Morgunblaðið - 24.12.1968, Blaðsíða 19

•„TJIBUU05I BJUSTÍ
‘uidaicl riO“ :-umsd;
„intmBimf 'in in isbiUioj{
gn ss»c[ jlj, ‘jjrngiu bSobS'
ge B< n4 jmgjtaA daacj
gjoui giBATf ‘B®it;s uiiniCjsAq.
t nas dojcj ust{iuiiuiij §o
Tsnij i gaeq nCgi.K[ b gJÁq
ncj ja“ :uuTjiBuus>{
ZZ 'S[q ? -ibas
ÍQBC[ J3 gBAq
-- BJSA gB B gBCj go s.uts
tjjí[s js gBAqjjita ua
■umuBqijqjGpueq
•„TJSO
gsui ‘tajs[“ :jnjs«o“
•„nCgæuB
gaui ■‘?if“ :uíuoCcI
•„JBgtaué
-gnsjq jBgjnui® jef.iq
bj Situi gij?T;“ ijnjsso
í jnffAjys í
i puoA So uinuiuunui
t ndid ‘um[03( Jn nSne
‘jsujBjgJing gaui [jeq
-OtUS UB@S[[BJ 30 UBJOJS
[i; ginq jnjsq jnjöj;
■jijjÁq jstpfBq
JI»q gB OAS Bq B UII[ gt[T[
OAS. njljas - B BUtguijq TBB
-gjs npguajj' 'jsjo ubuibs
BUjgæjq njjÁuq ‘uijoj
uiq uinugag uinunpuoq
uiioaj uinuiq go ‘ubuibs
puioq uias ‘uijoj umugaS
go bjj uBgau niutpuBq [?iu
-uiubs gaui npgui[s ‘guj
-uJÁqjjq jpuÁui neq gB
‘gjuusq nCjq uijoj uegjs
ngggaq 'jnuq b.Cjos gs jj
-jáj uujgejs j n[jad njsaj
Bga — epua EjpjsujBf ?Cjq
b jnuq njjas 'f puÁui
bCs — (jnqvSojjB CqqÁJ p
-sog j gnjou) uinioj
-js.Bjd jn jjj uujnq jö uios
‘gujujÁqjjq j ddn Jjpugaq
Bq n.ia jjuajgujJH bojo
j ubuibs Bq bCjös go um
giæjs JJjajj j IJJ Bujgujjq
Bnq gB jgæq, ja gjuuja
•gajjBjgC b jnBjqs
uias Bq jjaS' Bga ‘jpusq
-uiTj gaui Bggnjg gjA ddn
Bujguijjq jguaq oas jnjag
n<j g go z Jjpu/Cui bCs
‘j[[jui b nas uutuuiAfj. go gj
-Jjsunui gB gjUUBq ‘UBUIBS
uinunCgujjq oas, njsÁjq
-- BUUJAIJ UEPJBJOAJ
go gjjsBjd jjjq b uii[ njjas
‘uuigujjq ubuub ? juij[ ja
uias ‘gjjsiBjd e gjjjsuniui
ngggaq uinugujiq
j juu; jjjáj jseuioq ge
jngjaA gjjjsunui ua 'Snq
j jnjjap Jaq uias gBAq
Bga ‘ujoqoCus ‘BjjBCq
‘ajjBi[oC — jjddBdsuBfg
utnjj[si;ui jn jnjisumu
[jj UBgjs ngng 'uujgujjq
uBjn jjjáj j® uiae ‘gjj9Bi[d
ujujoq n\úú JUÁj
jb oas njddj[q go ‘jij
pun JJ3[S jgg[[ gJJSB[d gB
[3A ngBgnqjv 'T puÁui eCs
— gjs uin JOAq ‘ujqqÁjs
-jsejd b ubjo ?q ngggaj
go sCggaAj BuuBCgujjq jb
gj[qqeq ?- uij[ nu njjas 'gt
gioq bi neq nggg-aj go ‘gjs
um jjOAq jjojs uid jxj jn
iqqÁjsjsejd oaj njddjfa
■gjæjs nuios j gujjq ub
-uub [jj oais ngrqj 'jn ub
uuj uujgujjq uujq oas go
jn uujgujjq nu njddj[>[
'uujq j uB'Uuj smjpej uio
Z/\Z gsui ubuub go snjpBj
UID %e gaui 'P'J ‘gjæjs'
jjgajjjæq j gtuojjeq b ub
jjb gujiq giuqjsi igiajgV
'[?u
go JU'UJAJ ‘UIJ[ ‘UjqJIS
‘tjæqs gnjou nja jqjtB ge
jeq 'j uuj JBgBqqed ma
injoAjeui go snja ‘jjsejd
nCæsugag go ijdded
-suBjg ‘juojJBq njtjSiiui jn
[jj jjunq nja juujpuÁux
? Jjuujgujjq flHOJ.9
iouo-vior
-æ jtr
01
VMNVNHVH HOHS5TT
VNNVJSCHVH HOHSHT
Zl
24
LBSBÓK BARNANNA
Skrýtlur +
Málafænslumaður aug-
lýsti eftir aðstoðardreng
á skrifstofu sína. Það
kom aðeins einn umsækj-
andi og spurði um laun-
Ln. „Þú færð engin laun
til að byrja með. Þú verð
ur að læra. Eftir sex mán
uði færð þú 8000 krónur
á mánuði“, sagði mála-
færslumaðurinn.
