Morgunblaðið - 24.01.1965, Blaðsíða 28

28
MORGUNBLAÐIÐ
Sunnudagur 24. jan. 1965
SVARTAR
RAFPERLUR
••••••••••••
EFTIR PHYLLIS A. WHITNEY
— Ég er hér vegna þess að sonur minn safnaði btílaplötum. V
Murat lét eins og hann heyrði
þetta ekki. — Hvað hefurðu gert
af henni? sagði hann aftur.
— Ég kann ekki við þennan
tón í þér, svaraði Sylvana. — En
hún er þarna úti í horni, þar
sem hún sést ekki, svo að ég
þurfi ekki að sjá skrípamyndirn
ar í henni.
Ahmet ýtti koddum og öðru
dóti frá og tevélin kom í ljós.
— Opnaðu hana! skipaði Mur-
at
Murat gekk síðan sjálfur að
vélinni, seildist ofan í þröngan
hálsinn á henni og dró upp væn
an plastpoka, sem gengið var frá
eins og saltpoka. En hvíta duft
ið í honum var ekki salt.
Hann sýndi frúnni hann. —
Þarna er líklega heilt kíló af
hreinu heróíni. Þú sérð að við
vitum um glæpina, sem þú hef-
ur verið að fremja undir því yfir
skini, að þú værir að flytja út
tyrkneskan heimilisiðnað. Við
vitum, að þú hefur rekið þetta
með aðstoð þessa Englendings.
Þér tókst líka að nota þér Anna
bel, konuna hans, þangað til hún
hætti að láta að stjórn, af því
að hún var sjálf í eiturlyfjum.
Og nú ertu líka búin að ná í unga
systur hennar. Þetta er ljótt mál.
Sylvana gapti framan í hann í
skelfingu.
Murat hélt áfram, vægðarlaust:
— Við vitum að þú ert hætt að
treysta félaga þínum og að hann
ætlaði að reyna að strjúka í dag,
til þess að þú svíkir hann ekki
fyrir fullt og allt.
Miles greip fram í:
— Þetta er ein lygaþvæla,
sagði hann, og gekk skref í átt-
ina til Murats. En um leið rétti
Hasan úr sér, eins og hann vildi
vara hann við.
Tracy leit á Fazilet og sá að
"stúlkan hafði hniprað sig saman
í stólnum, rétt eins og hún vildi
engan þátt eiga í því, sem fram
fór.
— Á ég að kaíla strax á lög-
regluna? spurði Hasan, lymsku-
lega.
Dr. Erim hristi höfuðið. — Ekki
alveg strax. Það væri kannski
rétt að bjóða þessum kvenmanni
einn úrkost. Ég kæri mig ekkí
um að kalla svívirðu yfir húsið.
Ég vil bara, að Sylvana afsali
sér öllum rétti á húsi og eignum
bróður míns. Ef hún vill undir
skrifa, að allt þetta sé réttmæt
eign okkar systkinanna, skal ég
lofa henni að sleppa.
Gremjan var auðséð á Miles. —
Þú átt við, að jafnvel þótt hún
væri sek um eiturlyfjasmygl,
værirðu fús til að sleppa henni
og leyfa henni að byrja á sömu
atvinnu annarsstaðar
— Einkennileg spurning úr
þessari átt! sagði Murat. — Mér
er sama hvað hún gerir, ef þetta
hættir hér í húsinu. Það verður
nægileg refsing, býs tég við. Ég
er lengi búinn að bíða eftir þess
ari stund. Merki svörtu rafperl-
unnar hefur sézt nýlega. f nátt-
myrkrinu kemur bátur yfir Bos-
porus og að rústunum. Oft hef ég
verið á verði, en ekkert hefur
skeð. í þetta sinn fór ég þangað
og fann Ahmet Effendi þar líka.
Minn góða og trygga Ahmet. —
Hann hafði líka verið á verði.
29
— Hann segir mér, að ókunn-
ugir menn hafi komið í land
með kassa og falið hann undir
brotna gólfinu í rústunum. Þegar
þeir eru farnir opnar hann kass
ann og finnur hrátt ópíum, sem
Sylvana býr til heróín úr og
sendir til útlanda.
Sylvana æpti upp yfir sig, en
hann þaggaði niður í henni. Síð-
an hélt hann áfram:
— Þessa nótt, þegar ég kom að
Ahmet Effendi, var opinn kassi
við fætur honum. Ég sendi hann
inn í húsið, meðan ég athuga
kassann. Inni í húsinu hefur Ah-
met náð í nokkra hluti, sem
Sylvana ætlaði að senda út.
Hann vill sjá, hvort nokkurt her-
óín sé í þeim.
