Morgunblaðið - 30.07.1966, Blaðsíða 5

Laugarðagur 30. júlí 1966
MORGU NBLAÐIÐ
5
UR
ÖLLUM
ÁTTUM
— Það er Sigurði Nordal
að þakka, að ég kom til ís-
lands á sínum tíma, segir
Cyril Jackson, sem er hér nú
í heimsókn. — Einhverja þá
beztu fræðslu, sem ég hef
fengið, fékk ég þessi tvö ár,
sem ég var á Akureyri, nú og
svo fékk ég konuna mína nér.
— Það hafði mikil áhrif á
mig, ungan manninn, að kynn
ast mér áður óþekktum þjóð-
aranda. íslendingar hugsuðu
á þeim árum lítið um það
hvort maður var ríkur eða fá-
tækur. Ég var þá fátækur
Ester og Cyril Jackson.
„Islendingar eru eins góðir vinir
og þeir eru harðir fjandmenn"
Samfal við Cyril Jackson fyrrv.
menntaskólakennara á Akurey ri
eins og flestir stúdentar og
gestrisnin hér var eins og
hún enn er. fslendingar eru
eins góðir vinir og þeir eru
harðir fjandmenn. Ég dáist að
framförunum í Reykjavík,
hvað 'borgin er 'orðin stór og
falleg. Hér vilja ungir menn
vinna, þeir vilja að vísu eiga
alla hluti hús og bíl, en þeir
nenna líika að vinna fyrir
því.
— Ég er mjög ánægður
með að vera kominn aftur til
íslands. Mér finnst það ekki
vera lengra síðan en í gær,
að ég fór frá landinu, þó það
séu nú 21 ár síðan, sami blæi
inn er yfir borginni og sá
sem var. Ég er að reyna að
ná í gamla vini mína, mig
langar til að sjá sem flesta
af mínum fyrri kunningjum.
Við hjónin búum hér í Skipa-
sundi 1 hjá vinkonu konunn-
ar minnar, frú Mabel Guð-
mundsson.
— Ég er fæddur árið 1908
í Norður-Englandi, ég tel mig
vera af víkingaætt, segir
Jackson og hlær. Ég var á
háskólanum í Leeds á árun-
um 1926-29, þar sem ég nam
norrænu. Við vorum fimm
eða sex Englendingarnir í
norrænu við þann háskóla
þá. Þá var þar mjög frægur
prófessor í norrænu, E. V.
Gordon. Þá þegar las ég fs-
lendingasögurnar, ég minnist
þess sérstaklega að hafa haft
gaman af Hrafnkelssögu. Svo
fékk ég áhuga á að heimsækja
fsland. Sigurður Guðmunds-
son, sem þá var skólameist-
ari við Menntaskólann á Ak-
ureyri, viidi fá Englending til
að kenna við skólann, og Sig-
urður Nordal sem var kunn-
ingi Gordons bar málið und-
ir hann og það varð úr, að
ég varð fyrir valinu og fór
til íslands.
— Ég kom til íslands
snemma í júlí. Nordal var
búin að útvega mér gistingu
hjá Ásgeiri Ásgeirssyni í
Laufási, en hann var þá
menntamálaráðherra. Ég bjó
hjá honum í 2—3 vikur. Þaö-
an fór ég norður og var á
Munkaþverá í Eyjafirði. Fáir
staðir hafa mér fundizt jafn
fallegir. Öllum var þar skip-
að að tala bara íslenzku og
í október var ég farinn að
bjarga mér í málihu.
— Það var gaman að
kenna á Akureyri. Ég bjó í
herbergi með Steinþóri heitn
um Sigurðssyni jarðfræðingi,
og áttum við margar ánægju
stundir saman, það voru
skemmtileg kynni. Strákarn-
ir í 6. bekk voru margir eldri
en ég, sem þá var bara 21
árs. Þeir vissu að ég vildi
læra íslenzku, þeir vildu
læra ensku, svo^ þetta var
bezta samvinna. Ég kenndi á
Akureyri í tvö ár, 1929-30.
