■m
NÝ SENDING
Hálfsíðir og síðir
tjul I kjólar
GULLFOSS
AÐALSTRÆTI
Þakjárn
nýkomið
H. Benediktsson & Co. h.f.
Hafnarhvoll — Sími 1228
ATVINNA
Ungur áhugasamur maður vanur afgreiðslu óskast til
afgreiðslustarfa í skóbúð. — Þarf að hafa bílpróf. —
Tilboð ásamt uppl. um fyrra starf sendist afgr. Mbl.
fyrir 22. febrúar, merkt: „Reglusamur — 302“.
„DEL MONTE"
HEIMSFRÆG VÖRUTEGUND ;
1
■
s
■
m
■
■
! BIÐJIÐ ÆTÍÐ UM ÞAÐ BEZTA f
: :
TÓMATSÓSA