Morgunblaðið - 02.06.1964, Blaðsíða 3

Þriðju^agur 2. júní 1964
MORGUNBIAÐIÐ
3
■

■miimiiiiiiiniiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiniiiiiiiiiiiiiiiiiiiHiiiiinin
S í GÆR var mikið um að vera
M á Tjörninni. Fyrstu tvær end-
= urnar komu með unga sina
| þangað frá varpstaðnum.
Annars verður að taka það
S fram í upphafi þessa máls, að
H á sunnudag eða laugardag
| skriðu tveir álftarungar úr
| eggjum sinum í hreiðri þýzku
M svanahjónanna á litla hólm-
= anum niður undan gamla ís-
= birninum.
Þau höfðu átt 7 egg, svo að
S úrslitin voru tveir ungar af
M 7 mögulegum, eins og það er
S orðað á íþróttamáii, eða 28,
H 58%, en ekki er vitað, hvort
= þetta er Tjamanret, en segja
i= má, að minna hefði það getað
| orðið.
l>á er að segja frá því, að
S hringt er úr Hagaskóla til
= blaðsins, og sagt frá því, að
S þar sé önd í garðinum með 9
M unga. Væri hún alveg friðlaus
M í að komast niður á Tjöm.
M Hringt var í lögregluna, seon
= lofaði að komá.
Við þutum þangað í
= skruggukierru ljósmyndarans
Ej og tókum þátt í því, t _-gar
1 Ófriður
Lögregluþjónarnir skila önd og ungum heilum á húfi niður á tjörn.
Hérna ræðst þýzki svanurinn með gassagangi miklum að öndinni með unganna.
a
#/
Svanavatni
•##
Endurnar koma með unga sína á tjörnina
lögreglan var að handsama
ungana og ungamömmu.
Síðan var ekið niður að
Tjörn. Annar lögregluþjónn-
inn hélt á öndinni í bílnum,
en hinn ók og sitóð á öndinni
af mæði eftir hlaupin. Ung-
amir voru geymdir í kassa
aftur í „salatfatinu“ og hef-
ur marguj óveglegri þar ver-
ið. —
Það gekk vel að koma ung-
unum oig andamöimmu á tjörn
Litlu börnin virða fyrir sér
öndina með ungahópinn.
ina, og mikið var indælt að
sjá, hvað ungarnir voru fegn-
ir að hitta mömmu sína aftur,
og vafalaust telja þeir lög-
regluþjóna hér eftir til sinna
beztu vina.
En þegar hér var komið
sögu, kom ægilegt babba í bát
inn. Öndin var ekki fyrr
sloppinn úr „klóm“ réttvís-
innar, sem hafði farið um
hana mildum höndum, en að
henni réðust eins og hungrað
ir úlfar allmargir steggir, og
höfðu nær gert út af við
hana. Varð að kalla út
slökkviliðið til að skakka
leikinn. Er það mál manna að
nauðsyn beri til að fækka
steggjum á Tjörninni að
verulegu leyti. Hver veit
nema eitthvert veitingahúsið
vilji bjóða mönnum upp á
andasteggi de Tjörn de Luxe,
einhvemtíma á nœstunni?
En það átti srvo sem ekki
af aumingja öndinni að
ganga!
Hvernig átti hana að gruna
það, að þarna rétt hjá biði
þýzkur gassi, sennilega Prússi
að langfeðgatali, herskár og
illur viðureignar?
Og það var ekki að sökum
að spyrja!
Þýzki svanagassinn réðist
með miklum vargaskap áð
öndinni og ungunum hennar
9. Hrakti öndina út um alla
tjöm, barði til hennar með
vængjunum og sundraði ung-
vnum á tvist og bast!
Þetta var ófagur leikur,
enda gripu nú vegfarendwr
lllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllilllilll
inn í og stugguðu við gassan-
um, en gátu komið öndinni
inn á minni tjömina.
Það er augljóst mál, að
álftagassann þarna verður að
fjarlægja ef ekki á illa að
fara. Það mætti vafalaust
koma honum fyrir í búri, með
an mesti gassagangurinn er
á honum.
Alftagassar í þessum ham
geta auðveldlega verið hættu
legir bæði dýrum og jafnvetl
bömum, og eru til um það =
mörg sorgleg dæmi.
Auðvitað var gaman að |i
sjá svanahjónin með ungana ii
sína litlu tvo, og sjálfsagt =
stafar öll þessi heift af því, =
að hann þolir ekki öðrum B
fuglum það ,að stela frá hon- M
um athygli manna. Hann vill s
sem sé fá að leika aðalhlut- =
verkið á þessu „Svanavatni“, =
sem við nefnum Tjörn.
En Tjömin er nógu stór fyr =
ir margar tegundir fugla, þótt =
sá þýzki telji sig vanta lifs- 1
rými! =
Meðfylgjandi myndir tók ||
Sveinn Þormóðsson, ljósmynd =
ari Mbl. í gær af öllum þess- E
um atburðuim.
Lögregluþjónar handsama öndina við Hagaskóla.

