Morgunblaðið - 08.10.1966, Blaðsíða 4

4
MORGUNBLAÐIÐ
Laugardagur 8. október 1966
BILALEIGAN
FERÐ
SÍMI 34406
SENDUM
8ím. 1-44-44
mum
Hverfisgötu 103.
Daggjald 300
og 3 kr. ekinn km.
Benzín innifalið.
Sími eftir lokun 31100.
300 kr. daggjald
Kr. 2,50 á ekinn km.
LITLA
bílaleigun
Ingólfsstræti 11.
Sólarhringsgjald kr. 300,00
Kr. 3,00 ekinn kílómeter.
Benzín innifalið í leigugjaldi
Sími 14970
Bifreiðaleigan Vegferð
Sími 23900.
Sólarhringsgjald kr. 300,00.
Kr. 3,00 pr. km.
BÍLALEIGAN
VAKUR
Sundlaugaveg 12. Sími 35135.
B O S C H
Háspennukefli
6 volt.
12 voit.
Brœðurnir Ormsson
Lágmuia 9- — Sinu 38Ö20.
• MEIBI OLIU.
„Kæri Velvakandi.
Mig langar til þess að leggja
orð í belg varðandi olíufélög-
in og þjónustusemi þeirra við
okkur, háttvirta viðskiptavinL
Þú sagðir um daginn, Velvak-
andi, að með nýjustu ráðstöf-
un olíufélaganna væru þau í
rauninni að hliðra til fyrir
nýju olíufélagi, sem stofnað
yrði til þess að veita þjónustu.
Og dæmið um tryggingafélögin
var nefnt í sömu andránni.
Þau áttu á sínum tíma engin
orð til þess að lýsa bágindum
sínum, höfðu algera samstöðu
um sífellda hækkun iðgjalda
— og í rauninni var þetta orð-
inn einn stór einokunarhring-
ur. Svo tóku bifreiðaeigendur
sjálfir málið í sinar hendur,
stofnuðu eigið tryggingafélag,
Hagtryggingu, innleiddu margs
konar nýjungar, sem leiddu til
lækkunar iðgjalda. Hvað gerðu
hin tryggingafélögin? Fóru
þau á hausinn? Nei, ég held nú
síður. Þau urðu líka að gera
lagfæringar á sínu iðgjalda-
kerfi til þess að reynast sam-
keppnisfær, gerðu það — og
virðast ekki græða minna en
áður. Þau emja ekki lengur
um stórfellt tap. Þau fengu
ráðningu, sem þau verðskuld-
uðu.
Olíufélögin þurfa líka ráðn-
ingu. Við eigum ekki að bæta
gráu ofan á svart með því að
þjóðnýta þau. En við neytend-
ur gætum sjálfsagt stofnað
okkar eigið olíufélag, sem rek-
ið yrði eins og ábyrgt þjónustu
fyrirtæki í frjálsri samkeppni.
Burt með einokunarhringana,
hvort sem þeir eru i eigu ríkis-
ins, eða annarra aðila.
— Bílaeigandi“.
• KOLALAUS BÆR.
Bréf úr Sogamýrinni:
„Við höfum nærri talið dag-
ana á fingrum okkar, svo mjög
höfum við hlakkað til þess
dags að hitaveitan yrði tengd
við húsin, sem mörg eru orðin
gömul og meðal þeirra er hús-
ið mitt.
Við höfum haft kolakynd-
ingu og var okkur tjáð í sum-
ar að í september eða október
yrði hitaveitan tengd við hús-
ið. Síðan gerðist það, að aðal-
kolasalan í borginni hætti
starfsemi sinni. Þetta ætti að
vísu ekki að koma að sök jafn-
vel þótt snemma haustaði.
Nú gerðist það fyrir nokkr-
rnn dögum að ég tók mig til og
hringdi í Hitaveituna og spurð-
ist þar fyrir um gang verksins
og hvenær röðin kæmi að húsi
mínu. Svarið var stutt og lag-
gott: Það verður ekki fyrir jóL
Nú voru góð ráð dýr. Ég fékk
upplýsingar um það að í ákveð
inni skrifstofudeild hjá borg-
aryfirvöldunum gæti ég snúið
mér varðandi útvegun á kol-
um. Konan sem fyrir svörum
varð þar sagði eitthvað á þessa
leið, er spurt var kolin: Já, við
höfum kol handa okkar fólki.