„Ég tek stöðuna“, svar
aði drengurinn. „En ég
kem ekki fyrr en eftir
sex mánuði".
Pósturinn: Ég kem
víat með illar fregnir í
dag. Hér er bréf með
svörtum röndum.
ökraddarinn: Ó, ég
aiumur maður. Það er
bróðir minn, sem er dá-
inn. Ég þekki höndina
han/s utan 'á bréfinu.
Gunna: „Pabbi, það er
maður úti, sem vill fá að
tala við þig“.
Faðirinn: „Ég hef ekki
itíma til þess. Segðu hon-
um að ég sé ekki heima“.
Gunna: „Nei, ég vil
ðkki skrökva. Vilt þú
ðkki fara út og segja hon
um það sjálfur?“
Pétur og Kristján fóru
til tannlæknis. Á heim-
leiðinni komu þeir við
hjá Láru frænkiu sinni og
sögðu henni hvaðan þeir
kæimu.
Lára: „Jæja, Pétur
minn. Þú hefur víst farið
að gráta hjá tannkeknin-
um“.
Pétur: „Nei, alls ekki“.
Lára: „Þetta líkar
mér, drengur minn.
Hráustir drengir gráta
aldrei. Hérna, nú skat ég
gefa þér tíu krónur fyr-
ir dugnaðinn“.
Pétur: „Þakka þér fyr-
ir, fraenka".
Lára: „Var það ekki
mjög sárt?
Pétur: „Ég veit það
ekki. Það voru teknar
tvær tennur úr Kristjáni,
en engin úr mér“ .
Gréta litla er með
penna og blek og er að
draga upp mynd, sem á
að vera rófulaus hund-
ur.
„En hvar er rófan af
hundinum?" spurði afi
hennar brosandi. Gréta
litla var í hálfgerðum
vandræðum með svarið
í fyrstu, en svo áttar hún
sig og segir:
„Hún er niðri í blek-
byttunni ennþá“.
Ólafur: Þegar ég er
veikur, þá fer ég undir
eins til læknis, því að
læknarnir þurfa að lifa.
Frá lækninum fer ég
beina leið í lyfjabúðina
og kaupi mér meðul. Lyf
salarnir verða að fá ieitt-
hvað til að lifa af. Og
þagar ég kem heim helli
ég meðúlunum sam-
stundis niður.
Þórður: Hvers vegna
gerirðu það?
Ólafur: Ég vil líka fá
að iifa.
LJUISIVIR
ll
to O o c*
ð oo
n ví
*0
Hvaff er svariff?
(ráðning)
1. Maðurinn hafði
sett 'sykur í kaffið áð-
ur en hann fann flug-
una í bollanum — og
kaffið, sem þjónninn
kom með í seinna skiipt
ið var sætt, svo að hann
hefur aðeins •veitt flug-
una upp úr og kcxmið
með sama ka'ffið.
2. Hann ihefur rifið út
fjögur blöð, vegna þess
að bls. lilil og 112 eru á
sama blaðinu.
3. Eggin voru í uipp-
ihafi þrjú. Helmingur-
inn af þrem er eitt og
h'álft. Og ef Ihálfu er
bætt við eru eggin bvö.
Svo að ífnú Sigrún bók
út tivö egg og skiiidi eitt
eftir í skápnuim.
4 Gyða gebur fengið
sex mismuntanidi lita-
samsetninigar, A og B, A
og C, A og D, C og B,
C og D, D og B.
btmtfuitt
29
1
12 árg.
Ritstjóri: Kristján J. Gunnarsson 24. des. 1968.