Árið 1930 fór ég aftur til Eng-
lands og hóf þá nám við há-
skólann í Manchester, því þá
var próf. Gordon kominn
þangað. Ég varði doktorsrit-
gerð við háskólann þar árið
1933. Ritgerðin var um kvæði
Matthíasar Jochumssonar og
allt sem hann hefur skrifað.
Nordal sagði við mig: Hér
er verkefni, safna þessu sam
an, ef við gerum það ekki er
hætta á að eitthvað af þessu
glatizt. Það var 'víst enginn
sem vildi taka þetta að sér
nema ég. Eftir að ég var orð-
inn doktor hafði ég ekki
áhuga á að sitja á stól öllum
stundum við lestur, ég fékk
þá meiri áhuga á mönnum en
bókum. í Hávamálum staend
ur „maður er manns gam-
an‘. Til að vera háskólamað-
ur á maður bara að lesa, en
ég fór að kenna, fékk áhuga
á uppeldisfræði, kenndi
ensku við ríkisskóla, viildi
öðlast renyslu af lífinu.
— Svo fór ég að vinna við
útvarpið. Þetta var á þeim
tímum, þegar fyrst var farið
að nota útvarp sem fræðslu-
tæki í skólum. Ég var ráð-
inn við útvarpið frá 1936—
40 og hafði umsjón með út-
varpinu í skólium í Norð-
vestur Englandi. Ég var það
sem Englendingarnir kalla
„Educational Officer". S.l. ár
hef ég starfað við fræðslu-
deild brezka sjónvarpsins og
var fyrir skömmu sæmdur
heiðursmerki (M.B.E.) fyrir
störf mín þar.
— Árið 1940 kom ég aftur
til fslands og var hér í fimm
ár. Starfaði sem sendikennari
við háskólann hér í Reykja-
vík jafnframt því sem ég var
í þjónustu British Council“.
Á þeim árum kynntist ég xon
unni minni, Ester Friðriks-
dóttur, Hallgrímssonar prests.
1945 fór ég aftur út og tók
á ný að starfa við útvarpið
og síðan við sjónvarpið. Nú
eru liðin 21 ár síðan ég var
á íslandi síðast. Við hjónin
komum hingað fyrir viku og
ætlum að rifja upp gamlar
endurminningar og eiga hér
á ný yndislegar stundir i
þessu góða landi, þar sem
konurnar eru enn eins fagrar
og þegar ég var hér fyrir 37
árum.
Gólfklæðning frá
DL
w
er heimskunn gæðavara.
GÓLFDÚKAR
GÓLFFLfSAR
GÓLFTEPPI
við allra hæfi.
Munið
merkið
er trygging yðar fyrir Deztu
fáanlegri gólfklæðningu.
Deutsche Linoleum Werke AG
Bifreiðosölu-
sýning í dng:
SELJUM I DAG:
Fiat station 1800, árg. 1980.
Opel Caravan, árg 1965.
Ford Taunus M 17, árg. 1960,
í toppstandi, kr. 90 þús. útb.
Skoda 1202, árg. 1964.
Willys station 195S.
Willys station 1959.
N.S.U. Prince 100, árg. 1965.
Peugeot, árg. 1965, ýmis
skipti.
Austin Gipsy, diesel, skipti á
Willys jeppa, árg. ’47—’55.
Chevrolet, árg 1959, má
greiðast með 2ja—3ja ára
fasteignatryggðu bréfi.
Ford Zephyr 1955, 27 þúsund
kr., ef samið er strax.
Volkswagen, árg. 1961, kr. 50
þúsund útborgun.
Mercedes-Benz 220, árg. 1995,
fallegur bíll.
Rambler 1964, kr. 176 þúsund.
Volkswagen 1961.
OFANTALDIR BÍLAR verða
til sýnis ásamt tug af öðrum
bílum. Gjörið svo vel, skoðið
bílana.
Bifreiðasalan
Rorgartúni 1.
Símar 18085 og 19615.
( smlör)
SMYRJI-Ð MEÐ S!J«*SMJÖRIÐ
iidb DÐMr (Bi jBnnr_
□sta- og Smjörsalan s.f.