Mér þótti svarið svo óljóst ig
hváði og fékk þá þær skýr-
ingar á orðinu „okkar fólki“,
að það væri fólk, sem borgar-
yfirvöldin sæu fyrir húsnæði
í kolakyntum ibúðum, sem
konan tiltók nánar. Nei, eins og
málunum væri komið, væri
engin fyrirgreiðsla hjá bænum
vegna kolaskortsins. En ég
vildi nú með hliðsjón af því að
ekki hefur tekizt að ljúka hita
veituframkvæmdum hér í
Sogamýrinni á tilteknum tíma,
hvað kemur sér mjög illa fyr-
ir okkar og aðra borgarbúa,
sem búa í kolakyntum húsum,
spyrja yfirvöldin: Eigum við
gjaldþegnar borgarinnar von á
því að einhverskonar kolasala
verði hér í Reykjavík í vetur,
eða eigum við að snúa okkur
til aðila út á landi varðandi
kolakaup? Að kaupa sér olíu-
kyndingu þar til hitaveitan
kemst í notkun væri svar út í
hött. Spurningin er: Hvar eiga
borgarbúar, er nota kol að
gera kolakaup í vetur. Vitað er
að margir kynda kolum þegar
hitaveitan bregzt“.
• ÍBÚÐIR ÖRYRKJA OG
GAMALLA.
Lesandi skrifar eftirfar-'
andi:
Leiguíbúðir fyrir öryrkja,
gamalt fólk og einstæðar mæð-
ur.
Þannig voru þær auglýstar,
ef ég man rétt, íbúðirnar 76 í
háhýsinu við Austurbrún, sem
nú er verið að fullgera og út-
hluta á vegum bæjarins.
Nú virtist liggja beint við að
álykta, að í fjölbýlishúsi, sem
að nokkrum hluta er ætlað ör-
yrkjum og gamalmennum, yrði
vissum skilyrðum fullnægt,
sem raunverulega væru miðuð
við sérstakar þarfir þessa fólks,
fólks sem ekki er fært um að
búa í almennu húsnæði. En nú
alveg nýverið fékk ég þá vitn-
eskju, að þar yrði engin þjón-
usta önnur en ef til vill ræst-
ing einu sinni í viku. Nú fæ
ég ekki betur séð en að mörg-
um öryrkjum, og gamalmenn-
um sennilega líka, væri mikil
nauðsyn ananðhvort a) að hafa
aðgang að matsölu á staðnuín
eða b) að matvöruverzlun með
algengustu matvörutegundmn,
þar með talinni mjólk, væri til
staðar í blokkinni — eða i
þriðja lagi c) að sérstakur
maður e'ða kona annaðist
matarinnkaup samkvæmt
beiðni þeirra, sem þess þörfn-
uðust. Verði þarna margt ein-
stæðra mæðra má verá, að ein-
hver eða einhverjar þeirra
vildu gjarnan hafa það að at-
vinnu að annast matreiðslu
eða matarinnkaup fyrir þann
hluta öryrkjanna og gamal-
mennanna, sem það kysu 'g
þess þörfnuðust.
Ennfremur má benda á, að
símasjálfsali væri mjög nauð-
synlegur á slíkum stað — slíkt
hlýtur að liggja í augum uppL
Aðstaða til að fólk geti
hjálpað sér sjálft í baði er
ómetanleg. Er hætt við, að
mörgum öryrkjum og jafnvel
gamalmennum mundu hæfa
einfaldar sturtur margfalt bet-
ur en setubaðkör þau, sem
þarna fylgja hverri íbúð, og
verða sumum sennilega ónot-
hæf.
Að lokum vil ég geta þess, að
mig furðar á því, að þarna
skuli vera útidyratröppur, þvi
að þar með er „hjólastólafólk“
útilokað frá því að geta heim-
sótt íbúendur.
M. S.“
Athugasemdir
úr Kópavogi
Hr. ritstjóri. .
1 tilefni af grein í blaði yðar '
í dag varðandi skuldir Kópavogs ,
kaupstaðar við Reykjavíkurborg :
vildi ég biðja yður að leiðrétta
nokkur mishermi, því að ég veit
að þér viljið heldur hafa það sem
sannara reynist.
Þér nefnið að Kópavogskaup-
staður muni skulda Reykja\*t.ur
borg 4 til 5 milljónir og segið
síðan orðrétt: „og ekkert tilboð
hefur borizt um ákveðnar
greiðslur þessara skulda".
Þetta er rangt. Af skuld Kópa
vogs við Rafmagnsveitu Reykja
víkur hefur þegar verið boðizt
til að greiða 1,1 milljón fram til
næstu áramóta og af þeirri upp-
hæð hefur Kópavogskaupstaður
þegar greitt fjórðung úr milljón
í samræmi við greiðsluáætlun,
sem lögð var fram í bréfi til
Rafmagnsveitunnar. Ekki er úti-
lokað að kleift verði að greiða
eitthvað meira, þegar nær líður
áramótum.
Varðandi skuldir vegna
slökkviliðskostnaðar og Fossvogs
ræsis hefur Kópavogskaupstað-
ur boðizt til að greiða 2,5 millj.
í maí-mánuði á næsta ári.
Á öðrum stað í greininni er
þess getið að Kópavogskaupstað
ur eigi að greiða götulýsingu
eigi seinna en ársfjórðungsiega.
Allt frá því að ég kom til
starfa hjá Kópavogskaupstað fyr
ir rúmlega 4 árum hefur sú venja
ríkt að við fengjum gjaldfrest
á greiðslu götulýsingar allt að
einu ári.