— Hann hefur líka tekið skraut
letursræmuna til þess að athuga
á henni dulmálið, sem hefur ver
ið svo klóklega notað.. Auðvitað
verður hr. Radburn reiður þeg-
ar hann sér, hvað Ahmet hefur
verið að aðhafast. Þið sjáíð, að
þau öll — Ahmet, Hasan og Fazi
let — hafa unnið að því með
mér að afhjúpa þennan kven-
mann og glæpafélaga hennar. Nú
skal þessu verða lokið hér 1 hús-
inu.
— Það er eitt atriði, sem yður
virðist hafa sézt yfir, dr. Erim,
sagði Miles rólega. — Við tveir
höfum verið að vinna að því
sama, án þess að vita hvor af
öðrum. Til hvers haldið þér, að
ég hafi verið hérna allan tímann
síðan konan mín dó, nema til
þess að komast að sannleikan-
um?
Murat sendi honum augnatil-
lit, sem var öðrum þræði sigri-
hrósandi. Tracy fannst hann
mundu vera að þykjast ná sér
niðri á Miles, út af Annabel, sem
hann mundi hafa verið ástfang-
inn af um eitt skeið. Hún gerði
sér ljóst, með vaxandi kvíða, að
Murat virtist vera alveg sama
um þessa ásökun um meðsekt,
hvort hún væri sönn eða login,
ef hann aðeins gæti náð sér niðri
á honum.
— Þegiðu! sagði hann við Mil-
es. — Þegar Sylvana hefur stað-
ið fyrir máli sínu, kemur röðin
að þér, vertu viss! í bili skaltu
fara inn í eitthvert tóma herberg
ið hérna á hæðinni og bíða þar.
Þú. gætir hans vel, Hasan!
Hann tók skammbyssuna úr
• jakkavasannm og rétti hana að
Hasan. Ungi maðurinn var af-
skaplega ánægður á svipinn er
hann fylgdi Miles út úr salnum.
Murat sneri sér að systur sinni.
— Þú hefur öll skjölin tilbúin,
er það ekki
Fazilet kom með hrúgu af skjöl
um. Augun í frúnni voru sviplaus
og eins og freðin, rétt eins og
hún skildi ekki almennilega hvað
var að gerast. Fingur hennar
vildu ekki taka við pennanum,
sem Murat stakk í hönd hennar.
Ahmet og Fazilet stóðu og horfðu
á.
í bili var enginn neitt að
hugsa um Tracy.
Hún hafði staðið kyrr ú.ti við
dyrnar og nú slapp hún út um
þær og komst alla leið út í garð-
inn. Hliðið var ólæst og þegar
hún var komin út á veginn,
beindi hún för sinni til þorpsins.
Kannski gæti hún náð í síma þar
og hringt til Istambul. Eða náð í
lögregluna.
En á leiðinni, meðan hún var
að velta þessu fyrir sér, varð
henni ljóst, að þetta var vonlaust
verk. Krókaleiðirnar við að leita
til yfirvaldanna yrðu óendanleg
ar og eins hitt að hringja í síma
þar sem enginn skildi ensku.
Tímalengdin, sem þetta tæki yrði
henni ofviða.
Hún vissi ekki hversu mikið
Murat hefði til síns mál með þess
ar ákærur á frúna . . . Og heldur
ekki, hversu langt hann kynni að
ganga til þess að þagga niður
í Milés. En hótunin í orðum hans
hafði verið greinileg. Allt þetta
fólk átti mikið á hættu. Ef þau
losnuðu við frúna, var eftir miklu
að slægjast.
Undir öðrum kringumstæðum
hefði Fazilet verið sá aðilinn,
sem Tracy hefði helzt leitað til
um hjálp. En eins og nú var á-
statt, mundi hún auðvitað standa
með bróður sínum og fara að
skipunum hans og Ahmets og
Hasans. Og þótt sleppt væri þess
ari tyrknesku hlýðni konunnar
við karlkynið, þá var gróðavon-
in eftir.
Tracy Hubbard var nú ein eft-
ir, fær um að stöðva rás viðburð
anna.
Henni fannst þetta sem hafði
verið að gerast í sal frúarinnar
æ ótrúlegra. Sú sannfæring greip
hana æ meir, að þetta væri ekki
annað en skípaleikur einn. Ekki
það eitt, að Murat hafði ranglega
ásakað Miles um að vera meðsek
an um smygl. Það vantaði eitt-
hvað í dæmið. Eitthvað, sem
Tracy gat ekki fundið út úr því
að Syúrana var svona ringluð og
miður sín, deyfðinni og órónni
hjá Fazilet og jafnvel ekki úr
sigurhrósi og reiði Murats. Það
sem ekki hafði komið fram var
andlit illskunnar, sem Miles
hafði málað eftir spegilmyndinni
í tevélinni.
Tracy var komin til litla þorps
ins. Þetta var markaðsdagur, og
þegax hún gekk eftir aðalgöt-
unni, reyndu sölumenn að draga
að sér athygli hennar. Einu sinni
var hún næstum búin að stíga of-
an á einn hinna mörgu katta,
sem krökt er af í hverri tyrk-
neskri borg og þorpi. Skepnan
hvæsti að henni og þaut burt.