Læknafélag
Reykjav’íkur
þjónað þeim tilgangi sínum að
vera skyndihjáip í neyðartilfell-
um.
en skrifstofan hefir milligöngu
um að ná til hans.
(Frá Sjúkrasamiaginu).
eykur neyðarþjónustu
SÍÐAN vorið 1962 hefir Lækna
félag Keykjavíkur, samkvæmt
samningi við sjúkrasamlagið,
annast svokallað neyðarvakt á
tímanum kl. 1—5 e.h. á virkum
dögum, öðrum en laugardögum
— en á laugardögum er helgi-
dagsvörður efti.r hádegi. Eins og
segir í Handbók samlagsmanna
má því aðeins grípa til neyðar-
vaktar, að talið sé að vitjun þoli j
enga bið og ekki náist til heimilis j
læknis. — Þjónusta þessi hefir \
komið í góðar þarfir, og er það
meðal annars því að þakka, að
engin tilhneiging hefir verið hjáj
almenningi til ofnotkunar henn-
ar. Hefir hún því fullkomlega
Hinsvegar hefir sýnt sig að
þörf er fyrir þessa þjónustu einn
ig á morgnana, og hefir L.R. því
fallist á að annast hana einnig á
tímanum milli kl. 9 og 12 f.h.
Starfar því neyðarvaktin hér
eftir kl. 9 — 12 og 13 — 17 allá
virka daga, þó ekki síðdegis á
laugardögum.
Neyðarvaktin hefir, sem fyrr,
síma 11510 og er síminn á skrif-
stofu L.K. Læknir er ekki við þar,
Athugasemd
TIL AÐ forðast misskilning skal
tekið fram, að inngangur að
grein þeirri um „Hrossakaupin á
brúnni“, sm birtist á forsíðu Les
bókar sl. sunnudag, er skrifaður
af bandarískum blaðamanni og
láðist að þeta þess í þýðingunni.
STAKSTEINAR
Samstrrf
um utanríkismál
Tíminn birtir sl. sunnudag rit-
stjórnargrein, þar sem fjallað er
um ræðu Eysteins Jónssonar, en
hann hafði kvartað yfir því, að
ekki væri haft nægilegt samstarf
við stjórnarandstöðuna um utan-
rtkismai'. | ritstjórnargreininni
segir m.a.:
„Samstarfsslitin um utanríkis-
mál áréttaði ríkisstjórnin svo eft
irminnilega á hinu nýlokna þingi
með því að hafna tillögu Fram-
sóknarmanna um samstarf við
undirbúning stóriðjumála, sem
erlendir aðilar kynnu að eiga
hlut að. Sú afstaða ríkisstjórn-
arinnar að hafna samstarfi um
þessi mál boðar ekki gott, mæl-
ist illa fyrir og er í algeru ósam-
ræmi vig óskir meginþorra
manna um það, hvernig flokkar
og stjórnmálamenn eigi að vinna
að utanríkismálum, hvað sem
stjórn eða stjórnarandstöðu lið-
ur.“
Það er athyglisvert, að Tím-
inn talar ekki einungis um nauð-
syn þess að hafa samstarf við
Framsóknarflokkinn um utan-
rikismá.1, heldur er talað um
stjórnarandstöðuna og þá átt við
báða andstöðuflokkana, þ.e.ajs.
að blaðið telur nauðsyn til bera
að hafa samstarf við kommúnista
um utanríkismál.
U tanr íkismálin
og kommúnistar
Það er rétt, að í utanríkismál-
um eiga stjórnarflokkar og lýð-
ræðislegir stjórnarandstöðuflokk
ar að reyna að hafa sem nánasta
samvinnu, og sannleikurinn er
líka sá., að samvinna hefur verið
reynd við Framsóknarflokkinn
um mörg þýðingarmikil utanrik-
ismál, þótt samstarf við þá hafi
verið erfitt vegna skapvonzku
þeirra, allt frá því að þeir kom-
ust í stjórnarandstöðu og fram
á þennan dag. Hitt er broslegt að
krefjast þess að samstarf sé haft
við kommúnista um utanríkis-
mál, af þeirri ofur einföldu
ástæðu, að þeir eru andvígir ut-
anrikisstefnu landsins frá grunni.
Þeir vilja að við hættum sam-
starfi við aðrar lýðræðisþjóðir.
Þeir vilja auka rússnesk á<hrif
hér á landi bæði stjórnmálalega
og efnahagslega. Þeir vilja efna
til fjandskapar vis nágrannaþjóð
irnar. í fáum orðum sagt vilja
þeir allt það, sem er í beinni and
stöðu við vilja og stefnu lýð-
ræðissinna. Þess vegna er barna-
legt að tala um samstarf við þá
í utanríkismálum.
Framsókn og stóriðja
Hér í blaðinu hefur það marg-
sinnis verið áréttað, að eðlilegt
væri að hafa sem bezta samvinnu
við Framsóknarflokkinn í stór-
iðjumálum. Tíminn kvartar hins-
vegar sáran yfir því, að tillaga
Framsóknarmanna um kosningu
7 manna þingnefndar til að fjalla
um þessi mál skyldi ekki ná fram
að ganga. í tillögu sinni ákváðu
þeir f jölda nefndarmanna þannig,
að kommúnistar fengju mann i
nefndina. Þeir virðast leggja
jafnmikla áherzlu á að kommún-
istar fái að hafa áhrif á þessi
mál eins og þeir sjálfir. Kommún
istar hafa hinsvegar lýst því
skýrt og skorinort yfir, að þeir
séu andvígir þeim stóriðjufram-
kvæmdum, sem fyrirhugaðar
eru. Það mál gera þeir upp við
sjálfa sig og skal það ekki rætt
frekar nú. Hitt ætti að vera öll-
um ljóst, að tilgangslaust er að
liafa um framgang mála sam-
starf við menn, sem málunum
eru andvígir og vilja hindra að
þau nái fram. Þetta ætti jafnvel
Tíminn að skilja