í þessu sem mörgu öðru hefur
Reykjavíkurborg sýnt skilning
sinn á greiðsluerfiðleikum okkar
unga og hraðvaxandi bæjarfélags
Hins vegar hefur verið leitast
við að greiða fyrir aðra rafmagns
notkun svo og fyrir stofnkostnað
arframkvæmdir ársfjórðungslega
í lok nefndar greinar er endur-
tekið — um leið og vísað er í
ritstjórnargrein blaðsins: „og
lýst hefur verið yfir að útilokað
sé að greiða á þessu ári og óvíst
hvenær á næsta ári unnt verði
að borga“ — þetta er mishermi
samanber framanritað.
í nefndri ritstjórnargrein er
fréttagreinin síðan endurtekin
og fleira látið fylgja með. Þar
segir m. a. „En ekki telur Mbl.
að hjá því verði komizt að skýra
nú frá því þ. e. hve hörmulegur
fjárhagur Kópavogskaupstaðar
er úr því að þeir sem ábyrgð
bera á fjárhag Kópavogskaup-
staðar gerast svo djarfir að halda
uppi árásum á fjármálastjórn
Reykjavíkur.
Hér er skotið yfir markið hr.
ritstjóri.
Við sem teljumst bera ábyrgð
á fjárhag Kópavogskaupstaðar
höfum ekki íað 1 það — hvað þá
haldið uppi árásum á fjármála-
stjórn Reykjavíkur. ,Við teljum
ekki að fjárhagur Kópavogs sé
hörmulegur, þótt ,tímabundnir
greiðsluerfiðleikar" — svo not-
uð séu orð blaðs yðar, hafi valdið
þyí, að ekki sé hægt að greiða
skuldir okkar að fullu við
Reykjavíkurborg á þessu ári.
Ég þykist geta fullvissað yður
um hr. ritstjóri, að um „lang-
varandi og alvarleg vandamál
| í þessum efnum“ er ekki að
ræða frekar hjá Kópavogi en
Reykjavík.
Sú skuld, sem við stöndum nú
í við Reykjavíkurborg og safnast
hefur saman á þessu og síðast-
liðnu ári er ekki sízt tilkomin
vegna skilnings borgaryfirvalda
í Reykjavík á erfiðleikum sveit
arfélaga varðandi fjárskuld-
bindingar.
Ég skal fúslega taka undir
þau orð í ritstjórnargrein blaðs
yðar, að samstarf Reykjavíkur-
borgar við nágrannasveitarfélög-
in hefur verið mjög ákjósanlegt
um langflest mál — þannig á
það líka að vera og hefur í mín
um augum alltaf verið sjálfsagt.
Við höfum alla jafnan litið á
Reykjavík sem stóra bróður,
sem skilur vandamál okkar og
sýnir skilning sinn í verki. Víst
verður Reykjavíkurborg að fá
skuldir sínar greiddar eins og
aðrir, en ég get ekki leynt því
að þau hörðu viðbrögð, sem við
höfum orðið áskynja undanfarn
ar vikur hafa valdið okkur
nokkurri undrun, enda þótt þau
eigi sjálfsagt sínar skýringar og
orsakir.
Borgarstjórinn skýrði í skil-
merkilegu yfirliti í útvarpi þau
vandræði sem borgin á nú við
að etja.
1 megindráttum eiga þessar
skýringar við um flest bæjar-
félög á landinu og sum önnur
sveitarfélög.
Það er fráleitt að reka þessi
fyrirtæki með þeim hætti sem
nú er reynt að gera, þegar um
60—70 hundraðshlutar teknanna
innheimtast ekki fyrr en á síð-
asta fjórðungi hvers árs. Þetta
er mergur málsins.
Við þurfum breytt skipulag á
innheimtu tekna sveitarfélag-
anna. Á meðan það er ekki feng
, ið verðum við að krefjast þess
að lánastofnanir sýni okkur
meiri skilning með auknum
rekstrarlánum á þeim tímum
árs sem framkvæmdir þurfa að
vinnast, en tekjur fást ekki að
marki.
Ef þessar umræður verða til
þess að opna augu alls almenn-
ings fyrir erfiðleikum okkar
sveitarstjórnarmanna og þó fyrst
og fremst augu þeirra, sem láns
fénu ráða, svo þeir yrðu fúsari
til að greiða úr tímabundnum
vandkvæðum, þá er vel farið.
Með þökk fyrir birtinguna,
vinsamlegast,
Hjálmar Ólafsson,
— bæjarstjóri —
★
Vegna athugasemdar bæjar-
stjóra Kópavogs vill Mbl. taua
fram eftirfarandi:
Tilboði Kópavogskaupstaðar
um greiðslu til Rafmagnsveit-
unnar að upphæð 1,1 milljón kr.
fyrir árslok hefur verið hafnað
enda er þar ekki um að ræða
Framhald á bls. 12