Þegar hún var sloppin út úr
ösinni á markaðnum, settist hún
á steinvegg og hugsaði mál sitt.
Eftir sennuna í Brekkuhúsinu
fannst henni hún ekki geta trúað
á sekt frú Erim. En hvaða andlit
var það þá, sem hún þurfti að
þekkja? Hver hafði verið slíkt
illmenni að venja Annabel aftur
á eiturlyfin og að lokum reka
hana út í dauðann?
brá og hún leit við og sá hvítan
kött stökkva upp á vegginn. Kött
urinn var ekki ósvipaður Yase-
min og augun alveg eins græn.
Tracy rétti út höndina til að
gæla við köttinn. Hann var vin-
gjarnlegur og fús til að koma
nær og láta strjúka sér. Eftir
andartak hafði hann hagrætt sér
í kjöltu hennar og var farinn að
mala.
í huga Tracy var ákveðin ráða
gerð farin að taka á sig mynd.
Hér var tækifærið til að komast
bak við þessa grímu illskunnar —•
það var að vísu þokukennt og
áhættusamt, en þó hugsanlegt. Og
ekki var um annan möguleika að
ræða. Hún tók köttinn í fangið
og stefndi áleiðis að Sjávarhús-
inu.
Þegar hún kom að hliðinu,
stakk hún kettinum undir káp-
una sína og kötturinn kunni vel
við skjólið og hlýjuna, og var
þarna ósýnilegur.
Hún gekk beina leið til aðal-
salarins í húsinu. Allt var með
kyrrð. Allir hlutu að vera hinu
megin við brautina, í Brekkuhús
inu. Þessi tilraun, sem hún ætl-
aði að gera varð að fara fram eins
lítt áberandi og á aðeins einni
persónu í einu. Kannski það út
af fyrir sig, gerði þetta vonlaust
verk? Hvernig, til dæmis að taka,
átti hún að geta náð í frú Erinj
í einrúmi?
f bili gat hún ekki annað að-
hafzt en bíða átekta. Fyrr eða
síðar yrði hennar saknað og hér
var líklegasti staðurinn að leita
að henni.
Hafnarfjörður
Afgreiðsla Morgunblaðsins
fyrir Hafnarfjarðarkaupstað
er að Arnarhrauni 14, sími
50374.
Kópavogur
Afgreiðsla Morgunblaðsins í
Kópavogi er að Hlíðarvegi 61,
sími 40748.
Garðahreppur
Afgreiðsla Morgunblaðsins
fyrir Garðahrepp er að Hof-
túni við Vífilsstaðaveg, sími
51247.
Ofurlítið veiklulegt mjálm
heyrðist rétt hjá henni. Tracy
Blaðburðarfólk Meáalholt - Grettisgötu 1-3S;
óskast til blaðburðar í eftirtalin hverfi
tfttuittivIaMfe
lindsrgötu - Háteigsveg
Sími 22-4-80
KALLI KÚREKI ~>f— - ■ -k— ->f — Teiknari: J. MORA
„Líður þér ekki betur núna eftir
að hafa fengið mat og vatn?“ Þetta
hugaður náungi Tex. Við skulum
ekki láta hann hafa það gott. í>að
gæti farið svo að nann reyndi ein-
hverjar óspektir.“
WHATCAN HEDOf]
HE'S SHOTUB-We ;
&OT HIS GUfJf HE
AIW'T SOWMA DO
NOTHIN’ BUT TALK
TOUS POLITE f
NOW, RED' IT'5 KIMOA ODD.-WE BEEM LOOKIN'AT
ROCKS FOR THEEE DAYS, AN' NOTHIN'LOOKS^®
....
- M'%
„Hvað getur hann gert? Hann er
við okkur.“ „Þrátt fyrir allt þá >.> Ia
særður byssulaus. Hann gerir ekki
annað en það, að tala kurteisislega
ég að binda hann.“
„Jæja, Kalli, þetta er aðalpunkt-
urinn. Við erum búnir að leita hérna
í klettunum í þrjá daga og ekkert
fundið er líkist gulli. Hvað segirðu
um þetta?“
AKUREYRI
Afgreiðsla Morgunblaðs-
ins er að Hafnarstræti 92,
sími 1905.
Auk þess að annast þjón-
ustu blaðsins við kaupend-
ur þess í bænum, er Akur-
eyrar-afgreiðslan mikilvæg-
ur hlekkur í dreifingarkerfi
Morgunblaðsins fyrir Norð-
urland allt. Þaðan er blaðið
sent með fyrstu beinu ferð-
um til nokkurra helztu kaup
staða og kauptúna á Norður-
landi, svo og til fjölda ein- |
staklinga um allaii Ey jaf jörð
og víðar.